Και τώρα... η αποκατάσταση των πληγέντων!!!

Το άλλο με τον Παττακό, το ξέρετε!

 

-Τρέξε κόσμε, έρχεται... αποζημίωση!

    Η κυβέρνηση του «Γκαστόνε Ντακ» Αλέκσις, αφού παρακολούθησε επισταμένως την Αν. Αττική να γίνεται παρανάλωμα -σαν τον Ξέρξη που έβλεπε από το Αιγάλεω τον στόλο του να πηγαίνει φούντο-  και τον ίδιο να μελετά επιτοπίως και... εμβριθώς την κατάσταση, τώρα περνά στην επόμενη φάση της διαδικασίας.

   Με επί κεφαλής τον, από φύση, μελαμψούτσικο Σκουρλέτο συνήλθε η σχετική επιτροπή αποζημιώσεων, η οποία ασχολείται -κατ’ αρχήν- με την καταγραφή των ζημιών και, εν συνεχεία, την καταβολή αποζημιώσεων στους πληγέντες. Μάααα΄στα!!

   Γνωρίζοντας πως καμμιά εκατοστή χιλιάδες, (και βάλε), συνταξιούχοι περιμένουν χρόνια στην ουρά γιά να πάρουν σύνταξη από χρήματα που δεν υπάρχουν και κάποιοι άλλοι-ματαίως- επιστροφή φόρου, στο μυαλό μου έρχεται ένα νόστιμο ανέκδοτο με τον Παττακό, που κυκλοφορούσε, κρυφά και χαμηλόφωνα γιά ευνόητους λόγους, τα χρόνια της χούντας.

   Κάποτε, λέει, αποφάσισε ο αεικίνητος τότε, μακαρίτης τώρα, αντιπρόεδρος Στ. Παττακός να ικανοποιήσει προσωπικά... λαϊκά αιτήματα. Στήθηκε, λοιπόν, στην ουρά κόσμος και κοσμάκης. Ένας, ένας έλεγε τον πόνο του, ο Στελάρας άκουγε κι ο γραμματικός, δίπλα, κατέγραφε! Στο σύνολό τους σχεδόν, όλοι ζητούσαν... σπίτι.

  - Αμάν ένα σπιτάκι, Πρόεδρέ μου, ένα κεραμίδι να βάλω από κάτω τη φαμίλια μου. Κώστας, λέγομαι.

   - Γράφε, γραμματικέ! Κώστας, σπίτι!  Άλλος! Έλεγε με στόμφο ο Παττακός και ο κυρ Κώστας αποχωρούσε ευχαριστημένος.

   Άλλος, άλλος, άλλος... όλοι ζητούσαν σπίτι κι ο γραμματικός έγραφε: Νίκος, Γιάννης, Μήτσος.... σπίτι! Ώσπου έρχεται η σειρά του κυρ Θανάση. Κοντός, αδύνατος, ταλαίπωρος. Σκύβει στ’ αυτί του Παττακού και κάτι του ψιθυρίζει. Κι αυτός:

   - Γραμματικέ, γράφε! Κυρ Θανάσης... σπίτι!

   - Προς Θεού, όχι κύριε Πρόεδρε, άλλο σου ζήτησα. Αυτά που... έχασα από όλμο στον πόλεμο!

   - Γραμματικέ, σπίτι είπα, επιμένει ο Παττακός!

   Ο κυρ Θανάσης, μπρος στην επιμονή του Παττακού, βάζει τα κλάματα κι ετοιμάζεται να φύγει απογοητευμένος. Οπότε ο γραμματικός, γιά να τον παρηγορήσει, του ψιθυρίζει:

   -Έννοια σου κυρ Θανάση, κι άλλοι «αρ...ια» θα πάρουν!

   Κατόπιν τούτου, κατακαμμένοι προσέλθετε. Ένας, ένας και μη σπρώχνεστε, όλοι θα πάρετε. Υπάρχει διαθέσιμο... πλεόνασμα και μπόλικα αντίμετρα!