Η αναστημένη μας υπερηφάνεια! Καθυστερημένη αλλά ζωντανή.

..μαζί με την εξίσωση  της βλακείας και την αποθέωση της αηδίας.

Υπερήφανος αντιφρονών... ρομά!

   Χθες αναφέρθηκα,  με σχετικό βίντεο, στην μεγάλη συμβολή των Ελλήνων στην θεμελίωση των επιστημών και την καπηλεία της από ανάξιους απογόνους.  Ομολογώ πως δεν είχα στο μυαλό μου όσα γράφω πιό κάτω. Και ομολογώ, επίσης,  πως -και μόνο γιά την συμπεριφορά μας ως Έλληνες στην σημερινή πανδημική λαίλαπα-  πληρούται το ζητούμενο που έθεσα: «Αντί να υπερηφανευόμαστε εμείς γιά τους πριν, καλύτερα να υπερηφανεύονται οι μετά γιά μας».

   Τελευταία φορά που η Ελλάδα αναφέρθηκε με ιδιαίτερο παγκόσμιο θαυμασμό ήταν στον  Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω του τρόπου που αντιμετώπισε την καταιγίδα του φασιστικού Άξονα.

   Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 80 χρόνια γιά να καταξιωθεί  η χώρα μας ανάλογης  προσοχής και εκτιμήσεως. Αυτής που κερδίζει τώρα, πανθομολογουμένως,  λόγω του τρόπου με τον οποίον αντιμετωπίζουμε, συντεταγμένα και πειθαρχημένα,  την μεγάλη απειλή του κορωνοϊού.  Με μοναδική σοβαρότητα, σωφροσύνη και αποτελεσματικότητα, κάτω από στιβαρή, σώφρονα, μετριόφρονα και αποτελεσματική διαχείριση της συμφοράς.

   Δυστυχώς, και στις δύο περιπτώσεις  -τότε και τώρα- υπήρξαν και υπάρχουν... «σκοτεινές» εξαιρέσεις.  Και -εκ συμπτώσεως, άραγε;- αυτές  προέρχονταν από την αριστερά! Τότε με τον κρατούμενο Ζαχαριάδη να καλεί τους κομμουνιστές σε αμέτοχη απάθεια, ενώ τώρα -με τους άθλιους και γραικύλους συριζαρέους- να σαμποτάρουν τα προφυλακτικά και αποτρεπτικά μέτρα απομονώσεως -με χίλια δυό ανόητα σοφίσματα και δολιότητες-  προκειμένου, λέει, να...ισοφαρίσουν το σκορ των καμενοπνιγμένων στο Μάτι με τους νεκρούς από την πανδημία του  κορωνοϊού!!! Συλλογισμός ηλίθιος, καθώς η τοπική εκατόμβη  στο καμένο Μάτι οφειλόταν σε ανικανότητα, αβελτηρία, ατζαμοσύνη και κακή διαχείριση, ενώ τώρα η πρότυπης ικανότητος διαχείριση της διασποράς του ιού κατατάσσει την Ελλάδα στην ελαχίστων αναπόφευκτων κρουσμάτων και θυμάτων ζώνη της Υφηλίου!

   Συνεπέστατοι στο διχαστικό και χαρακτηριστικό μότο της απαράδεκτης, απάνθρωπης  και ανθελληνικής νεοαριστεράς: «η εμείς, ή αυτοί» και επιμένοντας στο «ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν», οι διάφοροι Πολάκηδες, Κυρίτσηδες, Αρβανίτηδες, Culo-γλοι, Καψώχες και σια, συνεχίζουν να «παίζουν εν ου παικτοίς», καθώς γι’ αυτούς  οι Άνθρωποι είναι, συλλήβδην, αναλώσιμοι προλετάριοι και πιόνια μιάς μεγάλης παγκόσμιας κομμουνιστικής σκακιέρας, με προτεραιότητα στην... εξαφάνιση των δεξιών και των -κατ’  αυτούς- πλούούούσιων. Όντα χωρίς αισθήματα, χωρίς ιδιαιτερότητες στις ανάγκες και την προσφορά, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς ελευθερίες, χωρίς ευαισθησίες, χωρίς τίποτα. Μόνο δουλικότητα, φόβο, υποταγή και εμετικά γλειψίματα στον αρχηγό, έστω και πεθαμένο, (όρα Ρίτσο!)!!!

   Τελικά, μιάς και οι αριστεροί αγράμματοι ανακάλυψαν -και παράφρασαν-  λόγια επιφανών προγόνων μας, τους αφιερώνω -ανάλογα παραφρασμένο γιά την περίσταση- το: «Έξεστι... συριζαρέοις ασχημονείν» και την δήλωση: «Ναι, «εμείς» είμαστε καλύτεροι και ευτυχώς υπάρχουμε γιά να επεμβαίνουμε -με Θεία χάρη και βοήθεια- και να αναστηλώνουμε όσα εκείνοι γκρεμίζουν». Δεν το λέω εγώ, το γράφει η Ιστορία.