Η όλη διαδικασία τελευταίου αποχαιρετισμού του τέως βασιλέως Κωνσταντίνου ολοκληρώθηκε κατά τρόπον αντάξιο λαού με υψηλή ωριμότητα και με την παρουσία νεολαίας αξιοσημείωτη.
Αυτό καταδεικνύει, κυρίως στους λιπόψυχους τις απ΄ εδώ όχθης που φοβούνται την επανέλευση στην εξουσία αγροίκων κατσαπλιάδων, τύπου Πολάκη και αμετροεπών και άεργων μειρακίων, τύπου Ζαχαριάδη και Ηλιόπουλου, υπό την… «εμπνευσμένη» ηγεσία πενταμόρφωτων λαϊκιστών δημαγωγών, πως οι φόβοι τους είναι, μάλλον, υπερβολικοί. Υγιείς δυνάμεις υπάρχουν ακόμη στη χώρα. Απλά δεν κορυβαντιούν, δεν ασχημονούν, δεν κραυγάζουν. Σκέπτονται λογικά, αποφασίζουν ανεπηρέαστα και αναμετρώνται στην κάλπη.
Και γιά να μην φανεί πως, φορτιζόμενος συγκινησιακά, εξοκείλω από την πραγματικότητα, υπενθυμίζω προς κάθε αιθεροβατώντα νοσταλγό παρελθουσών -ανεπιστρεπτί- ιστορικών καταστάσεων, τον αμφιλεγόμενο, αλλά διδακτικό, τελευταίο χρησμό της Πυθίας Νικάνδρας. Χρησμό με τον οποίο… έκλεισε το «μαγαζί», που λεγόταν «Μαντείο των Δελφών». Τον ζήτησε ο νοσταλγός της αρχαίας θρησκείας του Δωδεκαθέου Αυτοκράτορας Ιουλιανός, (361 – 363 μ. Χ.), πριν εκστρατεύσει -το 362- κατά των Περσών.
«Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλέουσα, απέσβετο και λάλον ύδωρ».
Και γιά όσους δυσκολεύονται στην κατανόηση, τον αποδίδω σε ελεύθερη μετάφραση:
«Πείτε στον βασιλιά, πως ο Φοίβος Απόλλων δεν έχει πλέον κατοικία, γιατί γκρεμίστηκε το περίλαμπρο παλάτι του. Δεν υπάρχει πιά ούτε μαντική δάφνη, ούτε πηγή ομιλούσα, καθώς το νερό που μιλούσε στέρεψε»
Επιμύθιον: Μιά "ιδιωτική" κηδεία, δίδαγμα αξιοπρέπειας. Ελπίζω να γίνομαι αντιληπτός τοις πάσι. Και από τους «χολεριάρηδες» ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου