Η νικηφόρος σκληρή διαπραγμάτευση της ηρωικής μας κυβέρνησης.

Η αποθέωση της ηλιθιότητος κόντρα στον κολοφώνα της πολιτικής απάτης.

Αξίζει τον κόπο να φρεσκάρετε τη μνήμη σας

    Σε γενική τοποθέτηση το ερώτημα είναι μεγάλο. Ποιός θεωρείται μεγαλύτερος κρετίνος; Αυτός που λέει τα τερατώδη ψέματα, ή αυτός που τα «χάφτει», τα ενστερνίζεται και εξακολουθεί να... υποστηρίζει τον ψεύτη που τον ταΐζει μ’ αυτά. Και μάλιστα με μία εμμονική μανία, αύξουσα κατά γεωμετρική πρόοδο, όσο εδραιώνονται οι αποδείξεις του ψεύδους!

   Τελικά, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας και των σανόβρωτων πολιτών, ο πρώτος αποδεικνύεται μέγας τσίφτης, ενώ ο δεύτερος απλά... πανύβλακας. Μάλιστα αυτή η ηλιθιότητα ανεβαίνει σε μεγάλη εκθετική δύναμη, από την εμμονή και το κόλλημα των χαχόλων στην υποστήριξη της αρχικής βλακώδους άποψής τους. Όσο απιθανότερα τα ψέματα που εκστομίζει ο μάγκας ψεύτης, τόσο εδραιώνεται η αποδοχή τους. Ανατρέχοντας στον μέγα χιουμορίστα και ψυχολόγο Μαρκ Τουαίην θα βρούμε ανάγλυφη εξήγηση του φαινομένου. Μιά πιό σύγχρονη απεικόνιση του φαινομένου αποτελεί το «σύνδρομο της Σουηδίας», όπου το θύμα καταντά να συμπαθεί και συμπαρίσταται στον θύτη!

   Το μελαγχολικότερο στην προκειμένη περίπτωση βρίσκεται στο γεγονός της εγγενούς ασυνεννοησίας και αντιφατικότητος που χαρακτηρίζει τον κυβερνητικό θίασο. Ένα ετερόκλητο -σε διαβάθμιση... αριστερότητος, σε βαθμό ουτοπίας και ιδεολογικής αγκύλωσης σε ακατανόητες και παρωχημένες φόρμες- αλληλοσυγκρούεται και αλληλοαναιρείται πάνω σε βασικά θέματα που καθορίζουν τη μοίρα της χώρας γιά αρκετές επόμενες γενιές και πελαγοδρομεί -ανερμάτιστο καρυδότσουφλο- στη μανιασμένη θάλασσα της σημερινής παγκόσμιας καταιγίδας.

   Συνοπτικό και σφαιρικό συμπέρασμα: Η χώρα βουλιάζει σε τριτοκοσμική υπανάπτυξη, ο λαός γκρεμίζεται στα τάρταρα της εξαθλίωσης και η εξουσιολάγνα κυβέρνηση τυρβάζει μόνο γιά το τί ψέμα θα σκαρφιστεί στο... «σιτηρέσιο» των ανόητων οπαδών της, που το περιμένουν -μάνα εξ ουρανού- γιά να το μηρυκάσουν και ικανοποιηθούν... αυτοϊκανοποιούμενοι. Με μόνο στόχο τη διατήρηση της πολυπόθητης εξουσίας.

   Κατά τα λοιπά, στην ηρωική μας διαπραγμάτευση, θα πανηγυρίσουμε -εκτός απροόπτου- το κλείσιμο επιτυχούς (!) συμφωνίας κατά τη γνωστή ρήση του Καραγκιόζη! «Μου έριξε μεν αυτός, αλλά έφαγα κι εγώ»!

   «Ήταν στραβό το κλίμα, το τρώει κι ο γάιδαρος»!