Δαμάζουμε τα πάθη μας, μαθαίνουμε απ’ τα λάθη μας.

Τα εύκολα πέρασαν, τα δύσκολα ήρθαν.

   Η ψυχοσύνθεση του Έλληνα γνωστή, η συμπεριφορά του το ίδιο. Μέχρι τώρα τα πήγαμε καλά, ο φόβος των... "Ιουδαίων", βλέπεις. Και τώρα το τελευταίο και δύσκολο. Με την "καρδάρα" γεμάτη γάλα, η περιφρούρηση των ποδιών της κατσίκας το ζητούμενο! 

   Αχ, αυτή η κατσίκα! Η μπαγάσικη, η ατίθαση. Αυτή του... γείτονα, που παρά τις παρακλήσεις και επικλήσεις στο θείο, δεν λέει να... ψοφήσει η αφιλότιμη!

   Όσο γιά τη στήλη, αν κι επιφανειακά... του μισοάδειου ποτηριού, επιμένει... σε κάποιο βάθος -αρκετό, ομολογουμένως- να αισιοδοξεί. Κουράγιο. Μιά στροφή απέμεινε. Όμως στροφή δύσκολη, "φουρκέτα". Προσοχή...

ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ

Σαν μέρα που δεν πέρασε,

σαν χρόνος που δεν ήρθε,

ξερό ψωμί τον χόρταινε

ξινό κρασί που ήπιε.

Μαύρα του χάλκεψαν δεσμά

τον κλείσαν σε μπουντρούμια,

ήλιο λαμπρό δεν χάρηκε,

ξεράθηκε σαν μούμια.

Σαν έρωτες  που χάθηκαν,

κι όνειρα που του κλέψαν

σαν νιότη που μαράθηκε

σαν κύματα που τρέξαν.                               

Μα όταν ξανάρθει η λευτεριά

και φύγει η χολέρα,

θα γίνει πάλι, νικητής.

Δεν πέρασε μιά μέρα!