Η Ιστορία θα γράψει....

Θέσεις - Απόψεις

Ένα μικρό ασήμαντο ανθρωπάκι, θύμα μιας μακράς οικογενειακής παράδοσης και της ματαιοδοξίας της μαμάς του βρέθηκε, δειλό, μοιραίο και άβουλο, στο τιμόνι της χώρας στη δυσκολότερη στιγμή της μεταπολεμικής της ιστορίας.
Η τυφλή μανία και δίψα του γιά εξουσία το έκανε, φυτεμένο λόγω ονόματος και παρά αξίαν σε μιά μεγάλη πολιτική παράταξη, να κυνηγήσει, παντί τρόπω και πάση θυσία, τη πρωθυπουργία.
Ασκώντας επί σειράν ετών στείρα αντιπολίτευση και καλλιεργώντας στο λαό φρούδες ελπίδες με λαϊκισμό, ανεύθυνη παροχολογία και παπαρδέλες (όχι σε όλα, εκλογές, λεφτά υπάρχουν, σοσιαλισμός η βαρβαρότητα, κλπ.) και εκμεταλλευόμενος την επίσης κατάπτυστη συμπεριφορά του προηγούμενου πρωθυπουργού, εξ ίσου ανίκανου να προσφέρει, αλλά περισσότερο πονηρού, ό οποίος βλέποντας το γκρεμό να πλησιάζει παρέδωσε το τιμόνι, σαν δόλωμα, στον ασθμαίνοντα και λιμασμένο γιά πρωθυπουργία χάνο. Κι αυτός το καταβρόχθισε με χαρακτηριστική βουλιμία κι αφροσύνη, υπακούοντας στο ένστικτο και την άγνοια των ευθυνών που συνεπάγεται η ανάληψη αυτή.
Και τώρα, πελαγοδρομώντας επί μήνες στο κυκεώνα των τεραστίου μεγέθους προβλημάτων και αναποφάσιστος εν μέσω απίθανων και ετερόκλητων εισηγήσεων του παρδαλού εσμού των "συμβούλων" που έχει μαζέψει γύρω του παραδίνεται "αμαχητί" και μοιρολατρικά στις ορέξεις και οδηγίες της επιτροπίας που προσκάλεσε, όταν, πράγματι, δεν γινόταν αλλιώς, μιάς και η χώρα έχει φτάσει στό όριο της καταστροφής, και δεν υπήρχε πλέον άλλη οδός διαφυγής.
Για τη στήλη, το πιό καταπληκτικό που ελέχθη κατά τους τελευταίους μήνες ακούστηκε χθες σέ συνάντηση στο Μαξίμου διαφόρων εκπροσώπων. (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, κ.λπ.)
Ο πρωθυπουργός, ανόητα, αμήχανα και ανερυθρίαστα, στις απεγνωσμένες διαμαρτυρίες του αντιπροέδρου της ΑΔΕΔΥ, γιά το πογκρόμ που αποφασίστηκε κατα του ελληνικού λαού απάντησε με το εξής απίθανο (κατά δήλωση του ίδιου του αντιπροέδρου της ΑΔΕΔΥ)
- Τί να σου κάνω εγώ, Πέσ' τα στη "τρόϊκα" !
Θαυμάστε λόγια υπεύθυνου ηγέτου ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους !
Κοντολογίς, ο προηγούμενος λάκισε και χάθηκε στη σκιά και τη σιωπή, συναισθανόμενος τις ιστορικές του ευθύνες απέναντι σ' ένα λαό που τον εμπιστεύτηκε δύο φορές και του οποίου πρόδωσε την εμπιστοσύνη.
Τούτου εδώ, ποιός θα υποδείξει την έξοδο αφού ο ίδιος αδυνατεί να την αντιληφθεί.
Οπωσδήποτε θα υπάρχουν ικανοί άνθρωποι στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και πατριώτες που και να καταλάβουν μπορούν και να αντιδράσουν πρέπει.
Και τεράστια απορία προκαλεί η στάση των ΜΜΕ, που ενώ βλέπουν που πηγαίνει η κατάσταση εξακολουθούν να τον γλείφουν, να τον υποστηρίζουν και να τον πριμοδοτούν με στημένες δημοσκοπήσεις, τύπου...... ο καταλληλότερος ! ! !
Καλά είναι δυνατόν να περιμένει άνθρωπος, σ' αυτόν το τόπο, σωτηρία από "ηγέτη" τέτοιου διαμετρήματος ο οποίος και γιά να εκφωνήσει τ' όνομά του, ακόμη, θα πρέπει να το δει γραμμένο!
Αλήθεια τί περιμένουν ! ! !