Περιμένοντας το Πάσχα των Ελλήνων...

Ένα αλλιώτικο και ίσως... "αλλιώτικο " Πάσχα.

   Με απόλυτη θεοσέβεια, φόβο Θεού, αλλά και ελάχιστο θρησκοληπτικό φανατισμό, η Εβδομάδα των Παθών, (συμπεριλαμβανομένων και των Χαιρετισμών της Σαρακοστής), ήσαν, ίσως, οι κυριότερες θρησκευτικές μου ενασχολήσεις, από νεαρής ακόμη ηλικίας.

Από μια ανεξήγητη ιδιορρυθμία προτιμούσα πάντοτε την απ’ ευθείας επικοινωνία με τον Πλάστη μου. Επειδή πιστεύω πως και ο Ίδιος ήξερε, κατανοούσε, αποδεχόταν  και επεδοκίμαζε αυτού του είδους την επαφή. 

   Φέτος, και κάτω από συνθήκες σοβαρών  και πρωτοφανών καταστάσεων που δημιούργησε η ενσκήψασα πανδημία, η ανάγκη επικοινωνίας με τον Θεό προέκυψε επιτακτική και αδηρίτως  αναγκαία, ενισχύοντας και γαλβανίζοντας τον τρόπον που, προσωπικά, επέλεξα γι’ αυτήν.  Όπως μάλιστα διαπιστώνω -με όση ταπεινότητα απαιτείται για μια τέτοια μέθεξη- ο Θεός με τον τρόπο του συνεχίζει να με καλύπτει με την Θεία αιγίδα και Αποκάλυψη.

   Με την ηρεμία, την ψυχική ισορροπία και την σιγουριά που απορρέει από την Θεϊκή επαφή, και παρά την στέρηση της συστηματικής Θείας κοινωνίας κατά την  Μεγ. Πέμπτη, πιστεύω ακράδαντα πως η δοκιμασία των πιστών θα τελειώσει σύντομα.

   Καλώ, λοιπόν,  όλους όσοι διαβάζουν  αυτές τις γραμμές να ανυψώσουν βλέμμα και καρδιά, να αφήσουν κατά μέρος  μικρότητες και ταπεινές βιοτικές μέριμνες και με περισσή ευλάβεια  να επικοινωνήσουν, ένθερμα και κατά μόνας, με τον Δημιουργό του Παντός, επικαλούμενοι την Θεία Χάρη του.

   Γι’ αυτό δεν χρειάζονται  τυπολατρίες και τελετουργίες. Αρκεί η πίστη, η μετάνοια, η αγάπη και η πλήρης συναίσθηση και αποδοχή της Ισχύος της υπέρτατης δυνάμεώς Του.  Και τότε θα καταξιωθούν τη Χάρη Του. Αυτό αρκεί, γιατί ο Θεός -πανταχού παρών- βρίσκεται, εν σπέρματι, μέσα μας. Αναζητείστε τον ειλικρινά και θα τον βρείτε. Ή μάλλον, θα σας συναντήσει  Εκείνος.       Χωρίς κωδονοκρουσίες, χωρίς κεριά, χωρίς λιβάνια, χωρίς γονυκλισίες, χωρίς την ανάγκη της εκκλησίας και του παπά. Και θα απολαύσετε μεν  ένα Πάσχα χωρίς οβελίες, κοκορέτσια, μαγειρίτσες, κόκκινα αυγά, χοληστερίνες, λαμπάδες και βαρελότα και όλα αυτά τα ανθρώπινα κατασκευάσματα που βαφτίζουμε «έθιμα» γιά να μετατοπίσουμε το μήνυμα της Αναστάσεως του Θεανθρώπου, από πνευματική ανάταση σε κοιλιόδουλες γιορταστικές πανδαισίες και πανηγυριώτικα ραβαΐσια.  Αλλά θα ανταμειφθείτε από την ψυχική γαλήνη που θα σας χαρίσει η λιτότητα του εορτασμού, η  εσωτερικότητα του μηνύματος που φέρνει η Ανάσταση του Κυρίου και η ευκαιρία για ενδοσκόπηση.

   Αδράξατε την ευκαιρία να επαναφέρετε το Πάσχα στις πραγματικές του διαστάσεις πνευματικότητος. Και ίσως τότε, να μπορέσετε να το κάνετε αληθινό και μόνιμο κτήμα σας.

   Φίλτατοι... «Καλό Πάσχα» και πραγματική... Ανάσταση.