Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Επικαιρότης

Ορμώμενος από τη γνωστή μου, κλασσική πλέον, μαζοχιστική συνήθεια των προεκλογικών ημερών, κατέβηκα, χθές, μιά βόλτα στο κέντρο της Αθήνας.
Μέσα στο μαύρο χάλι της γενικής κατάστασης της εποχής λαχταρούσα να ξαναβρώ μιά σταγόνα, έστω, ανάτασης. Κάτι να μου ανυψώσει το καταρρακωμένο μου ηθικό και να μου ξαναφουσκώσει τα πανιά της αισιοδοξίας.
Να ξαναδώ εκείνες τις γιγαντοαφίσες με τα στιβαρά πρόσωπα που με τα γλυκά, ήρεμα, μάτια τους κοιτάζουν, όλο σιγουριά και εμπιστοσύνη, βαθειά πρός το μέλλον. Με τη γαλήνια και σοφή σκέψη τους να επεξεργάζεται λύσεις, πολλές λύσεις, ιδανικές λύσεις γιά όλα μου τα προβλήματα. Σε 2/3 προφίλ να οραματίζονται ! Να βλέπουν οράματα ! Χιλιάδες οράματα. Όλα γιά το καλό μου ! (Ξεχνώντας ότι κι η Ζαν Ντ' Αρκ έβλεπε οράματα αλλά το κάψιμο δε το γλύτωσε !).
Να ξαναδώ τους όρθιους, πάνω σ' ένα τραπέζι, βραχίονες να στηρίζουν γερά ένα τετράγωνο θεληματικό πηγούνι. Κι ένα βαθύ, έντονα διαπεραστικό, βλέμμα να με συγκλονίζει σκορπώντας μέσα μου το απόλυτο αίσθημα της σιγουριάς.
Να ξαναδώ, σε πόζα αν φάς, τα όμορφα, παιχνιδιάρικα μάτια, μ' εκείνες τις μαριόλικες καυτές ματιές και το ναζιάρικο χαμόγελο που θα μου τάζουν παλάτια !
Να φτιαχτώ, να τη βρώ, σαν πρεζόνι στα σκαλιά του Δημαρχείου! Να ξεφύγω, να χαθώ ! Να περιπλανηθώ και να πλανευτώ ξανά. Να μπερδευτώ στα μαγικά και μυστηριώδη πέπλα της ανυπέρβλητης ομορφιάς και της απέραντης καλωσύνης που σκορπούν, αφειδώς, όλα αυτά τα γελαστά η, έστω, υπομειδιώντα, καλωσυνάτα πρόσωπα.
Αχ ! Θέ μου, γιατί να μην έχουμε κάθε μήνα εκλογές ! Έστω κάθε τρίμηνο. Για να μας ανεβάζουν το λίμπιντο και να μας στεριώνουν τη πίστη στο αύριο !
Και τα είδα όλα αυτά. Και αναστηλώθηκε το ηθικό μου (γιά το "ανήθικο" ακόμη δεν είμαι σίγουρος !). Γέμισαν οι μπαταρίες της ψυχής από δύναμι κι αισιοδοξία.
- Πίσω και σας έφαγα. Πουτ... οικονομικές κρίσεις ! Κουφ... διαφθορές, αλίμονό σας ! Καθ... Τούρκοι, Αμερικανοί, Σκοπιανοί, αλίμονό σας, Έρχομαι !
Δε σας φοβάμαι, ρέ ! Δε φοβάμαι τίποτε ! Περιβάλλομαι και περιστοιχίζομαι από ανθρώπους δυνατούς, ικανούς, οραματιστές και αδιάφθορους. Από γενναίους κι ανυπότακτους μαχητές των συμφερόντων μου ! Από ανιδιοτελείς προστάτες !
Θα σας σκίσουμε, κουρέλες !!
Και με μάτια γεμάτα δάκρυα συγκίνησης , στήθια γεμάτα αγαλλίαση και με ρίγη εθνικού παλμού, σ' ολόκληρο το σώμα, γύρισα σπίτι !
Είμαι περήφανος που είμαι Έλλην ! Διότι πάλι θα νικήσω !
Και θυμήθηκα μάλιστα, μιά γνωστή αθλήτρια που, τίγκα στη ντόπα, νίκησε στους Ολυμπιακούς αγώνες και στη σχετική συνέντευξη είπε ( χωρίς γιαούρτωμα, δυστυχώς !) " Οι Έλληνες είναι φτιαγμένοι γιά να νικάνε πάντα !".
Όχι, παίζουμε ! ! !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου