Ο τυχοδιωκτισμός Μπαρουφάκη, το παράλληλο νόμισμα και ο πρώτος διδάξας Ντενγκ Χσιάο Πινγκ με το ενδιάμεσο "ρένμιμπι".

Η Ιστορία, όταν επαναλαμβάνεται, το κάνει ως φάρσα.

Ο καλύτερος πωλητής... φυκίων γιά μεταξωτές κορδέλες.

    Είναι πασίγνωστο. Όλες οι χώρες με κλειστή οικονομία -διάβαζε κομμουνιστικές- έτρεφαν αγιάτρευτο έρωτα γιά συνάλλαγμα. Αυτό τους έδινε πρόσβαση στις εισαγωγές ειδών που αυτές δεν παρήγαγαν, ή η παραγωγή τους ήταν ανεπαρκής. Οι όποιες προμήθειες από το εξωτερικό γινόταν είτε με ανταλλαγές προϊόντων σε συμφωνημένες τιμές -κλήρινγκ- είτε με αγορές από συγκέντρωση -πάση θυσία- σκληρού ξένου νομίσματος, κυρίως δολλαρίων Αμερικής. Εννοείται πως σε όλη αυτή την διαδικασία απόκτησης δολλαρίων, η φαυλότητα, ο φαβοριτισμός της κομματικής νομενκλατούρας και η διαφθορά είχαν κυρίαρχη θέση. Όσοι είχαν επισκεφτεί κομμουνιστική χώρα γνωρίζουν πως η μαύρη αγορά ανταλλαγής νομισμάτων ήταν τρεις με πέντε φορές πάνω από την επίσημη ισοτιμία.

   Οι Κινέζοι, σοφοί και πρωτοπόροι, διά του σπουδαιότερου ηγέτη της Ιστορίας τους, του δαιμόνιου Ντενγκ Χσιάο Πινγκ -αυτού που δήλωνε πως αδιαφορούσε γιά το χρώμα της γάτας, αρκεί αυτή να πιάνει ποντίκια- είχε εφεύρει αυτό που ο νάρκισσος Μπαρουφάκης -μυημένος από τον Αμερικανοκορεάτη Γκλεν Κιμ- "πούλησε" στους κουτοπόνηρους αριστερούς ηγέτες -Τσίπρα, Παπά και σια-  που τον άκουγαν μαγεμένοι, γιά δικό του σχέδιο! Ένα παράλληλο νόμισμα, ελληνικής κοπής και εσωτερικής κυκλοφορίας που θα επέτρεπε την σάρωση των ευρώ από το κράτος και την διοχέτευσή τους κατά τις κρατικές ανάγκες, με την αγορά να πλημμυρίζει από... ψευτονομίσματα-κουπόνια χωρίς καμία αξία εκτός συνόρων! Κάτι σαν το νόμισμα του παιχνιδιού... "Μονόπολη".

   Έχοντας ταξιδέψει τον Οκτώβριο του '78 στην Κίνα, έχω πλήρη επίγνωση του νομισματικού τρυκ του παράλληλου νομίσματος, το οποίο βόλεψε και το ελληνικό γκρουπ, μιά χαρά. 

   Η ιστορία έχει ως εξής: Το επίσημο νόμισμα λέγεται γιουάν και είχε μιά ισοτιμία που δεν θυμάμαι τώρα. Ας πούμε: 1 δολλάριο = 1 γιουάν. Λόγω των γνωστών ελλείψεων της κάθε κομμουνιστικής οικονομίας, στην Κίνα -όπως και σε κάθε κομμουνιστική χώρα- υπήρχε άσβεστη δίψα των εχόντων αρκετά γιουάν -κυρίως νομενκλατούριων- προκειμένου ν' αποκτήσουν δολλάρια και μέσω αυτών, πρόσβαση σε πολυτελή και σπάνια καταναλωτικά αγαθά, τα οποία επωλούντο σε ειδικά καταστήματα και μόνο με συνάλλαγμα.  Η δίψα αυτή τροφοδοτούσε τη μαύρη αγορά δολλαρίων με την ανεπίσημη ισοτιμία να φτάνει στο 1 : 3!

   Ο Ντενγκ σκέφτηκε το εξής μεγαλοφυές: Δημιούργησε ένα ψευτονόμισμα -το ρένμιμπι-  χωρίς καμία εξωτερική αξία και αναγνώριση, αλλά με εσωτερική αποδοχή και κυκλοφορία. Στο νόμισμα αυτό -το ρένμιμπι- έδωσε την ανταλλακτική ισοδυναμία της μαύρης αγοράς, δηλ. 1:3, με την υποχρέωση ανταλλαγής δολλαρίου σε ρένμιμπι μόνο από τα επίσημα κρατικά ανταλλακτήρια. Έτσι ο τουρίστας αντί να διακινδυνεύει σε παράνομες μαυραγορίτικες συναλλαγές, το κάνει επικερδώς και ασφαλώς και αποκτά αυξημένη αγοραστική δύναμη, έναντι του επίσημου νομίσματος γιουάν. Ταυτόχρονα, απαγόρευσε να γίνονται δεκτά -παντού- τα δολλάρια. Κανείς Κινέζος δεν τα έπαιρνε, αφού πουθενά δεν μπορούσε πληρώσει μ' αυτά! Όμως η... δίψα του στρεφόταν στην απόκτηση ρένμιμπι, δηλαδή του ψευτονομίσματος, με τα οποία έκανε τη δουλειά του. Τελικά, με την δημιουργία αυτού του αεριτζίδικου νομίσματος, όλοι έμεναν ευχαριστημένοι! Οι ξένοι εκμεταλλεύονταν την υπεραξία, οι ντόπιοι μαυραγορίτες το ίδιο και όλο ανεξαιρέτως το εισαγόμενο συνάλλαγμα όδευε, εκ του ασφαλούς, στα κρατικά ταμεία! Σχέδιο μεγαλοφυές!!!

   Αυτό το σχέδιο, η στήλη το είχε ξαναδημοσιεύσει προ αρκετού χρόνου, ίσως και χρόνων, χωρίς ιδιαίτερη απήχηση, αφού -τότε- δεν αποτελούσε ορατή απειλή και, άρα, δεν είχε ελληνικό ενδιαφέρον. Τώρα όμως που το φάσμα του μας πλησίασε επικίνδυνα, καλόν είναι να προσεκτεί από τους αναγνώστες της στήλης. Γιατί αυτός ο μηχανισμός της απελπισμένης προστασίας και μετά μανίας περισυλλογής των σπανιζόντων ευρώ, με αντίστοιχη πλημμυρίδα της χώρας από άχρηστα κουρελόχαρτα, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την κοινωνία στην οικονομική εξαθλίωση. Άδεια ράφια, ανεργία, ένδεια, έλλειψη καυσίμων και ενέργειας και εξάπλωση του κράτους των Εξαρχείων σε όλη την επικράτεια! Εγκληματικότητα, φόβος, αναρχία, ανασφάλεια στα ύψη, με τον λαϊκισμό διάχυτο, την κατάργηση του έννομου κράτους και στο βάθος... Βενεζουέλα και σοβιετία. Γιά πληρέστερη ενημέρωση και κατανόηση του τί εγκληματικά εξωφρενική κατάσταση πήγε να στηθεί στην ανύποπτη πλάτη μας, απευθυνθείτε στις επικίνδυνες και αρρωστημένες αποκαλυπτόμενες ανοησίες ενός τυχάρπαστου νάρκισσου, που έχει το θράσος να τις δημοσιεύσει. Προφανώς γιά να εκδικηθεί όσους τον εκπαραθύρωσαν.

   Η αφροσύνη που τόσο χαζοχαρούμενα επέδειξε ο άσοφος και αφελής λαός, με επικίνδυνες επιλογές τυχοδιωκτικών πειραματισμών, έχει μεγάλο κόστος, σοβαρές επιπτώσεις και μακροχρόνιες συνέπειες. Και όλα πληρωθούν σε βάθος αρκετών γενεών. "Αμαρτίαι γονέων, παιδεύουσι τέκνα" Και όχι μόνο. Και εγγόνια και δισέγγονα και... βλέπουμε! 
   Στερνή μου γνώση...  

ΥΓ.  Προ χρόνων, είχα αναρτήσει ένα κόλπο-τρυκ αεριτζίδικης κυκλοφορίας ενός χαρτονίσματος, με αντίστοιχη εξόφληση πλήθους βερεσέδων. Γιά όσους θυμούνται το παράδειγμα αναφερόταν σε ένα ταξί στο Πήλιο. Θα ψάξω και θα το αναδημοσιεύσω αυτούσιο. Η οικονομική ταχυδακτυλουργία Μπαρουφάκη.

ΥΓ2.   Η στήλη επαίρεται γιά μαντικές ιδιότητες. Όποιος αμφιβάλλει ας ανατρέξει στην σχετική ανάρτηση του Σαββάτου, 7/11/2015, με θέμα: "Η νέα οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης. Καλομελέτα κι έρχεται". Γιά όσους βαριούνται να ψάξουν, θα το αναρτήσω πάλι αύριο.