ORPHEAS

Θέσεις - Απόψεις

ΟΥΤΟΠΙΕΣ

Εξετάζοντας το ψυχογράφημά μας, ως λαού, πανεύκολα μπορείς να διακρίνεις ότι μέσα στα διάφορα καλά και κακά στοιχεία της ράτσας κυριαρχεί ο ρομαντισμός. Ακόμη κι όπου δεν αναδύεται ολόγλυφα, υποκρύπτεται εμφανέστατα. Κι ανιχνεύεται εύκολα.
Αρμενίζουμε στους άγριους ωκεανούς της αμείλικτης πραγματικότητος με βαρκούλα την ελπίδα της ουτοπίας. Θύματα της αφελείας μας η κάποιων πονηρών εκμεταλλευτών της λαχτάρας μας γιά καλύτερη ζωή. Η και τα δυό μαζί.
Αιώνιοι και αθεράπευτοι Δον Κιχώτες πολεμάμε ανεμόμυλους, ονειρευόμαστε Δουλτσινέες και χτίζουμε στην άμμο !
Μερικά παραδείγματα, γιά του λόγου το αληθές.

- Πολύς λόγος γίνεται γιά δημιουργία ποδηλατοδρόμων και χρήση ποδηλάτων γιά την ανακούφιση του κυκλοφοριακού προβλήματος της Αθήνας.
Το μέτρο, θεωρητικά σωστό, σκοντάφτει στο γεωγραφικό ανάγλυφο της πόλης και στη σωματοδομή των πολιτών της. Αν μιλάμε γιά γενική, κατά το δυνατόν, εφαρμογή. Δεν μπορώ να διανοηθώ το πλήθος των αγύμναστων, κοιλαράδων, λυμφατικών, μανιοκαπνιστών, ηλικιωμένων, ασθενών και άλλων, γενικώς, ανήμπορων Αθηναίων ν' ανεβοκατεβαίνουν τους λόφους και τις ανηφοριές της Αθήνας πάνω σ' ένα ποδήλατο ! Σε καθημερινή βάση, πηγαινοερχόμενοι στη δουλειά τους. Με τις χειμωνιάτικες βροχές και χιόνια και τις καλοκαιρινές κάψες !
Γιά να μπορείς κα κυκλοφορείς με ποδήλατο στην Αθήνα θα πρέπει το σώμα και η φυσική σου κατάσταση να σου επιτρέπει να συμμετέχεις στο ποδηλατικό "Γύρο της Γαλλίας" και να τερματίζεις. Και, μάλιστα, σε καλή σειρά !
Αυτές οι λύσεις χωρούν σε πόλεις απολύτως επίπεδες, όπως π.χ. η Λάρισα και σε λαούς πιό λυγερόκορμους, στο σύνολό τους. Με λιγότερα ανθούντα γυμναστήρια αδυνατίσματος. Όπως, π.χ. οι Δανοί. Που διαθέτοντας μιά χώρα και μιά πρωτεύουσα σχεδόν επίπεδη, τη Κοπεγχάγη και ποδηλατόδρομους φτιάξανε και μιά χαρά τους δουλεύουνε ανακυκλώνοντας, ταυτόχρονα, τη καλή φυσική τους κατάσταση.
Εδώ μόνο μικρής κλίμακας και τοπικής σημασίας ποδηλατόδρομοι μπορούν να κατασκευαστούν σε επίπεδες γειτονιές γιά σπορ,γυμναστική αδυνατίσματος και ψυχαγωγία.
Κάθε άλλη σκέψη αποτελεί γραφικότητα, ουτοπία και, ίσως, μιά ακόμη ευκαιρία κάποιων παμπόνηρων, περί τη τοπική αυτοδιοίκηση, γιά ενθυλάκωση ανόμων κερδών.

- Μιλάμε πολύ, τελευταία, με επικεφαλής τους πάσης φύσεως "οικολόγους" και "πρασινοοικολόγους" γιά τη περίφημη "πράσινη ενέργεια". Δηλαδή την ενέργεια που μπορεί να προκύψει από ανανεώσιμες φυσικές πηγές, όπως, ο ήλιος, ο αέρας, η θάλασσα κλπ, που δεν τελειώνουν ποτέ και δεν μολύνουν το φυσικό περιβάλλον.
Αυτά όλα είναι καλά και άγια αλλά προς το παρόν αποτελούν απλά ευχολόγια.
Μην ακούτε μεγάλα λόγια και μη κρατάτε μεγάλο καλάθι προσδοκιών.
Επί του παρόντος, η σύγχρονη τεχνολογία δεν επιτρέπει τη εκμετάλλευση των φυσικών αυτών πηγών στο μέτρο της ικανοποίησης των απαιτήσεων και αναγκών σε ποσότητες και , το σπουδαιότερο, σε κόστος παραγωγής.
Ίσως σε πολύ απώτερους χρόνους το όνειρο να μπορέσει να γίνει πραγματικότης. Όμως σήμερα όποιος, ασυλλόγιστα, πιστεύει ότι έρχεται η ενεργειακή σωτηρία από εκεί, εθελοτυφλεί και ματαιοπονεί.
Μικρές μόνο, τοπικής σημασίας, μικρής κλίμακος, πειραματικής λειτουργίας και υψηλού κόστους εφαρμογές γίνονται, όπου γίνονται. Κυρίως όταν και όπου δεν γίνεται αλλοιώς, οπότε η αδήριτος ανάγκη στέλνει όλα τα άλλα περίπατο.
Βεβαίως η επιστήμη και η τεχνολογία το ψάχνει το θέμα. Και καλά κάνει. Όμως καρπό μη περιμένετε να φάτε σύντομα. Επομένως "Ωδινεν όρος και έτεκεν μυν" η με απλά ελληνικά, "Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι".

- Κι ένα τελευταίο. Πιό άμεσο, πιό επείγον και πιό φλέγον.
Το έχω αναφέρει πολλές φορές, μιά και το πιστεύω ακράδαντα.
Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και οι καταστάσεις ζορίζουν πολύ. Τα όρια στενεύουν, οι εποχές των παχέων αγελάδων έχουν παρέλθει. Το πάρτυ, δυστυχώς, τέλειωσε. Το βλακώδες σλόγκαν περί "κεκτημένων δικαιωμάτων" πρέπει να ξεχαστεί ταχύτατα και να προσγειωθούμε, έστω ανώμαλα, στη σκληρή πραγματικότητα και στο ρεαλισμό που απαιτείται. Η οπισθοδρόμηση είναι μονοδρομική κίνηση και τα συμπαρομαρτούντα της, νομοτέλειες. Καλές ειδήσεις δεν πρέπει να αναμένονται μιά και οι άγγελοί τους η θα σιωπούν κενοί η θα ψεύδονται εμπορευόμενοι ανύπαρκτη πραμάτεια.
Δεν μπορούμε, πλέον, να ζούμε όπως είχαμε μάθει και ν' απολαμβάνουμε όσα είχαμε μάθει στο παρελθόν.
Όλη η Γη χορεύει στους ρυθμούς της ύφεσης και είναι άσκοπο κι ανώφελο να ομφαλοσκοπούμε γιά τις αιτίες που έφεραν τα πράγματα ως εδώ. Αυτό είναι μεγάλο ερώτημα των ιστορικών αναλυτών του μέλλοντος. Σ' εμάς προέχει χωρίς ουτοπικές και ανόητες επιγραμματικές αναφορές, του τύπου "οι πλούσιοι να πληρώσουν τη κρίση" (άντε βρες τους και πάρτους τα !) να επιστρατεύσουμε τη ψυχραιμία, τη κρίση και τη λογική μας γιά να μπορέσουμε να βρούμε το μονοπάτι της εξόδου απ' τη κρίση. Με τη λιγώτερη ζημιά. Όταν έρχεται βροχή ανοίγεις την ομπρέλλα. Δεν κάθεσαι να βρίζεις και να φοβερίζεις τα σύννεφα ! Και, το πιό σημαντικό. Δεν τρέφεις ελπίδες φρούδες.
Με κάθε εκλογικό αποτέλεσμα η 5η Οκτωβρίου θα ξημερώσει το ίδιο προβληματική, το ίδιο γκρίζα και το ίδιο δύσκολη. Οπλιστείτε με υπομονή, ψυχραιμία κι εγκαρτέρηση.