Σία κι... αράξαμε!
Πρώτα η ουσία. Όπως διαφαίνεται, υπάρχει καλό κλίμα από πλευράς Βρετανών γιά την επιστροφή στην βάση του. Οι συνθήκες ωρίμασαν, οι οιωνοί άριστοι. Όμως το πράγμα κολλάει στην καταραμένη τυπολατρία, την γραφειοκρατία και το… γράμμα του βρετανικού Νόμου, οπότε αναζητείται φόρμουλα γιά την υπερπήδηση των εμποδίων αυτών. Γιά να χορτάσει ο «σκύλος» και να μείνει κι η «πίττα» γερή. Άρα, ψάχνουμε γιά… Σολομώντα.
Επειδή το πράγμα μοιάζει απλό, με ζητούμενο κάποιο φραστικό τρυκ που θα λύνει τον νέο… «γόρδιο δεσμό», κάνω μερικές σκέψεις που ίσως θα ταίριαζαν με την περίσταση.
Θα μπορούσε να συμφωνηθεί, π.χ., μιά διατύπωση σε ένα συνοδευτικό συνυποσχετικό κάπως έτσι:
«Το Βρετανικό Μουσείο κατέχει συλλογήν αρχαίων γλυπτών, προερχομένη από πώληση, (ή δωρεά;) του τότε κατόχου τους λόρδου Έλγιν. Τα γλυπτά αυτά, γνωστά και ως «Ελγίνεια Μάρμαρα του Παρθενώνος της Ακροπόλεως των Αθηνών», απεκόπησαν από τις μετώπες και τα αετώματα του μνημείου με φιρμάνι του Τούρκου Σουλτάνου Σελήμ Γ΄, κατά την περίοδον τουρκικής κατοχής της Ελλάδος, και μεταφερθέντα εις Αγγλίαν κατέληξαν, ως συλλογή, στο Βρετανικό Μουσείο κατά το έτος 1816.
Σήμερα, το Βρετανικό Μουσείο συνεισφέρει τα εν λόγω μάρμαρα προς συνένωσιν με τα υπόλοιπα υπάρχοντα στο Μουσείο Ακροπόλεως των Αθηνών, προς ολοκλήρωση της μορφής του σπουδαίου μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και την ολοκληρωμένη απόδοσή του εις τον παγκόσμιον θαυμασμό.
Το Βρετανικό Μουσείο διατηρεί, ως δικαίωμα, την κυριότητα των συνεισφερομένων μαρμάρων και το δικαίωμα αυτό θα το ασκήσει μόνον -εάν και εφ΄ όσον- το αθηναϊκό Μουσείο της Ακροπόλεως αποφασίσει και προχωρήσει σε νέο διαχωρισμό του ολοκληρωμένου μνημείου».
Και… ο νοών νοήτω!
Όσο γιά την εμετική και ανθελληνική στάση της μείζονος αντιπολιτεύσεως επί του θέματος, με την αρλουμπολογία και τους βυζαντινισμούς της, αρκεί μιά φωτογραφία, (της αρμόδιας γιά... τα πολιτιστικά!!!), και μιά κεφαλλονίτικη παροιμία: «Ξέρει ο βλάχος τί ΄ναι ο σπόγγος;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου