Τα 3Μ επανέρχονται!

Μιζέρια - Μοχθηρία - Μίσος

  

 Τί να πεις και τί να συζητήσεις πολιτικά  με άτομα που έχουν αναγάγει  την πολιτική σε αλητεία. Όταν μιλούν  γιά αρπαχτή τύποι που: Έχουν διορίσει έναν ανεπρόκοπο τενεκέ ως επί κεφαλής του κυβερνητικού σχεδιασμού (!). Έχουν τοποθετήσει έναν βουλκανιζατερατζή ως διευθυντή νοσοκομείου. Έναν πατέρα πρωτοκλασσάτου στελέχους , χωρίς προσόντα,  πρόεδρο μεγάλου οργανισμού. Έναν σουλατσαδώρο, ασήμαντου βεληνεκούς, αναγορεύσει σε «διευκολυντικό πολυεργαλείο» γιά να μπαινοβγαίνει στα υπουργεία «τακτοποιώντας» δουλειές και «δουλίτσες».    Έχουν εκτοξεύσει μία σύζυγο  πρωθυπουργού από δασκαλίτσα σε... καθηγήτρια Πολυτεχνείου, ένα φανατισμένο σκυλολόι ινστρουχτόρων να αλωνίζει στην  ΕΡΤ και ένα αμόρφωτο κι ανεύθυνο κοπάδι συριζαρέων να βρεθεί σε θέσεις ευθύνης, τότε... «δεν δικαιούνται διά να ομιλούν» τώρα, όπως έλεγε ο αλήστου μνήμης Κουτσόγιωργας.

 Η αριστερή κομπανία, πελαγωμένη από τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα και την αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού έργου σ’ αυτήν την ουρανόπεμπτη θεομηνία, αναζητεί μανιωδώς προφάσεις γιά ν’ αρθρώσει και δαύτη κάποιο ψέλλισμα και να κρατηθεί στην επιφάνεια του ενδιαφέροντος.  Και μη βρίσκοντας, καταφεύγει στην τρίχα που κάνει τριχιά, ή σε καταφανώς ανόητες ενέργειες. Όπως αυτή της... μομφής και καταδίκης της Αλκήστιδος Πρωτοψάλτη, η οποία έκανε ό,τι κάνουν οι καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο, προσπαθώντας να ενθαρρύνουν και εμψυχώσουν τον μουδιασμένο πληθυσμό.

   Ενδεικτικό της χυδαιότητος, και του μίσους αυτών που θεώρησαν την πλημμύρα της Μάνδρας και την πυρκαγιά στο Μάτι ως... «στραβές στη βάρδια» τους, είναι πως ο... « ανεψιός» του που συνόδευε την κινητή συναυλία ήταν...ο Δήμαρχος της Αθήνας  Κ. Μπακογιάννης. Με αυτή την ιδιότητα και όχι του, όντως, ανηψιού του Μητσοτάκη. (Απορώ με την παράλειψη του ονόματος της... Μαρέβα. Θα τους διέφυγε, μάλλον).

   Εν προκειμένω είναι να απορείς περί του τί να πρωτάξεις; Την μικροψυχία, την στενομυαλιά ή το κοντόφθαλμο  πολιτικό τους βεληνεκές.

   Όλα τα πιό πάνω έστωσαν παραδείγματα πολιτικής αβελτηρίας και ανικανότητος,  δείγματα τυχάρπαστης πολιτικής συμπεριφοράς και υποθήκες γιά το τί μας επιφυλάσσουν.   Όταν -και αν- επανέλθουν στην εξουσία.

   Ως προβλεπτικός πολίτης, επειδή... «ουκ εά με καθεύδειν η του Καψώχου απειλή», έχω ήδη προμηθευθεί τσίγκινα σωβρακάκια με παραπλανητικές και αδιέξοδες, (ως προς την είσοδον)... οπές! Το αυτό συνιστώ δι' υμάς, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τί γίνεται και ποτέ μη λες... ποτέ.