Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, δύο αλλιώτικοι χαρακτήρες.
Οι εμφανισιακές διαφορές τους τεράστιες. Εύσωμος ο ένας, λιπόσαρκος, ασκητικός ο άλλος. Οι χαρακτήρες τους το ίδιο. Δεξιός ο ένας, αριστερός ο άλλος. Αψύς, τραχύς ο ένας, φωνακλάς. Μετρημένος, ήπιος και χαμηλών τόνων ο άλλος. Πεδίον συγκρούσεως μιά ρηξικέλευθη πρόταση του δευτέρου, σχετικά με την αξιοποίηση και εκμετάλλευση της φαρμακευτικής κάνναβης.
Καινοφανές, πρωτοποριακό και άγνωστο σε βάθος υλικό, που «κουβαλούσε» πίσω του έναν πολύχρονο δυσφημιστικών αναφορών και δημοσιεύσεων, που το κατέτασσε στις παρεξηγημένες και -εν δυνάμει- επικίνδυνες εθισμού, καταστροφικές ναρκωτικές ουσίες.
Ο πρώτος, αψίκορος όπως πάντα και από την προβεβλημένη -υπουργική- θέση του ξεκίνησε μιά έντονα οργίλη, αντιδραστική εκστρατεία με επιχειρήματα ευρείας γκάμας. Από διακωμώδηση και λοιδορία, μέχρι ύψωση εκείνης της μαύρης σημαίας με την νεκροκεφαλή και τα διασταυρωμένα κόκκαλα από κάτω!
Χαμός, όπου ματαίως ο δεύτερος προσπαθούσε, να αρθρώσει λόγον χαμηλότονα και να εξηγήσει τα ανεξήγητα.
Τελικά, ο Μένανδρος δικαιώθηκε και πάλι, («ως χαρίεν άνθρωπος, ει άνθρωπος η»), καθώς οι δύο αντίπαλοι βρήκαν… «γήπεδο» αντιπαραθέσεως των απόψεών τους. Κι αυτό το γήπεδο λέγεται… «γενναιοφροσύνη».
Ο πρώτος -αναγνωρίζοντας το δίκιο, την ωφελιμότητα και την ευκαιρία μεγάλης επιχειρηματικής εκμεταλλεύσεως της φαρμακευτικής κάνναβης- ευθέως, ευθαρσώς και σε όλους τους τόνους ομολόγησε την λάθος αρχική του εκτίμηση. Και με ίδιο θάρρος και στεντόρεια φωνή, αναγνώρισε πλην της λάθος εκτιμήσεως του φυτού, και την καθ΄ όλα προσβλητική γιά την προσωπικότητα του δευτέρου, τακτική καταπολεμήσεώς του, ζητώντας, το ίδιο μεγαλόφωνα… ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ!
(Στέκομαι ιδιαίτερα στην τελευταία λέξη, γιατί η εκφώνησή της απαιτεί τεράστια αποθέματα λεβεντιάς και αυτοκριτικής διάθεσης -γεγονός «ουσιώδες εν ανεπαρκεία»- τόσον στην αναγνώριση, όσον και στην εκφώνηση, καθ΄ όσον την επικαλύπτουν ο άμετρος εγωισμός και η ανόητη αλαζονεία).
Ο δεύτερος, υπερακοντίζοντας σε γενναιοφροσύνη, απεδέχθη το «συγγνώμην» και προσεφέρθη να συνδράμει στην υλοποίηση της επένδυσης.
Τελικά, μπορεί οι δύο να μην καταφέρουν να γίνουν… ιδεολογικοί «φίλοι» -πολύ λογικό- όμως, τουλάχιστον, έπαψαν να είναι «εχθροί»! Κι αυτό είναι το μείζον και σπουδαιότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου