Βανάκι. Το πιό σύγχρονο όπλο της ισλαμικής τρομοκρατίας.

...και μιά ρηξικέλευθη λύση περιορισμού των θυμάτων!!

 

 

   Η παγκόσμια αφροσύνη και η σύγχυση των εννοιών, όπου: ελευθερία = ελευθεριότης, δημοκρατία = ασυδοσία, εθνικισμός = πατριδοκαπηλεία, σημαία = κουρελόπανο, προστασία συνόρων = ξενοφοβία, λαθρομετανάστευση = παράτυπη (sic) μετανάστευση και διάφορα τέτοια ωραία, οδήγησαν την Ευρώπη στο σημερινό της χάλι και τη μελαγχολική διαπίστωση: «στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα»! Ακολουθώντας το έωλο επιχείρημα: «Ναι, αλλά δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες», οι Ευρωπαίοι πιάστηκαν μωρές παρθένες και δεν σκέφτηκαν το προφανές: «Όμως, όλοι οι τρομοκράτες είναι... μουσουλμάνοι»! Άρα... Και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν.

   Με την κατάσταση να έχει ξεφύγει παντός ελέγχου οι ισλαμιστές πλημμύρισαν τις μεγαλύτερες, κυρίως, χώρες και αλωνίζουν ασταμάτητοι. Έτσι στη Γαλλία ο Dior αντικαταστάθηκε από τη μπούργκα, στην Ισπανία ο Ζara από την μαντήλα και στην Ιταλία ο Dolce Gabbana από το τσαντόρ. Όποιος βλέπει τώρα τη Μασσαλία -και την ήξερε παλιά- την μπερδεύει με το Αλγέρι, το Καράτσι και το Ισλαμαμπάντ. Και μη χειρότερα!

   Αναπόφευκτο αποτέλεσμα, ο ισλαμικός φανατισμός, κατάλληλα «δουλεμένος» σε ακατάλληλους, ανώριμους και ανεγκέφαλους νεαρούς, από ηγέτες και ινστρούχτορες -ψυχρά, αρρωστημένα και παρανοϊκά ανθρωποειδή- οι οποίοι μηχανεύονται συνεχώς νέα κόλπα μαζικού θανάτου, προκειμένου να βγάλουν το μίσος του κατώτερου προς τον ανώτερο και το κόμπλεξ του μειονεκτικού λιγούρη γιά τον φυσιολογικό χορτάτο, που φωλιάζει στην μαύρη -όπως τα ρούχα που φορούν- ψυχή τους. Όλα αυτά τα χαμερπή χαρακτηριστικά αναδύουν την εσώκλειστη κτηνωδία που έχει εμφυσήσει τεχνηέντως σε κάποιους μουσουλμάνους, αραβικής κυρίως καταγωγής, μιά παρερμηνευμένη θρησκευτική -παράλογη και απάνθρωπη- λογική. Μιά ηθική που μετατρέπει τους ήδη θρησκευτικά αφιονισμένους νεαρούς σε σύγχρονους ηλίθιους καμικάζι, οι οποίοι -αντί να ασχοληθούν με την μία και μοναδική ζωή που έχουν και πώς να την κάνουν καλύτερη- εξαερώνονται βλακωδώς, παίρνοντας στον λαιμό τους και δεκάδες άλλους ανύποπτους κι αθώους φουκαράδες, προκειμένου, λέει, να πάνε στον παράδεισο. Να τρων μέλι, να πίνουν γάλα και να... "πηδάν" πανέμορφα ουρί! (Λες και απέλειψαν τα ουρί εδώ. Ουρά τα ουρί! Πέντε στο δίευρο. Τόσα που να μην προλαβαίνεις να... "ουρί-σεις!).

   Με την Ευρώπη μπάχαλο και την ασφάλεια ουτοπία, σαν την ελπίδα που περίμενε ο Αλέκσις, το μόνο που όλα τα κόμματα βρήκαν να πουν -άλλη βλακώδης κοινοτοπία κι αυτή- ήταν ... «να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους». Ίσα γιά να τους κάνουν τα μούτρα... κρέας!  

   Τελευταία μόδα στη βιομηχανία θανάτου που μας παρουσιάζει η ισλαμική θηριωδία, το αυτοκίνητο. Από ιδιωτικό, σε βανάκι και μέχρι καμιόνι. Αρπάζουν ένα τιμόνι και ορμούν -εγκληματικά και ασυνείδητα- στο αμέριμνο πλήθος, σαν ταύροι σε υαλοπωλείο. Θρασυδειλία και περίεργος ηρωισμός μαζί, γιατί ξέρουν καλά πως στο τέλος θα γίνουν κόσκινο από τις σφαίρες των αστυνομικών που θα προστρέξουν. Δυό αντίθετα συναισθήματα σφιχταγκαλιασμένα και αδιανόητα, αν δεν είσαι φανατικός ισλαμιστής.

   Το πολύ κακό με δαύτους όλους είναι πως δεν προλαμβάνονται εύκολα. Πώς να αποτραπεί ένας αποφασισμένος να επιτεθεί τρελά και τυφλά; Και στο τέλος να πέσει. Ηρωικά, όπως ο ίδιος πιστεύει. Όπως τον έκαναν να πιστεύει. Μόνη στοιχειώδης άμυνα η, κατά το δυνατόν, περιστολή του κακού.

   Η στήλη -πάντα ουσιαστική και ρηξικέλευθη- έχει πρόταση. Την μόνη και καλύτερη! Επειδή συνήθως τα θύματα «τρώνε» τα βαν από πίσω, αιφνιδιαζόμενα και μη προλαβαίνοντας να αντιδράσουν, μπορούν να αποφεύγουν τον αιφνιδιασμό αν... φορούν καπελάκι με καθρέφτες στα πλάγια. Όπως στο εικονιζόμενο πούλμαν!

   Πιστεύω πως κάποια βιομηχανία-βιοτεχνία θα ενδιαφερθεί να εκμεταλλευτεί την ιδέα. Αν το κάνει και κατοχυρώσει την πατέντα, θα θησαυρίσει! Και, βεβαίως, θα βγάλει και σε μένα το... κάτι-τίς μου. Διάβολε, στη χώρα της μίζας ζούμε! 

   Άντε γρήγορα, πριν θυμώσω και κατοχυρώσω την ευρεσιτεχνία, μοσχοπουλώντας το... φραντσάιζ!