Σχολιασμοί
Κάπου, στο " γυαλί " πήρε το μάτι μου ένα τύπο να ορύεται.
- Αφού μας έβαλαν και τ' αγοράσαμε, τώρα μας τα φορολογούν !
Θαυμάστε λογική, θαυμάστε υπευθυνότητα, ευφυία, υποκρισία,
θράσος.
Αν θυμάμαι καλά, προ μηνών,οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων
κλαιγόντουσαν γιατί, λόγω της "κρίσεως", δεν είχαν δουλειές.
Η κυβέρνηση, στα πλαίσια τονώσεως της αγοράς και γιά περιο-
ρισμένο χρονικό διάστημα, εμείωσε τα τέλη ταξινόμησης και
οι τιμές στ' αυτοκίνητα έπεσαν. Και προφανώς αναλογικά. Μικρό-
τερη μείωση τα μικρά, μεγαλύτερη τα μεγάλα.
Σαν από θαύμα και εν ριπή οφθαλμού πουλήθηκαν όλα τα μεγάλα
και ακριβά αμάξια. Τα μικρά ξέμεναν στο ράφι σαν τις άσχημες
και άπροικες νύφες. Οι αντιπροσωπείες, οι ντίλερς, οι μάντρες, ό-
λο το κύκλωμα είδε να ξεπουλιώνται μέχρις ενός όλα τα πανάκριβα
μοντέλλα. Όσο πιό μεγάλο και πιό ακριβό τόσο μεγαλύτερη κι η ζή-
τηση ! Τρίβαν τα μάτια τους και σταυροκοπιόντουσαν έκπληκτοι.
Τώρα που αρχίζει να σκάει, πράγματι, μύτη η κρίση στη χώρα μας
και αρχίζει η αναζήτηση εκτάκτων πόρων, όπως συμβαίνει παντού
και πάντα στις κακές, οικονομικά, ημέρες. Τώρα που αρχίζει η Εφο-
ρία να χώνει το χέρι βαθύτερα σε κάποιες τσέπες είναι και λογικό
και δίκαιο να γραπώνει τις λιμουζινάρες και τις τζιπάρες παρά τα
φιατάκια. Γιατί δυσφορούν, λοιπόν, οι κάτοχοι των θηριωδών κυ-
βικών. Στο κάτω κάτω, ας αναλάβουν τις ευθύνες των αποφάσεών
τους. Κανείς δεν τους πήρε από τ' αυτί και μέ το βούρδουλα να τους
πάει στις αντιπροσωπείες. Δεν βλέπανε σε τι καιρούς ζούμε, δεν βλέ-
πανε το καταστροφολογικό ορυμαγδό των ΜΜΕ η μήπως, συνεπέ-
στατοι Έλληνες, βάλθηκαν ν' αναβιώσουν το μύθο του Αισώπου με
το βοσκόπουλο και το λύκο.
Όμως το χειρότερο, λυπηρότερο και αηδέστερο είναι η μικρότητα
και έλλειψη λεβεντιάς στην ανάληψη της ευθύνης μιάς ανόητης και
βεβιασμένης τους ενέργειας. Ποτέ δε φταίμε εμείς, οι άλλοι μας παρ-
έσυραν, Κακόμοιρα μωρά ! Αθώαι κόραι εκπαρθενευθείσαι υπό των
κακών και πονηρών ! Σα δε ντρεπόμαστε. Το πράγμα στη βάση του
είναι απλό. Η έχουν και κλαίγονται από συνήθεια η δεν έχουν και παρ-
εσύρθησαν από μανία φιγούρας κι επιδείξεως βαδίζοντες ξυπόλητοι
σ' αγκάθια. Και τα δύο αποτελούν αντικοινωνική συμπεριφορά και
δεν προκαλούν καμία συμπάθεια αλλά μόνον αποστροφή.
Μεγάλα αυτοκίνητα, άνθρωποι μικροί !
Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009
Σκέψεις - Απόψεις
Προ πολλών χρόνων είχα δημοσιεύσει σε αθηναική
εφημερίδα μιά σκέψη - πρόταση γιά το ποδόσφαιρο,
που την είδα, μετά πολλά χρόνια, να την επαναλαμ-
βάνει ο πρόεδρος της FIFA, ο κ. Μπλάτερ χωρίς, ό-
μως το θέμα να έχει προχωρήσει.
Αφορά την ισοπαλία σε αγώνες νοκ άουτ και την ση-
μερινή υφιστάμενη λύση των πέναλτυς.
Η λύση αυτή είναι, προφανέστατα, άδικη, αβασάνι-
στη και πρόχειρη. Μιά στραβοκλωτσιά η μιά έμ-
πνευση στιγμιαία του τερματοφύλακα, δίνουν, τυ-
χαία, λύση με αποτέλεσμα να καταδικάζεται η καλύ-
τερη, πιθανόν, ομάδα. Και το αποτέλεσμα να το καθ-
ορίζει, τελικά η τύχη και όχι η αξία.
Και όμως υπάρχει τρόπος που το αποτέλεσμα να
προκύπτει με δεδομένα και διαδικασίες καθαρά πο-
δοσφαιρικές περιορίζοντας στο ελάχιστο τη συμμε-
τοχή της τύχης. Η πρόταση λέει τα εξής.
Με τη λήξη του αγώνος οι ομάδες θα συνεχίζουν μιά
20/λεπτη παράταση ( 10' + 10' ) αγωνιζόμενοι με δύο
ποδοσφαιριστάς λιγώτερο εκάστη, δηλ. 9 με 9.
Εννοείται ότι αν υπάρχει αποβολή παίκτου η ομά-
δα του θα παίζει με 8. Το άπλωμα στο γήπεδο λιγω-
τερων ποδοσφαιριστών διευκολύνει την επίτευξη
τερμάτων, άρα αυξάνει τις πιθανότητες ανάδειξης
νικητού. Αν μετά τη λήξη και της 20/λεπτης παράτα-
σης το αποτέλεσμα εξακολουθεί ισόπαλο τότε θα δί-
νεται νέα 10/λεπτη ( 5' + 5' ) παράταση κατά την οποί-
αν θα αφαιρούνται άλλοι 2 ποδοσφαιριστές από κάθε
ομάδα. Σ' αυτό το άπλωμα θεωρώ σπανιότατα πιθανό
να μην υπάρξει νικητής, και μάλιστα ο καλύτερος.
Σε μιά απίθανη τέτοια περίπτωση την λύση ας κλη-
θούν να δώσουν τα πέναλτυς. Θα είναι τόσο ακραία
περίπτωση που η τύχη, πλέον, δικαιούται να έχει λόγο.
Τα πλεονεκτήματα της προτάσεως είναι πολλά και προ-
φανή γιατί ελαχιστοποιείται ο παράγων τύχη, το αποτέ-
σμα προκύπτει από ομαδικές προσπάθειες, έστω μικρό-
τερου τμήματος της ομάδας, και διαμορφώνεται από ο-
μαδική αγωνιστική συμπεριφορά και όχι μεμονωμένες
ενέργειες ( σουτ - απόκρουση ). Οι αγώνες θα διεξάγων
ται και θα κρίνονται σε, καθαρά, ποδοσφαιρικά πλαίσια.
Η πρόταση θα αναπτύξει ειδικούς προπονητικούς σχε-
διασμούς και κατάλληλα αγωνιστικά συστήματα που, εν
τέλει, θα δικαιώνει τις καλύτερες ομάδες και θα ελαχιστο-
ποιεί τις ποδοσφαιρικές αδικίες και τα κραυγαλέως τυχε-
ρά αποτελέσματα.
Ο κ. Μπλάτερ είχε μιλήσει, αορίστως, γιά παράταση με
λιγώτερους ποδοσφαιριστάς χωρίς να καταθέσει ολοκλη-
ωμένο σχέδιο πρότασης.
Νομίζω ότι η καταθείσα πρόταση θα μπορούσε, τουλάχι-
τον, ν' αποτελέσει βάση συζητήσεως γιά μιά τροποποίηση
των κανονισμών προς την κατεύθυνση των δικαιότερων
αποτελεσμάτων.
Προ πολλών χρόνων είχα δημοσιεύσει σε αθηναική
εφημερίδα μιά σκέψη - πρόταση γιά το ποδόσφαιρο,
που την είδα, μετά πολλά χρόνια, να την επαναλαμ-
βάνει ο πρόεδρος της FIFA, ο κ. Μπλάτερ χωρίς, ό-
μως το θέμα να έχει προχωρήσει.
Αφορά την ισοπαλία σε αγώνες νοκ άουτ και την ση-
μερινή υφιστάμενη λύση των πέναλτυς.
Η λύση αυτή είναι, προφανέστατα, άδικη, αβασάνι-
στη και πρόχειρη. Μιά στραβοκλωτσιά η μιά έμ-
πνευση στιγμιαία του τερματοφύλακα, δίνουν, τυ-
χαία, λύση με αποτέλεσμα να καταδικάζεται η καλύ-
τερη, πιθανόν, ομάδα. Και το αποτέλεσμα να το καθ-
ορίζει, τελικά η τύχη και όχι η αξία.
Και όμως υπάρχει τρόπος που το αποτέλεσμα να
προκύπτει με δεδομένα και διαδικασίες καθαρά πο-
δοσφαιρικές περιορίζοντας στο ελάχιστο τη συμμε-
τοχή της τύχης. Η πρόταση λέει τα εξής.
Με τη λήξη του αγώνος οι ομάδες θα συνεχίζουν μιά
20/λεπτη παράταση ( 10' + 10' ) αγωνιζόμενοι με δύο
ποδοσφαιριστάς λιγώτερο εκάστη, δηλ. 9 με 9.
Εννοείται ότι αν υπάρχει αποβολή παίκτου η ομά-
δα του θα παίζει με 8. Το άπλωμα στο γήπεδο λιγω-
τερων ποδοσφαιριστών διευκολύνει την επίτευξη
τερμάτων, άρα αυξάνει τις πιθανότητες ανάδειξης
νικητού. Αν μετά τη λήξη και της 20/λεπτης παράτα-
σης το αποτέλεσμα εξακολουθεί ισόπαλο τότε θα δί-
νεται νέα 10/λεπτη ( 5' + 5' ) παράταση κατά την οποί-
αν θα αφαιρούνται άλλοι 2 ποδοσφαιριστές από κάθε
ομάδα. Σ' αυτό το άπλωμα θεωρώ σπανιότατα πιθανό
να μην υπάρξει νικητής, και μάλιστα ο καλύτερος.
Σε μιά απίθανη τέτοια περίπτωση την λύση ας κλη-
θούν να δώσουν τα πέναλτυς. Θα είναι τόσο ακραία
περίπτωση που η τύχη, πλέον, δικαιούται να έχει λόγο.
Τα πλεονεκτήματα της προτάσεως είναι πολλά και προ-
φανή γιατί ελαχιστοποιείται ο παράγων τύχη, το αποτέ-
σμα προκύπτει από ομαδικές προσπάθειες, έστω μικρό-
τερου τμήματος της ομάδας, και διαμορφώνεται από ο-
μαδική αγωνιστική συμπεριφορά και όχι μεμονωμένες
ενέργειες ( σουτ - απόκρουση ). Οι αγώνες θα διεξάγων
ται και θα κρίνονται σε, καθαρά, ποδοσφαιρικά πλαίσια.
Η πρόταση θα αναπτύξει ειδικούς προπονητικούς σχε-
διασμούς και κατάλληλα αγωνιστικά συστήματα που, εν
τέλει, θα δικαιώνει τις καλύτερες ομάδες και θα ελαχιστο-
ποιεί τις ποδοσφαιρικές αδικίες και τα κραυγαλέως τυχε-
ρά αποτελέσματα.
Ο κ. Μπλάτερ είχε μιλήσει, αορίστως, γιά παράταση με
λιγώτερους ποδοσφαιριστάς χωρίς να καταθέσει ολοκλη-
ωμένο σχέδιο πρότασης.
Νομίζω ότι η καταθείσα πρόταση θα μπορούσε, τουλάχι-
τον, ν' αποτελέσει βάση συζητήσεως γιά μιά τροποποίηση
των κανονισμών προς την κατεύθυνση των δικαιότερων
αποτελεσμάτων.
Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
Συνεντεύξεις
Η στήλη, κατά πανελλήνια, αποκλειστικότητα, εξησφάλησε
βαρυσήμαντον και εφ' όλης της ύλης συνέντευξη του προέ-
δρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου δοθείσαν εις το "Βήμα
της Κυριακής". Διά λόγους επαγγελματικής δεοντολογίας και
επαγγελματικής αλληλεγγύης τηρεί το απόρρητον της πλη-
ροφορίας και δημοσιεύει μικρόν, αλλά χαρακτηριστικόν,
δείγμα της συνέντευξης αυτής θέλουσα να αποδείξη, μόνον,
την έγκυρον και έγκαιρον ενημέρωσίν της.
--- Δημοσ. : Κύριε Πρόεδρε, ποία η γνώμη σας γιά το Νέο
Μουσείο της Ακρόπολης;
--- Γ. Π. : Εκλογές.
--- Δημοσ.: Πιστεύετε εις την πιθανότητα επιστροφής στην
Ελλάδα των, κακώς, λεγομένων "Ελγινείων μαρμάρων"
και υπό ποίες προυποθέσεις.
--- Γ. Π. : Εκλογές.
--- Δημοσ. : Πως εκτιμάτε την κατάσταση στο Ιράν, κ. Πρόεδρε ;
--- Γ. Π. : Εκλογές.
--- Δημοσ. : Υποθέτω κ. Πρόεδρε ότι θα σας συγκλόνισε ο θάνα-
τος του Μάικλ Τζάκσον.
--- Γ. Π. : Εκλογές.
--- Δημοσ. : Κ. Πρόεδρε, σας ευχαριστώ θερμά γιά την ευγενική
σας διάθεση να διαθέσετε τόσο πολύτιμο χρόνο γι' αυτή την, ομο-
λογουμένως, άκρως αποκαλυπτική και ενδιαφέρουσα συνέντευξη
που παραχωρήσατε στο " Βήμα της Κυριακής".
--- Γ. Π. : Eκλογές.
--- Δημοσ. : Καληνύχτα σας κ. Πρόεδρε και πιστεύω σύντομα να
έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε γιά να μας ενημερώσετε,
πάλι σφαιρικά και υπεύθυνα, όπως αλλωστε κάνετε πάντοτε, γιά
όλες τις τρέχουσες εξελίξεις τη κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η
χώρα μας και ο κόσμος γενικώτερα.
--- Γ. Π. : Eκλογές !
Η ως άνω, άκρως ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική, συνέντευξη την
οποίαν θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε ολόκληρη, αύριο, στο
" Βήμα της Κυριακής" εδόθη στον ίδιο δημοσιογράφο ο οποίος εκά-
λυψεν επιτυχώς και την συνομιλία Καραμανλή - Ερντογάν, η οποία,
ως γνωστόν, πραγματοποιήθηκε κατά την επίσκεψη του Τούρκου
Πρωθυπουργού στη χώρα μας επ' ευκαιρία των εγκαινίων του Νέου
Η στήλη, κατά πανελλήνια, αποκλειστικότητα, εξησφάλησε
βαρυσήμαντον και εφ' όλης της ύλης συνέντευξη του προέ-
δρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου δοθείσαν εις το "Βήμα
της Κυριακής". Διά λόγους επαγγελματικής δεοντολογίας και
επαγγελματικής αλληλεγγύης τηρεί το απόρρητον της πλη-
ροφορίας και δημοσιεύει μικρόν, αλλά χαρακτηριστικόν,
δείγμα της συνέντευξης αυτής θέλουσα να αποδείξη, μόνον,
την έγκυρον και έγκαιρον ενημέρωσίν της.
--- Δημοσ. : Κύριε Πρόεδρε, ποία η γνώμη σας γιά το Νέο
Μουσείο της Ακρόπολης;
--- Γ. Π. : Εκλογές.
--- Δημοσ.: Πιστεύετε εις την πιθανότητα επιστροφής στην
Ελλάδα των, κακώς, λεγομένων "Ελγινείων μαρμάρων"
και υπό ποίες προυποθέσεις.
--- Γ. Π. : Εκλογές.
--- Δημοσ. : Πως εκτιμάτε την κατάσταση στο Ιράν, κ. Πρόεδρε ;
--- Γ. Π. : Εκλογές.
--- Δημοσ. : Υποθέτω κ. Πρόεδρε ότι θα σας συγκλόνισε ο θάνα-
τος του Μάικλ Τζάκσον.
--- Γ. Π. : Εκλογές.
--- Δημοσ. : Κ. Πρόεδρε, σας ευχαριστώ θερμά γιά την ευγενική
σας διάθεση να διαθέσετε τόσο πολύτιμο χρόνο γι' αυτή την, ομο-
λογουμένως, άκρως αποκαλυπτική και ενδιαφέρουσα συνέντευξη
που παραχωρήσατε στο " Βήμα της Κυριακής".
--- Γ. Π. : Eκλογές.
--- Δημοσ. : Καληνύχτα σας κ. Πρόεδρε και πιστεύω σύντομα να
έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε γιά να μας ενημερώσετε,
πάλι σφαιρικά και υπεύθυνα, όπως αλλωστε κάνετε πάντοτε, γιά
όλες τις τρέχουσες εξελίξεις τη κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η
χώρα μας και ο κόσμος γενικώτερα.
--- Γ. Π. : Eκλογές !
Η ως άνω, άκρως ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική, συνέντευξη την
οποίαν θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε ολόκληρη, αύριο, στο
" Βήμα της Κυριακής" εδόθη στον ίδιο δημοσιογράφο ο οποίος εκά-
λυψεν επιτυχώς και την συνομιλία Καραμανλή - Ερντογάν, η οποία,
ως γνωστόν, πραγματοποιήθηκε κατά την επίσκεψη του Τούρκου
Πρωθυπουργού στη χώρα μας επ' ευκαιρία των εγκαινίων του Νέου
Μουσείου της Ακροπόλεως.
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009
Επικαιρότης
Ως γνωστόν, ο κ. Τσουκάτος χθες προσήλθε στον ανακρι-
τή και έλαβε προθεσμία να απολογηθή, για το 1 εκατ. μάρ-
κα, την προσεχή Τετάρτη. Τις μίζες της Siemens δηλαδή.
Είναι επίσης γνωστόν ότι ο κ. Τσουκάτος ισχυρίζεται ότι
τα χρήματα τα παρέδωσε σε ταμία του κόμματος.
Σας πληροφορούμε, λοιπόν, πρώτοι εμείς και κατά παγ-
κόσμιον αποκλειστικότητα, ότι όντως τα χρήματα παρεδό-
θησαν σε ταμείο κόμματος. Όχι όμως του ΠΑΣΟΚ, προφα-
νώς λόγω του άσπιλου της παράταξης, αλλά στον ταμία του
διεφθαρμένου κόμματος της ΝΔ ! Κάθε άλλη άποψη και ερ-
μηνεία αποτελεί βρωμερή προσπάθεια συκοφαντήσεως του
κινήματος.
Ο κ. Παπανδρέου, ερωτηθείς σχετικώς, απήντησε λακωνικά
και με νόημα : Εκλογές !
Ως γνωστόν, ο κ. Τσουκάτος χθες προσήλθε στον ανακρι-
τή και έλαβε προθεσμία να απολογηθή, για το 1 εκατ. μάρ-
κα, την προσεχή Τετάρτη. Τις μίζες της Siemens δηλαδή.
Είναι επίσης γνωστόν ότι ο κ. Τσουκάτος ισχυρίζεται ότι
τα χρήματα τα παρέδωσε σε ταμία του κόμματος.
Σας πληροφορούμε, λοιπόν, πρώτοι εμείς και κατά παγ-
κόσμιον αποκλειστικότητα, ότι όντως τα χρήματα παρεδό-
θησαν σε ταμείο κόμματος. Όχι όμως του ΠΑΣΟΚ, προφα-
νώς λόγω του άσπιλου της παράταξης, αλλά στον ταμία του
διεφθαρμένου κόμματος της ΝΔ ! Κάθε άλλη άποψη και ερ-
μηνεία αποτελεί βρωμερή προσπάθεια συκοφαντήσεως του
κινήματος.
Ο κ. Παπανδρέου, ερωτηθείς σχετικώς, απήντησε λακωνικά
και με νόημα : Εκλογές !
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Επικαιρότης
Oi Tσιπροαλαβάνοι το πέτυχαν ! Και γι' αυτό θα γραφτούν στο
βιβλίο Γκίννες και ίσως προταθούν και γιά Νόμπελ. Κατάφεραν
να ανατρέψουν το διανυσματικό λογισμό, δια του κομματικού
παραλογισμού και να δημιουργήσουν "συνιστώσες" ( sic) χω-
ρίς συνισταμένη ! Μαθηματικό θαύμα !
Άντε και εις ανώτερα. Στο τετραγωνισμό του κύκλου, ας πούμε.
Βρε, μπας και δεν φταίνε αυτοί αλλά εμείς που παίρνουμε στα
σοβαρά μιά παρέα σαχλαμαράκηδων που νομίζουν ότι παράγουν
πολιτική ενώ στη πραγματικότητα παίζουν πολιτική "monopoli".
Το τελευταίο κατόρθωμα του αξύριστου ηγέτη :
- Να επέμβει η κυβέρνηση και να αποτρέψει το κλείσιμο του ΕΤ.
Θαυμάστε λογική ! Και μετά απορούν και ψάχνονται γιατί πατώ-
νουν.
Oi Tσιπροαλαβάνοι το πέτυχαν ! Και γι' αυτό θα γραφτούν στο
βιβλίο Γκίννες και ίσως προταθούν και γιά Νόμπελ. Κατάφεραν
να ανατρέψουν το διανυσματικό λογισμό, δια του κομματικού
παραλογισμού και να δημιουργήσουν "συνιστώσες" ( sic) χω-
ρίς συνισταμένη ! Μαθηματικό θαύμα !
Άντε και εις ανώτερα. Στο τετραγωνισμό του κύκλου, ας πούμε.
Βρε, μπας και δεν φταίνε αυτοί αλλά εμείς που παίρνουμε στα
σοβαρά μιά παρέα σαχλαμαράκηδων που νομίζουν ότι παράγουν
πολιτική ενώ στη πραγματικότητα παίζουν πολιτική "monopoli".
Το τελευταίο κατόρθωμα του αξύριστου ηγέτη :
- Να επέμβει η κυβέρνηση και να αποτρέψει το κλείσιμο του ΕΤ.
Θαυμάστε λογική ! Και μετά απορούν και ψάχνονται γιατί πατώ-
νουν.
Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009
Σχολιασμοί
O! tempora, o! mores.
Μου διέφυγε μιά κυριακάτικη πατάτα, χοντρή σα καρπούζι.
Έστω και αργά, την ανακάλυψα και την εμφανίζω.
Προς δόξαν της αξιοπιστίας των σύγχρονων ΜΜΕ.
Στα κυριακάτικα φύλλα τους, δύο μεγάλης κυκλοφορίας εφη-
μερίδες όχι μόνο μιλούσαν γιά τη συνάντηση Καραμανλή -
Ερντογάν, που έγιναν στα πλαίσια της επισκέψεως του Τούρ-
κου πρωθυπουργού, επ' ευκαιρία των εγκαινίων του νέου
Μουσείου της Ακροπόλεως, αλλά έδιναν και λεπτομέρειες
γιά τα θέματα που συζητήθηκαν και το κλίμα που επεκράτησε !
Δύο, μάλλον ασήμαντες λεπτομέρειες :
1) Ο Ερντογάν δεν πάτησε το πόδι του στην Αθήνα, ακυρώνον-
τας τη τελευταία στιγμή, την επίσκεψή του, και
2) Και οι δύο εφημερίδες ανήκουν στην αυτοαποκαλούμενη
" δημοκρατική παράταξη".
Τα συμπεράσματα, τόσο γιά τη σοβαρότητα και εγκυρότητα
των εντύπων αλλά και το σεβασμό με τον οποίον περιβάλλουν
τόσο το "λειτούργημά" τους όσο και τους αναγνώστες τους,
αποκλειστικά δικά σας.
O! tempora, o! mores.
Μου διέφυγε μιά κυριακάτικη πατάτα, χοντρή σα καρπούζι.
Έστω και αργά, την ανακάλυψα και την εμφανίζω.
Προς δόξαν της αξιοπιστίας των σύγχρονων ΜΜΕ.
Στα κυριακάτικα φύλλα τους, δύο μεγάλης κυκλοφορίας εφη-
μερίδες όχι μόνο μιλούσαν γιά τη συνάντηση Καραμανλή -
Ερντογάν, που έγιναν στα πλαίσια της επισκέψεως του Τούρ-
κου πρωθυπουργού, επ' ευκαιρία των εγκαινίων του νέου
Μουσείου της Ακροπόλεως, αλλά έδιναν και λεπτομέρειες
γιά τα θέματα που συζητήθηκαν και το κλίμα που επεκράτησε !
Δύο, μάλλον ασήμαντες λεπτομέρειες :
1) Ο Ερντογάν δεν πάτησε το πόδι του στην Αθήνα, ακυρώνον-
τας τη τελευταία στιγμή, την επίσκεψή του, και
2) Και οι δύο εφημερίδες ανήκουν στην αυτοαποκαλούμενη
" δημοκρατική παράταξη".
Τα συμπεράσματα, τόσο γιά τη σοβαρότητα και εγκυρότητα
των εντύπων αλλά και το σεβασμό με τον οποίον περιβάλλουν
τόσο το "λειτούργημά" τους όσο και τους αναγνώστες τους,
αποκλειστικά δικά σας.
Τρίτη 23 Ιουνίου 2009
Σχολιασμοί
Δεν φαντάζομαι να περιμένατε περισσότερη σοβαρότητα
από τη παιδική χαρά της Κουμουνδούρου.
Αφού το ένα παιδάκι θύμωσε με το άλλο παιδάκι που είχε
θυμώσει με το πρώτο παιδάκι γιατί δεν το άφησε να παίξει
εκείνο στο ντιμπέιτ αλλά το καπέλλωσε με τη γνωστή κου-
κούλα του και του πήρε το γλυφειτζούρι και στο τέλος, γί-
νανε και τα δύο αραπάκια από το φούμο που τους ρίξανε,
τελικά τα βρήκανε.
Το πρώτο παιδάκι, που μουτρωμένο και βουζωμένο είπε .
- Αφού είσαστε έτσι, κι εγώ φεύγω και δε σας παίζω !
Το άλλο παιδάκι πήρε το καραβάκι του, χτύπησε με θυμό
το ποδαράκι του κάτω και είπε.
- Εγώ δε φεύγω, δε φεύγω, δε φεύγω ! Γιά να μάθεις ! !
Κι αφού μαζευτήκανε όλες οι "συνιστώσες" (sic ) της παι-
δικής χαράς, στα μουγκά και τα μουλωχτά, ποτίσανε τα
άτακτα θυμωμένα παιδάκια με ξύδι, τα ξεθυμώσανε, τα
βάλανε και βγάλανε, ιδίως το πρώτο, το πιό μπιρμπάντικο,
κι από ένα ακαταβίστικο λογίδριο και η παιδική χαρά συνε-
χίζει να λειτουργεί με όλες τις "συνιστώσες" (sic ) της.
Τρα-λα,λα, τρα-λα,λα τα παιδάκια χαρωπά !
Δεν φαντάζομαι να περιμένατε περισσότερη σοβαρότητα
από τη παιδική χαρά της Κουμουνδούρου.
Αφού το ένα παιδάκι θύμωσε με το άλλο παιδάκι που είχε
θυμώσει με το πρώτο παιδάκι γιατί δεν το άφησε να παίξει
εκείνο στο ντιμπέιτ αλλά το καπέλλωσε με τη γνωστή κου-
κούλα του και του πήρε το γλυφειτζούρι και στο τέλος, γί-
νανε και τα δύο αραπάκια από το φούμο που τους ρίξανε,
τελικά τα βρήκανε.
Το πρώτο παιδάκι, που μουτρωμένο και βουζωμένο είπε .
- Αφού είσαστε έτσι, κι εγώ φεύγω και δε σας παίζω !
Το άλλο παιδάκι πήρε το καραβάκι του, χτύπησε με θυμό
το ποδαράκι του κάτω και είπε.
- Εγώ δε φεύγω, δε φεύγω, δε φεύγω ! Γιά να μάθεις ! !
Κι αφού μαζευτήκανε όλες οι "συνιστώσες" (sic ) της παι-
δικής χαράς, στα μουγκά και τα μουλωχτά, ποτίσανε τα
άτακτα θυμωμένα παιδάκια με ξύδι, τα ξεθυμώσανε, τα
βάλανε και βγάλανε, ιδίως το πρώτο, το πιό μπιρμπάντικο,
κι από ένα ακαταβίστικο λογίδριο και η παιδική χαρά συνε-
χίζει να λειτουργεί με όλες τις "συνιστώσες" (sic ) της.
Τρα-λα,λα, τρα-λα,λα τα παιδάκια χαρωπά !
Θέσεις - Απόψεις
Είναι λυπηρό να κλείνει μιά εφημερίδα, όποιας πολιτικής απο-
χρώσεως κι αν είναι. Οι ποικίλλες φωνές κάνουν καλό στη δημο-
κρατία. Τη ζωηρεύουν, την τρέφουν και την προάγουν. Και είναι,
επίσης, πολύ σκληρό να χάνουν εργαζόμενοι τη δουλειά τους και
το ψωμί τους, ιδίως σε χρόνους χαλεπούς και δύσκολους.
Όμως είναι ακατανόητη η στάση των διαφόρων συνδικαλιστικών
οργάνων να απαιτούν ... να μή κλείσει μιά παθητική και ζημιογό-
νος επιχείρηση. Πως το βλέπουν , δηλαδή, το πράγμα. Ο, όποιος,
επιχειρηματίας - εργοδότης να διατηρεί μιά επιχείρηση που μπαί-
νει καθημερινά μέσα μόνο και μόνο γιά να έχει την ικανοποίηση ό-
τι προσφέρει δουλειά και χρήματα σε κάποιους ανθρώπους εις βά-
ρος της δικής του περιουσίας. Μόνο ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα
μπορεί να λειτουργήσει σε τέτοια βάση και υπό τη προυπόθεση ότι
οι οικονομικές του δεξαμενές είναι ανεξάντλητες.
Όσον αφορά τα αίτια που κάνουν ένα μαγαζί να κατεβάζει ρολλά γιά
οικονομικούς λόγους, πρέπει να αναζητηθούν είτε στα χαμηλά έ-
σοδα, είτε στα υψηλά έξοδα, είτε και στα δυό μαζί.
Κάθε εφημερίδα στηρίζεται κατά το πλείστον σε αναγνωστικό κοινό
του πολιτικού χώρου που εκφράζει. Τα διάφορα "ανεξάρτητη" και
"αδέσμευτη" είναι παραμύθια γιά μικρά παιδιά και ίσως γιά κάποι-
ους εναπομείναντας αφελείς.Κανείς φυσιολογικός άνθρωπος δεν α-
ρέσκεται να διαβάζει , συστηματικά, κόντρα στις πεποιθήσεις του.
Όταν η οικογένεια Αγγελοπούλου ανέλαβε τον "Ελεύθερο Τύπο"
είχαν, ήδη, αναφυεί τα πρώτα οικονομικά προβλήματα.
Θέλοντας να αυξήσει τη πελατεία της επιχείρησε, με αλλαγές συντα-
κτικού προσωπικού και διεύθυνσης, διείσδυση και σε όμορους πο-
λιτικούς χώρους σε συνδυασμό και με την αναπτυχθείσα προσωπι-
κή ψυχρότητα με τον Καραμανλή.
Το εγχείρημα απέτυχε, όπως θα αποτυγχάνει και κάθε άλλη σχετική
απόπειρα καθ' όσον τα πελατειακά χαρακώματα του τύπου είναι πο-
λύ συμπαγή. Σχεδόν απόρθητα. Δεν αλλάζει κάποιος, εύκολα, μιά ε-
φημερίδα όταν αυτή τον εκφράζει απόλυτα, όπως δεν αλλάζει μάρκα
τσιγάρων η ποδοσφαιρική ομάδα. Όσοι το επεχείρησαν το πλήρωσαν
η θα το πληρώσουν. Αντιθέτως, αντί ν΄αυξήσει τη κυκλοφορία του,
όπως επεδίωξε, την είδε νά πέφτει ακόμη περισσότερο λόγω δυσαρέ-
σκειας και, άρα, διαρροής των παραδοσιακών του αναγνωστών.
Συνεπώς, έχουμε πτώση εσόδων.
Από την άλλη πλευρά, λίγο ο ορυμαγδός των συνημμένων ημιαχρή-
στων προσφορών, λίγο οι αυξήσεις μισθών ανέβασαν κατακόρυφα
τα έξοδα κυκλοφορίας καθ' ον χρόνον ο ανταγωνισμός και η γενική
οικονομική κατάσταση δεν επέτρεπε την αύξηση της τιμής πωλήσε-
ως. Αποτέλεσμα, λουκέτο.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ακούγονται στην αγορά κάτι τρελά νού-
μερα μισθών και παροχών εφημερίδων και καναλιών, γεγονός που
παραπέμπει, συνειρμικά, στα διάφορα golden boys που ρίξανε έξω
αμερικανικούς και ευρωπαικούς κολοσσούς. Παρουσιαστές, διασκε-
δαστές και μεγαλοδημοσιογράφοι, όλοι αγωνιστές των "δίκιων του
κοσμάκη", όλοι "παιδιά του λαού" του ευρύτερου - μάλιστα ! - "προο-
δευτικού" χώρου, χτυπώντας προφανώς το κεφάλαιο, στριμώχνουν
οικονομικά πολλά ΜΜΕ, με την οικονομική θηλειά που τους έχουν
περάσει στο λαιμό. Και αναμένονται και νέα ηχηρά μπαμ στο χώρο.
Γι' αυτό και η αγωνία και οι παράλογες και εσπευσμένες αντιδράσεις
της συμπαθούς , αλλά μη αναξιοπαθούσης, τάξεως των λειτουργών
της, πάλαι ποτέ, 4ης και νυν 1ης εξουσίας.
Είναι λυπηρό να κλείνει μιά εφημερίδα, όποιας πολιτικής απο-
χρώσεως κι αν είναι. Οι ποικίλλες φωνές κάνουν καλό στη δημο-
κρατία. Τη ζωηρεύουν, την τρέφουν και την προάγουν. Και είναι,
επίσης, πολύ σκληρό να χάνουν εργαζόμενοι τη δουλειά τους και
το ψωμί τους, ιδίως σε χρόνους χαλεπούς και δύσκολους.
Όμως είναι ακατανόητη η στάση των διαφόρων συνδικαλιστικών
οργάνων να απαιτούν ... να μή κλείσει μιά παθητική και ζημιογό-
νος επιχείρηση. Πως το βλέπουν , δηλαδή, το πράγμα. Ο, όποιος,
επιχειρηματίας - εργοδότης να διατηρεί μιά επιχείρηση που μπαί-
νει καθημερινά μέσα μόνο και μόνο γιά να έχει την ικανοποίηση ό-
τι προσφέρει δουλειά και χρήματα σε κάποιους ανθρώπους εις βά-
ρος της δικής του περιουσίας. Μόνο ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα
μπορεί να λειτουργήσει σε τέτοια βάση και υπό τη προυπόθεση ότι
οι οικονομικές του δεξαμενές είναι ανεξάντλητες.
Όσον αφορά τα αίτια που κάνουν ένα μαγαζί να κατεβάζει ρολλά γιά
οικονομικούς λόγους, πρέπει να αναζητηθούν είτε στα χαμηλά έ-
σοδα, είτε στα υψηλά έξοδα, είτε και στα δυό μαζί.
Κάθε εφημερίδα στηρίζεται κατά το πλείστον σε αναγνωστικό κοινό
του πολιτικού χώρου που εκφράζει. Τα διάφορα "ανεξάρτητη" και
"αδέσμευτη" είναι παραμύθια γιά μικρά παιδιά και ίσως γιά κάποι-
ους εναπομείναντας αφελείς.Κανείς φυσιολογικός άνθρωπος δεν α-
ρέσκεται να διαβάζει , συστηματικά, κόντρα στις πεποιθήσεις του.
Όταν η οικογένεια Αγγελοπούλου ανέλαβε τον "Ελεύθερο Τύπο"
είχαν, ήδη, αναφυεί τα πρώτα οικονομικά προβλήματα.
Θέλοντας να αυξήσει τη πελατεία της επιχείρησε, με αλλαγές συντα-
κτικού προσωπικού και διεύθυνσης, διείσδυση και σε όμορους πο-
λιτικούς χώρους σε συνδυασμό και με την αναπτυχθείσα προσωπι-
κή ψυχρότητα με τον Καραμανλή.
Το εγχείρημα απέτυχε, όπως θα αποτυγχάνει και κάθε άλλη σχετική
απόπειρα καθ' όσον τα πελατειακά χαρακώματα του τύπου είναι πο-
λύ συμπαγή. Σχεδόν απόρθητα. Δεν αλλάζει κάποιος, εύκολα, μιά ε-
φημερίδα όταν αυτή τον εκφράζει απόλυτα, όπως δεν αλλάζει μάρκα
τσιγάρων η ποδοσφαιρική ομάδα. Όσοι το επεχείρησαν το πλήρωσαν
η θα το πληρώσουν. Αντιθέτως, αντί ν΄αυξήσει τη κυκλοφορία του,
όπως επεδίωξε, την είδε νά πέφτει ακόμη περισσότερο λόγω δυσαρέ-
σκειας και, άρα, διαρροής των παραδοσιακών του αναγνωστών.
Συνεπώς, έχουμε πτώση εσόδων.
Από την άλλη πλευρά, λίγο ο ορυμαγδός των συνημμένων ημιαχρή-
στων προσφορών, λίγο οι αυξήσεις μισθών ανέβασαν κατακόρυφα
τα έξοδα κυκλοφορίας καθ' ον χρόνον ο ανταγωνισμός και η γενική
οικονομική κατάσταση δεν επέτρεπε την αύξηση της τιμής πωλήσε-
ως. Αποτέλεσμα, λουκέτο.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ακούγονται στην αγορά κάτι τρελά νού-
μερα μισθών και παροχών εφημερίδων και καναλιών, γεγονός που
παραπέμπει, συνειρμικά, στα διάφορα golden boys που ρίξανε έξω
αμερικανικούς και ευρωπαικούς κολοσσούς. Παρουσιαστές, διασκε-
δαστές και μεγαλοδημοσιογράφοι, όλοι αγωνιστές των "δίκιων του
κοσμάκη", όλοι "παιδιά του λαού" του ευρύτερου - μάλιστα ! - "προο-
δευτικού" χώρου, χτυπώντας προφανώς το κεφάλαιο, στριμώχνουν
οικονομικά πολλά ΜΜΕ, με την οικονομική θηλειά που τους έχουν
περάσει στο λαιμό. Και αναμένονται και νέα ηχηρά μπαμ στο χώρο.
Γι' αυτό και η αγωνία και οι παράλογες και εσπευσμένες αντιδράσεις
της συμπαθούς , αλλά μη αναξιοπαθούσης, τάξεως των λειτουργών
της, πάλαι ποτέ, 4ης και νυν 1ης εξουσίας.
Προτάσεις
Λαθρομετανάστες
Πολύς λόγος γίνεται γιά το τι μέλλει γενέσθαι με τη μεγάλη
μάστιγα που ενέσκηψε σαν καταστροφικό σμήνος ακρίδων
στη χώρα. Οι πολλοί ενοχλημένοι, με το δίκιο τους, και θο-
ρυβημένοι από τη συνέχεια και τη κατάληξη (;) του θέματος.
Οι "προοδευτικάριοι" υπέρμαχοι ( κάτω τα χέρια από τους
μετανάστες τ' αδέρφια μας ) θορυβούν και αντιδρούν σε κά-
θε προτεινόμενη, απελπισμένα, λύση εξ αποστάσεως και εκ
του ασφαλούς. Υ πάρχει λύση, απλή και εύκολη.
Προτείνω όλοι οι παραπάνω κοπτόμενοι , δείχνοντας έμπρα-
κτα και απλά την αγάπη και ενδιαφέρον τους, να πάρουν σπί-
τι τους και στη δουλειά τους από 2 "αδέρφια" τους.
Θα τους ταίζουν, θα τους ποτίζουν , θα τους κοιμίζουν και θα
τους εξασφαλίζουν και χαρτζιλίκι.
Υπολογίζοντας, σήμερα, τους περιπλανόμενους ανέστιους και
ανεπάγγελτους ιρακινούς, αφγανούς, πακιστανούς και λοιπούς
αφρικανούς σε, περίπου, 600.000 άτομα αρκούν 300.000 πο-
νόψυχοι θολοκουλτουριαρέοι όλων των συνιστωσών (sic ) γιά
να λύσουν, επί του παρόντος, το πρόβλημα. Με τη κινητοποίη-
ση, δε, και των λοιπών "δημοκρατικών μεγαλόψυχων και πονό-
ψυχων" δυνάμεων επιλύεται το πρόβλημα και γιά κάποια, ακό-
μη, χρόνια. Με την έμπρακτη όμως συμπαράσταση, όχι τζάμπα
μαγκιές και σε βάρος της ηρεμίας, ασφάλειας και περιουσίας των
άλλων, εκείνων δηλαδή, που δεν βλέπουν την αδελφικότητα με
αυτό το μάτι και υποφέρουν, ποικιλλοτρόπως, από τους "αδερ-
φούς" μας μετανάστες. Γιατί τα μεγάλα λόγια είναι και εύκολα
και δωρεάν. Και οι μεγάλες αγάπες, ως γνωστόν, πληρώνονται.
Λαθρομετανάστες
Πολύς λόγος γίνεται γιά το τι μέλλει γενέσθαι με τη μεγάλη
μάστιγα που ενέσκηψε σαν καταστροφικό σμήνος ακρίδων
στη χώρα. Οι πολλοί ενοχλημένοι, με το δίκιο τους, και θο-
ρυβημένοι από τη συνέχεια και τη κατάληξη (;) του θέματος.
Οι "προοδευτικάριοι" υπέρμαχοι ( κάτω τα χέρια από τους
μετανάστες τ' αδέρφια μας ) θορυβούν και αντιδρούν σε κά-
θε προτεινόμενη, απελπισμένα, λύση εξ αποστάσεως και εκ
του ασφαλούς. Υ πάρχει λύση, απλή και εύκολη.
Προτείνω όλοι οι παραπάνω κοπτόμενοι , δείχνοντας έμπρα-
κτα και απλά την αγάπη και ενδιαφέρον τους, να πάρουν σπί-
τι τους και στη δουλειά τους από 2 "αδέρφια" τους.
Θα τους ταίζουν, θα τους ποτίζουν , θα τους κοιμίζουν και θα
τους εξασφαλίζουν και χαρτζιλίκι.
Υπολογίζοντας, σήμερα, τους περιπλανόμενους ανέστιους και
ανεπάγγελτους ιρακινούς, αφγανούς, πακιστανούς και λοιπούς
αφρικανούς σε, περίπου, 600.000 άτομα αρκούν 300.000 πο-
νόψυχοι θολοκουλτουριαρέοι όλων των συνιστωσών (sic ) γιά
να λύσουν, επί του παρόντος, το πρόβλημα. Με τη κινητοποίη-
ση, δε, και των λοιπών "δημοκρατικών μεγαλόψυχων και πονό-
ψυχων" δυνάμεων επιλύεται το πρόβλημα και γιά κάποια, ακό-
μη, χρόνια. Με την έμπρακτη όμως συμπαράσταση, όχι τζάμπα
μαγκιές και σε βάρος της ηρεμίας, ασφάλειας και περιουσίας των
άλλων, εκείνων δηλαδή, που δεν βλέπουν την αδελφικότητα με
αυτό το μάτι και υποφέρουν, ποικιλλοτρόπως, από τους "αδερ-
φούς" μας μετανάστες. Γιατί τα μεγάλα λόγια είναι και εύκολα
και δωρεάν. Και οι μεγάλες αγάπες, ως γνωστόν, πληρώνονται.
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009
Επικαιρότης
Τα "ξενητεμένα" γλυπτά του Παρθενώνος
Διακυβεύω μιά πρόβλεψη. Με την ενδόμυχη ευχή να διαψευσθεί.
Πολλοί θεωρούν, και είναι πέρα γιά πέρα αλήθεια, ότι δεν υπάρχει
πλέον καμία σοβαρή δικαιολογία - πραγματική η προσχηματική -
γιά να κατακρατώνται τα μάρμαρα του Παρθενώνα, από το Βρετα-
νικό Μουσείο, μακρειά από τη φυσική τους θέση, στο Λονδίνο.
Η Ιστορία, η λογική και η ηθική ομιλούν ξεκάθαρα. Και απαιτούν,
σαν φυσικό επακόλουθο, μετά τη δημιουργία του εκπληκτικού Νέ-
ου Μουσείου της Ακροπόλεως, την επιστροφή τους στο τόπο και
το χώρο όπου δικαιωματικά ανήκουν και από τον οποίον βέβηλα
χέρια απέσπασαν. Και, μάλιστα, κατά βάρβαρο τρόπο. Χωρίς ίχνος
σεβασμού, καμία προσοχή στην αποξήλωση, βίαια και με βανδαλι-
κή νοοτροπία και πρακτικές. Αποτέλεσμα ο σοβαρός τραυματισμός
και ο ανεπανόρθωτος ακρωτηριασμός τους. Κάτι που αποδυναμώνει
τα επιχειρήματα του, τάχα, πολιτιστικού ενδιαφέροντος του ιερό-
συλου Ελγιν και ισχυροποιεί την οικονομική διάσταση της αρπαγής.
Κι ας κόπτονται οι, "δήθεν" φιλότεχνοι προστάτες του αρχαίου πνεύ-
ματος και κάλλους, ιθύνοντες του Βρετανικού Μουσείου.
Όμως, ας μην αυταπατώμεθα. Τα μάρμαρα δεν θα γυρίσουν. Τουλά-
χιστον με τα σημερινά δεδομένα της διεθνούς πραγματικότητος.
Θα πρέπει να συμβούν δραματικά γεγονότα που να αλλάξουν νοο-
τροπίες και λειτουργίες των κοινωνιών του Πλανήτη. Κάτι που βρί-
σκεται έξω από τις δυνατότητες προβλέψεων του γράφοντος.
Κάτι που θα άλλαζε τη βρετανική νοοτροπία και το οποίο, γιά χιλιά-
δες χρόνια, δεν έχει συμβεί. Ας μη τρέφουμε ελπίδες φρούδες.
Οι Άγγλοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν τα μάρμαρα με το καλό.
Το επιχείρημα του "ντόμινο" των απαιτήσεων που θα αφυπνισθούν,
παγκοσμίως, και θα αναστατώσουν , "λόγω κακού ( ! ) προηγούμενου",
τα μουσεία όλου του κόσμου δεν ευσταθεί. Τα μάρμαρα του Παρθε-
νώνα είναι ειδική και μοναδική περίπτωση η οποία χρήζει , κατ' εξαί-
ρεσιν αντιμετώπιση. Αποτελούν αίτημα συμπλήρωσης και αποκατά-
στασης ενός ενιαίου και μοναδικού αρχιτεκτονικού και καλλιτεχνι-
κού θαύματος στην ιστορία του παγκόσμιου πνεύματος και όχι μεμο-
νωμένα, αυτοτελή και διάσπαρτα πολιτιστικά δείγματα τα οποία κυ-
κλοφόρησαν και καταλάγιασαν, κάποτε, στις προθήκες των μουσείων.
Η αναφορά, επίσης, στις αιγυπτιακές αρχαιότητες, ότι θα εγερθούν
αιγυπτιακές αξιώσεις και θ' αδειάσουν τα μουσεία δεν είναι επαρκής
καθ' όσον πλήν του προαναφερθέντος , περί ενότητος, επιχειρήματος,
κάτι που δεν ισχύει γιά τα αιγυπτιακά εκθέματα, το μουσείο του Κα-
ίρου βουλιάζει, κυριολεκτικά, απ' αυτά και η προσθήκη η αφαίρεση
κάποιων δεν επηρεάζει ουσιαστικά τη συλλογή του.
Πιό πολλά αντικείμενα βρίσκονται στις αποθήκες του παρά στις αίθου-
σές του. Το πλήθος και η οικονομία του χώρου καθιστά αδύνατη τη
περαιτέρω συγκέντρωση.
Γιά να γυρίσουν τα μάρμαρα εκεί που ανήκουν θα πρέπει ν' αλλάξει το
DNA των Αγγλων. Να ξεπεραστεί η βρετανική αλαζονεία, η ανέδραστη,
σήμερα, βρετανική υπεροψία και ο, ήδη, καταρρακωμένος τους εγωισμός.
Να υπερνικηθή το σύνδρομο του imperium, της αυτοκρατορίας,
του κοσμοκράτορα. Το ίδιο σύνδρομο που διατηρεί τη λίρα αντί του
ευρώ, το πάουντ αντί του κιλού, τη γυάρδα αντί του μέτρου.
Μέχρι να συμβούν όλ' αυτά, προς κέντρα θα λακτίζουμε και θα μοιάζουν
οι προσπάθειές μας σαν των καβαφικών "συφοριασμένων".
Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάψουν οι προσπάθειες γιά την
επιστροφή, κάθε άλλο. Πρέπει να ενταθούν και συντονισθούν με αυτές
της υπόλοιπης, παγκόσμιας, κοινότητος τώρα που το νέο Μουσείο ξανά-
φερε το θέμα στην επιφάνεια και δημιούργησε νέο ρεύμα υποστήριξης
προς αποκατάσταση της πολιτιστικής και ιστορικής νομιμότητος.
Άλλωστε και η Πανδώρα και το κουτί της αρχαίοι ήσαν. Και η ελπίδα, ως
γνωστόν, πεθαίνει τελευταία.
Τα "ξενητεμένα" γλυπτά του Παρθενώνος
Διακυβεύω μιά πρόβλεψη. Με την ενδόμυχη ευχή να διαψευσθεί.
Πολλοί θεωρούν, και είναι πέρα γιά πέρα αλήθεια, ότι δεν υπάρχει
πλέον καμία σοβαρή δικαιολογία - πραγματική η προσχηματική -
γιά να κατακρατώνται τα μάρμαρα του Παρθενώνα, από το Βρετα-
νικό Μουσείο, μακρειά από τη φυσική τους θέση, στο Λονδίνο.
Η Ιστορία, η λογική και η ηθική ομιλούν ξεκάθαρα. Και απαιτούν,
σαν φυσικό επακόλουθο, μετά τη δημιουργία του εκπληκτικού Νέ-
ου Μουσείου της Ακροπόλεως, την επιστροφή τους στο τόπο και
το χώρο όπου δικαιωματικά ανήκουν και από τον οποίον βέβηλα
χέρια απέσπασαν. Και, μάλιστα, κατά βάρβαρο τρόπο. Χωρίς ίχνος
σεβασμού, καμία προσοχή στην αποξήλωση, βίαια και με βανδαλι-
κή νοοτροπία και πρακτικές. Αποτέλεσμα ο σοβαρός τραυματισμός
και ο ανεπανόρθωτος ακρωτηριασμός τους. Κάτι που αποδυναμώνει
τα επιχειρήματα του, τάχα, πολιτιστικού ενδιαφέροντος του ιερό-
συλου Ελγιν και ισχυροποιεί την οικονομική διάσταση της αρπαγής.
Κι ας κόπτονται οι, "δήθεν" φιλότεχνοι προστάτες του αρχαίου πνεύ-
ματος και κάλλους, ιθύνοντες του Βρετανικού Μουσείου.
Όμως, ας μην αυταπατώμεθα. Τα μάρμαρα δεν θα γυρίσουν. Τουλά-
χιστον με τα σημερινά δεδομένα της διεθνούς πραγματικότητος.
Θα πρέπει να συμβούν δραματικά γεγονότα που να αλλάξουν νοο-
τροπίες και λειτουργίες των κοινωνιών του Πλανήτη. Κάτι που βρί-
σκεται έξω από τις δυνατότητες προβλέψεων του γράφοντος.
Κάτι που θα άλλαζε τη βρετανική νοοτροπία και το οποίο, γιά χιλιά-
δες χρόνια, δεν έχει συμβεί. Ας μη τρέφουμε ελπίδες φρούδες.
Οι Άγγλοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν τα μάρμαρα με το καλό.
Το επιχείρημα του "ντόμινο" των απαιτήσεων που θα αφυπνισθούν,
παγκοσμίως, και θα αναστατώσουν , "λόγω κακού ( ! ) προηγούμενου",
τα μουσεία όλου του κόσμου δεν ευσταθεί. Τα μάρμαρα του Παρθε-
νώνα είναι ειδική και μοναδική περίπτωση η οποία χρήζει , κατ' εξαί-
ρεσιν αντιμετώπιση. Αποτελούν αίτημα συμπλήρωσης και αποκατά-
στασης ενός ενιαίου και μοναδικού αρχιτεκτονικού και καλλιτεχνι-
κού θαύματος στην ιστορία του παγκόσμιου πνεύματος και όχι μεμο-
νωμένα, αυτοτελή και διάσπαρτα πολιτιστικά δείγματα τα οποία κυ-
κλοφόρησαν και καταλάγιασαν, κάποτε, στις προθήκες των μουσείων.
Η αναφορά, επίσης, στις αιγυπτιακές αρχαιότητες, ότι θα εγερθούν
αιγυπτιακές αξιώσεις και θ' αδειάσουν τα μουσεία δεν είναι επαρκής
καθ' όσον πλήν του προαναφερθέντος , περί ενότητος, επιχειρήματος,
κάτι που δεν ισχύει γιά τα αιγυπτιακά εκθέματα, το μουσείο του Κα-
ίρου βουλιάζει, κυριολεκτικά, απ' αυτά και η προσθήκη η αφαίρεση
κάποιων δεν επηρεάζει ουσιαστικά τη συλλογή του.
Πιό πολλά αντικείμενα βρίσκονται στις αποθήκες του παρά στις αίθου-
σές του. Το πλήθος και η οικονομία του χώρου καθιστά αδύνατη τη
περαιτέρω συγκέντρωση.
Γιά να γυρίσουν τα μάρμαρα εκεί που ανήκουν θα πρέπει ν' αλλάξει το
DNA των Αγγλων. Να ξεπεραστεί η βρετανική αλαζονεία, η ανέδραστη,
σήμερα, βρετανική υπεροψία και ο, ήδη, καταρρακωμένος τους εγωισμός.
Να υπερνικηθή το σύνδρομο του imperium, της αυτοκρατορίας,
του κοσμοκράτορα. Το ίδιο σύνδρομο που διατηρεί τη λίρα αντί του
ευρώ, το πάουντ αντί του κιλού, τη γυάρδα αντί του μέτρου.
Μέχρι να συμβούν όλ' αυτά, προς κέντρα θα λακτίζουμε και θα μοιάζουν
οι προσπάθειές μας σαν των καβαφικών "συφοριασμένων".
Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάψουν οι προσπάθειες γιά την
επιστροφή, κάθε άλλο. Πρέπει να ενταθούν και συντονισθούν με αυτές
της υπόλοιπης, παγκόσμιας, κοινότητος τώρα που το νέο Μουσείο ξανά-
φερε το θέμα στην επιφάνεια και δημιούργησε νέο ρεύμα υποστήριξης
προς αποκατάσταση της πολιτιστικής και ιστορικής νομιμότητος.
Άλλωστε και η Πανδώρα και το κουτί της αρχαίοι ήσαν. Και η ελπίδα, ως
γνωστόν, πεθαίνει τελευταία.
Σάββατο 20 Ιουνίου 2009
Από το κύκλο των χαμένων ποιητών
Σκέψεις
Ο χρόνος κυλά αμείλικτος.
Οι δυνάμεις λιγοστεύουν.
Η φύση καταστρέφεται.
Οι αξίες απαξιώνονται.
Οι συνειδήσεις ναρκώνονται.
Η αδιαφορία αδρανοποιεί.
Οι οικονομίες καταρρέουν.
Η διαφθορά γαγγραινιάζει.
Η βία κυριαρχεί.
Η μοναξιά απλώνεται.
Οι οικογένειες διαλύονται.
Οι κοινωνίες αποσυντίθενται.
Ο λαικισμός αντικαθιστά τη λαικότητα.
Η νύχτα καλύπτει τη μέρα.
Το σκοτάδι σκεπάζει το φως.
Οι φάροι αργοσβήνουν
Οι ξέρες παραμονεύουν, ύπουλες.
Το καράβι τσακίζεται σ' αυτές.
Και μόνος απομένει υγιής, ο ποιητικός λόγος.
Παρηγοριά
- Σπάσ' τη σιωπή σου, ποιητή
και πάρε ανθούς και πέταλα
να φτιάξης στίχους απαλούς,
τραγούδια ονειρεμένα.
- Να γίνουν θλίψης βάλσαμο
πάνω στη χαίνουσα πληγή,
της μοίρας της ανθρώπινης
τα δίκια τα κλεμένα.
- Ξαναλαλήστε ποιητές,
άμα και σείς σιωπήσετε
το άλας, φεύ, θα μωρανθεί
κι εν τίνι αλισθήσετε.
Ι Β Α
Σκέψεις
Ο χρόνος κυλά αμείλικτος.
Οι δυνάμεις λιγοστεύουν.
Η φύση καταστρέφεται.
Οι αξίες απαξιώνονται.
Οι συνειδήσεις ναρκώνονται.
Η αδιαφορία αδρανοποιεί.
Οι οικονομίες καταρρέουν.
Η διαφθορά γαγγραινιάζει.
Η βία κυριαρχεί.
Η μοναξιά απλώνεται.
Οι οικογένειες διαλύονται.
Οι κοινωνίες αποσυντίθενται.
Ο λαικισμός αντικαθιστά τη λαικότητα.
Η νύχτα καλύπτει τη μέρα.
Το σκοτάδι σκεπάζει το φως.
Οι φάροι αργοσβήνουν
Οι ξέρες παραμονεύουν, ύπουλες.
Το καράβι τσακίζεται σ' αυτές.
Και μόνος απομένει υγιής, ο ποιητικός λόγος.
Παρηγοριά
- Σπάσ' τη σιωπή σου, ποιητή
και πάρε ανθούς και πέταλα
να φτιάξης στίχους απαλούς,
τραγούδια ονειρεμένα.
- Να γίνουν θλίψης βάλσαμο
πάνω στη χαίνουσα πληγή,
της μοίρας της ανθρώπινης
τα δίκια τα κλεμένα.
- Ξαναλαλήστε ποιητές,
άμα και σείς σιωπήσετε
το άλας, φεύ, θα μωρανθεί
κι εν τίνι αλισθήσετε.
Ι Β Α
Επί του τηλεχειριστηρίου
Μα καλά, υπάρχουν άνθρωποι που γαργαλιώνται σεξουαλικά
με αυτό το άχαρο, λιπόσαρκο, αλογομούρικο πράμα που φο-
ρώντας στενό μαγιό γιά να τονίζονται τα μετρίου μεγέθους
στήθια του κουνιέται άγαρμπα και ομοιόμορφα, σαν κουρν-
τισμένο, μπροστά στο φακό και σαχλαμαρίζει λέγοντας, τάχα,
το καιρό. Το θέμα δεν άπτεται καθόλου της ηθικής. Ξεπερα-
σμένα , πλέον, πράγματα. Προσβάλλει όμως, βάναυσα μάλι-
στα, κάθε έννοια αισθητικής.
Δεν υπάρχει κανείς, εκεί στη διεύθυνση του καναλιού,που ε-
νοχλούμενος από τη συνέχεια της προβαλλόμενης αηδίας, να
δώσει, επί τέλους, ένα τέλος αποσύροντας το "σούργελο" από
τη κυκλοφορία του " γυαλιού ", στέλνοντάς το εκεί που δικαι-
ωματικά ανήκει, δηλ. στον ιππόδρομο.
Μα καλά, υπάρχουν άνθρωποι που γαργαλιώνται σεξουαλικά
με αυτό το άχαρο, λιπόσαρκο, αλογομούρικο πράμα που φο-
ρώντας στενό μαγιό γιά να τονίζονται τα μετρίου μεγέθους
στήθια του κουνιέται άγαρμπα και ομοιόμορφα, σαν κουρν-
τισμένο, μπροστά στο φακό και σαχλαμαρίζει λέγοντας, τάχα,
το καιρό. Το θέμα δεν άπτεται καθόλου της ηθικής. Ξεπερα-
σμένα , πλέον, πράγματα. Προσβάλλει όμως, βάναυσα μάλι-
στα, κάθε έννοια αισθητικής.
Δεν υπάρχει κανείς, εκεί στη διεύθυνση του καναλιού,που ε-
νοχλούμενος από τη συνέχεια της προβαλλόμενης αηδίας, να
δώσει, επί τέλους, ένα τέλος αποσύροντας το "σούργελο" από
τη κυκλοφορία του " γυαλιού ", στέλνοντάς το εκεί που δικαι-
ωματικά ανήκει, δηλ. στον ιππόδρομο.
Επικαιρότης
Δυστυχώς, σε κατασκήνωση έξω από τη Λάρισα, πνίγηκαν
δυό μικρά κοριτσάκια, παίζοντας στη πισίνα ένα ανόητο, ό-
μως καταστροφικό όπως απεδείχθη, παιχνίδι.Τραγική κου-
ταμάρα η κουτή τραγωδία. Η και τα δυό μαζί.
Περιέργως ο γνωστός " χοντρούλης" βουλευτής Θεσσαλονί-
κης ( όχι ο "μεγάλος", ο άλλος ), με τό σύνηθες οργίλον ύφος
του δεν ζήτησε, επί του παρόντος, τη παραίτηση του Υπουρ-
γού Εμπορικής Ναυτιλίας. Αναμένομεν.
Δυστυχώς, σε κατασκήνωση έξω από τη Λάρισα, πνίγηκαν
δυό μικρά κοριτσάκια, παίζοντας στη πισίνα ένα ανόητο, ό-
μως καταστροφικό όπως απεδείχθη, παιχνίδι.Τραγική κου-
ταμάρα η κουτή τραγωδία. Η και τα δυό μαζί.
Περιέργως ο γνωστός " χοντρούλης" βουλευτής Θεσσαλονί-
κης ( όχι ο "μεγάλος", ο άλλος ), με τό σύνηθες οργίλον ύφος
του δεν ζήτησε, επί του παρόντος, τη παραίτηση του Υπουρ-
γού Εμπορικής Ναυτιλίας. Αναμένομεν.
Θέσεις - Απόψεις
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης
Το μεγαλύτερο, ίσως, αρνητικό χαρακτηριστικό της ελληνικής
ιδιοσυστασίας είναι η μικροψυχία. Και το πιό λυπηρό.
Εντυπωσιακό, στην αλήθεια του, παράδειγμα η στάση μέρους
του τεχνικού και "πνευματικού" κόσμου απέναντι στο νέο Μου-
σείο της Ακρόπολης.
Ένα τεράστιο μοναδικό κατασκεύασμα που θα αλλάξει τη μοίρα
της πόλης και της χώρας πολιτιστικά, τουριστικά και οικονομικά
αντιμετωπίζεται με μιά απίστευτη επιπολαιότητα, μικρόνοια και
μικροψυχία.
Το τι στενόκαρδες και μικρόμυαλες κουταμάρες ακούστηκαν, και
μάλιστα από μεγαλόσχημα χείλη, δεν περιγράφεται. Καθηγητής αρ-
χιτεκτονικής θρηνούσε γιά τη καταστροφή του περιβάλλοντος "α-
στικού τοπείου " (sic ) το οποίο " ξυρίστηκε " χάριν προβολής αρ-
χαίου μνημείου " ! ( Κι αυτόν τον αφήνουν ακόμη να διδάσκει ! ! ).
Και συνεχίζονται ακόμη οι συζητήσεις γιά το αν θα πρέπει η όχι να
κατεδαφιστούν οι δύο πολυκατοικίες των οποίων τα, οπωσδήποτε
ακαλαίσθητα οπίσθια, " μολύνουν " αισθητικά την οπτική και συν-
αισθηματική συνέχεια και επικοινωνία του Μουσείου με τον Αρχαι-
ολογικό χώρο.
Αφού, όλοι αυτοί οι όψιμοι αμύντορες της ελληνικής αισθητικής και
προστάτες της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, άφησαν να κατεδα-
φιστουν, αδιαμαρτύρητα, τόσα και τόσα οικοδομικά στολίδια της Α-
θήνας ( και ου μόνον ), θυμήθηκαν όψιμα και μάχονται απεγνωσμέ-
να γιά τη διάσωση είτε μετριοτήτων, όπως λ.χ. οι πολυκατοικίες της
Λεωφ. Αλεξάνδρας, είτε αρχιτεκτονικών ασημαντοτήτων, όπως το
εργοστάσιο του Φιξ. Εν προκειμένω πολεμούν τη κατεδάφιση των δύ-
ο πολυκατοικιών - αγκαθιών στο μάτι και τη ψυχή του, εκστασιασμέ-
νου από το δέος που προκαλεί το νέο μουσείο, επισκέπτη. Και στην
ουσία μάχονται γιά μιά πρόσοψη, όντως ωραία, της οποίας όμως η όση
και όποια ωραιότης δεν μπορεί και δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στην
ολοκλήρωση της μυσταγωγίας και απόλαυσης που συντελείται με την
αισθητική ολοκλήρωση του μεγαλύτερου, τελειότερου, συγκλονιστικό-
τερου και πιό μεγαλόπνοου τεχνικού έργου που κατασκευάστηκε στη
νεώτερη Ελλάδα.
Πάντα σε μιά δύσκολη απόφαση πρέπει να πρυτανεύει η νηφαλιότης, να
σταθμίζεται το δημόσιο συμφέρον και να διακρίνεται το μείζον από το
έλασσον, το δάσος από το δέντρο.
Είναι ποτέ δυνατόν ο γιγαντιαίος, πανανθρώπινος και αιώνιος συνδυα-
σμός Ακρόπολις - Παρθενώνας - Μουσείο που δημιουργεί, πλέον, μία
νέα τεράστια ιστορική πραγματικότητα γιά τη χώρα να αφήσουμε να
βεβηλωθεί από δύο πίσω όψεις σύγχρονων πολυκατοικιών. Μα τόσο
κοντόφθαλμοι γίναμε, επί τέλους ! Η απόφαση έχει παρθεί, εγκεκριμένη
από το ΚΑΣ, ας γκρεμισθούν να τελειώνουμε.
Γιά να μπορέσει ν' απολαύσει, απρόσκοπτα, η ανθρωπότητα και το νέο
πνευματικό δημιούργημα, σε συνδυασμό με το παλιό, που της προσφέρει
πρωτοπορούσα, η σύγχρονη Ελλάδα.
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης
Το μεγαλύτερο, ίσως, αρνητικό χαρακτηριστικό της ελληνικής
ιδιοσυστασίας είναι η μικροψυχία. Και το πιό λυπηρό.
Εντυπωσιακό, στην αλήθεια του, παράδειγμα η στάση μέρους
του τεχνικού και "πνευματικού" κόσμου απέναντι στο νέο Μου-
σείο της Ακρόπολης.
Ένα τεράστιο μοναδικό κατασκεύασμα που θα αλλάξει τη μοίρα
της πόλης και της χώρας πολιτιστικά, τουριστικά και οικονομικά
αντιμετωπίζεται με μιά απίστευτη επιπολαιότητα, μικρόνοια και
μικροψυχία.
Το τι στενόκαρδες και μικρόμυαλες κουταμάρες ακούστηκαν, και
μάλιστα από μεγαλόσχημα χείλη, δεν περιγράφεται. Καθηγητής αρ-
χιτεκτονικής θρηνούσε γιά τη καταστροφή του περιβάλλοντος "α-
στικού τοπείου " (sic ) το οποίο " ξυρίστηκε " χάριν προβολής αρ-
χαίου μνημείου " ! ( Κι αυτόν τον αφήνουν ακόμη να διδάσκει ! ! ).
Και συνεχίζονται ακόμη οι συζητήσεις γιά το αν θα πρέπει η όχι να
κατεδαφιστούν οι δύο πολυκατοικίες των οποίων τα, οπωσδήποτε
ακαλαίσθητα οπίσθια, " μολύνουν " αισθητικά την οπτική και συν-
αισθηματική συνέχεια και επικοινωνία του Μουσείου με τον Αρχαι-
ολογικό χώρο.
Αφού, όλοι αυτοί οι όψιμοι αμύντορες της ελληνικής αισθητικής και
προστάτες της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, άφησαν να κατεδα-
φιστουν, αδιαμαρτύρητα, τόσα και τόσα οικοδομικά στολίδια της Α-
θήνας ( και ου μόνον ), θυμήθηκαν όψιμα και μάχονται απεγνωσμέ-
να γιά τη διάσωση είτε μετριοτήτων, όπως λ.χ. οι πολυκατοικίες της
Λεωφ. Αλεξάνδρας, είτε αρχιτεκτονικών ασημαντοτήτων, όπως το
εργοστάσιο του Φιξ. Εν προκειμένω πολεμούν τη κατεδάφιση των δύ-
ο πολυκατοικιών - αγκαθιών στο μάτι και τη ψυχή του, εκστασιασμέ-
νου από το δέος που προκαλεί το νέο μουσείο, επισκέπτη. Και στην
ουσία μάχονται γιά μιά πρόσοψη, όντως ωραία, της οποίας όμως η όση
και όποια ωραιότης δεν μπορεί και δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στην
ολοκλήρωση της μυσταγωγίας και απόλαυσης που συντελείται με την
αισθητική ολοκλήρωση του μεγαλύτερου, τελειότερου, συγκλονιστικό-
τερου και πιό μεγαλόπνοου τεχνικού έργου που κατασκευάστηκε στη
νεώτερη Ελλάδα.
Πάντα σε μιά δύσκολη απόφαση πρέπει να πρυτανεύει η νηφαλιότης, να
σταθμίζεται το δημόσιο συμφέρον και να διακρίνεται το μείζον από το
έλασσον, το δάσος από το δέντρο.
Είναι ποτέ δυνατόν ο γιγαντιαίος, πανανθρώπινος και αιώνιος συνδυα-
σμός Ακρόπολις - Παρθενώνας - Μουσείο που δημιουργεί, πλέον, μία
νέα τεράστια ιστορική πραγματικότητα γιά τη χώρα να αφήσουμε να
βεβηλωθεί από δύο πίσω όψεις σύγχρονων πολυκατοικιών. Μα τόσο
κοντόφθαλμοι γίναμε, επί τέλους ! Η απόφαση έχει παρθεί, εγκεκριμένη
από το ΚΑΣ, ας γκρεμισθούν να τελειώνουμε.
Γιά να μπορέσει ν' απολαύσει, απρόσκοπτα, η ανθρωπότητα και το νέο
πνευματικό δημιούργημα, σε συνδυασμό με το παλιό, που της προσφέρει
πρωτοπορούσα, η σύγχρονη Ελλάδα.
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Επί του τηλεχειριστηρίου
" Που' ναι το κράτος, οοοέέέοοοο, που' ναι το κράτος "
Είναι, πλέον, ένα καθεστώς. Μιά διασκεδαστική πραγματικότητα.
Κάθε φορά που θα συμβεί ένα συνταρακτικό γεγονός, το πλήθος
των αγράμματων μαρκουτσοφόρων " δαιμόνιων " ρεπόρτερς,
κυρίως ακιζόμενα με χάρη " νυμφίδια", εφορμά στο τόπο του δρά-
ματος. Και σε ανταπόκριση με, τους ομοίας μόρφωσης, μέντορές
τους στο κεντρικό στούντιο αρχίζουν να εξαπολύουν τον αγανακτι-
σμένο καταγγελτικό τους λόγο.
Γιά το ανίκανο, άσπλαχνο, αδίστακτο, αναποτελεσματικό, α...., α....,
( όλα τα στερητικά " α " ), κράτος.
" Άργησε, ενώ ώφειλε, το κράτος" ( συνήθως ), "έσπευσε, ως μη ώ-
φειλε, το κράτος" ( σπανίως ), " έκανε, κακώς το κράτος ", " δεν έκα-
νε, πάλι κακώς, το κράτος ". " Έδρασε η Αστυνομία, γιατί ; ", όταν
επεμβαίνει. " Που είναι η Αστυνομία ", όταν δεν επεμβαίνει, κ.ο.κ.
Δεν τους βρίσκεις πουθενά. Τόσον οι δευτεροκλασσάτοι εκκολαπτό-
μενοι τηλεοπτικοί αστέρες, όσο και οι " ώριμοι" ( α' εθνική ) " δια-
μορφωταί κοινής γνώμης ", που με ύφος, τουλάχιστον 40 Larry King,
καταγγέλουν, στηλιτεύουν και καταδικάζουν ότι κακώς, κατά την κρί-
ση τους, συμβαίνει. Άτεγκτοι, αμείλικτοι και αδέκαστοι δικαστές. Η
Νέμεση προσωποποιημένη.Και το σπουδαιότερο με μύρια " βαρβαρι-
κά " και " σολοικιστικά " μαργαριτάρια (προδίδοντας πλημμελέστατη
γνώση γραμματικής και συντακτικού ), τα οποία εκτοξεύουν ανελέητα
προς τους τηλεθεατές. Με την αφέλεια και τη χάρη της απόλυτης άγνοιας.
Και γεννιέται η απορία. Μήπως ο κάθε αμύντορας της τελειότητας, ο
κριτής και επικριτής πάσης ατέλειας και παντός σφάλματος, εκούσιου
η ακούσιου θα πρέπει , πρώτα απ' όλα, να φροντίζει γιά την τελειότητα
στα του οίκου του ; Στην εργασία του και στο ρόλο του ;
Και ο δικός τους ρόλος είναι η ομιλία, η εκφορά του λόγου. Και σ' αυτό,
πλήν μετρημένων φωτεινών εξαιρέσεων, οι πλείστοι παίρνουν μηδέν,
εφ' όσον δεν έχει θεσπισθεί ακόμη η αρνητική βαθμολογία !
Ας αρχίσουν, λοιπόν, εντατικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας ούτως ώ-
στε γενόμενοι, πρώτα αυτοί, σωστοί στη δουλειά τους ν' αποκτήσουν
δικαίωμα κριτικής της δουλειάς των άλλων. Γιατί το ύφος, η ειρωνεία
και η " ιερή αγανάκτηση", απο μόνα τους, δεν πείθουν.
"Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις".
Αυτά αν μιλάμε γιά σοβαρούς επαγγελματίες όπου τα πραγματικά προ-
σόντα πρέπει να κυριαρχούν. Όμως, εν προκειμένω, η ευκαμψία της μέ-
σης, η υγρασία της γλώσσης και η προθυμία εξυπηρέτησης του "αφέντη"
μετρούν περισσότερο από την ορθότητα τού λόγου και την ευστροφία
του νου. Και, κυρίως, από τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια. Βεβαί-
ως , κοιτώντας τις αμοιβές τους, θα μου πείτε " ψιλά γράμματα ". Και εγώ
θα συμφωνήσω, μελαγχολικά... κατά τη γραμμή " Γαλιλαίου " όμως !
" Που' ναι το κράτος, οοοέέέοοοο, που' ναι το κράτος "
Είναι, πλέον, ένα καθεστώς. Μιά διασκεδαστική πραγματικότητα.
Κάθε φορά που θα συμβεί ένα συνταρακτικό γεγονός, το πλήθος
των αγράμματων μαρκουτσοφόρων " δαιμόνιων " ρεπόρτερς,
κυρίως ακιζόμενα με χάρη " νυμφίδια", εφορμά στο τόπο του δρά-
ματος. Και σε ανταπόκριση με, τους ομοίας μόρφωσης, μέντορές
τους στο κεντρικό στούντιο αρχίζουν να εξαπολύουν τον αγανακτι-
σμένο καταγγελτικό τους λόγο.
Γιά το ανίκανο, άσπλαχνο, αδίστακτο, αναποτελεσματικό, α...., α....,
( όλα τα στερητικά " α " ), κράτος.
" Άργησε, ενώ ώφειλε, το κράτος" ( συνήθως ), "έσπευσε, ως μη ώ-
φειλε, το κράτος" ( σπανίως ), " έκανε, κακώς το κράτος ", " δεν έκα-
νε, πάλι κακώς, το κράτος ". " Έδρασε η Αστυνομία, γιατί ; ", όταν
επεμβαίνει. " Που είναι η Αστυνομία ", όταν δεν επεμβαίνει, κ.ο.κ.
Δεν τους βρίσκεις πουθενά. Τόσον οι δευτεροκλασσάτοι εκκολαπτό-
μενοι τηλεοπτικοί αστέρες, όσο και οι " ώριμοι" ( α' εθνική ) " δια-
μορφωταί κοινής γνώμης ", που με ύφος, τουλάχιστον 40 Larry King,
καταγγέλουν, στηλιτεύουν και καταδικάζουν ότι κακώς, κατά την κρί-
ση τους, συμβαίνει. Άτεγκτοι, αμείλικτοι και αδέκαστοι δικαστές. Η
Νέμεση προσωποποιημένη.Και το σπουδαιότερο με μύρια " βαρβαρι-
κά " και " σολοικιστικά " μαργαριτάρια (προδίδοντας πλημμελέστατη
γνώση γραμματικής και συντακτικού ), τα οποία εκτοξεύουν ανελέητα
προς τους τηλεθεατές. Με την αφέλεια και τη χάρη της απόλυτης άγνοιας.
Και γεννιέται η απορία. Μήπως ο κάθε αμύντορας της τελειότητας, ο
κριτής και επικριτής πάσης ατέλειας και παντός σφάλματος, εκούσιου
η ακούσιου θα πρέπει , πρώτα απ' όλα, να φροντίζει γιά την τελειότητα
στα του οίκου του ; Στην εργασία του και στο ρόλο του ;
Και ο δικός τους ρόλος είναι η ομιλία, η εκφορά του λόγου. Και σ' αυτό,
πλήν μετρημένων φωτεινών εξαιρέσεων, οι πλείστοι παίρνουν μηδέν,
εφ' όσον δεν έχει θεσπισθεί ακόμη η αρνητική βαθμολογία !
Ας αρχίσουν, λοιπόν, εντατικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας ούτως ώ-
στε γενόμενοι, πρώτα αυτοί, σωστοί στη δουλειά τους ν' αποκτήσουν
δικαίωμα κριτικής της δουλειάς των άλλων. Γιατί το ύφος, η ειρωνεία
και η " ιερή αγανάκτηση", απο μόνα τους, δεν πείθουν.
"Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις".
Αυτά αν μιλάμε γιά σοβαρούς επαγγελματίες όπου τα πραγματικά προ-
σόντα πρέπει να κυριαρχούν. Όμως, εν προκειμένω, η ευκαμψία της μέ-
σης, η υγρασία της γλώσσης και η προθυμία εξυπηρέτησης του "αφέντη"
μετρούν περισσότερο από την ορθότητα τού λόγου και την ευστροφία
του νου. Και, κυρίως, από τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια. Βεβαί-
ως , κοιτώντας τις αμοιβές τους, θα μου πείτε " ψιλά γράμματα ". Και εγώ
θα συμφωνήσω, μελαγχολικά... κατά τη γραμμή " Γαλιλαίου " όμως !
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009
Θέσεις - Απόψεις
Δεν είναι τολμηρή, αμφισβητούμενη πρόβλεψη. Πρόκειται γιά ασφαλή
μαθηματική επαγωγή. Νομοτελειακά επελαύνουσα.
Με τους ρυθμούς εισροής των λαθρομεταναστών, αφροασιατικών εθνι-
κοτήτων και μουσουλμανικής, κυρίως, θρησκείας σε 20 χρόνια ο πληθυ-
σμός της χώρας θα φτάνει τα 20 εκατ. άτομα. Εξ αυτών οι Έλληνες θα εί-
μαστε λίγο κάτω των 10 και οι μουσουλμάνοι αφροανατολίτες, λίγο πάνω
από 10. Σ' αυτό βοηθάει, πλην της εισροής, και η υπογεννητικότης των Ελ-
λήνων σε συνδυασμό με την υπεργεννητικότητα των ξένων.Δηλαδή μιλάμε
γιά , άρδην, αλλαγή της φυσιογνωμίας της χώρας και του λαού.Το πράγμα
φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Εφιαλτικό και αποκρουστικό
γιά κάθε υγιές μυαλό. Και όμως πρόκειται γιά ένα καλοστημένο σχέδιο που
ξετυλίγεται με μαεστρία, μεθοδικότητα και συνέπεια στην εφαρμογή του.
Η ελληνική κοινωνία , στη μεγάλη της πλειοψηφία, αποχαυνωμένη και εξου-
δετερωμένη από τις συνεχείς πλύσεις εγκεφάλου που υφίσταται από το βομ-
βαρδισμό της εκ μέρους των παραπληροφοριακών και αποπροσανατολιστι-
κών μηχανισμών, έχει παραδοθεί πλήρως στην υλιστική της τριφυλότητα
και τη πνευματική της ραστώνη. Και αδρανεί αμήχανη και βολεμένη, είτε
συγκατανεύουσα βαριεστημένα είτε αποστρέφουσα τη κεφαλή με στρουθο-
καμηλική διάθεση.
Οι μηχανισμοί αμύνης συκοφαντημένοι, απαξιωμένοι και εγκαταλελειμένοι
στη τύχη τους έχουν εξαρθρωθεί πλήρως και έχουν καταστεί ανίκανοι ν' αν-
τιδράσουν και ν' ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην αποστολή τους, περι-
οριζόμενοι σε παθητικό, διεκπεραιωτικό ρόλο. ( Άντε να σπρώξουμε την ώρα,
να σχολάσουμε, να πάρουμε το μισθό μας κι ότι θέλει ας γίνει. Δεν θα κάτσω
να σκάσω... )
Οι πολιτικές ηγεσίες τυρβάζουσες μόνο γιά τη καρέκλα και τη κουτάλα, οι ο-
ποίες τουςεξασφαλίζουν τεράστια πολιτικά και οικονομικά οφέλη έχουν με-
τατρέψει την οφειλόμενη προσφορά του λειτουργήματος σε ζήτηση ιδιοτελών
σκοπών κι επιδιώξεων. Ένα καλοαμειβόμενο επάγγελμα.
Κι έτσι," δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι", σέρνονται πίσω από τα γεγονότα, αντί
να προηγούνται αυτών. Και να τα διαμορφώνουν, καθοδηγούν, εξελίσσουν.
Προς το συμφέρον λαού και τόπου.
Εγκλωβισμένες στα μικροκομματικά τους συμφέροντα διαχειρίζονται και δια-
κυβεύουν τα συμφέροντα του τόπου σαν μάρκες στη ρουλέτα του πολιτικού
τους παιχνιδιού. Ψυχρά, ανενδοίαστα,ανέντιμα.
Όμως τι κρύβεται πίσω από όλο αυτό το παιχνίδι. Ποιοί και κατά ποίο τρόπο
οφελούνται.
Ποιούς και γιατί εξυπηρετεί και συμφέρει η μετατροπή της χριστιανικής ευρω-
παικής Ελλάδας, που με τόσο κόπο προσπαθεί να προσκολληθεί, έστω ουραγός,
στο ευρωπαικό τραίνο, που εξασφαλίζει τους καλύτερους δυνατούς όρους δια-
βίωσης και κοινωνικής λειτουργίας, μέσα σε πλαίσια ασφαλείας, ανάπτυξης
και δημοκρατίας, σε τριτοκοσμικό, εξαθλιωμένο, μισοανατολίτικο,
μισομουσουλμανικό συνοθύλευμα;
- Κατ' αρχήν, συμφέρει τα εσωτερικά αριστερά κόμματα και αποκόμματα. Η οι-
κονομική, κοινωνική και πολιτιστική καταβαράθρωση της χώρας γεμίζει τα κομ-
ματικά τους ταμεία με πλήθη οπαδών που θα γιγαντώσουν την εκλογική τους
δύναμη.
- Το μεγάλο κεφάλαιο μέσ' από τα πλήθη των φτωχών κι αναξιοπαθούντων εξα-
σφαλίζει φτηνά εργατικά χέρια και αποδυναμώνει την ισχύ των εργατικών συν-
δικάτων, καθορίζοντας κατά τα συμφέροντά του, τους όρους και κανόνες εργα-
σίας.
- Η παγκόσμια τρομοκρατία αποκτά μία ακόμη δεξαμενή στρατολογήσεως προ-
σωπικού, που κατάλληλα εκπαιδευμένο, γίνεται πολύτιμο όργανο εξυπηρέτησης
των σκοπών της μέσα στη μύτη των στρατηγικών της στόχων.
- Οι βαρώνοι των ΜΜΕ, πλήν όλων των υπολοίπων ευεργετημάτων που θα απο-
λαμβάνουν ως μέρος του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίον ασφαλώς αποτελούν, θα
αποκτήσουν και αποφασιστικό έλεγχο επί των, εκάστοτε, κυβερνήσεων και των
πολιτικών εξελίξεων τις οποίες θα διαμορφώνουν χειραγωγώντας τα καθυστερη-
μένα ημιβάρβαρα στίφη τα οποία θα αποτελούν τη πλειοψηφία του "ελληνικού"
λαού κατευθύνοντάς τα , με τη παραπλανητική γοητεία του "γυαλιού" κατά το
δοκούν. Η συνταγή έχουσα δοκιμασμένη επιτυχία στον, οπωσδήποτε, πνευματι-
κά πιό καλλιεργημένο ελληνικό λαό θα αστοχήσει στο κουρδικό, ιρακινό, αφγα-
νικό και πακιστανικό στοιχείο ; Σαφώς, αδύνατον. Άρα επιτυχία εξασφαλισμένη.
- Η Τουρκία έχει διπλό κέρδος. Αφ' ενός εξασθενίζει και εξουδετερώνει μία αντα-
γωνίστρια ενοχλητική γείτονα χώρα κατεβάζοντάς την στο δικό της επίπεδο ( οι-
κονομικό, βιοτικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό και πολιτικό ) εξομοιουμένη, πλέ-
ον με αυτή και , τελικώς, υπερτερεί aυτής λόγω της τεράστιας διαφοράς
πληθυσμού. Αφ' ετέρου, ισχυροποιεί το αίτημα της γιά εισδοχή στην Ε.Ε. , κατά
τη λογική του "όμοιος ομοίω", και κατ' αναλογία πρός το ήδη "ανατολικοποιη-
μένο" μέλος αυτής, την Ελλάδα ! Η Ευρώπη δεν θα μπορεί να επικαλείται,
πλέον, επιχειρήματα πολιτισμικού διαφορισμού. Γιατί η Ελλάδα και όχι η Τουρκία;
- Η Ε. Ε., όπως φαίνεται από τη διαμορφωμένη πολιτική της, βλέπει και θέλει την
Ελλάδα ανάχωμα στο ρεύμα εισροής λαθρομεταναστών προς αυτή. Μιά πρώτης τάξεως χωματερή γιά τα βάρβαρα, αμόρφωτα και πειναλέα κοπάδια που εισρέουν
ακατάπαυστα κατευνόμενα προς την Δύση και απειλούντα την τάξη και ηρεμία της.
Το λαμπρό άστρο της καλύτερης, γιά τους λαθρομετανάστες, ζωής πρέπει να στα-
ματήσει πάνω από την Ελλάδα, ούτε ρούπι πάρα πέρα. Γη της Επαγγελίας η Ελλάς !
- Η ντόπια κατεδαφιστική αναρχία, ο λεγόμενος "αντιαξουσιαστικός" (sic) χώρος
που άλλο δεν θέλει από όλο αυτό το τζέρτζελο ( βούτυρο στο ψωμί του ) καθ' όσον
επιτυγχάνεται, μιά ώρα αρχίτερα, ο μηδενιστικός της στόχος, δηλαδή η διάλυση
της χώρας και η επικράτηση του χάους.
Και μέσα σ' ολόκληρο αυτό το χάλι έχουμε μιά κυβέρνηση πελαγωμένη, αποσυντο-
νισμένη και αποπροσανατολισμένη τόσο από τα εξωτερικά, ύπουλα, χτυπήματα,
όσο και από τις εσωτερικές, ιδιοτελείς, τρικλοποδιές να παραπαίει και να σέρνεται
κατά τα κέφια του κάθε Τατούλη και κάθε Μανώλη.
Μιά αντιπολίτευση, θεσμικά φαύλη, αποδεδειγμένα διεφθαρμένη και αναξιόπιστη
να υποδαυλίζει κάθε αναταραχή φουντώνοντας αντί να σβήνει φωτιές, λες και δεν
θα βρει μπροστά της, αν ποτέ γίνει κυβέρνηση, όσα καταστροφικά και ανεδαφικά
υποστηρίζει σήμερα.
Και ένα Γιωργάκη, που αρνείται πεισματικά να ωριμάσει και να γίνει ο κ. Παπαν-
δρέου, κολλημένο στη μόνη λέξη που κατάφερε ν' αποστηθίσει. " Εκλογές " ! !
Δεν είναι τολμηρή, αμφισβητούμενη πρόβλεψη. Πρόκειται γιά ασφαλή
μαθηματική επαγωγή. Νομοτελειακά επελαύνουσα.
Με τους ρυθμούς εισροής των λαθρομεταναστών, αφροασιατικών εθνι-
κοτήτων και μουσουλμανικής, κυρίως, θρησκείας σε 20 χρόνια ο πληθυ-
σμός της χώρας θα φτάνει τα 20 εκατ. άτομα. Εξ αυτών οι Έλληνες θα εί-
μαστε λίγο κάτω των 10 και οι μουσουλμάνοι αφροανατολίτες, λίγο πάνω
από 10. Σ' αυτό βοηθάει, πλην της εισροής, και η υπογεννητικότης των Ελ-
λήνων σε συνδυασμό με την υπεργεννητικότητα των ξένων.Δηλαδή μιλάμε
γιά , άρδην, αλλαγή της φυσιογνωμίας της χώρας και του λαού.Το πράγμα
φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Εφιαλτικό και αποκρουστικό
γιά κάθε υγιές μυαλό. Και όμως πρόκειται γιά ένα καλοστημένο σχέδιο που
ξετυλίγεται με μαεστρία, μεθοδικότητα και συνέπεια στην εφαρμογή του.
Η ελληνική κοινωνία , στη μεγάλη της πλειοψηφία, αποχαυνωμένη και εξου-
δετερωμένη από τις συνεχείς πλύσεις εγκεφάλου που υφίσταται από το βομ-
βαρδισμό της εκ μέρους των παραπληροφοριακών και αποπροσανατολιστι-
κών μηχανισμών, έχει παραδοθεί πλήρως στην υλιστική της τριφυλότητα
και τη πνευματική της ραστώνη. Και αδρανεί αμήχανη και βολεμένη, είτε
συγκατανεύουσα βαριεστημένα είτε αποστρέφουσα τη κεφαλή με στρουθο-
καμηλική διάθεση.
Οι μηχανισμοί αμύνης συκοφαντημένοι, απαξιωμένοι και εγκαταλελειμένοι
στη τύχη τους έχουν εξαρθρωθεί πλήρως και έχουν καταστεί ανίκανοι ν' αν-
τιδράσουν και ν' ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην αποστολή τους, περι-
οριζόμενοι σε παθητικό, διεκπεραιωτικό ρόλο. ( Άντε να σπρώξουμε την ώρα,
να σχολάσουμε, να πάρουμε το μισθό μας κι ότι θέλει ας γίνει. Δεν θα κάτσω
να σκάσω... )
Οι πολιτικές ηγεσίες τυρβάζουσες μόνο γιά τη καρέκλα και τη κουτάλα, οι ο-
ποίες τουςεξασφαλίζουν τεράστια πολιτικά και οικονομικά οφέλη έχουν με-
τατρέψει την οφειλόμενη προσφορά του λειτουργήματος σε ζήτηση ιδιοτελών
σκοπών κι επιδιώξεων. Ένα καλοαμειβόμενο επάγγελμα.
Κι έτσι," δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι", σέρνονται πίσω από τα γεγονότα, αντί
να προηγούνται αυτών. Και να τα διαμορφώνουν, καθοδηγούν, εξελίσσουν.
Προς το συμφέρον λαού και τόπου.
Εγκλωβισμένες στα μικροκομματικά τους συμφέροντα διαχειρίζονται και δια-
κυβεύουν τα συμφέροντα του τόπου σαν μάρκες στη ρουλέτα του πολιτικού
τους παιχνιδιού. Ψυχρά, ανενδοίαστα,ανέντιμα.
Όμως τι κρύβεται πίσω από όλο αυτό το παιχνίδι. Ποιοί και κατά ποίο τρόπο
οφελούνται.
Ποιούς και γιατί εξυπηρετεί και συμφέρει η μετατροπή της χριστιανικής ευρω-
παικής Ελλάδας, που με τόσο κόπο προσπαθεί να προσκολληθεί, έστω ουραγός,
στο ευρωπαικό τραίνο, που εξασφαλίζει τους καλύτερους δυνατούς όρους δια-
βίωσης και κοινωνικής λειτουργίας, μέσα σε πλαίσια ασφαλείας, ανάπτυξης
και δημοκρατίας, σε τριτοκοσμικό, εξαθλιωμένο, μισοανατολίτικο,
μισομουσουλμανικό συνοθύλευμα;
- Κατ' αρχήν, συμφέρει τα εσωτερικά αριστερά κόμματα και αποκόμματα. Η οι-
κονομική, κοινωνική και πολιτιστική καταβαράθρωση της χώρας γεμίζει τα κομ-
ματικά τους ταμεία με πλήθη οπαδών που θα γιγαντώσουν την εκλογική τους
δύναμη.
- Το μεγάλο κεφάλαιο μέσ' από τα πλήθη των φτωχών κι αναξιοπαθούντων εξα-
σφαλίζει φτηνά εργατικά χέρια και αποδυναμώνει την ισχύ των εργατικών συν-
δικάτων, καθορίζοντας κατά τα συμφέροντά του, τους όρους και κανόνες εργα-
σίας.
- Η παγκόσμια τρομοκρατία αποκτά μία ακόμη δεξαμενή στρατολογήσεως προ-
σωπικού, που κατάλληλα εκπαιδευμένο, γίνεται πολύτιμο όργανο εξυπηρέτησης
των σκοπών της μέσα στη μύτη των στρατηγικών της στόχων.
- Οι βαρώνοι των ΜΜΕ, πλήν όλων των υπολοίπων ευεργετημάτων που θα απο-
λαμβάνουν ως μέρος του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίον ασφαλώς αποτελούν, θα
αποκτήσουν και αποφασιστικό έλεγχο επί των, εκάστοτε, κυβερνήσεων και των
πολιτικών εξελίξεων τις οποίες θα διαμορφώνουν χειραγωγώντας τα καθυστερη-
μένα ημιβάρβαρα στίφη τα οποία θα αποτελούν τη πλειοψηφία του "ελληνικού"
λαού κατευθύνοντάς τα , με τη παραπλανητική γοητεία του "γυαλιού" κατά το
δοκούν. Η συνταγή έχουσα δοκιμασμένη επιτυχία στον, οπωσδήποτε, πνευματι-
κά πιό καλλιεργημένο ελληνικό λαό θα αστοχήσει στο κουρδικό, ιρακινό, αφγα-
νικό και πακιστανικό στοιχείο ; Σαφώς, αδύνατον. Άρα επιτυχία εξασφαλισμένη.
- Η Τουρκία έχει διπλό κέρδος. Αφ' ενός εξασθενίζει και εξουδετερώνει μία αντα-
γωνίστρια ενοχλητική γείτονα χώρα κατεβάζοντάς την στο δικό της επίπεδο ( οι-
κονομικό, βιοτικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό και πολιτικό ) εξομοιουμένη, πλέ-
ον με αυτή και , τελικώς, υπερτερεί aυτής λόγω της τεράστιας διαφοράς
πληθυσμού. Αφ' ετέρου, ισχυροποιεί το αίτημα της γιά εισδοχή στην Ε.Ε. , κατά
τη λογική του "όμοιος ομοίω", και κατ' αναλογία πρός το ήδη "ανατολικοποιη-
μένο" μέλος αυτής, την Ελλάδα ! Η Ευρώπη δεν θα μπορεί να επικαλείται,
πλέον, επιχειρήματα πολιτισμικού διαφορισμού. Γιατί η Ελλάδα και όχι η Τουρκία;
- Η Ε. Ε., όπως φαίνεται από τη διαμορφωμένη πολιτική της, βλέπει και θέλει την
Ελλάδα ανάχωμα στο ρεύμα εισροής λαθρομεταναστών προς αυτή. Μιά πρώτης τάξεως χωματερή γιά τα βάρβαρα, αμόρφωτα και πειναλέα κοπάδια που εισρέουν
ακατάπαυστα κατευνόμενα προς την Δύση και απειλούντα την τάξη και ηρεμία της.
Το λαμπρό άστρο της καλύτερης, γιά τους λαθρομετανάστες, ζωής πρέπει να στα-
ματήσει πάνω από την Ελλάδα, ούτε ρούπι πάρα πέρα. Γη της Επαγγελίας η Ελλάς !
- Η ντόπια κατεδαφιστική αναρχία, ο λεγόμενος "αντιαξουσιαστικός" (sic) χώρος
που άλλο δεν θέλει από όλο αυτό το τζέρτζελο ( βούτυρο στο ψωμί του ) καθ' όσον
επιτυγχάνεται, μιά ώρα αρχίτερα, ο μηδενιστικός της στόχος, δηλαδή η διάλυση
της χώρας και η επικράτηση του χάους.
Και μέσα σ' ολόκληρο αυτό το χάλι έχουμε μιά κυβέρνηση πελαγωμένη, αποσυντο-
νισμένη και αποπροσανατολισμένη τόσο από τα εξωτερικά, ύπουλα, χτυπήματα,
όσο και από τις εσωτερικές, ιδιοτελείς, τρικλοποδιές να παραπαίει και να σέρνεται
κατά τα κέφια του κάθε Τατούλη και κάθε Μανώλη.
Μιά αντιπολίτευση, θεσμικά φαύλη, αποδεδειγμένα διεφθαρμένη και αναξιόπιστη
να υποδαυλίζει κάθε αναταραχή φουντώνοντας αντί να σβήνει φωτιές, λες και δεν
θα βρει μπροστά της, αν ποτέ γίνει κυβέρνηση, όσα καταστροφικά και ανεδαφικά
υποστηρίζει σήμερα.
Και ένα Γιωργάκη, που αρνείται πεισματικά να ωριμάσει και να γίνει ο κ. Παπαν-
δρέου, κολλημένο στη μόνη λέξη που κατάφερε ν' αποστηθίσει. " Εκλογές " ! !
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
Γιά γέλια και γιά κλάματα
Λόγω ευρωεκλογών έμεινε λίγο πίσω κάτι που μου έστειλε γιά ανάρτηση
φίλος της στήλης. Έστω και λίγο καθυστερημένα, αλλά πάντα επίκαιρο,
αναρτάται ως εστάλη
Β Ε Ρ Ε Λ Ι Κ Α
Ξάφνου χθες τη μεσημβρία
κεραυνός σκάει, εν αιθρία
κι έχει γίνει της τρελής ,
και στη μέση… ο Βερελής.
Το σκάνδαλο ψυλλιάζεται ,
και μύγα έχων , μυγιάζεται.
Σπεύδει, δήθεν, να προλάβει
και την άφεση να λάβει.
Να μας κάνει τη παρθένα,
- Όλα τούτα είναι ξένα !
Δεν γνωρίζω για τη ΜΑΝ
παίζω μόνο man to man .
Δεν μπορεί να με αγγίξει,
άνευ φάουλ να σφυρίξει .
Τώρα που η σαιζόν τελειώνει
παίζω , που και που, και ζώνη.
Ξέρει ο μάγκας τας γραφάς,
ξέρει τας παραγραφάς .
Και νομίζει ο Βερελής
ο λαός είν’ αφελής,
που τον φέρνεις άνω κάτω
και ξεχνάει και το Τσουκάτο.
Θεωρείται φυσικό,
κόλπο διαφορετικό,
δήθεν συγκοινωνιακό,
είναι φυσιολογικό.
Κάθε όχημα έχει μίζα
γι’ αυτό δίνουνε και μίζα.
Αν τη μίζα δεν πατήσεις,
πως , αλλιώς, θα ξεκινήσεις.
Όμως με τις ανακρίσεις
πιθανόν να τη πατήσεις.
Κι απ’ τις έρευνες Μονάχου,
-Παναγιά μου , άχου, άχου
βγαίνει πόρισμα φωτιά,
ποιοί τσεπώσαν τα λεφτά.
Απ’ τα τρόλεϊ Νεοπλάν
τα κονόμησαν και παν.
Με το θράσος τους περίσσιο
βλέπουν το στραβό σαν ίσιο.
Μ’ ένα ύφος λαοπλάνο
θέλουν να’ βγουν κι από πάνω.
Κι ο Γιωργάκης το βιολί του,
δεν κοιτά το Βερελή του,
σαχλαμάρες κατεβάζει,
πράσιν’ άλογα μας τάζει,
φούμαρα για επιλογές
και ζητάει εκλογές !
Λόγω ευρωεκλογών έμεινε λίγο πίσω κάτι που μου έστειλε γιά ανάρτηση
φίλος της στήλης. Έστω και λίγο καθυστερημένα, αλλά πάντα επίκαιρο,
αναρτάται ως εστάλη
Β Ε Ρ Ε Λ Ι Κ Α
Ξάφνου χθες τη μεσημβρία
κεραυνός σκάει, εν αιθρία
κι έχει γίνει της τρελής ,
και στη μέση… ο Βερελής.
Το σκάνδαλο ψυλλιάζεται ,
και μύγα έχων , μυγιάζεται.
Σπεύδει, δήθεν, να προλάβει
και την άφεση να λάβει.
Να μας κάνει τη παρθένα,
- Όλα τούτα είναι ξένα !
Δεν γνωρίζω για τη ΜΑΝ
παίζω μόνο man to man .
Δεν μπορεί να με αγγίξει,
άνευ φάουλ να σφυρίξει .
Τώρα που η σαιζόν τελειώνει
παίζω , που και που, και ζώνη.
Ξέρει ο μάγκας τας γραφάς,
ξέρει τας παραγραφάς .
Και νομίζει ο Βερελής
ο λαός είν’ αφελής,
που τον φέρνεις άνω κάτω
και ξεχνάει και το Τσουκάτο.
Θεωρείται φυσικό,
κόλπο διαφορετικό,
δήθεν συγκοινωνιακό,
είναι φυσιολογικό.
Κάθε όχημα έχει μίζα
γι’ αυτό δίνουνε και μίζα.
Αν τη μίζα δεν πατήσεις,
πως , αλλιώς, θα ξεκινήσεις.
Όμως με τις ανακρίσεις
πιθανόν να τη πατήσεις.
Κι απ’ τις έρευνες Μονάχου,
-Παναγιά μου , άχου, άχου
βγαίνει πόρισμα φωτιά,
ποιοί τσεπώσαν τα λεφτά.
Απ’ τα τρόλεϊ Νεοπλάν
τα κονόμησαν και παν.
Με το θράσος τους περίσσιο
βλέπουν το στραβό σαν ίσιο.
Μ’ ένα ύφος λαοπλάνο
θέλουν να’ βγουν κι από πάνω.
Κι ο Γιωργάκης το βιολί του,
δεν κοιτά το Βερελή του,
σαχλαμάρες κατεβάζει,
πράσιν’ άλογα μας τάζει,
φούμαρα για επιλογές
και ζητάει εκλογές !
Θέσεις - Απόψεις
Δεν υπάρχει τίποτα πειστικότερο και αποτελεσματικότερο
από το παράδειγμα.
Η πιστή εφαρμογή των εκπεμπομένων και η συνεπής συμ-
περιφορά του εκπέμποντος προς αυτά που εκπέμπει.
Δεν μπορεί να πείσει τον ασθενή του ο γιατρός που εξαπο-
λύει μύδρους κατά του καπνίσματος , μ' ένα τσιγάρο στο
χέρι.
Δεν μπορούν να πείσουν οι υπέρμαχοι της απαγόρευσης
ιδρύσεως ξένων πανεπιστημίων στη χώρα, όταν στέλνουν
τα παιδιά τους στα ξένα κολλέγια και πανεπιστήμια.
Δεν πείθουν οι "προστάτες" του λαουτζίκου και της φτωχολογι-
άς όταν κατοικούν στις Εκάλες και τις Βουλιαγμένες.
Δεν πείθουν οι "λαοφιλείς" χαρισματικοί κλόουν - τηλεστάρ,
υποστηρικτές των φτωχών και καταπιεσμένων, όταν οι αμοι-
βές που απαιτούν, εισπράττουν και απολαμβάνουν καθ' ολο-
κληρίαν, είναι αστρονομικές.
Δεν πείθουν οι "σωτήρες" του πολίτη, οι μαχόμενοι γιά την ευ-
ημερία του τόπου, όταν πασίδηλα τυρβάζουν γιά την ικανοποίη-
ση της ιδιοτέλειάς τους, και μόνο. Παντί τρόπω και πάση θυσία.
Ο μόνος "σοσιαλισμός" που άντεξε στο χρόνο και επέζησε, γιατί
πραγματικά απέδειξε έμπρακτα και με το, διά βίου, παράδειγμα
συνέπειας λόγου και πράξης, ήταν ο του Χριστού. Παρά τη κακο-
ποίηση και διαστρέβλωση που υπέστη διά μέσου των αιώνων αν-
τέχει. Με λόγια απλά, μεστά και ξεκάθαρα. Γι' αυτό σοφά. Χωρίς
ασαφή και ακαταλαβίστικη θολοκουλτουριάρικη αρλουμπολογία.
Και με πολύ παράδειγμα, που φτάνει μέχρι την υπέρτατη θυσία.
Γι' αυτό πείθει ακόμα.
Δεν υπάρχει τίποτα πειστικότερο και αποτελεσματικότερο
από το παράδειγμα.
Η πιστή εφαρμογή των εκπεμπομένων και η συνεπής συμ-
περιφορά του εκπέμποντος προς αυτά που εκπέμπει.
Δεν μπορεί να πείσει τον ασθενή του ο γιατρός που εξαπο-
λύει μύδρους κατά του καπνίσματος , μ' ένα τσιγάρο στο
χέρι.
Δεν μπορούν να πείσουν οι υπέρμαχοι της απαγόρευσης
ιδρύσεως ξένων πανεπιστημίων στη χώρα, όταν στέλνουν
τα παιδιά τους στα ξένα κολλέγια και πανεπιστήμια.
Δεν πείθουν οι "προστάτες" του λαουτζίκου και της φτωχολογι-
άς όταν κατοικούν στις Εκάλες και τις Βουλιαγμένες.
Δεν πείθουν οι "λαοφιλείς" χαρισματικοί κλόουν - τηλεστάρ,
υποστηρικτές των φτωχών και καταπιεσμένων, όταν οι αμοι-
βές που απαιτούν, εισπράττουν και απολαμβάνουν καθ' ολο-
κληρίαν, είναι αστρονομικές.
Δεν πείθουν οι "σωτήρες" του πολίτη, οι μαχόμενοι γιά την ευ-
ημερία του τόπου, όταν πασίδηλα τυρβάζουν γιά την ικανοποίη-
ση της ιδιοτέλειάς τους, και μόνο. Παντί τρόπω και πάση θυσία.
Ο μόνος "σοσιαλισμός" που άντεξε στο χρόνο και επέζησε, γιατί
πραγματικά απέδειξε έμπρακτα και με το, διά βίου, παράδειγμα
συνέπειας λόγου και πράξης, ήταν ο του Χριστού. Παρά τη κακο-
ποίηση και διαστρέβλωση που υπέστη διά μέσου των αιώνων αν-
τέχει. Με λόγια απλά, μεστά και ξεκάθαρα. Γι' αυτό σοφά. Χωρίς
ασαφή και ακαταλαβίστικη θολοκουλτουριάρικη αρλουμπολογία.
Και με πολύ παράδειγμα, που φτάνει μέχρι την υπέρτατη θυσία.
Γι' αυτό πείθει ακόμα.
Κυριακή 14 Ιουνίου 2009
Aναδρομές
Μιά και θυμηθήκαμε τις συγκινήσεις που προκαλούν οι απώλειες προ-
σφιλών τετράποδων δημοσιεύω επιστολή του ίδιου φίλου γιά κάποιο
άλλο αγαπημένο του σκυλάκι.
" Πεπίτας " επικήδειος , Δευτέρα, 29 / 12 / 97 , ώρα 18.30 μ.μ.
Μόλις έθαψα το στερνοπούλι μου. Στη ρίζα ενός ευκάλυπτου. Δίπλα στη
δυτική είσοδο του κτήματος. Το στερνοπούλι μου, τη Πεπίτα μου. Ένα
σκυλάκι μιά σπιθαμή όλο κι όλο. Με μιά αγάπη ουρανό.
Δυό ματάκια χαντρούλες και μιά γλωσσάρα σα το μπόι του. Απομεινάρι
της ανθρώπινης σκληρότητος και επιπολαιότητος της πρώτης της αφεν-
τικίνας.
Έφυγε και το τελευταίο της παρέας. Ο Βενιαμίν, στη σειρά και το μπόι,
της μικρής ομάδοςτων τετράποδων φτωχοδιαβόλων που, αναπάντεχα,
μπήκαν στη ζωή μου. Και την αλάτισαν και την ομόρφηναν και που, στο
τέλος, την φτώχηναν απελπιστικά.
Μιά σειρά ψυχούλες. Άδολες και άκακες. Γεμάτες λατρεία, αφοσίωση κι
ευγνωμοσύνη. Μιά σειρά ματάκια. Ματάκια και ματάρες, συνάμα.
Και τώρα έκλεισε ο κύκλος. Όλη η ομάδα ξανάσμιξε πάλι χαρωπή. Και
παιχνιδιάρα. Χοροπηδάει και παίζει το ίδιο ζωηρή και άκακη. Όμως ψη-
λά. Πολύ ψηλά. Εκεί στον ουρανό. Μακρειά από τις γήινες κακίες. Ελεύ-
θερη, ανάλαφρη και ξένοιαστη. Η παλιοπαρέα υποδέχτηκε και το τελευ-
ταίο της μέλος. Το πιό μικρό, το πιό ζωηρό. Το πιό τζαναμπέτικο....
Μόλις έθαψα τη "Πεπίτα" μου. Έφυγε πλήρης ημερών. Δραπέτευσε κι
αυτή από το μαρτύριο της σάρκας και του πόνου. Τα μικρά του χεράκια,
τα τόσο σφιχτά γατζωμένα στο άρμα της ζωής κουράστηκαν, ξαφνικά.
Αδυνάτισαν, παρέλυσαν και αφέθησαν. Και το πιό μικρό λουλούδι μαρά-
θηκε διά μιάς.
Το μικρό, ασθενικό και ταλαιπωρημένο του κορμάκι ξεκλείδωσε τη μι-
κρή πανέμορφη ψυχούλα που, λυτρωμένη, πέταξε στους ουρανούς.
Γραμμή για το Παράδεισο του Δημιουργού. Εκεί που ανήκει. Με τη παλι-
οπαρέα των άδολων ψυχών.
Κατευώδιο, γλυκό μου πιτσιρικάκι....
Το βασανισμένο σου κορμάκι, απαλά σκεπασμένο από την αφράτη ευβο-
ική γη, εδώ δίπλα μου, θα συναντά στο κατώφλι τη πρώτη μου ματιά.
Γιά να τη γαληνεύει και να την ηρεμεί, με τη γλυκειά σου θύμιση.
Σήμερα, στις 6.30 ' το βράδυ της Δευτέρας. Στις 29 Δεκεμβρίου του 1997,
εγώ, με τα χέρια μου ακούμπησα στην απέραντη αγκαλιά της Μεγάλης
Μάνας το στερνοπούλι μου. Της το εμπιστεύτηκα. Και ξέρω ότι θα μου
το προσέχει. Όπως κάνει πάντοτε με όλα της τα παιδιά. Καλά η κακά, που
η ίδια με Θεία Επιταγή φέρνει στο κόσμο και, πάλι, με Θεία Επιταγή ξανα-
μαζεύει πίσω και τα κλείνει, στοργικά και γιά πάντα, στη παντοδύναμη
αγκαλιά της.
Μιά και θυμηθήκαμε τις συγκινήσεις που προκαλούν οι απώλειες προ-
σφιλών τετράποδων δημοσιεύω επιστολή του ίδιου φίλου γιά κάποιο
άλλο αγαπημένο του σκυλάκι.
" Πεπίτας " επικήδειος , Δευτέρα, 29 / 12 / 97 , ώρα 18.30 μ.μ.
Μόλις έθαψα το στερνοπούλι μου. Στη ρίζα ενός ευκάλυπτου. Δίπλα στη
δυτική είσοδο του κτήματος. Το στερνοπούλι μου, τη Πεπίτα μου. Ένα
σκυλάκι μιά σπιθαμή όλο κι όλο. Με μιά αγάπη ουρανό.
Δυό ματάκια χαντρούλες και μιά γλωσσάρα σα το μπόι του. Απομεινάρι
της ανθρώπινης σκληρότητος και επιπολαιότητος της πρώτης της αφεν-
τικίνας.
Έφυγε και το τελευταίο της παρέας. Ο Βενιαμίν, στη σειρά και το μπόι,
της μικρής ομάδοςτων τετράποδων φτωχοδιαβόλων που, αναπάντεχα,
μπήκαν στη ζωή μου. Και την αλάτισαν και την ομόρφηναν και που, στο
τέλος, την φτώχηναν απελπιστικά.
Μιά σειρά ψυχούλες. Άδολες και άκακες. Γεμάτες λατρεία, αφοσίωση κι
ευγνωμοσύνη. Μιά σειρά ματάκια. Ματάκια και ματάρες, συνάμα.
Και τώρα έκλεισε ο κύκλος. Όλη η ομάδα ξανάσμιξε πάλι χαρωπή. Και
παιχνιδιάρα. Χοροπηδάει και παίζει το ίδιο ζωηρή και άκακη. Όμως ψη-
λά. Πολύ ψηλά. Εκεί στον ουρανό. Μακρειά από τις γήινες κακίες. Ελεύ-
θερη, ανάλαφρη και ξένοιαστη. Η παλιοπαρέα υποδέχτηκε και το τελευ-
ταίο της μέλος. Το πιό μικρό, το πιό ζωηρό. Το πιό τζαναμπέτικο....
Μόλις έθαψα τη "Πεπίτα" μου. Έφυγε πλήρης ημερών. Δραπέτευσε κι
αυτή από το μαρτύριο της σάρκας και του πόνου. Τα μικρά του χεράκια,
τα τόσο σφιχτά γατζωμένα στο άρμα της ζωής κουράστηκαν, ξαφνικά.
Αδυνάτισαν, παρέλυσαν και αφέθησαν. Και το πιό μικρό λουλούδι μαρά-
θηκε διά μιάς.
Το μικρό, ασθενικό και ταλαιπωρημένο του κορμάκι ξεκλείδωσε τη μι-
κρή πανέμορφη ψυχούλα που, λυτρωμένη, πέταξε στους ουρανούς.
Γραμμή για το Παράδεισο του Δημιουργού. Εκεί που ανήκει. Με τη παλι-
οπαρέα των άδολων ψυχών.
Κατευώδιο, γλυκό μου πιτσιρικάκι....
Το βασανισμένο σου κορμάκι, απαλά σκεπασμένο από την αφράτη ευβο-
ική γη, εδώ δίπλα μου, θα συναντά στο κατώφλι τη πρώτη μου ματιά.
Γιά να τη γαληνεύει και να την ηρεμεί, με τη γλυκειά σου θύμιση.
Σήμερα, στις 6.30 ' το βράδυ της Δευτέρας. Στις 29 Δεκεμβρίου του 1997,
εγώ, με τα χέρια μου ακούμπησα στην απέραντη αγκαλιά της Μεγάλης
Μάνας το στερνοπούλι μου. Της το εμπιστεύτηκα. Και ξέρω ότι θα μου
το προσέχει. Όπως κάνει πάντοτε με όλα της τα παιδιά. Καλά η κακά, που
η ίδια με Θεία Επιταγή φέρνει στο κόσμο και, πάλι, με Θεία Επιταγή ξανα-
μαζεύει πίσω και τα κλείνει, στοργικά και γιά πάντα, στη παντοδύναμη
αγκαλιά της.
Σάββατο 13 Ιουνίου 2009
Προτάσεις
Σε σχέση μ' αυτά που αναφέραμε χθες γιά τα ΜΜΕ.
Δεν ξέρω αν θα μπορέσετε να το αντέξετε, όμως προσπαθείστε.
Από κάποια σχετική απόσταση, βέβαια, γιά να μην μολυνθείτε
αρκετά. Ρίξτε μιά ματιά, σε τυχόν ανηρτημένο σε κάποιο περί-
πτερο, στο βδελυρό εβδομαδιαίο έντυπο του αγράμματου, άξε-
στου και ανάγωγου γιδοβοσκού που το παίζει δημοσιογράφος
και θα καταλάβετε πόσο η σύγχρονη ηλεκτρονική τεχνολογία,
όταν πέφτει σε ακατάλληλα χέρια, μπορεί να βλάψει τη λογική,
την ηθική και, πάνω απ' όλα, την αισθητική, πέρα από την πα-
ραπληροφόρηση.
Προτείνω στους ευγενικούς υπεύθυνους του δημοφιλούς εντύ-
που, προς περαιτέρω τόνωση της, ήδη, τεραστίας κυκλοφορίας
και απήχησης που διαθέτει να προσφέρει με κάθε φύλλο ( μιά
και η παράπλευρη προσφορά είναι, πλέον, του συρμού ) από
τέσσαρες συλλεκτικές ροχάλες του καραγωγέος ιδρυτού του.
Πιστεύω ακράδαντα ότι μιά τέτοια ευγενική όσο και πολύτιμη
προσφορά θα εκτιμηθεί δεόντως από το, επίσης, ευγενές και νο-
ήμον αναγνωστικό της κοινό.
Σε σχέση μ' αυτά που αναφέραμε χθες γιά τα ΜΜΕ.
Δεν ξέρω αν θα μπορέσετε να το αντέξετε, όμως προσπαθείστε.
Από κάποια σχετική απόσταση, βέβαια, γιά να μην μολυνθείτε
αρκετά. Ρίξτε μιά ματιά, σε τυχόν ανηρτημένο σε κάποιο περί-
πτερο, στο βδελυρό εβδομαδιαίο έντυπο του αγράμματου, άξε-
στου και ανάγωγου γιδοβοσκού που το παίζει δημοσιογράφος
και θα καταλάβετε πόσο η σύγχρονη ηλεκτρονική τεχνολογία,
όταν πέφτει σε ακατάλληλα χέρια, μπορεί να βλάψει τη λογική,
την ηθική και, πάνω απ' όλα, την αισθητική, πέρα από την πα-
ραπληροφόρηση.
Προτείνω στους ευγενικούς υπεύθυνους του δημοφιλούς εντύ-
που, προς περαιτέρω τόνωση της, ήδη, τεραστίας κυκλοφορίας
και απήχησης που διαθέτει να προσφέρει με κάθε φύλλο ( μιά
και η παράπλευρη προσφορά είναι, πλέον, του συρμού ) από
τέσσαρες συλλεκτικές ροχάλες του καραγωγέος ιδρυτού του.
Πιστεύω ακράδαντα ότι μιά τέτοια ευγενική όσο και πολύτιμη
προσφορά θα εκτιμηθεί δεόντως από το, επίσης, ευγενές και νο-
ήμον αναγνωστικό της κοινό.
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009
Επί του τηλεχειριστηρίου
Όποιος πιστεύει ότι αυτό το τόπο τον κυβερνάει η εκάστοτε κυβέρνηση,
πλανάται πλάνην οικτρά.
Δυστυχώς η χώρα κατευθύνεται από τα ΜΜΕ. Έντυπα και, κυρίως, ηλεκ-
τρονικά. Αυτά δίνουν τον τόνο και τις γραμμές. Βοηθούντος προς τούτο
και του επιπέδου του κοινού τους. Μπαίνουν στο κάθε σπίτι και στάζουν
καθημερινά το φαρμάκι τους "ξεπλένοντας" τα μυαλά της "εξηρτημένης"
πελατείας τους. Δηλητηριάζουν συστηματικά και ξεδιάντροπα τους απο-
χαυνωμένους τηλεθεατάς και αναγνώστες ( τους τελευταίους τους έχουν
ήδη προσελκύσει και εξαγοράσει με τις απίθανες και άσχετες με το λειτούρ-
γημα του τύπου συνημμένες δελεαστικές προσφορές ) κατευθύνοντάς τους
εκεί που θέλουν αυτοί. Και όλα χάριν σκοτεινών ιδιοτελών συμφερόντων.
Η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό και πορεύεται δειλή, άβουλη και δέσμια λο-
ξοκοιτώντας, πάντα, το γυαλί. Καταραμένο " πολιτικό κόστος ' !
Η αντιπολίτευση που " ξερογλύφεται " ( χαλίφης στη θέση του χαλίφη ), θα
το δοκιμάσει κι αυτή, αν δεν παραδοθεί, άνευ όρων, στις ορέξεις των γνω-
στών " νταβατζήδων ", όταν και αν έρθει στα πράγματα.
Γιά του λόγου το αληθές, ένα μικρό παράδειγμα και " ο έχων ώτα ακούειν α-
κουέτω και νουν νοείν νοείτω ".
Στις βραδινές ειδήσεις του καναλιού του γνωστού αθλητικού "κωλοτούμπα",
οι σοβαροί σφουγγοκωλάριοι παρουσιαστές και αναλυτές έκλαιγαν και οδύ-
ροντο γιά τα " χαράτσια " που έρχονται , τώρα που τέλειωσαν οι ευρωεκλογές
και δή τον "κεφαλικό " φόρο. Και πάνω που, έντρομος, φέρνοντας στο μυαλό
μου το Σουλειμάν το Μεγαλοπρεπή, έστησα μάτι και αυτί νά πάρω τη κρυάδα
της νέας συμφοράς που επελαύνει κατά της ασκεπούς κεφαλής μου, πληροφο-
ρήθηκα ότι πας δηλώνων ετήσιον εισόδημα 60.000 έως 80.000 Ε. θα πληρώ-
σει" κεφαλικό " φόρο, επί πλέον, 1.000 Ε. Και ο έχων 900.000 Ε. και άνω θα
πρέπει να καταβάλει, εξτρά, το εξοντωτικό γι' αυτόν ποσό των 25.000 Ε. !
Συγκλονίστηκα, πήγα να πέσω από τη καρέκλα, τρελάθηκα. Ακόμα να συνέλθω
από το μούδιασμα.
Και δεν ξέρω αν το πάγωμα που ένοιωσα ήταν γιά τους " δυστυχείς " των
60.000 ( 5 χιλιάρικα το μήνα ), τους πραγματικά " αξιολύπητους " των 900.000
( 75 ψωροχιλιάδες μηνιαίως ) η, απλώς, αναλογίστικα τη φορολογική μου δήλω-
ση ( συνταξιούχος γαρ ).
Όταν με τέτοια όπλα και μέσα κάνεις αντιπολίτευση, ποιά κυβέρνηση θα σου
γλυτώσει ! !
Όποιος πιστεύει ότι αυτό το τόπο τον κυβερνάει η εκάστοτε κυβέρνηση,
πλανάται πλάνην οικτρά.
Δυστυχώς η χώρα κατευθύνεται από τα ΜΜΕ. Έντυπα και, κυρίως, ηλεκ-
τρονικά. Αυτά δίνουν τον τόνο και τις γραμμές. Βοηθούντος προς τούτο
και του επιπέδου του κοινού τους. Μπαίνουν στο κάθε σπίτι και στάζουν
καθημερινά το φαρμάκι τους "ξεπλένοντας" τα μυαλά της "εξηρτημένης"
πελατείας τους. Δηλητηριάζουν συστηματικά και ξεδιάντροπα τους απο-
χαυνωμένους τηλεθεατάς και αναγνώστες ( τους τελευταίους τους έχουν
ήδη προσελκύσει και εξαγοράσει με τις απίθανες και άσχετες με το λειτούρ-
γημα του τύπου συνημμένες δελεαστικές προσφορές ) κατευθύνοντάς τους
εκεί που θέλουν αυτοί. Και όλα χάριν σκοτεινών ιδιοτελών συμφερόντων.
Η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό και πορεύεται δειλή, άβουλη και δέσμια λο-
ξοκοιτώντας, πάντα, το γυαλί. Καταραμένο " πολιτικό κόστος ' !
Η αντιπολίτευση που " ξερογλύφεται " ( χαλίφης στη θέση του χαλίφη ), θα
το δοκιμάσει κι αυτή, αν δεν παραδοθεί, άνευ όρων, στις ορέξεις των γνω-
στών " νταβατζήδων ", όταν και αν έρθει στα πράγματα.
Γιά του λόγου το αληθές, ένα μικρό παράδειγμα και " ο έχων ώτα ακούειν α-
κουέτω και νουν νοείν νοείτω ".
Στις βραδινές ειδήσεις του καναλιού του γνωστού αθλητικού "κωλοτούμπα",
οι σοβαροί σφουγγοκωλάριοι παρουσιαστές και αναλυτές έκλαιγαν και οδύ-
ροντο γιά τα " χαράτσια " που έρχονται , τώρα που τέλειωσαν οι ευρωεκλογές
και δή τον "κεφαλικό " φόρο. Και πάνω που, έντρομος, φέρνοντας στο μυαλό
μου το Σουλειμάν το Μεγαλοπρεπή, έστησα μάτι και αυτί νά πάρω τη κρυάδα
της νέας συμφοράς που επελαύνει κατά της ασκεπούς κεφαλής μου, πληροφο-
ρήθηκα ότι πας δηλώνων ετήσιον εισόδημα 60.000 έως 80.000 Ε. θα πληρώ-
σει" κεφαλικό " φόρο, επί πλέον, 1.000 Ε. Και ο έχων 900.000 Ε. και άνω θα
πρέπει να καταβάλει, εξτρά, το εξοντωτικό γι' αυτόν ποσό των 25.000 Ε. !
Συγκλονίστηκα, πήγα να πέσω από τη καρέκλα, τρελάθηκα. Ακόμα να συνέλθω
από το μούδιασμα.
Και δεν ξέρω αν το πάγωμα που ένοιωσα ήταν γιά τους " δυστυχείς " των
60.000 ( 5 χιλιάρικα το μήνα ), τους πραγματικά " αξιολύπητους " των 900.000
( 75 ψωροχιλιάδες μηνιαίως ) η, απλώς, αναλογίστικα τη φορολογική μου δήλω-
ση ( συνταξιούχος γαρ ).
Όταν με τέτοια όπλα και μέσα κάνεις αντιπολίτευση, ποιά κυβέρνηση θα σου
γλυτώσει ! !
Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009
Aναδρομές
Σκαλίζοντας κάτι παλιά χαρτιά βρήκα ένα γράμμα φίλου που μου
είχε στείλει γιά να μου αναγγείλει αυτό που θα καταλάβετε.
Το Reqviem της " Μάγιας " μου
- Παρασκευή 8 / 4 / 94 . Ώρα 9.30 ' π.μ.
Σιωπήστε φίλοι μου... η Μάγια μας τελειώνει.
Ένα μικρό κεράκι παλεύει απεγνωσμένα να κρατήσει τ' αδύνατο
φως του.
Ποιός μίλησε γι' ανέσπερα φώτα... Ζωή το μεγαλείο σου,
εκεί βρίσκεται....
Στο κλείσιμο του διακόπτη.
Η Μάγια μας φεύγει... Κλεινει ο κύκλος της.... Όπως άνοιξε ...
Αφελής, ανύποπτη, ατάραχη κι απορημένη..
Ποτέ δεν έμαθε πως και γιατί ήρθε. Και γιατί φεύγει..
Κι ούτε ποτέ θα μάθει...
Η Μάγια μου φεύγει...
Ένα τόσο δα μικρό αστεράκι τρεμοπαίζει την αχνή του σπίθα...
Που όπου να' ναι σβήνει...
Ποιός μίλησε γι' ασήμαντα πράγματα. Τα πιό σημαντικά μυστικά
της ζωής κρύβονται στη κάψα της ασημαντότητος...
Γλυκειά μου Μάγια...
Τα μικρά αθώα σου μάτια σε λίγο θα σφραγιστούν γιά πάντα. Και
αν εσύ ήσουν που φάνταζες πάντοτε απορημένη, η απορία θα βα-
σανίζει εμάς....
Πως χώραγε σ' ένα τόσο δα μικρό κορμάκι τόση αγάπη, τέτοια λα-
τρεία, τόση αφοσίωση...
Μικρή μου, τριανταφυλλένια μου Μάγια....
Το μικρό καράβι της ασήμαντης ζωούλας σου σαλπάρει...
Το ακούω που σφυρίζει...
Αντίο , μικρή μου...
Καιρούς ας έχεις ούριους και θάλασσες γαλήνιες....
Καλό ταξίδι Μάγια μου, δεν πρόλαβες το Μάη...
Δεν πρόλαβες την άνοιξη, σε πρόλαβε ο χειμώνας.
Δεν μπορούσες να κοιμηθείς... Σε παραμόνευε όμως ο Αιώνιος Ύπνος.
Είναι σκληρό να φεύγεις απ' τη ζωή, όταν αυτή ξαναγυρίζει στη Γη.
Μοιάζει άδικο να στερεύει το ρυάκι μιάς ύπαρξης όταν οι χυμοί της
Άνοιξης πλημμυρίζουν τη Φύση.
Είναι απάνθρωπο να πεθαίνεις Άνοιξη.
Ποσο αντιφατική, Θέε μου, είναι η Δημιουργία Σου.
Μικρό το ανθρώπινο μυαλό γιά να χωρέσει τη Θεία Λογική.
Αλήθεια γιατί λιγοστεύουν τ' αγαπημένα μας πλάσματα..
Πόσο φτωχαίνουμε...
Πόσο στενεύει ο δρόμος μας γιά να καταλήξει στο μελαγχολικό
μονοπάτι που οδηγεί στο πουθενά...
- Παρασκευή 8 / 4 / 94 Ώρα 14.00 μ. μ
Υποκλιθείτε φίλοι μου...
Μόλις θάψαμε τη Μάγια μας.
Ένα ακόμη παραθυρόφυλλο της ψυχής μου σφραγίστηκε γιά πάντα.
Αλήθεια, σε λίγο από που θα παίρνω φως ;
Από που θ' ανασαίνω
Τώρα που, ένα ένα, τα παραθύρια αυτά κλείνουν ερμητικά.
Το σπίτι μας ορφάνεψε...Άδειασε μονομιάς...
Άδειασε από αγάπη...
Κι αλίμονο, δεν θα ξαναγεμίσει ποτέ πιά.
Γιά το " Μαγιούλι " μου, τη πιό μεγάλη κι αφοσιωμένη μου αγάπη.
8 / 4 / 1994
Σημ. Η "Μάγια" υπήρξε ένα τόσο δα μικρό σκυλάκι, ένα τσιουάουα,
που γεννήθηκε στη χούφτα του και πέθανε στην αγκαλιά του. Το μό-
νο πλάσμα που τον αγάπησε τόσο βαθειά, πιστά κι απόλυτα. Και, το
κυριώτερο, γιά τόσο μακρύ χρονικό διάστημα. Γιά όλη της τη ζωή.
Σκαλίζοντας κάτι παλιά χαρτιά βρήκα ένα γράμμα φίλου που μου
είχε στείλει γιά να μου αναγγείλει αυτό που θα καταλάβετε.
Το Reqviem της " Μάγιας " μου
- Παρασκευή 8 / 4 / 94 . Ώρα 9.30 ' π.μ.
Σιωπήστε φίλοι μου... η Μάγια μας τελειώνει.
Ένα μικρό κεράκι παλεύει απεγνωσμένα να κρατήσει τ' αδύνατο
φως του.
Ποιός μίλησε γι' ανέσπερα φώτα... Ζωή το μεγαλείο σου,
εκεί βρίσκεται....
Στο κλείσιμο του διακόπτη.
Η Μάγια μας φεύγει... Κλεινει ο κύκλος της.... Όπως άνοιξε ...
Αφελής, ανύποπτη, ατάραχη κι απορημένη..
Ποτέ δεν έμαθε πως και γιατί ήρθε. Και γιατί φεύγει..
Κι ούτε ποτέ θα μάθει...
Η Μάγια μου φεύγει...
Ένα τόσο δα μικρό αστεράκι τρεμοπαίζει την αχνή του σπίθα...
Που όπου να' ναι σβήνει...
Ποιός μίλησε γι' ασήμαντα πράγματα. Τα πιό σημαντικά μυστικά
της ζωής κρύβονται στη κάψα της ασημαντότητος...
Γλυκειά μου Μάγια...
Τα μικρά αθώα σου μάτια σε λίγο θα σφραγιστούν γιά πάντα. Και
αν εσύ ήσουν που φάνταζες πάντοτε απορημένη, η απορία θα βα-
σανίζει εμάς....
Πως χώραγε σ' ένα τόσο δα μικρό κορμάκι τόση αγάπη, τέτοια λα-
τρεία, τόση αφοσίωση...
Μικρή μου, τριανταφυλλένια μου Μάγια....
Το μικρό καράβι της ασήμαντης ζωούλας σου σαλπάρει...
Το ακούω που σφυρίζει...
Αντίο , μικρή μου...
Καιρούς ας έχεις ούριους και θάλασσες γαλήνιες....
Καλό ταξίδι Μάγια μου, δεν πρόλαβες το Μάη...
Δεν πρόλαβες την άνοιξη, σε πρόλαβε ο χειμώνας.
Δεν μπορούσες να κοιμηθείς... Σε παραμόνευε όμως ο Αιώνιος Ύπνος.
Είναι σκληρό να φεύγεις απ' τη ζωή, όταν αυτή ξαναγυρίζει στη Γη.
Μοιάζει άδικο να στερεύει το ρυάκι μιάς ύπαρξης όταν οι χυμοί της
Άνοιξης πλημμυρίζουν τη Φύση.
Είναι απάνθρωπο να πεθαίνεις Άνοιξη.
Ποσο αντιφατική, Θέε μου, είναι η Δημιουργία Σου.
Μικρό το ανθρώπινο μυαλό γιά να χωρέσει τη Θεία Λογική.
Αλήθεια γιατί λιγοστεύουν τ' αγαπημένα μας πλάσματα..
Πόσο φτωχαίνουμε...
Πόσο στενεύει ο δρόμος μας γιά να καταλήξει στο μελαγχολικό
μονοπάτι που οδηγεί στο πουθενά...
- Παρασκευή 8 / 4 / 94 Ώρα 14.00 μ. μ
Υποκλιθείτε φίλοι μου...
Μόλις θάψαμε τη Μάγια μας.
Ένα ακόμη παραθυρόφυλλο της ψυχής μου σφραγίστηκε γιά πάντα.
Αλήθεια, σε λίγο από που θα παίρνω φως ;
Από που θ' ανασαίνω
Τώρα που, ένα ένα, τα παραθύρια αυτά κλείνουν ερμητικά.
Το σπίτι μας ορφάνεψε...Άδειασε μονομιάς...
Άδειασε από αγάπη...
Κι αλίμονο, δεν θα ξαναγεμίσει ποτέ πιά.
Γιά το " Μαγιούλι " μου, τη πιό μεγάλη κι αφοσιωμένη μου αγάπη.
8 / 4 / 1994
Σημ. Η "Μάγια" υπήρξε ένα τόσο δα μικρό σκυλάκι, ένα τσιουάουα,
που γεννήθηκε στη χούφτα του και πέθανε στην αγκαλιά του. Το μό-
νο πλάσμα που τον αγάπησε τόσο βαθειά, πιστά κι απόλυτα. Και, το
κυριώτερο, γιά τόσο μακρύ χρονικό διάστημα. Γιά όλη της τη ζωή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)