Οι «λαθρομετανάστες» και τα αριστερά φραστικά αγκυλώματα.

 (Γιά να τελειώνουμε μ΄ αυτήν την αηδία).

Είναι γνωστή η γλωσσική αγκύλωση και ένδεια της αριστεράς. Χρησιμοποιούν, συνήθως, λούμπεν «δημοτικιά» βασισμένη στην εγγενή αμορφωσιά τους, ομού με την άρνηση της λόγιας συντηρητικής καθαρεύουσας, την οποία διαστρεβλώνουν χυδαία, (οδός Σόλωνα), καθώς εκφράζει τον καθωσπρεπισμό και την μόρφωση της… «μπουρζουαζίας». Ενίοτε, πλην της «χύμα» αγραμματοσύνης και της απέχθειας της τρίτης κλίσεως, υιοθετούνται, ή απορρίπτονται -αδικαιολογήτως και ανοήτως- και κάποιες λέξεις, ή φράσεις, χωρίς καμμία πολιτική σκοπιμότητα. Γιατί… έτσι! Γιατί, απλά, τις αντικαθιστούν με άλλες, που ταυτίστηκαν με την αριστεροσύνη, επειδή κάποιος ηλίθιος… «σύντροφος» το σκέφτηκε αλλιώς και την… λανσάρισε!

Μιά τέτοια λέξη -ξορκισμένη με τον απήγανο και «αδικοσκοτωμένη»- είναι η λέξη «λαθρομετανάστης» και τα παράγωγά της. Την διαγράφουν και την αντικαθιστούν με το… «παράτυπος μετανάστης», που στην ουσία δηλώνει το ίδιο, καθώς κι αυτή η περίφραση συνομολογεί παράνομη πράξη!

Όμως το πιό ωραίο της ιστορίας είναι η δικαιολόγηση του πράγματος, που αποδεικνύει περίτρανα την αμορφωσιά τους. Δεν υπάρχουν, λένε, «λαθραίοι… άνθρωποι», θεωρώντας το άτοπο στο πρόσφυμα! Και το λάθος τους είναι διττό. Γιατί, αφ΄ ενός, το «λαθρομετανάστης» δεν χαρακτηρίζει τον άνθρωπο, αλλά την πράξη του. Ο άνθρωπος που εισέρχεται λάθρα σε μια χώρα, δυνητικά μπορεί να είναι από λούμπεν «μιζεράμπιλος», ή διωκόμενος πρόσφυγας Αφροασιάτης έως… Σκανδιναβός που διώκεται στη χώρα του και θέλει να κρυφτεί σε άλλη. (Όπως, π.χ., κάποιοι ναζί στην Αργεντινή, μετά τον Β΄Π.Π.). Αφ΄ ετέρου, το πρόσφυμα… «λάθρο-..», ( λάθρα = κρυφίως. Από το λανθάνω), συνοδεύει πλήθος άλλων λέξεων και χαρακτηρίζει ανθρώπινες ενέργειες που ακουόμενες, όχι μόνο δεν εξεγείρουν τους αλληλέγγυους αριστερούς -γιαλαντζί- ανθρωπιστές, αλλά συχνά -όταν χρειαστεί- τις χρησιμοποιούν και οι ίδιοι. Προχείρως αναφέρω τον… «λαθρεπιβάτη» = τζαμπατζή, αυτόν που ταξιδεύει χωρίς εισιτήριο, τον «λαθροθήρα» = αυτόν που κυνηγά παράνομα, (λέγεται και λαθροκυνηγός), τον «λαθραναγνώστη» = διαβάζει τζάμπα τις εφημερίδες που κρέμονται στα περίπτερα, τον «λαθρέμπορο» = αυτόν που εισάγει εμπορεύματα χωρίς να πληρώσει δασμούς, τον «λαθρόβιο» = αυτόν που ζει και κυκλοφορεί χωρίς πόρους (ας πούμε την εφημερίδα… «Αυγή»!!), κ.ο.κ.

Συνεπώς, η ιερή αγανάκτηση της απανταχού ελληνικής αριστερίλας -επί τω ακούσματι της λέξεως «λαθρομετανάστης»- αποτελεί ένα ακόμη σύμπτωμα γελοιότητος, (από τα πολλά που την διακατέχουν).