ORPHEAS

Σχολιασμοί

Δεν φαντάζομαι να περιμένατε περισσότερη σοβαρότητα
από τη παιδική χαρά της Κουμουνδούρου.
Αφού το ένα παιδάκι θύμωσε με το άλλο παιδάκι που είχε
θυμώσει με το πρώτο παιδάκι γιατί δεν το άφησε να παίξει
εκείνο στο ντιμπέιτ αλλά το καπέλλωσε με τη γνωστή κου-
κούλα του και του πήρε το γλυφειτζούρι και στο τέλος, γί-
νανε και τα δύο αραπάκια από το φούμο που τους ρίξανε,
τελικά τα βρήκανε.
Το πρώτο παιδάκι, που μουτρωμένο και βουζωμένο είπε .
- Αφού είσαστε έτσι, κι εγώ φεύγω και δε σας παίζω !
Το άλλο παιδάκι πήρε το καραβάκι του, χτύπησε με θυμό
το ποδαράκι του κάτω και είπε.
- Εγώ δε φεύγω, δε φεύγω, δε φεύγω ! Γιά να μάθεις ! !
Κι αφού μαζευτήκανε όλες οι "συνιστώσες" (sic ) της παι-
δικής χαράς, στα μουγκά και τα μουλωχτά, ποτίσανε τα
άτακτα θυμωμένα παιδάκια με ξύδι, τα ξεθυμώσανε, τα
βάλανε και βγάλανε, ιδίως το πρώτο, το πιό μπιρμπάντικο,
κι από ένα ακαταβίστικο λογίδριο και η παιδική χαρά συνε-
χίζει να λειτουργεί με όλες τις "συνιστώσες" (sic ) της.
Τρα-λα,λα, τρα-λα,λα τα παιδάκια χαρωπά !