ORPHEAS

Θέσεις - Απόψεις

Με κάθε ευκαιρία που κάποιο μικρό κόμμα ανεβάζει
το ποσοστό του. Είτε γιατί....έπιασε το λήγοντα κάποι-
ου ευκαιριακού πολιτικού λαχνού, είτε ευνοήθηκε από
το θυμό η τη βαριεμάρα της κοινής γνώμης, είτε, τέλος,
το πριμοδότησαν οι αλχημείες και σκοπιμότητες των
δημοσκόπων που κατέβαζαν το άθροισμα των δύο με-
γάλων κομμάτων εξουσίας, Τσουπ ! οι σοφολογιότατοι
βαθυστόχαστοι αναλυτές έσπευδαν περιχαρείς να αναγ-
γείλουν τη πτώση του δικομματισμού, ξορκίζοντάς τον.
Λες και πρόκειται γιά κάτι το καταστροφικό γιά τον τό-
πο που πρέπει, επί τέλους, να εκλείψει.
Εννοείται ότι πρόκειται γιά ευσεβείς πόθους μιάς κα-
τηγορίας ορεγομένων την εξουσία και " γλειφομένων"
με τη πιθανότητα της, άρδην, ανατροπής των πάντων
και της , ένεκα τούτου, επιπλεύσεώς τους.
Όμως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, μιά γιά πάντα, ότι
ο δικομματισμός στην Ελλάδα δεν θα πεθάνει ποτέ. Δεν
τον αφήνουν οι Έλληνες. Και δεν πρέπει να πεθάνει.
Ο πολυκερματισμός των πολιτικών δυνάμεων για να δώ-
σει βιώσιμες κυβερνήσεις θέλει, πρώτ' απ' όλα διάθεση
και πνεύμα συνεργασίας μεταξύ τους . Σε επίπεδο αρχών
αλλά και προσώπων. Προγραματικές συγκλίσεις, διαλλα-
κτικότητα, κατανόηση, υποχωρήσεις και ελαχιστοποίηση
του "εγώ" σε σχέση με το "εμείς".
Και, βεβαίως, προυποθέτει πολίτες ώριμους, υπεύθυ-
νους και σκεπτόμενους. Όχι αλαλάζοντα στίφη οπαδών
περιφερόμενα με κόρνες, ντουντούκες και πλαστικές
σημαίες.
Το βλέπετε αυτό στην Ελλάδα ;
Όπως, αντίστοιχα, το παρατηρήσατε ποτέ στο Βέλγιο,
την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, όπου κυβερνούν σχε-
δον πάντα συνασπισμοί κομμάτων του 10 και του 8% ;
Ποιός γνωρίζει το όνομα του πρωθυπουργού τους;
Σχηματισμοί κυβερνούν γιά χρόνια με σταθερότητα προσ-
ανατολισμών και στόχους βασισμένους στη πολιτική σύγ-
κλιση, αλληλολοσεβασμό στις θέσεις και απόψεις του άλλου
και γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας και των λαών τους.
Εδώ, στη χώρα μας, μονοκομματικές κυβερνήσεις κι έτ-
σι δεν έχουν καμιά δεκαριά βουλευτές καβάτζα δεν στέ-
κουν καλά στα πόδια τους. Τις κλονίζει και η παραμικρή
μωροφιλοδοξία του παραελάχιστου " διαφωνούντος" ,η
μη υπουργοποιηθέντος στελέχους. Το όνομα Συμπιλίδης
σας λέει τίποτα ; Το όνομα Τατούλης, μήπως ;
Κάθε τόπος γιά να λειτουργήσει χρειάζεται σταθερή κυ-
βέρνηση. Και η ισχύς της πρέπει να είναι αντιστρόφως α-
νάλογη της πολιτικής ωριμότητος του λαού της.
Στο κάτω κάτω, ισχύει παγκοσμίως ότι κάθε κοινωνία έ-
χει τη κυβέρνηση που της αξίζει.
Γι' αυτό και αν ακόμη δεν υπήρχε θεσμικά ο δικομματισμός,
( άσε που υπάρχει και λειτουργεί μιά χαρά. Αγγλία, Γαλλία,
Γερμανία, ΗΠΑ, κλπ.. ) θα έπρεπε να εφευρεθή, ειδικά για
την Ελλάδα.