«Κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες»!

Όλα τα ΄χε η Μαριορή το διδακτορικό της έλειπε...

Ο... Ηγέτης ποζάροντας μας αμέσως μετά την αναγόρευση!

 

   Τελευταία, οι Τούρκοι απέκτησαν και χιούμορ. Πολύ χιούμορ, και μάλιστα μαύρο! Έτσι αποφάσισαν να κάνουν τον... Ηγέτη μας επίτιμο διδάκτορα. Στα Οικονομικά και μάλιστα σε ιδιωτικό Πανεπιστήμιο! "Ο Τσίπρας διδάκτωρ"! Όπως λέμε, λ.χ. "ο Καραγκιόζης γιατρός", "ο Μεγαλέξαντρος κι ο καταραμένος όφις", κ.λπ.

   Σε όποιον το πράγμα θυμίζει κάτι μεταξύ μπουρλέσκ και μπουφονικής κωμωδίας, ας αναλογιστεί πως με έναν αντικαριερίστα «ειδήμο» λάτρη της Μενεγάκη, ως σύμβουλο στρατηγικού σχεδιασμού και έναν υπουργό Παιδείας πληθωρικότατο στο σώμα, αλλά παντελώς αμόρφωτο στο πνεύμα, τί πιό φυσικό από το ο...  ηγέτης να ανακηρυχτεί διδάκτωρ Πανεπιστημίου. Το «Ιδιωτικό» συμβολίζει τον πανζουρλισμό του φινάλε.

   Τελικά, όσο κι αν δεν τους έπιανε το μάτι μας, οι Τούρκοι εσχάτως απέκτησαν χιούμορ. Και μάλιστα βιτριολικό. Έτσι μ’ αυτή την απονομή πρόλαβαν το... Χάρβαρντ!

   Παρ’ όλα αυτά, η όλη υπόθεση διαθέτει και μιά αξιοζήλευτη συνέπεια καθώς και καθαρότητα σκέψης και πράξης. Ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας και νυν Πολιτισμού έχει διακηρύξει -ουδέποτε διαψευσθείς, ή αποδοκιμασθείς- πως η αριστεία αποτελεί ρετσινιά και, ως εκ τούτου..., ό,τι πιάσει η σέσουλα. Υπ’ αυτή την έννοια η βράβευση είναι απολύτως δίκαιη και συμβατή, καθ’ όσον ο... γάτος μας, όπως και όλο το τσούρμο του, είναι άπαντες... άσπιλοι από τέτοιου είδους ρύπους!

   Ενδεικτικά παρατίθεται ένα μέρος από τον περισπούδαστο... πανηγυρικό που... «εκτόξευσε» κατά την αναγόρευσή του:

   «Θεωρούμε αναποτελεσματική, οικονομικά και κοινωνικά επιζήμια την αρχιτεκτονική της οικονομίας του χρέους. Είναι η αρχιτεκτονική ενός συστήματος που είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο όχι απλώς γιά να σπεκουλάρουν κάποιοι, αλλά γιά να πειθαρχούν οικονομίες και κοινωνίες ολόκληρες στην πιό σκληρή νεοφιλελεύθερη γραμμή και στις κυρίαρχες συνταγές των τεχνοκρατών οικονομολόγων.

   Μιλώ φυσικά γιά την αρχιτεκτονική του συστήματος που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε οικονομία του χρέους. Αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά είναι ότι η χρηματοπιστωτική σφαίρα προσπαθεί να προβλέψει το μέλλον στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να πειθαρχεί το παρόν».

   Τί μόρφωση...! Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Μεγάλε!