ORPHEAS

Θέσεις - Απόψεις

Ευρωεκλογές 2009 - Σχόλια

Οι εκλογές τελείωσαν, νικητής το ΠΑΣΟΚ , ηττημένη η ΝΔ . Ο δικομματισμός
θριάμβευσε γιά άλλη μιά φορά. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει αλλοιώς. Μετά οι
αλαλαγμοί χαράς κι οι κόρνες των νικητών και οι πλερέζες των ηττημένων
οπαδών. Αυτά με τυπικούς ποδοσφαιρικούς όρους. Αυτά, που σαν όλα τα πυ-
ροτεχνήματα του ενθουσιασμού γρήγορα καταλαγιάζουν και σβήνουν. Και
τότε έρχεται η ώρα του νηφάλιου απολογισμού και της χάραξης της περαιτέ-
ρω πορείας. Η ζωή δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζεται και απαιτεί.

Η ΝΔ δικαιούται να πιστεύει ότι πλήρωσε, μάλλον υπερτιμημένα, το τίμημα
της δυσαρέσκειας που οφειλόταν σε λάθη και παραλείψεις αλλά, κυρίως,
στη πλημμελή προβολή προς τα έξω του κυβερνητικού της έργου . Πρόσωπα
ακατάλληλα έως ανεπαρκή με απόκοσμη η απωθητική εμφάνιση εκαλούντο
να αντιπαρατεθούν με, οπωσδήποτε, συμπαθέστερους από πλευράς λόγου και
παρουσίας, αντιπάλους. Και ο λόγος τους είτε άνευρος, αχρους και άοσμος η
κακότεχνα παρουσιασμένος. Μελετώντας, συνολικά, τα αποτελέσματα βλέ-
πεις ότι ουσιαστικά δεν νίκησε το ΠΑΣΟΚ , η ΝΔ έχασε. Το ΠΑΣΟΚ , απλά,
κράτησε συσπειρωμένες τις δυνάμεις του, κάτι πολύ φυσικό για κόμμα αντι-
πολίτευσης που δεν εκτίθεται στη φθορά των αποφάσεων και διεκδικεί.
Η αποχή υπήρξε θεαματικά μεγάλη, πρωτοφανής γιά το ελληνικό ταμπερα-
μέντο και το πολιτικό πάθος και ένταση που αναπτύσσονται σε περιόδους εκ-
λογών. Στα μέρη που μετρήθηκαν τα μεγαλύτερα νούμερα ήσαν παραδοσια-
κά προπύργια της ΝΔ. Αντιθέτως, τα μικρότερα εμφανίστηκαν στα κάστρα
του ΠΑΣΟΚ . Ο διπλασιασμός , επίσης, της δύναμης του ΛΑΟΣ, του μόνου ό-
μορου της ΝΔ και του μόνου ( πλην Οικολόγων ) κόμματος που, σχεδόν, δι-
πλασίασε τη δύναμή του εκφράζει ομαδική εκτροπή ενός συντηρητικού κομ-
ματιού της ΝΔ προς τα δεξιά. Ως κυρία αιτία, πιθανολογείται, η σκληρή θέση
του ΛΑΟΣ στο ραγδαία αναπτυσσόμενο καρκίνωμα της λαθρομετανάστευσης.

Γιά τη ΝΔ το αποτέλεσμα θεωρείται συγκυριακό και περιστασιακά διαμορφω-
μένο από περιπτωσιακά περιστατικά, χωρίς βάθος απήχησης και αποτελέσμα-
τος , όπως π.χ. η σκανδαλολογία, σε σχέση με τη μανιώδη καταδίωξη που υπέ-
στη, εύθέως απο το σύνολο των αντιτιθεμένων ΜΜΕ και υπούλως από, κάποια,
θεωρούμενα παραδοσιακά φίλια. Δεδομένης της μικρής απήχησης των ευρωεκ-
λογών και της , ένεκα τούτου, χαλαρής ψήφου η κατάσταση θεωρούν ότι είναι,
οπωσδήποτε, αναστρέψιμη υπό ορισμένας, πάντα, προυποθέσεις.
Εν πάση περιπτώσει, η θεραπεία από το ισχυρό ράπισμα του αποτελέσματος δεν
περνάει μέσα από κοσμογονικές αλλαγές πολιτικών επιλογών και κατευθύνσε-
ων, αρκούν μεγαλύτερη τόλμη, αποφασιστικότητα, παραγνώριση του πολιτικού
κόστους , δουλειά, συντονισμός και σύμπνοια. Και οπωσδήποτε σωστότερη ενημέ-
ρωση γιά να ανακτηθεί το χαμένο έδαφος.

Για το ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Γιά το αρχηγό του είναι
η δεύτερη χρυσή ευκαιρία που του δίνεται ν' αφήσει σημαντικό αποτύπωμα στην
Ιστορία του τόπου. Τη πρώτη τη πέταξε στα σκουπίδια το 2004. Όμως η καλή του
νεράιδα του δίνει άλλη μία. Κατ' αρχήν αποτίναξε, επί τέλους, από πάνω του το
φάντασμα του looser που τον κατεδίωκε για χρόνια. Εδραιώνεται η ηγεσία του
στο κόμμα, κλείνουν τα στόματα και παύουν οι ψίθυροι της αμφισβήτησης.
Μπορεί να απολακτίσει το " Γιωργάκης" και να γίνει ο "κ. Παπανδρέου", σκέτος,
χωρίς μικρό.
Μπορεί και πρέπει να χαράξει σημαντικές γραμμές μέσα στο κόμμα. Το ότι είναι
στην αντιπολίτευση του δίνει άνεση χειρισμών και η νίκη στις εκλογές τον αέρα
της αναντίρρητης επιβολής. Χωρίς κόστος διαρροών κι αποσκιρτήσεων.
Κα' αρχήν πρέπει να καταλάβει ότι ζούμε στο 2009 κι όχι στο 1981 η το 1963.
Λόγος, ύφος και καπηλεία πατρός και πάππου να παν στην άκρη. Εκφράζουν κου-
τοπονηριά και λαικισμό που δε περνάει πιά. Σαν πόσοι από τους σημερινούς νέους,
που πρέπει να είναι ο πελατειακός του στόχος, ζούσαν το 1963. Και πόσους μπορούν
να συνεγείρουν τα παραπλανητικά συνθήματα του Αντρέα. Ζιβάγκο, μούσια, γένια,
μηχανάκια στην ορκομωσία, στην άκρη. Ο ομφάλιος λώρος του ονόματος είναι αρκε-
τος για τους αναγκαίους συνειρμούς. Να εξοβελίσει διά παντός τον λαικισμό από το
λόγο του. Είναι ένα χαρτί που σε βάθος χρόνου σου γυρίζει μπούμεραγκ.
Κανείς ηγέτης δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του, όσο ικανός κι αν είναι. Χρειά-
ζεται συνεργάτες. Ηδη διαφαίνονται κάποιοι καλοί σύμβουλοι γύρω του. Πρέπει να
συμπληρωθούν και πλαισιωθούν και να ενισχυθεί ο ρόλος τους. Οι παλαιοκομματι-
κοι " Δεληγιαννικής υφής" μπαγαπόντηδες, νέοι και παλιοί, να συνταξιοδοτηθούν πο-
λιτικά και να πάνε αρχείο. Τα κομματικά τρωκτικά των ευρωπαικών πακτωλών,
των ΜΟΠ, των διαφόρων πακέτων Ντελόρ και των λοιπών επιχορηγήσεων να ξεδον-
τιασθούν αμέσως γιά να κλείσει ο δρόμος στους επίδοξους μιμητές τους.
Να αποκοπούν και πεταχτούν στη θάλασσα όλα τα βαρίδια που θα μπορούν να τον
κρατούν δέσμιο κι εξηρτημένο. Όλοι όσων τα ονόματα, έστω και ακροθιγώς, ακού-
στηκαν γιά κακό να απομακρυνθούν, έστω σιωπηλά.
Ένας ευαγγελιζόμενος νέα, υγιή και καθαρή αρχή φορέας δεν χρειάζεται τέτοια
στελέχη. Ακόμη και ο τίτλος χρειάζεται εγχείρηση. Είναι υποκριτικός και παραπλα-
νητικός. Και το " Σοσιαλιστικό" και, κυρίως, το " Κίνημα". Παραπέμπει σε Ν.Αμερική,
κατά Τσάβες μεριά. Ας αναζητηθεί κάτι πιό σύγχρονο και πιό ρεαλιστικό. Με τη λέ-
" κόμμα " μέσα όχι κίνημα.
Ας σταματήσει τη κοκορομαχία με τη κυβέρνηση κι ας ξεκαθαρίσει θέσεις και απόψεις
έστω κι αν αυτές συμπίπτουν, εν όλω η εν μέρει, με τις κυβερνητικές . Σήμερα πλήθος προβλημάτων έχουν τη ρεαλιστική τους αντιμετώπιση και λύση σε επικαλυπτόμενους
τομείς προγραμμάτων διαφόρων αστικών κομμάτων. Η παραδοχή συμπτώσεων δεν
είναι κακό. Ως αντιπολίτευση έχει ένα πλεονέκτημα έναντι της κυβέρνησης. Μπορεί
να πεί :
- Ναι, οι απόψεις μας εδώ συμπίπτουν, όμως εσείς "αυτό" δεν το τολμήσατε. Εμείς θα
το κάνουμε !
Όχι κρυφτούλι του "ναι" και του "όχι" κοροιδεύοντας το λαό.
- "Ποιός θα θυμάται όταν έρθουμε στα πράγματα" ! Κι όμως τίποτα δε ξεχνιέται, τί-
ποτα δε πετιέται κι όλα κάποτε βγαίνουν στη φόρα. Και πληρώνονται.
Ας βγεί στον αέρα και με τον αέρα του νικητή ν' αποτολμήσει γενναία αυτοκριτική.
Να αναλάβει ευθύνες που είχε και, κυρίως, αυτές που δεν είχε, που δε μπορούσε να έ-
χει. Μιά τέτοια λεβεντιά ο λαός και τη καταλαβαίνει και την εκτιμά.
Να βγεί και να παρουσιάσει επιτελείο και προγράμματα. Ανθρώπους νέους, άφθαρ-
τουςκαι άξιους. Με καθαρές θέσεις και ικανότητες διοίκησης. Managers. Όχι ξανά
"πρασινοφρουραρχεία" και φαβοριτισμός. 'Οχι κλαδικές και σημειώματα. Αξιοκρατία.
Ν' αφήσει τις ακατάληπτες ιδεοληψίες και τις νεφελώδεις ανεδαφικότητες. Όχι " πρά-
σινη ανάπτυξη" και κουροφέξαλα εντυπωσιασμού. Όλοι οι γνώστες ξέρουν ότι η πρά-
σινη ανάπτυξη, πλην των άλλων, έχει κόστος απαγορευτικό ακόμη και για πλούσιες
χώρες. Να μην αναλίσκει την αξιοπιστία του σε πυροτεχνήματα μπαρούφας, όπως
π.χ. " Σοσιαλισμός η βαρβαρότης ". Ποιός ηλίθιος του εισηγήθηκε να ξεθάψει εκατό
χρόνων σύνθημα.
Ας πάρει, επί τέλους, ξεκάθαρες θέσεις που θα οδηγήσουν στη μεγάλη ανάγκη του τό-
που. Το μεγάλο ασθενή, τη Παιδεία. Σ' αυτό που πάσχει δραματικά η χώρα και που ο
πατέρας του συνέβαλε στη δημιουργία της σημερινής κατάντιας. Ας εξαγγείλει θέσεις
περί ιδρύσεως στην Ελλάδα ξένων Πανεπιστημίων. Να τολμήσει να προσφέρει στον ελ-
ληνικό λαό αυτό που ο ίδιος προσφέρει, ήδη, στο παιδί του. Να βοηθηθούν έτσι και τα
ελληνικά πανεπιστήμια, διά της άμιλλας που θα αναπτυχθεί, να ανακτήσουν το χαμένο
τους κύρος. Να ξαναγίνουν χώροι μόρφωσης κι όχι στρατόπεδα Ταλιμπάν.
Και τόσα άλλα που ο χώρος δεν αρκεί γιά να αναφερθούν.
Ο κ. Παπανδρέου έχει το μοναδικό προνόμιο να του έχει δοθεί δεύτερη ευκαιρία να
φτιάξει πολιτικό οργανισμό ικανό και άφθαρτο για να κυβερνήσει τη χώρα αξιοποι-
ώντας όλες τις εμπειρίες του παρελθόντος. Να εκμεταλλευτεί τις καλές και να αποφύ-
γει τους σκοπέλους των κακών. Θα τα καταφέρει ; Μακάρι. Από το ίδιο εξαρτάται.

Οι του ΣΥΡΙΖΑ, πάλι, τι σου λένε. Κλαίνε και οδύρονται αποσβολωμένοι απο το απο-
τέλεσμα. Μα γιά όνομα του Θεού τόση βλακεία υπάρχει στη Κουμουνδούρου ;
Τι περίμεναν δηλαδή. Πίστευαν ότι θα κεφαλαιοποιούσαν ένα περιστασιακό φούσκω-
μα κάποιων χαλαρών δημοσκοπήσεων σε ανύποπτους χρόνους , γιά λόγους διαμαρτυ-
ρίας και θα το κρατούσαν γιά πάντα ,
όταν :
- Δηλώνουν, δεξιά κι αριστερά, ότι δεν θα συνεργασθούν σε βάση διακυβέρνησης με
άλλο κόμμα.
- Συμπλέκονται άγρια με τους εκατέρωθεν πολιτικούς τους γείτονες.
- Απαιτούν μονότονα από τη κυβέρνηση αλλαγή πολιτικής χωρίς να κατονομάζουν τι
είδους πολιτική θέλουν.
- Υποστηρίζουν, υποθάλπουν και παρέχουν πολιτική στέγη και κάλυψη σε κουκουλο-
φόρους κατεδαφιστές και πάσης φύσεως αναρχικούς ανατροπείς.
- Συνδέονται σφιχτά, απόλυτα και άκριτα με το σύνολο των λαθρομεταναστών με θέ-
σεις που δημιουργούν ανασφάλεια και οργή στο μέσο Έλληνα.
Tότε τι περιμένεις ;
Το ποσοστό που πήραν είναι τελείως πλασματικό. Η αντισυσπείρωση της αποχής, μάλ-
λον τους ωφέλησε. Οι ψηφοφόροι της παραλίας μόνο ΣΥΡΙΖΑ δε θα ψήφιζαν.

Γιά το ΚΚΕ, τώρα, δεν υπάρχουν πολλά να πείς. Γιατί δεν είναι σε θέση ν΄ακούσει.
Μοιάζει με prive club που ζεί στο κόσμο του.
Ακολουθεί με αταλάντευτη συνέπεια το ρομαντικό του δρόμο που οδηγεί στην ουτοπία.
Το ξέρει και επιμένει.
Πάντως σαν κόμμα διαμαρτυρίας είναι χρήσιμο να υπάρχει, εκεί γύρω στα ποσοστά του.
Μιά πολιτική αλογόμυγα στα καπούλια της εκάστοτε εξουσίας.
Οπωσδήποτε έντιμο, συνεπές, αξιοπρεπές και πάνω απ' όλα καθαρό πολιτικά, όχι σαν
το ΣΥΡΙΖΑ . Ένας τίμιος πολιτικός αντίπαλος με ξεκάθαρη ιδεολογία και στόχους, στο
μοναχικό του δρόμο. Μελαγχολικό κράμα Λούκυ Λουκ και Δον Κιχώτη.

Ο ΛΑΟΣ φούσκωσε, περιστασιακά κι αυτός. Το μεγάλο ποσοστό το εισέπραξε, μαζί
με την αποχή, σαν έκφραση δυσαρέσκειας των πλέον ήπια αντιδρώντων ψηφοφό-
ρων της ΝΔ. Θεωρώ ότι σε μελλοντική κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση ο επανα-
πατρισμός του ποσοστού αυτού θα επαναφέρει τα πράγματα στη θέση τους.

Οι Οικολόγοι - Πράσινοι, πάλι, από που ξεφύτρωσαν ; Διάβασα τις προάλλες μιά λού-
μπεν κουλτουριάρικη ( ακαταλαβίστικη, φυσικά ) μπροσούρα τους και κάποια άλλα
φληναφήματα του κ. Τρεμόπουλου και το μόνο που κατάλαβα είναι το πόσο επικίνδυ-
νοι μπορούν να γίνουν. Ας όψεται η δυσαρέσκεια που έστρεψε το κόσμο, δεξιά κι αρι-
στερά, σαν τρομαγμένα πουλιά.
Να μου το θυμάσθε, αν αφεθούν ν' αλωνίζουν ασύδοτοι, θα εξελιχθούν σε πολύ ενο-
χλητικό αγκάθι στο μάτι του ελληνισμού.
Κάτι μεταξύ Δούρειου Ίππου, Εφιάλτη και Ηρόστρατου.

Από εκεί και πέρα κυριαρχεί η πλάκα.
Ο Λεβέντης που προσδοκά, καιροφυλακτώντας, να κάνει πάλι καμιά αρπαχτή, όπως
τότε με το κανάλι 4, αν δεν κάνω λάθος.
Ο παμπόνηρος αιπόλος Βεργής αγνώστων προσδοκιών και επιδιώξεων και το μάτσο
των πάσης φύσεως μπερδεμένων κομμουνιστικών αρχικών των οποίων υποψήφιοι
και ψηφοφόροι δεν γεμίζουν το ψηφοδέλτιο τους.
Α' , ναι υπάρχουν ακόμη οι Παπαθεμελής που ποτέ δεν κατάλαβα τις πολιτικές του κι-
νήσεις. Μου θυμίζει σόμπα που, απλώς, ρίχνεις λεφτά γιά να καούν. Έτσι, απλά και
άσκοπα. Και η Δράση του Μάνου. Ένα εξαιρετικό μυαλό - κομπιούτερ που, όμως, στο
τέλος βγάζει λάθος την άθροιση.