SUDOKU. Αποτελέσματα Ιουλίου

   Με τη μικρή επιφύλαξη της όχι και πολύ πιθανής αλλαγής στον βαθμολογικό πίνακα του  Daily Sudoku του Facebook κατά τον εναπομείναντα χρόνο των τεσσάρων ωρών, γιά τον μήνα Ιούλιο η παγκόσμια κατάταξη, (αυτό τον μήνα έπαιξαν 460.000 άτομα),  είναι η εικονιζόμενη.

Τα αναρίθμητα «Α» της Αριστεράς.

... Γιά να μην ξεχνιόμαστε.

Άρση Ασυλίας Αμετροεπούς Αριστερού Αγριάνθρωπου. (5Α)

   Ο ισχυρότερος σημερινός εκπρόσωπος της Αριστεράς, ο «Σύριζας», όπως τον αποκαλεί μεγάλη και εκλεκτή μερίδα επιφανών -ως προς  το μορφωτικό επίπεδο- οπαδών του, ήρθε στην εξουσία εκβιαστικά και φουριόζικα, (εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας). Φορτωμένος με υποσχέσεις, ουτοπίες, αυταπάτες και μπόλικες σαχλαμάρες, σαν το διαβόητο δήθεν... «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς», αγκυλωμένες ιδεοληψίες και απύθμενη αφέλεια, (Τσίπρας: «Θα μας παρακαλάν να μας δανείσουν!!!»). 
   Μόνο κέρδος από την περιπέτεια στην οποία υπεβλήθη η χώρα επί μία πενταετία ήταν η πλήρης απομυθοποίηση των ικανοτήτων του ετερόκλητου αριστεροδέξιου θιάσου που μας κυβέρνησε και η απόδειξη αναξιοπιστίας της παγκοσμίως απορριφθείσης αριστερής ιδεολογίας -όλων των αποχρώσεων και αποκλίσεων- στα μάτια των νουνεχών πολιτών, (μηδέ και των αγνών και αγαθών αριστερών ιδεολόγων, εάν και εφ’ όσον υπήρχαν ακόμη τέτοιοι). Συνοπτικά και γιά οικονομία χώρου και χρόνου αναφέρω -με σχετικές αιτιολογήσεις- μερικά... «Α»:

   - Ανικανότητα:  Περίπτωση πλημμύρας στη Μάνδρα, περίπτωση πυρκαγιάς στο Μάτι.

   - Αδιαφορία: Οι περίπου 20.000 τόνοι καύσιμης ύλης, από την περισυλλογή των υπολειμμάτων της  πυρκαγιάς και η εναπόθεσή τους σε ένα οικόπεδο, εν δυνάμει, μπαρουταποθήκη. Κάτι που θα μπορούσε να εξαλειφθεί πανεύκολα, όπως φάνηκε με την άμεση επέμβαση της νέας κυβερνήσεως.

   -Ασυνέπεια: Δεν τηρήθηκε ούτε μία από τις αμέτρητες δοθείσες προεκλογικά υποσχέσεις τους, με τον Τσίπρα να θεσμοθετεί τον  γνωστό -πλέον-  διεθνώς όρο: «Κωλοτούμπας»!

   -Ατζαμοσύνη: Ο τρόπος που χειρίστηκαν τις περιπτώσεις του Ελληνικού, των Σκουριών Χαλκιδικής, της COSCO. Με δεδομένη την ιδεολογική τους αντίθεση σε κάθε τί ιδιωτικό που παράγει πλούτο -εξαιρουμένου του ράθυμου, αργοκίνητου και αντιπαραγωγικού Δημοσίου-  τις πολέμησαν με αστεία και απίθανης βλακείας επιχειρήματα, τάχα δεοντολογίας. Δάσος και αρχαία στο Ελληνικό, καταστροφή του περιβάλλοντος στις Σκουριές, τάφος του Θεμιστοκλέους (!) στον Πειραιά.

   - Ανευθυνότητα: Επιθυμώντας να εξυπηρετήσουν και προσεταιρισθούν τον πάσης φύσεως υπόκοσμο άλλαξαν τον ποινικό Νόμο με μία γενική ελάφρυνση στον χαρακτηρισμό των εγκλημάτων και την επιβολή ποινών. Αποτέλεσμα ο... Κορκονέας(!), γιά την αποφυλάκιση του οποίου χύνουν τώρα κροκοδείλια δάκρυα, αποδίδουν ευθύνες στη ΝΔ και ετοιμάζουν ταραχές διαμαρτυρίας! (Φοβάμαι πως η ηλιθιότητα του Νόμου Παρασκευόπουλου -σπορά ανέμων- θα φέρει θύελλες. Ο Ρουπακιάς "περιμένει" τη σειρά του και διάφοροι χρυσαυγίτες μαζί!).

   - Ασχετοσύνη: Προφανώς όχι εκούσια, αλλά από ανεπάρκεια και αβελτηρία, ενώ το μείζον τμήμα των συνταξιούχων στενάζει από την συνεχή απομείωση των αποδοχών τους, (μείωση συντάξεως-αύξηση φορολογίας), ο σαχλαμάρας αξούριγος Κατακούτελος, με την pochette και το κουτοπόνηρο ύφος, με τον ηλίθιο νόμο του άφησε διάπλατα παράθυρα γιά καταβολή υπέρογκων συντάξεων. Μία απλή φραγή με ανώτατο πλαφόν -προϊόν σκοπιμότητος και όχι ανταποδοτικότητος- θα αρκούσε γιά την  αποτροπή αυτής της κοινωνικής προκλήσεως.

   - Ασυνέπεια: Από το... «go back madame Merkel» και το «ο μη γένοιτο στην εκλογή του Τραμπ», μέχρι τον εναγκαλισμό και την υμνολογία τους και την υποβολή σεβασμάτων στον Σόιμπλε... μια δρασκελιά δρόμος.

   -Ανοησία: Ελάχιστο δείγμα από το διάχυτο αυτό αριστερό χαρακτηριστικό, η κουτοπόνηρη ανακοίνωση της ερωτευμένης δίδος Αναξιόγλου... σχετικά με τις ανήθικες συντάξεις: «Είχαμε έτοιμη την τροπολογία, αλλά... δεν «προκάμαμε»! Όμως γιά τις ψηφοθηρικές παροχές και την εξαγορά συνειδήσεων με ψευτοεπιδόματα -λέγε με Σπρίτζη- μέχρι την παραμονή των εκλογών... «πρόκαμαν».

   -Αμοραλισμός: Μία λέξη αρκεί. «Νοvartis»! Η μεγαλύτερη σκευωρία από συστάσεως ελληνικού κράτους, με ενορχηστρωτή τον δύσμορφο μητραλοία «Ρασπούτιν»!

   -Αμορφωσιά και αγραμματοσύνη: Εδώ γελάνε! Μερικά μικρά δείγματα: «Η θάλασσα δεν έχει σύνορα», «στροφή... 360 μοιρών», «νεοποτισμός», «Εθνικό Μετσόβιο... Πανεπιστήμιο»! (Απόφοιτός του δεν ξέρει το όνομα του ιδρύματος που του έδωσε πτυχίο!!!).

   Κατά τα άλλα, λυσσαλέα αντίδραση ενάντια σε μιά κυβέρνηση που από την πρώτη στιγμή ανασήκωσε μανίκια και ρίχτηκε στη δουλειά -με πλήθος φιλολαϊκών ενεργειών και μέτρων- μας ξυνίζει, καθ' όσον θα έπρεπε να αρχίσει με κατάθεση στεφάνου στο... Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ατενίζοντας το μέλλον και τις ανάγκες του λαού!

   Τα αριστερά τρολς, με εφ’ όπλου λόγχη, στις επάλξεις. Αναμείνατε και μην τσιμπάτε!

                                                       

 

  

Ένας μικρός τετράποδος ... «Σπύρος Λούης»

Όταν ο Θεός θέλει να σε σώσει... βρίσκει τρόπο!

   Ο εικονιζόμενος πιτσιρίκος είναι ένα, μεγαλόσωμο μεν τσιουάουα, που δεν παύει όμως να είναι ένας πολύ μικρόσωμος σκυλάκος και η ιστορία που θα σας περιγράψω συνέβη το προηγούμενο Σάββατο, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, στην Αμάρυνθο.

   Καθισμένος με παρέα σε ένα παραλιακό καφέ μπαρ, ακριβώς στον μικρό παραλιακό διάδρομο όπου σουλατσάρει -άσκοπα και χαζολογώντας- κόσμος και ντουνιάς, παρατήρησα ν’ ανεβοκατεβαίνει βιαστικό, διολισθαίνοντας ανάμεσα στους περιπατητές, και ένα μικρόσωμο σκυλάκι, το οποίο -φαινομενικά, λόγω ράτσας- ήταν αδύνατον να είναι αδέσποτο. Το συνεχές όμως πάνω-κάτω του με υποψίασε πως  -και σ’ αυτή την περίπτωση- τα φαινόμενα πιθανόν και να απατούν. Ρωτώντας την σερβιτόρα πληροφορηθήκαμε πως ο μικρός ήταν, όντως, αδέσποτος και κυκλοφορούσε εκεί από καιρό, ζώντας από την ελεημοσύνη των καταστηματαρχών της περιοχής. Οπότε το θέμα, γιά μένα, έληξε εκεί.

   Ξεκινώντας γιά την επιστροφή, λίγο μετά τις 11.30΄, και μόλις άφησα την παραλία της πόλης και τη βαβούρα της, να ’σου μπροστά μου -στον μεγάλο κεντρικό δρόμο και καταμεσίς του- να τρέχει ξέφρενα ο προαναφερόμενος σκυλάκος, με συνεχή -σταθερή και αμείωτη-  ταχύτητα 28 χιλιομέτρων την ώρα, όπως έδειχνε η καρφωμένη βελόνα του κοντέρ μου. Άναψα τα αλάρμ και μπροστά αυτός, πίσω εγώ, τον φώτιζα με τα μεγάλα φώτα, προσπαθώντας, φωτίζοντάς τον, να τον προφυλάξω, κυρίως από τα αντιθέτως κινούμενα οχήματα. Σημειωτέον πως ο δρόμος αυτός, (Χαλκίδα-Αλιβέρι), είναι και επισήμως κατηγοριοποιημένος στην ομάδα των επικινδυνοδέστερων δρόμων της Ελλάδος. Στενός, διερχόμενος μέσα από πόλεις και χωριά, και με μοναδική οδική εξυπηρέτηση όλης της Νότιας Εύβοιας. Φορτηγά πολυαξονικά και θεόρατες νταλίκες τον οργώνουν καθημερινά, με μεγάλο κίνδυνο γιά πεζούς και λοιπά τροχοφόρα, ιδίως τα Σαββατοκύριακα που η κίνηση πολλαπλασιάζεται. Πίστευα ότι -πού θα πάει- σύντομα το σκυλάκι θα ξεθεωθεί, θα σταματήσει και έτσι θα μπορέσω να το πιάσω. Όμως τίποτε, αυτό συνέχιζε την τρελή πορεία προς τον... θάνατο, αφού κάποιες φορές περνούσε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και  στο τσακ γλύτωνε από τις ρόδες ενός ερχόμενου αγριωπού φορτηγού.    Το κομβόι, μετά τα 5-6 πρώτα αυτοκίνητα που ακολουθούσαν με αναμμένα φώτα αλάρμ -προφανώς ενημερωμένα αφού έβλεπαν τί συνέβαινε- ενώ τα υπόλοιπα, υποψιασμένα βλέποντας τα πολλά αλάρμ, δεν διαμαρτύρονταν γιατί καταλάβαιναν πως κάτι σοβαρό θα συμβαίνει και έδειχναν -πρωτοφανώς γιά Έλληνες οδηγούς- υπομονή και κατανόηση!

    Τελικά, μετά από 7,5 χιλιόμετρα αγωνιώδους διαδρομής, και μία φάλαγγα αυτοκινήτων μήκους περίπου 500 μέτρων που αργοπορούσε, ο μικρός σκυλάκος έκοψε ταχύτητα, ξεθεωμένος και με την γλώσσα έξω. Μιά μικρή εσοχή, λόγω εισόδου μάντρας, έδωσε την ευκαιρία σ’ αυτόν να χωθεί γιά να ξαποστάσει και σ΄εμάς -τους ακολουθούντες- να τον κυκλώσουμε. Με την βοήθεια ενός νεαρού τελικά ο μικρός γραπώθηκε αδιαμαρτύρητα και μετά μικρή διαβούλευση των «διασωστών»... κατακυρώθηκε προς υιοθεσία σε μένα!  Ακολούθησαν εντυπωσιακές ιαχές θριάμβου και κορναρίσματα επιδοκιμασίας όσων οδηγών, που βλέποντας την ευτυχή κατάληξη της ιστορίας και την επίλυση του προβλήματος της καθυστέρησής τους, πατούσαν γκάζι και έφευγαν περνώντας εμπρός μου, πριν κι εγώ χωθώ στο αμάξι μου, με τον μικρό «Σπύρο Λούη» αγκαλιά!
   Νομίζω πως το όνομα που του έδωσα ταιριάζει γάντι στον μικρό σκυλάκο. Τόσο γιά την επίδοσή του στο τρέξιμο, όσο και γιά το πείσμα και ηρωισμό που επέδειξε στη φρενήρη πορεία προς τον θάνατο, που όμως κατέληξε σε μία -οπωσδήποτε- καλύτερη ζωή από αυτήν της αδέσποτης στην επικίνδυνη κεντρική αρτηρία της Αμαρύνθου.

 "Άντε, με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι"!

Όπα! Να καούν τα κάρβουνα, να πνιγούν οι πόνοι, να λικνιστούν τα κορμιά!

   Τελικά, η αριστεροφροσύνη είναι ένα πολύ ωραίο και... «πνευματικό» σπορ. Αρκεί να είσαι αφελής, αμνήμων και κουτοπόνηρος, (ποτέ ευφυής), γιά να διαπρέψεις σε δαύτο. Έτσι,  μετά τα οράματα, τις ουτοπίες, τις αυταπάτες και τις... ονειρώξεις, οι... «αθλούμενοι» μαζεύονται και το... «παίζουν», πλέον, μόνοι τους! Ιδίως τώρα που έχασαν το γιο-γιό τους, δηλαδή την εξουσία, μεγαλουργούν στο... «άθλημα» και στοχεύουν σε πρωταθλητισμό με...  εντατικές προπονήσεις.

   ΥΓ. Και αν θέλουν να τους αντιμετωπίσουμε στην έδρα τους, υποκρινόμενοι, εμείς, τους ηλίθιους, δεισιδαίμονες και ψεκασμένους σανοφάγους, περιφερειάρχισσα στην Αττική -της Μάνδρας των πλημμυρών, του Ματιού της φωτιάς και του σεισμού της Μαγούλας-  ήταν  και παραμένει ακόμη η... «γουρλού» κ. Ρένα Δούρου. 

   Ως εκ τούτου, μεσαιωνικά σαΐνια συριζαρέοι, αυτήν θα πρέπει να ξορκίσετε. Γρήγορα στην πυρά!

«Καλημέρα... εσωστρέφεια».

Η εγγενής ομφαλοσκόπηση και μιζέρια της δεξιάς.

   Οι πολύχρονες πρακτικές μου σπουδές στην πρακτική κατεύθυνση με έκαναν να εμπεδώσω κάποιες μαθηματικές φράσεις κλισέ: Π.χ. το «όπερ έδει δείξαι», το «ικανή και, (ή μη), αναγκαία συνθήκη» και κάποιες άλλες που τώρα μου διαφεύγουν. Τόσο σαν λεκτικές διατυπώσεις, όσο -κυρίως- σαν νόημα και εφαρμογή.

   Ανέκαθεν πίστευα -και το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και οι βιαστικές αντιδράσεις της... «απ’ εδώ πλευράς» στις πρώτες ενέργειες της κυβερνήσεως Μητσοτάκη το απέδειξαν- πως όλοι οι καλοί και νουνεχείς πολίτες ανήκουν στον λεγόμενο συντηρητικό χώρο -δηλαδή το «ικανό» στοιχείο- χωρίς αυτό να σημαίνει πως όλοι οι του συντηρητικού χώρου είναι καλοί και νουνεχείς. Δηλαδή δεν αποτελεί κάτι το «αναγκαίο».

   Βασικό χαρακτηριστικό του συντηρητικού χώρου αποτελεί η γκρίνια, η μιζέρια, η εσωστρέφεια, ο ξερολισμός και το... «ξέρεις ποιός είμαι εγώ». Συνεπέστατα προς τα πιό πάνω, με το καλημέρα της νέας διακυβέρνησης άρχισε η μουρμούρα και η γκρίνια. Πρόωρα, βιαστικά και, εν πολλοίς, άδικα.

   Προεκλογική και διακηρυγμένη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν το άνοιγμα και σε άλλους πολιτικούς χώρους και η χρησιμοποίηση, σε υπουργικούς και άλλους καίριους θώκους, εξωκοινοβουλευτικών ατόμων με περγαμηνές επιτυχίας στον τομέα των αρμοδιοτήτων που θα αναλάβουν. Έτσι γνωρίσαμε ονόματα που λίγες ημέρες πριν μας ήσαν παντελώς άγνωστα. Η επιτυχημένη επιλογή, ή όχι, μέλλει να αποδειχθεί σε κάποιο βάθος χρόνου. Οπότε απαιτείται υπομονή και παρατήρηση.

   Στο θέμα τοποθετήσεως σε καίρια πόστα των  Χρυσοχοϊδη, Μενδώνη και Μαυρωτά -προσώπων ανηκόντων σε άλλους πολιτικούς χώρους-  αυτό αποτελεί δείγμα συνέπειας στα προεκλογικώς λεχθέντων και όχι ψόγου. Η απόδοσή τους στον ρόλο που τους ανετέθη θα δείξει το μέγεθος επιτυχίας -ή αποτυχίας- του εγχειρήματος. Ό,τι είπαν και ό,τι έπραξαν, τότε, κατά τη θητεία τους στον... «άλλον» χώρο το θεωρώ φυσική συνέπεια και δεν με ενοχλεί. Αυτοί θα κριθούν, τώρα, κατά το... «αρχή άνδρα, (και γυναίκα), δείκνυσι».  Ίδομεν.

   Επίσης η τοποθέτηση του πρώην αρχηγού της Αστυνομίας κ. Τσουβάλα σε ρόλο... «τσουβαλιάσματος» των πάσης φύσεως κακοποιών στοιχείων, δεν με χαλάει. Με δεδομένη την ομόθυμη υποστήριξη των συναδέλφων του -όλων των βαθμίδων- και την δικαστική απαλλαγή του από κάθε ευθύνη στην τραγική ιστορία του Ματιού, το μέγεθος της αξίας του θα αποδειχθεί στην πράξη από την συνεισφορά του στην κάθαρση από τα... καθάρματα των Εξαρχείων, (και όχι μόνον). Η παρουσία του σ’ εκείνη την άθλια σκηνοθετημένη παράσταση το βράδυ της τραγωδίας, αλλά και οι πιθανές δηλώσεις του δεν μετρούν -κατ' εμέ- αρνητικά, καθ΄ όσον ο θεσμικός του ρόλος, τότε, αυτό επέβαλε, ανεξαρτήτως της βουλήσεώς του. Ίδομεν και γι’ αυτόν.

   Ειδικά, όμως, η υποστήριξη από την ΝΔ της υποψηφιότητος του ζάπλουτου αριστερού χολεριάρη Παπαδημούλη γιά την αντιπροεδρία της Ευρωβουλής -αν και εφ’ όσον αληθεύουν οι φήμες περί τούτου- με βρίσκουν κάθετα αντίθετο. Όχι γιά το είδος των πολιτικών του απόψεων, αλλά γιά τον αήθη, ανοίκειο, αηδή και απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο τις υποστήριζε και υποστηρίζει, υβρίζοντας, συκοφαντώντας και ασχημονώντας. Προσωπικά αισθάνομαι αλλεργία και μόνο επί τη θέα αυτού του υποκειμένου. Λέγεται πως ό,τι έγινε -αν και εφ’ όσον έγινε- αποτελούσε «παζάρι» προκειμένου να ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τον Τασούλα γιά Πρόεδρο Βουλής. Τρίχες και ανόητες μηχανορραφίες, που δεν δικαιολογούν -άχρηστο και ανήθικο αντάλλαγμα- τέτοιες συναλλαγές. Εκφράζοντας ευαρέσκεια σε όσους Ευρωβουλευτές της ΝΔ τον κατεψήφισαν, ευελπιστώ όπως στο μέλλον αποφευχθούν αντίστοιχα ολέθρια ολισθήματα και ατοπήματα, με υποστήριξη τέτοιων σιχαμερών υβριστών της παράταξης.