Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Θέσεις - Απόψεις

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ

Από χρόνια τριβελίζει το μυαλό μου μιά ιδέα. Μιά διαφορετική, αιρετική, άποψη σχετικά με το μεγάλο εθνικό πρόβλημα. Το "σκοπιανό".
Νομίζω ότι, τελικά, ωρίμασε μέσα μου, καταστάλαξε και την αναρτώ. Σαν μιά θέση που θα μπορούσε να γίνει μαγιά κι αφετηρία γιά μιά διαφορετική πολιτική, μιά και η ακολουθουμένη έχει οδηγήσει τα πράγματα σε αντικειμενικό αδιέξοδο και οι, όποιες, συνομιλίες συντηρούν απλώς μιά αλυσιτελή και ατέλειωτη φαρσοκωμωδία. Χωρίς νόημα και χωρίς διέξοδο. Τα ίδια και τα ίδια λόγια, στάχτη στα μάτια των διεθνών οργανισμών με τον "τάχα"συνεχιζόμενο διάλογο προς εξεύρεση "κοινά αποδεκτής λύσης". Σαχλαμάρες !
Οι θέσεις των δύο πλευρών, χιλιοειπωμένες, είναι γνωστές και γιά την οικονομία του χωροχρόνου παραλείπονται θεωρούμενες ως αρχικά δεδομένα.

Η επίσημη θέση της Ελλάδας θα μπορούσε να συνοψισθεί γύρω από τα κάτωθι.

Οι Σκοπιανοί θεωρούν εαυτούς απογόνους των στρατευμάτων του Μ.Αλεξάνδρου που μεταξύ στρατιωτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων φρόντισαν και γιά τη "σύσφιξη" των σχέσεων με τις ντόπιες κοινωνίες υπακούοντες σε φυσικές επιταγές αλλά και στο ευγενές καθήκον του αποβαρβαρισμού τους και της ποιοτικής ανανέωσης του αίματός τους. Έτσι "εσπάρησαν" και φύτρωσαν στο κέντρο της Ασίας φύλα που διεκδικούν άμεση φυλετική συγγένεια με τους αρχαίους Μακεδόνες, η ελληνικότης των οποίων είναι δεδομένη και αναμφισβήτητη. Του κόσμου οι ανασκαφές το πιστοποιούν. ( Το ίδιο λένε και οι Καλάς στο Αφγανιστάν !).
Τα ελληνογενή αυτά αρχικά ψήγματα πολλαπλασιάστηκαν και ζώντας σχεδόν επί χιλιετία εν μέσω διαφόρων άλλων σλάβικων φύλων ακολούθησαν τη πορεία και τη μοίρα των φύλων αυτών.
Κατέβηκαν, μεταξύ 6ου και 8ου αιώνα, κινούμενοι δυτικά και εποίκησαν ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Από τον άξονα Πολωνίας - Ελλάδος και ανατολικά, μέχρι τα Ουράλια. Και δημιούργησαν κράτη και εθνότητες κοινής καταγωγής και κοινών χαρακτηριστικών.
Το νοτιοανατολικό τους τμήμα εκχριστιανίστηκε απο τους Θεσσαλονικείς αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο που, πλην των άλλων, τους προίκισαν και με αλφάβητο. ( κυριλλικό ). Μαζί και το "ελληνογενές" σκοπιανό παρακλάδι που κατά τη σλάβικη κατανομή κατέλαβε και κατοίκησε το βόρειο τμήμα της Μακεδονίας και το, βορειότερα αυτής εκτεινόμενο τμήμα, της αρχαίας Παιονίας, αφομοιώνοντας, κατά το δυνατόν, τους αυτόχθονες πληθυσμούς (π.χ. Ιλλυρούς, Παίονες) και δημιουργώντας ένα, οπωσδήποτε, μή ομοιογενές αλλά πολύ ευπαθές και ευάλωτο στη διάσπαση, κράμα.

Η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να συνεχίσει ρεαλιστικά, κάπως έτσι.

Οι Σκοπιανοί είναι, εν δυνάμει, αδέλφια μας ξενητεμένα, κατατρεγμένα και βασανισμένα που συνέχισαν να ταλαιπωρούνται και μετά την απελευθέρωση από το τουρκικό ζυγό. Τελευταία τους υποταγή, η κάτω απ' τη μπότα του Κροάτη Τίτο. Που τους ανάγκασε, θέλοντας και μη, να συρθούν στο μεταπολεμικό ομοσπονδιακό μόρφωμα που λεγόταν "Γιουγκοσλαβία".
Με το θάνατο του Τίτο και την απαρχή διαλύσεως του κρατικού συνοθηλεύματός του, της Γιουγκοσλαβίας, κατά το 1992,οι Σκοπιανοί βρέθηκαν μετέωροι και με την ελευθερία, σαν καυτή πατάτα, στα χέρια τους. Εχρειάζοντο επειγόντως σύμβολα και ερίσματα ιστορικής προέλευσης και εθνικής ταυτότητος γιά να στηρίξουν τη θνησιγενή κρατική τους οντότητα.
Και μη διαθέτοντας , πάνω στην αγωνία και παραζάλη τους, νοθεύουν και πλαστογραφούν την Ιστορία κλέβοντας το γείτονα, την Ελλάδα, σφετεριζόμενοι ελληνικά "σύμβολα" και χτίζουν μιά εικονική πραγματικότητα στη προσπάθεια να τοποθετηθούν, ευπρεπώς, σαν αυτόνομο κράτος στη παγκόσμια σκηνή. Με παραχαραγμένο ιστορικό υπόβαθρο και κλεμμένο όνομα. "Μακεδονία"!
Η Ελλάδα, ναι !, αναγνωρίζει τους Σκοπιανούς ως παιδιά της και τα περιμένει με πόνο κι αγωνία να τα σφίξει στην αγκαλιά της ! Ναι ! είναι Μακεδόνες και η περιοχή που ζουν είναι Μακεδονία ! Μιά, ακόμη, αλύτρωτη ελληνική πατρίδα. Σαν τη Βόρειο Ήπειρο και σαν τη Κύπρο. Όμως η σκοπιανή Μακεδονία είναι μέρος της Μακεδονίας, μόλις το 38%. Και η ελληνική το 52,4% του γεωγραφικού μακεδονικού χώρου.( Κάτι ψιλά έχει η Βουλγαρία που, ευφυέστατα, απολάκτισε κάθε "μακεδονική" αναφορά ).
Η Ελλάδα είναι το μείζον και τα Σκόπια είναι το έλασσον. Δεν μπορεί το μικρό ν' απορροφήσει το μεγάλο. Το αντίθετο πρέπει να συμβεί.
Η δυνατή Ελλάδα προσδοκά να επανενώσει στο μακεδονικό παζλ της Μακεδονίας το βασανισμένο και αλύτρωτο βόρειο κομμάτι της.
Ναι !, τα Σκόπια είναι Μακεδονία και οι Σκοπιανοί Έλληνες της διασποράς (στο χώρο και το χρόνο). Και η Μακεδονία ήταν απ' την αρχή της ιστορικής της εμφάνισης [ πρώτος βασιλιάς, κατά Ηρόδοτον, ο εξ Άργους Περδίκκας (729- 678 π.Χ.) ] ελληνική.
Σκοπιανοί, αδέλφια μας, η μάνα Ελλάδα σας περιμένει! Να σας λυτρώσει, να σας προστατέψει και να σας βοηθήσει ν' αναπτυχθείτε οικονομικά. Σαν μέρος της θα ενταχθείτε αυτομάτως σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, κάτι που επιθυμείτε διακαώς.
Θα σας διδάξει την Ιστορία, που δεν σας την έμαθαν και πολύ καλά, τη γλώσσα που είναι μητέρα του δυτικού πολιτισμού και που εσείς, εκεί στα βάθη της Ασίας και στην αγκαλιά βαρβάρων λαών ξεχάσατε. Θα σας ξαναβάλλει στο σωστό εθνικό δρόμο. Ελάτε !
Αν γιά κάποιους λόγους πρέπει να καθυστερήσει η πλήρης συγχώνευση και αφομοίωση, η Ελλάδα θα μπορούσε να ανεχθεί για κάποιο διάστημα τα Σκόπια και σαν ομόσπονδο τμήμα της. Με αυτονομία και ειδικό καθεστώς προνομίων, σεβομένη τις ιδιαιτερότητες που αναπτύχθηκαν από το μακροχρόνιο χωρισμό.

Σε μιά τέτοια, υποθετική, γραμμή μπορείτε να φανταστείτε τη σκοπιανή στάση και τη παγκόσμια τοποθέτηση ;
Παρακαλώ μη γελάσετε γιατί κωμικότερη επιχειρηματολογία από τη σημερινή, περί το "σκοπιανό", δεν υπάρχει. Κι όμως το θέμα "παίζει" πολύ πολύ σοβαρά.
Θα μπορούσε η Ελλάδα, αντί να προβάλει άκαρπα "βέτο" άρνησης και απολάκτισης, να καταθέσει ισχυρό αίτημα προσάρτησης και σύνδεσης βασισμένο, αφ' ενός, στα αμάχητα ιστορικά ευρήματα και, αφ' ετέρου, στην επιμονή - ομολογία των Σκοπιανών περί γενεαλογικής συγγένειας.
Τρέλλα οι Σκοπιανοί, τρέλλα κι εμείς !

Μπορεί η άποψη να φαντάζει ουτοπική, κάτι σαν παραμύθι, όμως γιά σκεφτείτε το καλύτερα. Η άλλη πλευρά μάχεται και, προς το παρόν κερδίζει, εις βάρος της ιστορικής αλήθειας με πολύ μεγαλύτερες "κοτσάνες".
Την άποψη τη καλύπτει θαυμάσια το ιταλικό : "Si non e vero e ben trovato" !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου