Έκτακτη είδηση: "Φέρτε μου ένα μαντολίνο". "Έφυγε" η Ζωή Φυτούση!

...συνεχώς πτωχεύοντας από αξίες και σύμβολα.

   Μόλις πληροφορήθηκα την "φυγή" από τη ζωή ενός ακόμη ειδώλου που σηματοδότησε μιά συγκεκριμμένη εποχή.

   Η καταθλιπτική περιρρέουσα συγκυρία μεγαλώνει τη θλίψη μου γιά ένα ακόμη κλείσιμο παραθύρου, από εκείνα που έφερναν δροσερό αέρα στα χρόνια της πρώιμης νιότης μου. Έσβησε η τραγουδίστρια μιάς τρυφερής συγκίνησης που η νεανική ορμή μετουσιώνε σε αισιοδοξία γιά ζωή και αφετηρία δημιουργικής διάθεσης όλων όσοι βρισκόμαστε, τότε, στο κατώφλι της.
   Μέσα από το "Μαντολίνο" του Χατζηδάκι και της Φυτούση και τον Επιτάφιο των Θεοδωράκη και Μπιθικώτση, η θλίψη του θανάτου που μελοποίησαν, ξεπεταγόταν, μετουσιωμένος, ο ενθουσιασμός της ζωής, η οποία απλωνόταν μπροστά μας σαν απέραντη πεντακάθαρη θάλασσα και μας προκαλούσε να την... κολυμπήσουμε.  Να παλαίψουμε με τα κύματά της και να την κατακτήσουμε. Σε αντίθεση με το βοθρόλυμα που περιμένει τώρα γιά να πνίξει την σημερινή νεολαία.

   Ζωίτσα μου καλοτάξιδη και... καλή αντάμωση. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει... "Ταχυδρόμε" μου!