"Μ' ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό..."
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση από το να βλέπεις τα όνειρά σου σκορποχώρι στους πέντε ανέμους. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηλιθιότητα από το να κυνηγάς ουτοπίες εις γνώση σου. Ή μάλλον να πορεύεσαι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, αγνοώντας τον ρεαλισμό, τις δυνατότητες και το στίγμα σου.
Μεγαλύτερη απαξία ενός ηγέτη, η ροπή στον λαϊκισμό και την δημαγωγία, παρασύροντας τον λαό του σε περιπέτειες, χάριν ιδιοτέλειας και εξουσιολαγνείας. Ενώ μεγαλύτερη αφέλεια και μικρομυαλιά του -τάχα- σοφού λαού αποτελεί η τυφλή εμπιστοσύνη που δίνει σε τύπους, των οποίων η αναξιοπιστία και κουτοπονηριά φαίνεται, κραυγαλέα, από μίλια.
Λέγεται -και σίγουρα αληθεύει- πως το μεγαλύτερο προσόν ενός λαϊκιστή δημαγωγού ηγέτη είναι να φαίνεται τόσο έντονα ηλίθιος, ώστε αυτοί που τον ακούν -και ακολουθούν- να κολακεύονται νομίζοντας πως ταυτίζονται σε ευφυϊα μαζί του! Κάτι σαν τον γυμνό βασιλιά του παραμυθιού του Άντερσεν. Με την πιό απίθανη μπούρδα να πλασάρεται ως ρητορική δεινότητα και το παραμύθιασμα ενός αφελούς λαού ως δικαίωση των πόθων του. Ενός λαού κατιμάδων -σε μεγάλο μέρος- ανίκανων να ξεχωρίσουν το θράσος από το θάρρος, τη μπούρδα από τη σοβαρότητα, την κομπορρημοσύνη από την αποφασιστικότητα και το φύκι από την μεταξωτή κορδέλα. Άλλο ρήτορας και άλλο παραμυθατζής.
Και όταν πιστεύεις σε απίθανες κουταμάρες τύπου: "Αν τους πούμε όλα αυτά, όχι μόνο θα μας δανείσουν λεφτά, αλλά θα μας παρακαλάν να τα πάρουμε"!!!, μόνο ευφυής δεν μπορείς να θεωρείσαι. Βλάκας με περικεφαλαία είσαι. Σαν αυτή του Κολοκοτρώνη! Και η χούφτα νεαρά και άμυαλα κοριτσόπουλα, που προσδοκούσαν από έναν αμόρφωτο, ανερμάτιστο και αρχιψεύταρο νεαρό, να αλλάξει την... Ευρώπη, μοιάζουν τώρα -που το ρολόι χτύπησε μεσάνυχτα και η πολυτελής άμαξα ξανάγινε κολοκύθα, τα περήφανα άλογα έγιναν πάλι αρουραίοι- με Σταχτοπούτες που ξαναγυρίζουν στις στάχτες και την μιζέρια τους. (Εκτός και αν ανήκουν στο... "κόλπο")! Σαν τον νεαρό του βίντεο -στο 42΄΄- που κάνει περατζάδα πίνοντας... μπύρα σε "κουτάκι", καθ' ότι... Κουτεντάκης.
Βλέποντας τον βίο και την πολιτεία αυτής της κυβέρνησης, που πολιτεύεται με νεποτισμό, βολέματα υμετέρων, διώξεις αντιπάλων κολυμπώντας, αλαζονικά και ατιμωρητί, σε ωκεανούς ψεμμάτων και παραπληροφόρησης, λες και κουμαντάρει λαό λωτοφάγων, δεν ελπίζω πιά σε τίποτα, αφού βλέπω την σιωπηρή ανοχή και υποτέλειά τους. Προσβλέπω μόνο στον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου