Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Επικαιρότης

Οι εκλογές προκηρύχθησαν. Η πολιτικολογία κορυφώνεται. Η μάχη προβλέπεται άγρια και σκληρή. Αδυσώπητη. Η χαρά των καναλιών !
Θ' αρχίσουν οι κοκορομαχίες στα παράθυρα, οι διαξιφισμοί, οι διάλογοι κουφών, οι προκάτ ανιαροί μονόλογοι, εν είδει απαγγελίας, οι αγενείς συμπεριφορές, οι μεγαλόφωνες επικαλύψεις των αντιπάλων φωνών, οι θεατρινισμοί, οι κουτοπονηριές, η πλειοδοσία της παροχολογίας, τα χτυπήματα κάτω απ' τη μέση και διάφορα άλλα ωραία και κόσμια. Γνωστά και καθιερωμένα από παλιά.
Οι τωρινοί καιροί είναι, ιδιαίτερα, ευεπίφοροι στο καιροσκοπισμό, το λαϊκισμό, τη καλλιέργεια φρούδων ελπίδων. Ουδέποτε, τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος δίψαγε, πιό αλαφιασμένος από τώρα, γιά ελπίδα. Και ουδέποτε επωλήθησαν περισσότερες ελπίδες από όσες θα πουληθούν τώρα.
Η στήλη, σε πλήρη επίγνωση της σοβαρότητος της γενικής κατάστασης της χώρας και της κρίσιμης καμπής στην οποίαν ευρίσκεται, αρνείται να συμμετάσχει στη κακόγουστη και κακοστημένη φαρσοκωμωδία του προσεχούς 30/ημέρου.
Διατηρεί, βεβαίως, απόψεις, αντιλήψεις και πεποιθήσεις της, χωρίς να τις διαλαλεί, χωρίς να τις εμπορεύεται και χωρίς να τις ευτελίζει.
Πιστεύει πάντοτε ότι ο κάθε λαός έχει τις ηγεσίες που του αξίζουν και ότι οι ταγοί του προέρχονται από τα σπλάχνα του. Σαρξ εκ της σαρκός του. Δεν προέκυψαν ουρανοκατέβατοι και ξεκομένοι απ' τη πραγματικότητά του.
Σ' αυτές τις, αντικειμενικά, δύσκολες και κρίσιμες ώρες απαιτείται, περισσότερον από ποτέ, η ανάδειξη της λαϊκής υπευθυνότητος. Περίσκεψη, περισυλλογή, νηφαλιότης και πολύ συνειδητοποιημένη επιλογή. Προϊόν πολύ βαθειάς σκέψης.
Η στήλη πιστεύει, ακράδαντα, ότι το σημερινό προέχον και πρώτο ζητούμενο, πέραν από κομματικούς στόχους και επιδιώξεις, είναι η ανάκαμψη της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Η αναστήλωση του κύρους του κοινοβουλίου και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του λαού προς αυτό. Η εξάλειψη της καχυποψίας και ο επαναπροσδιορισμός του λειτουργήματός του.
Χωρίς τα προηγούμενα , όλοι οι πρωταγωνισταί, νικηταί και ηττημένοι, θα βουλιάζουν σε τέλμα αναξιοπιστίας και καχυποψίας, εισπράττοντας με το παραμικρό, χλεύη, λοιδωρία και αμφισβήτιση.
Καθήκον όλων των ηγεσιών, όλων των κομμάτων είναι ο, κατά το δυνατόν, αποκλεισμός από τα ψηφοδέλτια των "ξεφωνημένων" η , έστω, των πολυσυζητημένων "υπόπτων" υποψηφιοτήτων. (Εδώ, δυστυχώς, επιβάλλεται η αναστροφή του κλασσικού δικαστικού αξιώματος "καλύτερα η αθώωση ενός ενόχου παρά η καταδίκη ενός αθώου").
Όμως το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης γιά την απαρχή της εξυγίανσης της πολιτικής ζωής πέφτει στο λαό. Στον απλό ψηφοφόρο και στη τεράστια δύναμη της ψήφου του. Που αντί να σταυρώνει το "βουλευτή του", προσβλέποντας στο ρουσφέτι, τη μικροσυναλλαγή και την ιδιοτέλεια η να πετάει σταυρούς, επιπόλαια, εδώ κι εκεί, άκριτα και αβασάνιστα, να καθίσει να προβληματιστεί, να μελετήσει, να πληροφορηθεί και, τελικά, να επιλέξει, μέσα στον ιδεολογικό του χώρο, μέσα στο ψηφοδέλτιο του κόμματός του , τους ικανότερους, τους καλύτερους και, πάνω απ' όλα, τους πιό έντιμους και πιό αδιάφθορους. Γιατί, ναι, υπάρχουν και τέτοιοι! Σε όλες τις παρατάξεις και όλους τους πολιτικούς χώρους! Ψάξιμο θέλει, αρκετό.
Και μόνον έτσι μπορεί να αναστηλωθεί και αποκατασταθεί το κοινοβουλευτικό μας σύστημα στο προσήκον ύψος του και η εμπιστοσύνη στις αποφάσεις του. Ειδ' άλλως η φαυλότης, η διαφθορά και η αναποτελεσματικότης θ' ανακυκλώνεται και η χώρα συνεχώς θα βυθίζεται.
Μόνο ο λαός μπορεί ν' αλλάξει τη πορεία της μοίρας του. Και της κακομοιριάς του.
Αν δείξει φρόνηση και ωριμότητα. Αν αξιοποιήσει τις εμπειρίες του παρελθόντος.Και, βεβαίως, σκέψεις και κινήσεις γιά αποχές, λευκά και άκυρα μόνο προς τη κατεύθυνση αυτή δεν κινούνται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου