Και κουτοπόνηρος και χαζοχαρούμενος!

"Γιατί χαίρετε ο κόσμος και χαμογελά πατέερα;"!!!

Η 6η Καρυάτις. Άρτι ενσκήψασα εκ του Βρετανικού Μουσείου. Τσιφ γιά την 43η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας!

   Προχθές στον ΑLPHA, σε μιά συνέντευξη ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στους ολίγους εναπομείναντες οπαδούς του, σαν εκείνη την ανόητη που πάει γιά Νόμπελ βλακείας, όπως έδειξα προ ημερών σε συνημμένο διασκεδαστικό βίντεο και έκτοτε την παρατηρώ ως μόνιμη τηλεοπτική γλάστρα σε πάνελ μεσημεριανής "κουτσομπόλιαν" εκπομπής,  δικαίωσε και τους τέσσερις χαρακτηρισμούς που εμπεριέχονται στον τίτλο της ανάρτησης.

   Το «κουτός» συνομολογείται από τον ίδιο και με περισσή, μάλιστα, αφέλεια καθ’ όσον επί χρόνια θεωρούσε την αναμέτρηση με τους Ευρωπαίους εταίρους απλή και εύκολη υπόθεση. (Go back Madame Merkel, εμείς θα παίζουμε τον ζουρνά κι οι αγορές θα χορεύουν, θα μας παρακαλάν να μας... δανείσουν!!!, κ.λπ. κ.λπ.).

   Το «πονηρός» γιατί προσπαθεί, ακόμα και σήμερα που έχει αποκαλυφθεί η παντελής γύμνια του σε ικανότητα διακυβέρνησης, να παραπλανά και κοροϊδεύει τον λαό. («Του χρόνου βγαίνουμε από τα μνημόνια», ενώ είναι πασίγνωστο πως έχει υπογράψει μνημονιακές επιτροπείες μέχρι το 2060).

   Το «χαζός» προκύπτει από το ότι επί χρόνια είχε πέσει θύμα -μαζί με την ανίδεη περί τα οικονομικά κομμουνιστική του ομάδα- ενός τυχοδιώκτη τσαρλατάνου που του μοστράριζε απίθανα και εξωγήινα σχέδια γιά παράλληλα, κάθετα και διαγώνια νομίσματα και άλλες τέτοιες αηδίες που κρατούσαν αυτόν και το αλμπάνικο επιτελείο του μαγεμένο.

   Το «χαρούμενος» τεκμαίρεται ως αυταπόδεικτα πραγματικό. Ένα παντελώς άξεστο και αμόρφωτο μειράκιο, απροσάρμοστο κοινωνικά και ανίκανο για παραγωγή σοβαρού έργου, με μόνο εφόδιο το θράσος, την αλαζονεία, την ιταμότητα και τις ξεπερασμένες μαρξιστικές αγκυλώσεις, κατόρθωσε με παραμύθια, ψέματα και πειθώ να παρασύρει και κλέψει την εμπιστοσύνη των αφελών και ταλαιπωρημένων από μνημόνια και λιτότητα μαζών. Πουλώντας αφειδώς υποσχέσεις και φρούδες ελπίδες παραπλάνησε τον λαό και του κάθισε στο σβέρκο. Βόλεψε την κομπανία του και υποδόρια απεργάζεται επιβολή απεχθούς καθεστώτος σοβιετικού τύπου, με πολλές πιθανότητες επιτυχίας, αφού απευθύνεται σε λαό τύποις ευφυή και ουσία αφελή, ευκολόπιστο και ευεπίφορο στο... "αφήγημα". Με τέτοια δεδομένα, πώς να μην είναι χαρούμενος και αισιόδοξος!

   Παρ’ όλες τις απιθανότητες που ισχυρίζεται και την διάχυτη ευδαιμονία που μόνο ο ίδιος βλέπει να υπάρχουν στη χώρα, π.χ. η ασφάλεια, την ώρα που ο Ρουβίκωνας επελαύνει στην Βουλή ανενόχλητος  και ατιμώρητος, ή καταστρέφει συστηματικά -ανεμπόδιστος- ακυρωτικά μηχανήματα στις συγκοινωνίες, η πιό εντυπωσιακή, γιά μένα, ατάκα του μειονεκτούντος σε διοικητικές ικανότητες και πλεονεκτούντος στην παρλαπίπα πρωθυπουργού ήταν η εξής: «Κύριε Σρόιντερ, θα σας μιλήσω με... ειλικρίνεια»!