Ζητείται επειγόντως φως!

Μαυρίλα, απελπισία, φαυλότητα.

Η μετάφραση στο τέλος της ανάρτησης

   Επηρεασμένος από το μήνυμα της χθεσινής ημέρας και την ανάγκη φυγής από τον ασφυκτικό κλοιό των αναθυμιάσεων αηδίας, κουτοπονηριάς, υποκρισίας και γελοιότητος που μας έχουν στήσει οι τρισάθλιοι συριζάριοι που μας κυβερνούν, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν και πάλι τους σανοτραφείς χαχόλους τους, ξαναπιπιλίζοντας -στην τούρλα του Σαββάτου- την κλασσική λαϊκίστικη καραμέλα της... διαπλοκής και της διαφθοράς, αναζητώ καθαρό αέρα.    

   Με τη νοημοσύνη μου βάναυσα βιασμένη από σκοταδιστικά λαϊκίστικα φληναφήματα: Π.χ. του πολιτικού γυρολόγου και ιταμού καιροσκόπου... «Τειρεσία»: «Η Ειδομένη είναι... Νταχάου», «Σε 12 ημέρες χτίσαμε... Χίλτον γιά τους πρόσφυγες», (σιγά μην τους έχουν και... "room service!"), ψάχνω το φως. Όμως με τύπους σαν τη σπουδαιοφανή σύγχρονη... Παπαρρηγοπουλίνα Ρεπούση, η οποία παρομοίασε τον συνωστισμό της Ειδομένης με εκείνον της... Σμύρνης, παραβλέποντας - η ανόητη- εμπρησμούς, βιασμούς και σφαγές από τους τσέτες. Τον νεόκοπο πολιτικό γίγαντα Φαμέλλη, (ή κάπως έτσι), που ονόμασε την κατάσταση της παλιάς Αμυγδαλέζας... «Γκουαντάναμο». Τον αστοιχείωτο γαργαντούα Ιπποπόταμο που κατεδαφίζει την ιδιωτική Παιδεία, απαλλοτριώνοντάς την από τους νόμιμους ιδιοκτήτες της και -αιχμαλωτισμένη στα δίχτυα του αριστερού συνδικαλισμού- την οδηγούν στην ημιμάθεια της δημόσιας. Τον βλοσυρό Μπαλτά με την ισοπεδωτική προλεταροποίηση που διακηρύσσει κι επιδιώκει, υπερήφανος γιά το χάλι της Ειδωμένης και ου συμμαζεύεται, αυτό μοιάζει αδύνατο.

   Έτσι -πετώντας την μπάλα της καθημερινότητος στην εξέδρα- αναδιφώ στην ανακουφιστική σοφία του... Λάο Τσε (604 - 531 π.Χ.), ανασύροντας από τα βάθη της μνήμης κάποιο «τσιτάτο» του, που με εντυπωσίασε κάποτε και καρφιτσώθηκε -έκτοτε- ελαφρώς παραφρασμένο στο νου μου:

«Το παρελθόν, (χθες), φέρνει μελαγχολία, το παρόν, (σήμερα),  θέλει δράση, το μέλλον, (αύριο), χρειάζεται όνειρα».

   (Σημ. Αυτούσιο το γνωμικό: «Αν είσαι μελαγχολικός, ζεις στο παρελθόν, αν είσαι αγχώδης ζεις στο μέλλον και αν είσαι ήρεμος ζεις στο παρόν»). 

  Επί του πιεστηρίου:  Μόλις πληροφορούμαι πως αφίχθη στον Πειραιά μιά καραβιά λαθρομεταναστών σιδεροδέσμιοι. Χαιρετίζω την... "ανθρωπιστική" μεταχείριση σε... "ελεύθερους ανθρώπους", της διά "πρώτη φορά αριστεράς" και την πρόοδο που παρουσιάζει. Εξ όσων θυμάμαι ουδέποτε οι... Σαμαροβενιζέλοι φόρεσαν χειροπέδες σε χοντρική κλίμακα.

   Εννοείται πως το "μπαγλάρωμα" από το πλοίο έγινε ζούλα, με τις κλειστές κλούβες να μπαινοβγαίνουν στ' αμπάρια και -φυσικά- μακρειά από μάτια δημοσιογράφων. Στάλιν, ακούς! Αλήθεια ο Φαμέλλης πήρε τίποτα χαμπάρι;