Θυμάσθε την " Ιστορία της Ο ". Ένα δημοφιλές και " χρηστικό " μυθιστόρημα
των εφηβικών μας χρόνων. Ένας φίλος μου έστειλε, ειδικά γι' αυτή τη στήλη
των " χαμένων επιστολών " μια επιστολή του σταλμένη, τότε, σε μεγάλη ημε-
ρήσια εφημερίδα η οποία την είχε κάνει " γαργάρα ". Την ιστορία του " Ο ".
Η βασική διαφορά των δύο ιστοριών, της " Ο " και του " Ο " είναι ότι, στη πρώ-
τη η διασκέδαση των πρωταγωνιστών προκαλούσε την " αυτοικανοποιήση "
των αναγνωστών ενώ στη δεύτερη η " αυτοικανοποίηση " των πρωταγωνιστών
προκαλεί τη διασκέδαση των αναγνωστών.
Κύριε Διευθυντά,
προ ημερών διάβασα, κατά τύχη, το βιβλίο που αναφέρεται αναλυτικά στη θλιβερή ιστορία της παραδόσεως του Αμπτ. Οτσαλάν στους Τούρκους. Γραμμένο από αυτόπτη μάρτυρα, και εκ των πρωταγωνιστών, της υποθέσεως.
Τα γεγονότα ήσαν, λίγο ως πολύ, γνωστά αλλά με την παρούσα ιστορική μαρτυρία φωτίζονται πλήρως, μέχρι την τελευταία τους λεπτομέρεια και αποκτούν, οπωσδήποτε, πρόσθετο ειδικό βάρος.
Πριν επιτρέψω στον εαυτό μου να σχηματίσει οιανδήποτε γνώμη και κρίση ανέμενα, για εύλογο χρονικό διάστημα, μήπως υπάρξει, από τους αναμειχθέντας στην υπόθεση, κάποια αμφισβήτηση, αντίρρηση η διάψευση . Εν όλω η εν μέρει. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη, θεωρώ τα γεγονότα, όπως αναφέρονται στο βιβλίο, ως απολύτως ακριβή και προχωρώ στο σχολιασμό τους.
α] Ο μεγάλος πρωταγωνιστής, ο ‘’Ο’’, ο "ηγέτης" περίπου 30 εκατομμυρίων ψυχών και υποτιθέμενος πολύπειρος επαναστάτης και "άσσος" στον ανταρτοπόλεμο και τη συνωμοτική δράση, όπως κατά τρόπον αφελή εμπιστευόταν τη φύλαξή του σε σωματοφύλακες - κοριτσόπουλα 18-25 χρόνων, το ίδιο αφελέστατα και βλακοδέστατα εμπιστεύθηκε τη τύχη του και τη ζωή του σε μια δράκα Ελλήνων "πολιτικών φίλων" του, αντιστοίχου αφελείας, οι οποίοι τον έπεισαν ότι μπορούσαν να του εξασφαλίσουν άσυλο η, έστω, προσωρινή παραμονή στη χώρα μας.
Δέχθηκε, λοιπόν, να τον φέρουν εδώ, κατ' επανάληψιν μάλιστα, λάθρα και παράνομα εξαπατώντας ( αν είναι δυνατόν ! ) τις αρμόδιες Ελληνικές Αρχές.
Αφέθηκε έτσι, επιπόλαια και αβασάνιστα, εμπιστευόμενος ασόβαρα άτομα, να οδηγηθεί μέσα από ένα δραματικό, όσο και εξευτελιστικό λαβύρινθο, κατ ευθείαν, στην αγκαλιά των Τουρκων. "Αμπτουλάχ Οτσαλάν". Μια υπερτιμημένη αξία. Μία μεγάλη πομφόλυξ !
β] Μιά μικρή ομάδα σπιθαμιαίων ( στο μυαλό και τις δυνατότητες ) μωροφιλόδοξων ‘’ στελεχών" και "παραγοντίσκων", απόστρατοι και εν ενεργεία, ασόβαροι και με περισσή επιπολαιότητα, ανευθυνότητα και ανοργανωσιά, ενεργούντες με απίστευτη ελαφρότητα ως Υπερυπουργοί Εξωτερικών προσπάθησαν να κάνουν δική τους εξωτερική πολιτική για λογαριασμό της χώρας, εκθέτοντας, έτσι, ανεπανόρθωτα την Ελλάδα. Κουβάλησαν εδώ τον Ο. τάζοντας του πράγματα που δεν ήσαν, εκ των πραγμάτων, σε θέση να εκπληρώσουν,τον περιέφεραν, για λίγο, σαν μυστικό "επιτάφιο", ανά τας οδούς και ρούγας, κρύβοντάς τον σε ελληνικά νοικοκυριά. Και αφού έριξαν τις "κούφιες" τους όταν έσφιξαν τα πράγματα διασκορπίστηκαν σαν τρομαγμένα ποντίκια παρατώντας τον, θλιβερό και ξέμπαρκο, σαν καυτή πατάτα, στα χέρια των αιφνιδιασμένων και αμήχανων αρχών.
Δεν ξέρω αν στην επακολουθήσασα σχετική δίκη υπήρξαν απαλλαγές λόγω βλακείας. Θα έπρεπε όμως.
γ] Τα, μοιραίως, εμπλακέντα υψηλόβαθμα στελέχη των μυστικών Υπηρεσιών, με τον τρόπο που χειρίσθηκαν την υπόθεση, καταστρώνοντας και ακυρώνοντας σχέδια επί σχεδίων, για
την αντιμετώπιση της "κεραμίδας" που τους προέκυψε, επέδειξαν κλασσική απειρία και ανικανότητα διαχειρίσεως κρίσεων, ενεργούντες σπασμωδικά και ερασιτεχνικά, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τη δόξα και τη φήμη ενός Επιθεωρητού Κλουζώ ( Ροζ Πάνθηρα )
η του Χωροφύλακα του Σαιν Τροπέ ( Λουί ντε Φυνές ) .
Και ο πλέον ταλαντούχος σεναριογράφος δεν θα μπορούσε να φανταστή σκηνές όπως η σύγκρουση τζιπ με αεροπλάνο ( ! ) στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας η την αποστολή των 4 αστυνομικών, υπό τον Αστυνόμο κ. Μπόμπο, στην Κένυα. Χωρίς μέσα, χωρίς οργάνωση και χωρίς, καν, χρήματα με μόνη αποστολή να εκπαραθυρώσουν, όπως όπως, με σεντόνι η κουβέρτα, τον ταλαίπωρο "ικέτη" Ο., από τη κατοικία του πρέσβη μας στο δρόμο ! Έτσι απλά κι ωραία !!
( Εδώ ο συνειρμός με τον παλιό, γνωστό ήρωα των πρώιμων "κόμικς" της εποχής, το "Μπο- μπο‘’τον καχύποπτο" είναι, διαβολικά, αναπόφευκτος και δίνει χροιά φαρσοκωμωδίας στην όλη υπόθεση ).
Η τη σκηνή στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι, με τα αποσβολωμένα και ολοφυρόμενα πρόσωπα της κουστωδίας του ‘’Ο’’, όταν συνειδητοποίησαν την εξαφάνιση του τραγικού, πλην μπουνταλά, ηγέτη μέσα από τα χέρια τους. Μπροστά στα μάτια τους ! Σαν με αόρατη επέμβαση του Νταίηβιντ Κόππερφηλντ, του σύγχρονου μάγου ! Κλαυσίγελος!!
δ] Για τα αναμειχθέντα στην υπόθεση κορυφαία πολιτικά πρόσωπα, υψηλής έως υψίστης θέ σεως, εμφανή η αφανή, τι να πει κανείς. Μόνο απέραντη θλίψη μπορεί να εκφράσει. Τέτοια
κατάντια. Σε σκέψεις, σε λεξιλόγιο, σε πράξεις. Οδήγησαν τη χώρα σε ένα διεθνές ρεζιλίκι και παγκόσμια χλεύη. Μιά τεράστια εθνική ξεφτίλα.
Τέτοιοι άνθρωποι κυβέρνησαν τον τόπο για 20 χρόνια και που, εκτός όλων των άλλων κατάφεραν να φέρουν κλίμα διχασμού, αντιπαλότητας και φαβοριτισμού και μέσα σε χώρους όπου η σύμπνοια και η ενότης θα έπρεπε να είναι δεδομένη. Όπως π.χ. στην ΕΥΠ.
Και το χειρότερο. Προσπαθούν, με λυσσαλέο μάλιστα τρόπο, να μας κυβερνήσουν πάλι.
Να τους χαιρόμαστε !!
Μετά τιμής
Και μετά ψειρίζουμε αν το τηλεγράφημα, που ήρθε απο την Ουρου-
γουάη για το Καραβέλα, καθυστέρησε να δοθή μιά μέρα ! Αυτό μας
μάρανε . Ουαί υμίν, υποκριταί και Φαρισαίοι !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου