Όταν τα λόγια χάνουν τη σημασία τους. Περίεργα, ακατανόητα, αλλά... συριζαϊκά!

Η αφόρητη γοητεία της εξουσίας.

 

   Μετά τον δυσκοίλιο οπαδό του Βελουχιώτη, ο οποίος υπέγραψε κλαίγοντας την ιδιωτικοποίηση των 14 αεροδρομίων, σειρά είχε το πειραϊκό "γερούνδιο" να... γλείψει εκεί που έφτυνε επί χρόνια.  Όμως -κρατώντας πάντα τη ντουντούκα και τη σημαία του ανένδοτου αγώνα κατά της παραχώρησης του λιμένα στην COSCO- απείχε, λέει, της τελετής υπογραφής, εις ένδειξη περήφανης εμμονής στα... "δίκια του εργάτη", φλογερής πίστης στον κρατισμό και τα κρατικά μονοπώλια και αταλάντευτης προσήλωσης στα μαρξιστικά ιδεώδη, που -γιά μιά ζωή- δονούν την ψυχή του. Όχι παίζουμε!

 

   Τελικά όμως -και στην ουσία- η ηδονή της εξουσίας και τα μεγαλεία της, τον ανάγκασαν να κάνει την... πάπια και βάζοντας την ντουντούκα... "εκεί που ξέρει", υπέστειλε τη σημαία του αγώνα, περιορίζοντας τις αντιρρήσεις του στο να γυρίζει τα κανάλια και να δικαιολογεί με σαχλές δικαιολογίες την... τεράστια συμβολή του στην... βελτίωση των όρων της "πώλησης", που ξαφνικά και ενορχηστρωμένα από όλο το συριζαριό, από "ξεπούλημα" έγινε... απλή "παραχώρηση δικαιώματος χρήσης γιά 40 χρόνια". Επίσης -τεράστια επιτυχία- με τη στιβαρή συμμετοχή του στην διαπραγμάτευση, το 67%  του "πουλημένου"  Σαμαρά έγινε ένα περήφανο... 51+16%! Γιατί -λέει- το δεύτερο ποσοστό θα το πάρει η COSCO σε... 5 χρόνια. Δηλαδή... μετά την συντέλεια του αιώνος! Η γνωστή απατεωνίστικη τακτική καθυστέρησης, που πρωτοακούστηκε από τις κουτοπονηριές Κατακούτελου προκειμένου να ξεγελάσει αγρότες και ελεύθερους επαγγελματίες:

-"Παιδιά, δεν θα σας κόψουμε το κεφάλι τώρα, αλλά θα σας το ροκανίζουμε, σιγά-σιγά, σε βάθος τριετίας!

 

   Τόσον αυτός, όσο και ο εικονιζόμενος υπουργός του... Βελουχιωτιστάν, αν διέθεταν πάφυλλο τσίπας, (και όχι Τσίπας), κότσια, αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμό, αγωνιστική και ιδεολογική συνέπεια, θα υπέβαλαν -αυτοστιγμεί- την παραίτησή τους, λέγοντας "το μεγάλο το Όχι" και πηγαίνοντας "στην τιμή και στην πεποίθησί τους". Όμως γιά τέτοια -και πόσα ακόμη- ανθρωπόμορφα μορμολύκεια, τα αναπάντεχα οφίτσια που τούς έλαχαν ουρανοκατέβατα, σιγά μη και δεν επικρατήσουν από κάθε διάθεση συνειδησιακής... "il gran rifiuto", (στην απίθανη υποθετική περίπτωση που υπήρξε ποτέ ψήγμα τέτοιας μέσα τους). Ιδίως σε όλους όσοι διεκρίθησαν στην ιδεολογική αναζήτηση και κομματική περιπλάνηση, μέχρις ότου εξεύρουν "θεσούλα" εξουσίας!

   Βρε ουστ! από κεί τσανακογλύφτες, πολιτικοί ξεφτίλες και απατεώνες εξουσιολάγνοι, που τολμάτε να μιλάτε γιά... "ηθικά πλεονεκτήματα"!  Μπαμπέσηδες του κερατά.