ORPHEAS

Θέσεις - Απόψεις

Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης

Το μεγαλύτερο, ίσως, αρνητικό χαρακτηριστικό της ελληνικής
ιδιοσυστασίας είναι η μικροψυχία. Και το πιό λυπηρό.
Εντυπωσιακό, στην αλήθεια του, παράδειγμα η στάση μέρους
του τεχνικού και "πνευματικού" κόσμου απέναντι στο νέο Μου-
σείο της Ακρόπολης.
Ένα τεράστιο μοναδικό κατασκεύασμα που θα αλλάξει τη μοίρα
της πόλης και της χώρας πολιτιστικά, τουριστικά και οικονομικά
αντιμετωπίζεται με μιά απίστευτη επιπολαιότητα, μικρόνοια και
μικροψυχία.
Το τι στενόκαρδες και μικρόμυαλες κουταμάρες ακούστηκαν, και
μάλιστα από μεγαλόσχημα χείλη, δεν περιγράφεται. Καθηγητής αρ-
χιτεκτονικής θρηνούσε γιά τη καταστροφή του περιβάλλοντος "α-
στικού τοπείου " (sic ) το οποίο " ξυρίστηκε " χάριν προβολής αρ-
χαίου μνημείου " ! ( Κι αυτόν τον αφήνουν ακόμη να διδάσκει ! ! ).
Και συνεχίζονται ακόμη οι συζητήσεις γιά το αν θα πρέπει η όχι να
κατεδαφιστούν οι δύο πολυκατοικίες των οποίων τα, οπωσδήποτε
ακαλαίσθητα οπίσθια, " μολύνουν " αισθητικά την οπτική και συν-
αισθηματική συνέχεια και επικοινωνία του Μουσείου με τον Αρχαι-
ολογικό χώρο.
Αφού, όλοι αυτοί οι όψιμοι αμύντορες της ελληνικής αισθητικής και
προστάτες της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, άφησαν να κατεδα-
φιστουν, αδιαμαρτύρητα, τόσα και τόσα οικοδομικά στολίδια της Α-
θήνας ( και ου μόνον ), θυμήθηκαν όψιμα και μάχονται απεγνωσμέ-
να γιά τη διάσωση είτε μετριοτήτων, όπως λ.χ. οι πολυκατοικίες της
Λεωφ. Αλεξάνδρας, είτε αρχιτεκτονικών ασημαντοτήτων, όπως το
εργοστάσιο του Φιξ. Εν προκειμένω πολεμούν τη κατεδάφιση των δύ-
ο πολυκατοικιών - αγκαθιών στο μάτι και τη ψυχή του, εκστασιασμέ-
νου από το δέος που προκαλεί το νέο μουσείο, επισκέπτη. Και στην
ουσία μάχονται γιά μιά πρόσοψη, όντως ωραία, της οποίας όμως η όση
και όποια ωραιότης δεν μπορεί και δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στην
ολοκλήρωση της μυσταγωγίας και απόλαυσης που συντελείται με την
αισθητική ολοκλήρωση του μεγαλύτερου, τελειότερου, συγκλονιστικό-
τερου και πιό μεγαλόπνοου τεχνικού έργου που κατασκευάστηκε στη
νεώτερη Ελλάδα.
Πάντα σε μιά δύσκολη απόφαση πρέπει να πρυτανεύει η νηφαλιότης, να
σταθμίζεται το δημόσιο συμφέρον και να διακρίνεται το μείζον από το
έλασσον, το δάσος από το δέντρο.
Είναι ποτέ δυνατόν ο γιγαντιαίος, πανανθρώπινος και αιώνιος συνδυα-
σμός Ακρόπολις - Παρθενώνας - Μουσείο που δημιουργεί, πλέον, μία
νέα τεράστια ιστορική πραγματικότητα γιά τη χώρα να αφήσουμε να
βεβηλωθεί από δύο πίσω όψεις σύγχρονων πολυκατοικιών. Μα τόσο
κοντόφθαλμοι γίναμε, επί τέλους ! Η απόφαση έχει παρθεί, εγκεκριμένη
από το ΚΑΣ, ας γκρεμισθούν να τελειώνουμε.
Γιά να μπορέσει ν' απολαύσει, απρόσκοπτα, η ανθρωπότητα και το νέο
πνευματικό δημιούργημα, σε συνδυασμό με το παλιό, που της προσφέρει
πρωτοπορούσα, η σύγχρονη Ελλάδα.