Στοχασμοί
Στη σημερινή ταραγμένη εποχή μας που με κάθε πραγματική σκοπιμότητα η και κάθε χαλκευμένη πρόφαση έχουν καταλυθεί πλήρως οι έννοιες ευγένεια, ανθρωπιά, ευαισθησία, αλληλεγγύη και που η κυριαρχία των σκληρών ενστίκτων φέρνει τη παγωνιά του θανάτου σε κάθε τι το όμορφο που μπορεί να υπάρχει μέσα μας, κάποιες αναλαμπές ελπίδας τρεμοπαίζουν σε μερικές (πολύ λίγες, δυστυχώς) υπέροχες ψυχές αποδεικνύοντας ότι «το άλας δεν εμωράνθη» τελείως.
Η στήλη, μέσα στο πολυποίκιλο πλήθος ανθρώπων που γνώρισε στη ζωή της, είχε την τύχη και την εύνοια να διασταυρώσει τους δρόμους της, συμμαθηταί στα χρόνια του Γυμνασίου, με μιάν εξέχουσα φυσιογνωμία της Ιατρικής επιστήμης, της Τέχνης και της Λογοτεχνίας. Τον Ζαχαρία Βολίκα
Ένα πολυτάλαντο άνθρωπο και μιά πολυσχιδή προσωπικότητα.
Διαπρεπής νευροχειρουργός, έξοχος ποιητής και ευαίσθητος ζωγράφος. Μα πάνω απ’ όλα μιά σπάνια και μεγάλη ψυχή που, αν ήταν Ινδός, θα εδικαιούτο, με το πάρα πάνω, το τίτλο «Μαχάτμα» !
Η στήλη, θέλοντας να τιμήσει το ψυχικό μεγαλείο του πανάκριβου φίλου της, αναδημοσιεύει, επακριβώς, κριτικήν επιστολή του που εστάλη εις φίλον, σχετικά με συγγραφικό πόνημα του τελευταίου.
Αθήνα του 2010
Πρωτομαγιά
Αγαπημένε μου φίλε,
Ξέρεις να γράφεις !
Γράφε όσο θέλεις κ’ ό,τι θέλεις !
Αδιαφόρησε αν τα λόγια σου φανούνε λογικά στους….λογικούς,
Καινοτομίες απ’ τους κάθε ματαιόσπουδους
η ριζοσπαστικά σε αντικομφορμιστές.
Προσπέρασε αυτούς που λένε, τους θυμίζεις κάποιον συγγραφέα τους
…γνωστό ( και γιατί όχι ; Αφού τ’ «αληθινά» και τα «απίθανα» είν’
όμοια μεταξύ των !).
Γύρνα τη πλάτη σου σε κάθε κριτική και κρίση ακόμα και στις «θετικές»,
Τις διθυραμβικές, τις πιό ωραίες…. Συχνά ακολουθεί ένα «αρνητικό»…
αγανακτισμένο, ενάντια σ’ αυτόν που απειλεί την «μετριότητά» του !
Και δεν το λέω αυτό μήπως και σε πικράνουν οι ασήμαντοι (Εσύ ’σαι παλικάρι !), θα σ’ ενοχλήσει η απέραντη ΒΛΑΚΕΙΑ τους, κ’ αυτό μπορεί να βλάψει τη γαλήνη σου !
Λοιπόν παλιόφιλε,
η ΤΡΙΤΗ ΑΝΟΙΞΗ με πρόφτασε και νοιώθω ν’ απαλλάχτηκ’ απ’ τον λόγο
του «Καλού» / «Κακού», μα δεν σου κρύβω πως κατέχομ’ απ’ τον ΦΟΒΟ !
….Έμαθα τελικά, ότι, το περιβόητο μοιραίο ΤΑΞΙΔΙ που συναρπάζει πιό
πολύ κ’ απ’ την Οδύσσεια είναι αυτή η προσμονή : Να φθάσ’ η ΤΡΙΤΗ ΑΝΟΙΞΗ
(ας ήταν μπορετό να μην φανεί ποτέ !... ).
Όμως ευρέθηκα στο πέλαγος και…. φεύγω. Βλέπω την ύλη ν’ αραιώνει
στο κορμί μου, που συνεχίζει να εισπνέει την ζωή. Μπορώ και βλέπω
τους θεούς στα μάτια. Την Βίβλο του θανάτου – σε λυκόφως, λυκαυγές – που
βασιλεύει να ξανάρχεται, ελπίζοντας να μοιραστεί με ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ τις
εντυπώσεις…..
Εσύ 'σαι ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ !...
Σαν ΑΝΟΙΞΗ ΤΕΤΑΡΤΗ μέσ’ στον Κήπο της Εδέμ θ’ ανακυκλώνεσαι.
Να σώζεις όσους κρύβονται «εν ώρα δειλινού» στο ημίφως των μισάνοιχτων
ματιών τους !....
Συνέχισε να γράφεις .
Μην θες να τ’ αναλύσω περισσότερο.
Ότι κ’ αν σου πω.
Πριν βγει το φως της επόμενης 'μέρας,
Ήδη θα το’χεις ξεπεράσει !...
Εγώ πάντα θα στέκομαι σε μι’ άκρη της ψυχής σου.
Ζαχαρίας
Ο φίλος μου ο Ζαχαρίας δίνει τη δική του μάχη. Με το χαμόγελο, πάντα, στα χείλη και την αξιοπρέπεια στη ψυχή. Γαλήνιος, αγέρωχος, υπερβατικός. Αξεπέραστο παράδειγμα στάσης ζωής και φωτεινό υπόδειγμα μελλοντικών γενεών. Μιάς ζωής που η σάρκα, απλώς, απετέλεσε το αναγκαίο καλύβι που απαιτείται, μοιραία, γιά να στεγαστεί, ίσα ίσα και στριμωχτά, ένας βαθύς στοχασμός και ένα απέραντο ψυχικό μεγαλείο. Και όλα μπουρδουκλωμένα μαζί με πλήθος μοναδικών ταλέντων και χαρακτήρα μοναδικής απλότητος και καταδεκτικότητος. Ένας άνθρωπος έκδηλα σφραγισμένος με τη θεϊκή σφραγίδα των εκλεκτών !
Και ύστερα απ’ όλα αυτά τι μπορούν να μου πουν πλέον οι διάφοροι Παπανδρέου, Σαμαράδες κι όλο το υπόλοιπο σινάφι του κακοστημένου πολιτικού μπουλουκιού.
Όταν η ψυχή μου γεμίζει από το αστείρευτο, το ανέσπερο φως ενός τέτοιου πανάκριβου φίλου, όλα μου μοιάζουν τόσο μικρά, τόσο απόμακρα και τόσο ασήμαντα.
Η πνευματική αναδρομή στο φίλο μου το Ζαχαρία είναι το καλύτερο γιατρικό γιά τις δύσκολες και απάνθρωπες ώρες που περνάμε.
Αναζητείστε το Ζαχαρία σας ! ! !
Στη σημερινή ταραγμένη εποχή μας που με κάθε πραγματική σκοπιμότητα η και κάθε χαλκευμένη πρόφαση έχουν καταλυθεί πλήρως οι έννοιες ευγένεια, ανθρωπιά, ευαισθησία, αλληλεγγύη και που η κυριαρχία των σκληρών ενστίκτων φέρνει τη παγωνιά του θανάτου σε κάθε τι το όμορφο που μπορεί να υπάρχει μέσα μας, κάποιες αναλαμπές ελπίδας τρεμοπαίζουν σε μερικές (πολύ λίγες, δυστυχώς) υπέροχες ψυχές αποδεικνύοντας ότι «το άλας δεν εμωράνθη» τελείως.
Η στήλη, μέσα στο πολυποίκιλο πλήθος ανθρώπων που γνώρισε στη ζωή της, είχε την τύχη και την εύνοια να διασταυρώσει τους δρόμους της, συμμαθηταί στα χρόνια του Γυμνασίου, με μιάν εξέχουσα φυσιογνωμία της Ιατρικής επιστήμης, της Τέχνης και της Λογοτεχνίας. Τον Ζαχαρία Βολίκα
Ένα πολυτάλαντο άνθρωπο και μιά πολυσχιδή προσωπικότητα.
Διαπρεπής νευροχειρουργός, έξοχος ποιητής και ευαίσθητος ζωγράφος. Μα πάνω απ’ όλα μιά σπάνια και μεγάλη ψυχή που, αν ήταν Ινδός, θα εδικαιούτο, με το πάρα πάνω, το τίτλο «Μαχάτμα» !
Η στήλη, θέλοντας να τιμήσει το ψυχικό μεγαλείο του πανάκριβου φίλου της, αναδημοσιεύει, επακριβώς, κριτικήν επιστολή του που εστάλη εις φίλον, σχετικά με συγγραφικό πόνημα του τελευταίου.
Αθήνα του 2010
Πρωτομαγιά
Αγαπημένε μου φίλε,
Ξέρεις να γράφεις !
Γράφε όσο θέλεις κ’ ό,τι θέλεις !
Αδιαφόρησε αν τα λόγια σου φανούνε λογικά στους….λογικούς,
Καινοτομίες απ’ τους κάθε ματαιόσπουδους
η ριζοσπαστικά σε αντικομφορμιστές.
Προσπέρασε αυτούς που λένε, τους θυμίζεις κάποιον συγγραφέα τους
…γνωστό ( και γιατί όχι ; Αφού τ’ «αληθινά» και τα «απίθανα» είν’
όμοια μεταξύ των !).
Γύρνα τη πλάτη σου σε κάθε κριτική και κρίση ακόμα και στις «θετικές»,
Τις διθυραμβικές, τις πιό ωραίες…. Συχνά ακολουθεί ένα «αρνητικό»…
αγανακτισμένο, ενάντια σ’ αυτόν που απειλεί την «μετριότητά» του !
Και δεν το λέω αυτό μήπως και σε πικράνουν οι ασήμαντοι (Εσύ ’σαι παλικάρι !), θα σ’ ενοχλήσει η απέραντη ΒΛΑΚΕΙΑ τους, κ’ αυτό μπορεί να βλάψει τη γαλήνη σου !
Λοιπόν παλιόφιλε,
η ΤΡΙΤΗ ΑΝΟΙΞΗ με πρόφτασε και νοιώθω ν’ απαλλάχτηκ’ απ’ τον λόγο
του «Καλού» / «Κακού», μα δεν σου κρύβω πως κατέχομ’ απ’ τον ΦΟΒΟ !
….Έμαθα τελικά, ότι, το περιβόητο μοιραίο ΤΑΞΙΔΙ που συναρπάζει πιό
πολύ κ’ απ’ την Οδύσσεια είναι αυτή η προσμονή : Να φθάσ’ η ΤΡΙΤΗ ΑΝΟΙΞΗ
(ας ήταν μπορετό να μην φανεί ποτέ !... ).
Όμως ευρέθηκα στο πέλαγος και…. φεύγω. Βλέπω την ύλη ν’ αραιώνει
στο κορμί μου, που συνεχίζει να εισπνέει την ζωή. Μπορώ και βλέπω
τους θεούς στα μάτια. Την Βίβλο του θανάτου – σε λυκόφως, λυκαυγές – που
βασιλεύει να ξανάρχεται, ελπίζοντας να μοιραστεί με ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ τις
εντυπώσεις…..
Εσύ 'σαι ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ !...
Σαν ΑΝΟΙΞΗ ΤΕΤΑΡΤΗ μέσ’ στον Κήπο της Εδέμ θ’ ανακυκλώνεσαι.
Να σώζεις όσους κρύβονται «εν ώρα δειλινού» στο ημίφως των μισάνοιχτων
ματιών τους !....
Συνέχισε να γράφεις .
Μην θες να τ’ αναλύσω περισσότερο.
Ότι κ’ αν σου πω.
Πριν βγει το φως της επόμενης 'μέρας,
Ήδη θα το’χεις ξεπεράσει !...
Εγώ πάντα θα στέκομαι σε μι’ άκρη της ψυχής σου.
Ζαχαρίας
Ο φίλος μου ο Ζαχαρίας δίνει τη δική του μάχη. Με το χαμόγελο, πάντα, στα χείλη και την αξιοπρέπεια στη ψυχή. Γαλήνιος, αγέρωχος, υπερβατικός. Αξεπέραστο παράδειγμα στάσης ζωής και φωτεινό υπόδειγμα μελλοντικών γενεών. Μιάς ζωής που η σάρκα, απλώς, απετέλεσε το αναγκαίο καλύβι που απαιτείται, μοιραία, γιά να στεγαστεί, ίσα ίσα και στριμωχτά, ένας βαθύς στοχασμός και ένα απέραντο ψυχικό μεγαλείο. Και όλα μπουρδουκλωμένα μαζί με πλήθος μοναδικών ταλέντων και χαρακτήρα μοναδικής απλότητος και καταδεκτικότητος. Ένας άνθρωπος έκδηλα σφραγισμένος με τη θεϊκή σφραγίδα των εκλεκτών !
Και ύστερα απ’ όλα αυτά τι μπορούν να μου πουν πλέον οι διάφοροι Παπανδρέου, Σαμαράδες κι όλο το υπόλοιπο σινάφι του κακοστημένου πολιτικού μπουλουκιού.
Όταν η ψυχή μου γεμίζει από το αστείρευτο, το ανέσπερο φως ενός τέτοιου πανάκριβου φίλου, όλα μου μοιάζουν τόσο μικρά, τόσο απόμακρα και τόσο ασήμαντα.
Η πνευματική αναδρομή στο φίλο μου το Ζαχαρία είναι το καλύτερο γιατρικό γιά τις δύσκολες και απάνθρωπες ώρες που περνάμε.
Αναζητείστε το Ζαχαρία σας ! ! !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου