Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Αποχαιρετώντας την Αλεξάνδρεια !

Θέσεις - Απόψεις

Παρ’ όλη τη δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση και την οργή που, αναπόφευκτα, συνοδεύει την ανακοίνωση των νέων στραγγαλιστικών γιά το λαό και την οικονομία του μέτρων, τίποτε δεν θα γίνει στο τέλος. Οι γνωστές τυπικές αντιδράσεις με περιορισμένης συμμετοχής διαδηλώσεις και πορείες των ΠΑΜΕ και των ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ, ο απαραίτητος μαϊντανός των συνοδευτικών ταγμάτων των κουκουλοφόρων μπαχαλάκηδων (μουδιασμένων κι αυτών) και μετά…. μέσα τα κεφάλια και η ζωή θα συνεχιστεί ! Όμως φοβερά αλλιώτικη, απ' εδώ και πέρα !
Η στήλη πιστεύει ακράδαντα ότι, ακόμη και τώρα, το μεγαλύτερο μέρος του λαού δεν έχει συνειδητοποιήσει το πόσο θα αλλάξει η ζωή του. Θα το καταλάβει, όμως, ταχύτατα κι απότομα, μόλις έρθει ο πρώτος λογαριασμός της ΔΕΗ, μόλις πάρει τον επόμενο μισθό και μόλις περάσουν στα σούπερ μάρκετ οι αυξήσεις του ΦΠΑ.
Όμως, ακόμη και τότε, σίγουρα δεν θα έρθει η συντέλεια του κόσμου. Η ζωή θα συνεχιστεί, σε πείσμα κάθε αντιξοότητος και κάθε αναποδιάς, όπως συνεχίστηκε σε μιά Κατοχή, που οι παλαιότεροι βίωσαν έντονα στο πετσί τους και, όμως, ξεπέρασαν.
Πέραν από τις κραυγές, τους μύδρους και τις λεκτικές υπερβολές των ιερεμιάδων της Αριστεράς που εισηγούνται και υιοθετούν στρεβλές αντιδράσεις και αντιστάσεις, ατελέσφορες και επιβαρυντικές για τη κατάσταση και τα ηλίθια στρογγυλέματα και χρυσώματα του χαπιού από τους στρατευμένους κυβερνητικούς κεκράχτες των καναλιών, υπάρχει μιά πιό ρεαλιστική και σώφρων αντιμετώπιση της καταιγίδας.
Η συσπείρωση στην οικογένεια, στό αθάνατο κύτταρο της κοινωνίας, ο επαναπροσδιορισμός του οικογενειακού προϋπολογισμού, ο μετριασμός των δαπανών, η κατάργηση των περιττών και πολυτελών, ο μηδενισμός της σπατάλης. Ας ξεχάσουμε, μιά γιά πάντα, την αερολογία των «κεκτημένων» και ας προσγειωθούμε στο «όχι όπως ήξερα, αλλά όπως βρήκα».
Τέρμα στην ανεξαρτητοποίηση των νεαρών βλαστών, που μόλις πατάν τα 18, φεύγουν από το σπίτι, νοικιάζουν δυάρι, γιά να γλιτώσουν, δήθεν, την οικογενειακή «καταπίεση» (και να γκομενίζουν ασύστολα !). Τέρμα τα πολλαπλά ΙΧ, κάθε μέλος κι από ένα ! Τέρμα τα σινιέ συνολάκια, οι ατέλειωτες γκαρνταρόμπες, οι παπουτσοθήκες γιά σαρανταποδαρούσες, αλά Ιμέλντα Μάρκος και οι πάσης φύσεως αργόσχολες ψωνιστικές τσάρκες της άχρηστης κατανάλωσης. Αυτό που μάθαμε, τρομάρα μας, να λέμε «shopping therapy» !
Τέρμα τα αραλίκια στα χιλιάδες μπαρ και τις άπειρες καφετέριες, όπου με το κόστος τριών φραπέδων και πέντε σφηνακίων αγοράζεις ολόκληρο μπουκάλι και ολόκληρο κουτί καφέ, με τα οποία μπορεί να την βγάλει γιά μέρες μιά μεγάλη παρέα !
Τέρμα η παχιά γαλακτερή αγελάδα της εργασίας στο Δημόσιο. Με τη σιγουριά της μονιμότητος και των επιδομάτων, το αραλίκι της απασχόλησης (απασχόληση όχι εργασία, άλλο το ένα, άλλο το άλλο) και τη μηδενική παραγωγικότητα.
Ώρα γιά αφύπνιση, ενεργοποίηση των αντανακλαστικών της αυτοσυντήρησης, ανασήκωμα των μανικιών (όπως, καληώρα, του πρώτου διδάξαντος «ατσίδα» πρωθυπουργού μας, του «καταλληλότερου» !) και… κουπί ! (κατά την υπόδειξη του ίδιου !). Βεβαίως άλλο η απόσταση Ύδρας – Ερμιόνης και άλλο η απόσταση Ελλάδος – Ακρωτηρίου Καλής Ελπίδας ! Και, μάλιστα, χωρίς συνοδεία Λιμενικού.
Όμως, να είσαστε βέβαιοι, δεν θα χαθούμε. Θα στριμωχτούμε αλλά θα επιβιώσουμε.
Απλώς θα πρέπει να αποβάλλουμε κάποια χαρακτηριστικά που μας είχαν γίνει δεύτερη φύση. Και πρώτα απ’ όλα η ραστώνη της κακομάθειας.
Εμπρός, λοιπόν, βαθιά ανάσα, σταθερό βλέμμα και αποφασιστικότητα γιά επιβίωση.
Αφήνουμε πίσω μας τη γνώριμη «dolce vita» και τραβάμε μπροστά.
Η ζωή είναι ωραία και συνεχίζεται ! !

4 σχόλια:

  1. καλημερα,
    συμφωνω σε ολα εκτος απο το εξης:
    ναι να γινουν ολα αυτα! επιβαλλεται,αλλα οχι επειδη μας τα επιβαλλουν καποιοι και οχι με αυτον τον φασιστικο τροπο.γιαυτο και σημερα ολοι ειναι στους δρομους και πρεπει να ειναι στους δρομους και σιγουρα δεν ειναι "Οι γνωστές τυπικές αντιδράσεις με περιορισμένης συμμετοχής διαδηλώσεις και πορείες των ΠΑΜΕ και των ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ"
    πολυ ατυχες αυτο το σχολιο...

    χαιρετω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. α)Προφανώς εννοείς ως ατυχές το "τμήμα του σχολίου". Αυτό συμπεραίνω, αφού λες στην αρχή ότι συμφωνείς σε όλα εκτός...
    β)Όμως, όπως θα είδες, η πρόβλεψη επαληθεύτηκε.
    Παρ' όλες τις κινητοποιήσεις, τις διαδηλώσεις και την τραγική απώλεια των τριών συνανθρώπων μας, η υποταγή στη βούληση του ΔΝΤ ψηφίστηκε από τη Βουλή.
    Δυστυχώς το μέγεθος του προβλήματος ξεπερνά κάθε λαϊκή αντίδραση.Εδώ που έφτασαν τα πράγματα κάθε κινητοποίηση θα έχεισυμβολικό και μόνο χαρακτήρα, χωρίς να μπορεί να επηρεάσει τίποτα. Και η σφοδρότητα αυτής θα επιδεινώνει τη κατάσταση.
    Κύριο ζητούμενο το μέλλον του τόπου και όχι η ικανοποίηση του δημόσιου αισθήματος.Και προϋπόθεση του ζητούμενου αυτού η ψυχραιμία και η σύνεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλημερα,
    ναι προφανως μονο σε αυτο διαφωνουσα...

    Οχι,δεν επαληθευτικε.μην τα μπερδευουμε!
    εγω δεν ειπα οτι δεν θα ψηφιστει.εκτος και αν το ειπα και δεν το καταλαβα!
    αυτο που εγω ειπα οτι 200.000 κοσμου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
    "Οι γνωστές τυπικές αντιδράσεις με περιορισμένης συμμετοχής διαδηλώσεις και πορείες των ΠΑΜΕ και των ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ"

    επισης τιποτα ΔΕΝ ειναι αναστρεψιμο! το οτι ψηφιστικε δεν σημαινει οτι σε εναν χρονο δεν μπορει να Ξε-φηφιστει! ετσι ?
    και κανεις δεν ειπε οτι ενας αγωνας διαρκει 1 μερα...ειδικα ο συγκεκριμενος θα διαρκεσει πολυ παραπανω!Για την ακριβεια μολις αρχισε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. α) Οι μετρήσεις που ανακοινώθηκαν, λέν γιά 120.000 της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και μόλις 5.000 του ΠΑΜΕ.
    β) Σαφώς τίποτε δεν είναι μη αναστρέψιμο. Όλα μπορούν να συμβούν στο αόρατο μέλλον! Όμως τα μέτρα ψηφίστηκαν "χθες" και εφαρμόζονται "τώρα" ! Αυτό προεξόφλησα, δικαιωνόμενος εν τέλει. Μέχρις εκεί το πήγαινα. Κι αυτό είναι που μετράει.
    Έστω κι αν στους δρόμους είναι 100 η 200 χιλιάδες αντιτιθέμενοι και στα σπίτια τους άλλα 10 εκατομμύρια !
    Η εγγραφή υποθήκης μελλοντικών αλλαγών, πολύ λίγο ανακουφίζει τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα.
    Και γιά τη Κωνσταντινούπολη είπαν "πάλι με χρόνια με καιρούς...." και πέρασαν 5,5 αιώνες !

    Χαρά σ' αυτούς που διαθέτουν το πείσμα, την υπομονή και την επιμονή που εγώ δεν διαθέτω !

    ΑπάντησηΔιαγραφή