Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Μετά από ολιγοήμερη απουσία, λόγω διακοπών, η στήλη επανέρχεται
δριμύτερη και αντιπαρερχομένη τον μικρόκοσμο που την υπεδέχθη
αρχίζει με κάτι, κατά τη γνώμη της, γλυκύτερο και πιό ανθρώπινο.





Από τον κύκλο των χαμένων ποιητών



Όσο είσαι νέος ζείς γιά να ονειρεύεσαι κι όταν πιά γεράσης ονειρεύεσαι
γιά να ζήσης.
Και μέσ' απ' τα όνειρά σου αναπολείς, θυμάσαι, ξεχνιέσαι, χάνεσαι....




Πάλι και χθές


- Πάλι ξαγρύπνησα και χθές
αδιαφορώντας γιά την ώρα
κοιτάζοντας εκστατικά,
του φεγγαριού τ' ολόγιομου
τη μαγική την ανηφόρα.

- Νύχτα γλυκειά, μεθυστική,
τ' αγέρι απαλά χαιδεύει,
τ' άρωμα απ' το ρηχόσπερμα,
η ασημένια θάλασσα
κι ο νούς γι' αλλού να ταξιδεύη.

- Με τη μαγεία των στιγμών
αρμονικά να συνταιριάζη
των σκύλων σκόρπιες υλακές
με γκιώνη ρυθμικές κραυγές
κι η φαντασία να καλπάζη.

- Γιά κόσμους ξένους, μακρυνούς
- θα φταίει το κίτρινο φεγγάρι-
μνήμες παλιές, νοσταλγικές
κι η νύχτα η βασίλισσα,
το πλοίο της ψυχής σαλπάρει.

- Πάλι ξεχάστηκα και χθές
στου μπαλκονιού σε μιά μεριά,
σε έρωτες και ηδονές.
Μέσ' στο μυαλό οι πεθυμιές,
μα στο κορμί η ανημποριά.


Ι Β Α

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Θέσεις - Απόψεις


Με τη σύλληψη της συμμορίας, που μεταξύ άλλων εγκλημάτων, είχε
απαγάγει και τον εφοπλιστή Παναγόπουλο και τις διεξαγόμενες σχε-
τικές ανακρίσεις βγήκε στη δημοσιότητα ότι ο εγκέφαλός της, ο αξι-
ότιμος κύριος Παναγιώτης Βλαστός σχεδίαζε με τη πρώτη του άδει-
α ( ! ) να τη " κοπανήσει " για το εξωτερικό μετά της κυρίας του και
της σχετικής βαλίτσας, πλήρους χαρτονομισμάτων !
Μήπως θα έπρεπε οι αρμόδιοι - "ανθρωπιστικώς σκεπτόμενοι"- να
ξανασκεφτούν και αναδιοργανώσουν το καθεστώς χορηγουμένων
αδειών ; Μήπως θα έπρεπε οι σκληροί κακοποιοί, οι βαρυνόμενοι
με κακουργηματικές ενέργειες ευρέως φάσματος να εξαιρούνται
τέτοιων ευεργετημάτων ; Είναι τελείως αφελές να περιμένει κανείς
να " σωφρoνιστούν " κακοποιοί τύπου Βλαστού, να μεταμεληθούν
και να επανενταχθούν στη κοινωνία. Μήπως θα πρέπει να γίνει κα-
τανοητότερο ότι οι σκληροί εγκληματίες και οι διεστραμμένοι κα-
κοποιοί ( δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι ) δεν υπάρχει περίπτωση
να αλλάξουν χαρακτήρα, (ας αποφανθούν οι αρμόδιοι ψυχίατροι προς
τούτο ), οπότε η πολιτεία αμυνομένη και προλαμβάνουσα, θα πρέπει
να αφήσει κατά μέρος τις ανθρωπιστικές ρητορίες και να λάβει μέτρα
γιά τη προστασία της κοινωνίας ; Οι φυλακές δεν είναι ούτε κατασκη-
νώσεις ούτε στρατόπεδα γιά να χορηγούν, αβέρτα, άδειες με τα γνωστά
αποτελέσματα. Είναι μιά σκληρή κατάσταση, την οποίαν όμως, κάλλι-
στα μπορούν ν' αποφύγουν οι κακοποιοί. Απλούστατα......μη κακοποι-
ούντες ! Δεν τους το επιβάλλει κανείς να γίνουν κακοποιοί ! Μόνοι τους
το επέλεξαν. Δεν έχει, λοιπόν, δικαίωμα η υπόλοιπη κοινωνία να προ-
στατευθεί ; Δηλαδή η κοινωνική ευαισθησία θα πρέπει να επιδεικνύε-
ται μόνο στους αμετανόητους θύτες ; Γιά τα δύσμοιρα αθώα θύματα,
παλαιά και υποψήφια, να μη λαμβάνεται καμία μέριμνα ; Να βοηθώνται
οι εγκληματίες στην οργάνωση των εγκληματικών τους σχεδίων με τη
κοινωνία αιθεροβατούσα να προσδοκά " σωφρoνισμό " και " επανέντα-
ξη διαφόρων "μπουμπουκιών" τύπου Βλαστού, Παλαιοκώστα, κλπ.
Η στήλη δεν είναι κατά της επιείκιας. Ίσα ίσα που κατανοεί κάθε παρεκ-
τροπή και παρέκκλιση. Και ορισμένα κρούσματα τα βλέπει με κατανόη-
ση και συμπάθεια. Συμπάθεια και επιείκια θα πρέπει, όμως, να επιδεί-
ξουν πρώτοι οι κακούργοι. Θυμάται κανείς το περίφημο " ληστή με τις
γλαδιόλες"; Τον αείμνηστο Βερνάρδο ; Ποιός μπορεί ν' αρνηθεί ότι δεν
απέπνεε μιά συμπάθεια, παρ' όλο τον εγκληματικό χαρακτήρα των πρά-
ξεών του, η αποφυγή δολοφονιών από μέρους του. Δεν σκότωσε ούτε μύγα.
Δολοφόνοι, ψυχροί εκτελεστές, μεγαλέμποροι ναρκωτικών και παιδερα-
στές δεν δικαιούνται κανένα οίκτο, καμία ανοχή, καμία επιείκια.
Η, δήθεν, ανθρωπιστική αντιμετώπιση είναι, απλώς, άλλο ένα δικονομικό
τερτίπι που εξασφαλίζει παχυλές αμοιβές στο κύκλωμα των γνωστών
μεγαλοδικηγόρων. ( Παρατηρήσατε τα ασχολούμενα με το είδος " λουλούδια ".
Είναι πάντα τα ίδια και τα ίδια, που με τις κατάλληλες διαπλοκές του κυκλώματος
δικαιοσύνη - φύλακες - νομική κάλυψη -κακοποιοί, εξασφαλίζουν στην ε-
κλεκτή πελατεία τους συνθήκες διαβίωσης και κινήσεων καλύτερες μέσα
παρά έξω). Και όλο αυτό το σκηνικό γιά την προάσπιση, τάχα, των "ανθρω-
πίνων δικαιωμάτων", της "Δικαιοσύνης", και άλλων τέτοιων ηχηρών και
μεγαλόστομων πομφόλυγων που καλύπτουν με περιτύλιγμα ευνομούμενης
πολιτείας την απόλυτη διαφθορά και σαπίλα που διακρίνει τη σημερινή
κοινωνία. Το χειρότερο και χαρακτηριστικότερο δείγμα της αφασίας στην
οποία είναι πεσμένη σήμερα η κοινωνία μας, με την αποφασιστική ευθύνη
γιά το γεγονός των ΜΜΕ, είναι η διάχυτη και έκδηλη συμπάθεια προς κάθε
κακοποιό, κάθε κακούργο, κάθε αντικοινωνικό στοιχείο. Και η απέχθεια
προς κάθε όργανο εντεταγμένο στη προστασία του πολίτη. Ελπίζω και εύ-
χομαι να μη πληρωθεί τίμημα γι' αυτή την αφροσύνη. Τουλάχιστον, από
τους ανεύθυνους αυτής της ανευθυνότητος .



Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Σχολιασμοί

Καταντάει εκνευριστικός ο πολιτικός λόγος του ΛΑΟΣ.
Μονότονος και, εν πολλοίς, προβλέψιμος πλέον.
Κοντές και κοφτές φράσεις. Ύφος και λόγος θυμοσοφικός.
Φτηνοευφυολογήματα, σαχλολογοπαίγνια, διαστρεβλώ-
σεις παροιμιών και γνωμικών, ψευτοατσιδισμοί και χα-
ζοσλόγκαν. Εκφερόμενα με πονηρά χαμόγελα, όλο "νόη-
μα" και αστραφτερό, αλά Αλμπέρο Σόρντι, βλέμμα.
Από κουτοπόνηρους πομπούς σε ανεγκέφαλους δέκτας.
Από τον κύκλο των χαμένων ποιητών

Αυτό γράφτηκε, από κάποιο φίλο, γιά κάποιες δύσκολες προσωπικές στιγμές
του. Σε δεύτερη ανάγνωση, όμως, μπορεί ν' ανιχνευθεί γενικώτερο ενδιαφέρον.
Εφ' ω και η στήλη το αναρτά στα πλαίσια της έμφυτης αισιοδοξίας που τη δια-
κρίνει.

QUAND MEME

- Μη φοβηθείς τις σκοτεινιές, που άγρια σε τυλίγουν
όταν τα φύλλα της καρδιάς μ' απόγνωση θρηνούν,
σαν της ψυχής τα στεγανά μ' απελπισιά γεμίζουν
και τρόμο, που σαν άμπωτη τα σωθικά ρουφούν.

- Μέσα στη παραζάλη σου μή σκύβεις το κεφάλι,
τα δόντια σφίξε δυνατά, με καθαρό μυαλό.
Θ' ανθίσουν πάλι τα κλαδιά, άνοιξη θα' ρθει πάλι,
να ξέρεις δε νικήθηκε, ποτέ του, το καλό.

- Με χέρι αντρίκιο, δυνατό, άδραξε τη λεπίδα,
κάρφωσε τα σκοτάδια σου που έρχονται, καθώς,
γιά διαμαντένιο σου σπαθί η θεική ελπίδα.
Κι από τα βάθη της πληγής θα ξεπηδήσει φως !

Ι Β Α
Θέσεις - Απόψεις

Λέγεται ότι ο κ. Χριστοφοράκος παζαρεύει την ανταλλαγή της προσωπικής
ασυλίας με την αποκάλυψη των ονομάτων των αποδεκτών μιζών και " ελαί-
ου" από τη SIEMENS. Η γνώμη της στήλης είναι ότι η κυβέρνηση θα πρέπει
να σπεύσει να αποδεχθεί τη πρόταση, αν αληθεύει βεβαίως. Παρ' όλες τις,
φυσιολογικά, αναμενόμενες έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και ι-
δίως του ΠΑΣΟΚ ( τι κάνει νιάου- νιάου στα κεραμίδια ). Γιατί :
α) Ο Χριστοφοράκος, καμμένο χαρτί , δεν μπορεί να βλάψει, πλέον, το κοι-
νωνικό σύνολο και η, όποια, καταδίκη του δεν δημιουργεί κανένα ουσιαστικό
όφελος γι' αυτό και γιά τον τόπο.
β) Οι αποκαλύψεις του, όμως, όχι υποχρεωτικά και αβασάνιστα αποδεκτές,
θα ξεσκεπάσουν όλα εκείνα τα λαμόγια της πολιτικής ζωής, τους , δήθεν, υπη-
ρέτες του λαού και λαικών συμφερόντων και θα εξασφαλίσουν το πολιτικό
ενταφιασμό τους. Γεγονός και χρήσιμο και απαραίτητο, εδώ που έχουν φθά-
σει τα πράγματα. Σε όποιο πολιτικό χώρο κι αν ανήκουν.
Κύριε Καραμανλή, τολμήστε το !

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

Θέσεις - Απόψεις



Ημιυπαίθριοι χώροι

Πάλι οι ΗΧ. Μιά και είναι το θέμα της επικαιρότητος.
Η στήλη θα το προσεγγίσει από μιά άλλη οπτική γωνία, ενδιαφερόμενη
γιά το τι θα γίνει την επόμενη ημέρα.Γιατί ότι έγινε μέχρι σήμερα, καλώς
η κακώς, ( καθ' ημάς κάκιστα ) έγινε και δεν αλλάζει. Απλώς η κυβέρνηση
θα κοιτάξει, συνδυάζοντας τερπνό και ωφέλιμο να το αρμέξει οικονομικά
και η αντιπολίτευση να το σπεκουλάρει αντιπολιτευτικά. Γνωστά πράγματα.
Όμως το πιό ενδιαφέρον είναι το αύριο της ιστορίας. Το πως θα σταματήσει
αυτό το ανήθικο κρυφτούλι που μετατρέπει τους μισούς, τουλάχιστον, Έλ-
ληνες από νομοταγείς πολίτες σε παράνομους μικροαπατεώνες.
Σε κάποιες φωνές που, φυσικά και λογικά, ζήτησαν το αυτονόητο, δηλ. τη
θεσμική κατάργηση των ΗΧ η την ενσωμάτωσή τους στο συντ. δομήσεως
ούτως ώστε όποιος τους θέλει πραγματικά να τους κατασκευάζει, ξεσηκώ-
θηκε, σύσσωμος, ο "τεχνικός κόσμος", δηλ. ό ουσιαστικός υπεύθυνος της
ανωμαλίας και της, στη πράξη, κατάργησής τους, διά των "φορέων" του
και χαλάει το κόσμο υπέρ της διατήρησής τους.
Αφού τόσο πολύ κόπτονται γιά τους ΗΧ γιατί επέτρεψαν την καθολική
τους κατάργηση ( μιλάμε γιά 1.500.000 μετατραπέντας ΗΧ σε δωμάτια.
Σχεδόν την ολότητα του είδους ! ). Και αφού στη πράξη τους κατήργησαν
γιατί τώρα, ξαφνικά, τους αγάπησαν και τους αποζητούν ;
Επειδή όλοι παρεπιδημούμε στην ίδια Ιερουσαλήμ, δεν είναι δύσκολο να
γίνει αντιληπτό ότι η διατήρηση μιάς " αναμπουμπούλας " ένα μόνο σκοπό
έχει. Τη συνέχιση της χαράς του " λύκου ".
Ουαί υμίν υποκριταί και Φαρισαίοι !
Όσο γιά την ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔΕ ότι δια των σχετικών μειώσεων
των ποσοστών και διαστάσεων θα σταματήσει, του λοιπού, το κακό το " μυa-
λό τους και μιά λίρα ". Δεν θεωρώ ότι οι κύριοι εμπνευσταί των " τάχα " απο-
τρεπτικών τροποποιήσεων που θα λειτουργήσουν κατασταλτικά, στη περαι-
τέρω διατήρηση της αυθαιρεσίας είναι τόσον αφελείς και το πιστεύουν. Απλώς
λειτουργούν πολιτικάντικα στη λογική του " και με τον αστυφύλαξ και με το
χωροφύλαξ ! ". Γιατί με το να κάνουμε 15% αντί 20% το ποσοστό των ΗΧ α-
πλώς μειώνουμε κατα 5% την αυθαιρεσία. Δεν την εξαλείφουμε. Και με το να
μειώσουμε το βάθος των ΗΧ από 2.50 μ. σε 1.80 μ. πάλι δεν αποθαρρύνουμε
την μετατροπή τους σε δωμάτιο. Γιατί και τα 2.50 μ. , από μόνα τους δεν αρ-
κούσαν γιά διάσταση δωματίου. Έννοια σας και τα "τσακάλια " οι μελετητές,
αρχιτέκτονες και πολ. μηχανικοί, έχουν έτοιμες, ήδη, τις λύσεις γιά την αξιο-
ποίηση του βάθους των 1.80 μ. και τη προσκόλληση του σε κάποιο νόμιμο ε-
σωτερικό βοηθητικό χώρο π. χ. αποθήκη, διάδρομο, WC και την, τελικά, δη-
μιουργία κατά και τον ίδιο, όπως μέχρι σήμερα, ταχυδακτυλουργικό
τρόπο πρόσθετων δωματίων !
Και όποιος κύριος μελετητής - υποστηρικτής των ΗΧ και υποψήφιος καταπα-
τητής των σχετικών διατάξεων, δυσκολεύεται στη μελέτη του η στήλη του
προσφέρει την αμέριστη και δωρεάν συνδρομή της. Επιτυχία εξασφαλισμένη.
Και όποιος πιστεύει ότι κάτι μπορεί ν' αλλάξει σ' αυτή τη διεφθαρμένη κοινω-
νία που ζούμε η αυταπατάται η είναι αφελής, άρα μακάριος !


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Από το κύκλο των χαμένων ποιητών

Γιά ένα καλό κι ευαίσθητο φίλο.
Γιά τη φουρτούνα που περνάει.
Γιά το λιμανάκι που προσμένει,
απάνεμο, το θαλασσοδαρμένο του καράβι.

Φευ.

- Είπες πως όλη σου η ζωή
σα διαβατάρικο πουλί,
που φτερουγίζει.

- Με μιά βαλίτσα στο δεξί
και του μπουφάν σου το γιακά
ν' ανηφορίζει.

- Μέσ ' στο πολύβουο σταθμό
φιγούρα τραγική κι εγώ
να σ' ανταμώνει.

- Συνταξιδέψαμε κι οι δυό
στον άγνωστο προορισμό,
ίδιο βαγόνι.

-Ταξίδι σύντομο η ζωή,
σαν πλάκα σαπουνιού μικρή,
γρήγορα λειώνει.

- Πόσο μικρή η διαδρομή,
δυό δρασκελιές ήταν θαρρείς
και, φευ, τελειώνει.

- Στο τελικό απολογισμό
που κάνεις πάντα, θες δε θες,
κι αυτό μοιραίο,

- ταξίδι η ζωή, σκληρό,
οδυνηρό, κοπιαστικό,
.... μα τόσο ωραίο !

Ι Β Α