Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

Μιά χώρα στον αστερισμό της Αριστεράς και της... "προόδου"!

Το τέλος της Μεταπολίτευσης.
 Η εγκαθίδρυση αριστερού καθεστώτος και... μη χειροτερα!
Αποτέλεσμα εικόνας για κυριτσης γ.
Η πρόοδος... αυτοπροσώπως! Τυπικό δείγμα Κρο-Μανιόν μεταβαίνοντος προς την ανώτερη παλαιολιθική περίοδο. Απόδειξη η γυαλαμπούκα και το σκουλαρικάκι. (45.000 χρόνια π. Χ., περίπου)
   Μετά από 2,5 χρόνια ανιχνευτικού χαρακτήρα, η κυβέρνηση αποτιμά τα... «κατορθώματά» της και προχωρεί στην επόμενη φάση. Βασική παράμετρος διαμόρφωσης περαιτέρω πολιτικής, οι αντοχές κατά το μέγεθος της βλακείας του... ευφυέστερου λαού του κόσμου. Και όπως δείχνουν τα... «βλακόμετρα», υπάρχει σοβαρή ενθάρρυνση. Έτσι, μετά την πρώτη δειλή εμφάνιση του Πετρόπουλου -αλεξικέραυνο στα πρώτα αντικυβερνητικά... «γαμ....ίδια»- ακολούθησε ο... Μέντωρ με τα επιτυγχανόμενα θαύματα, ο Κατακούτελος με την... απογείωση, (ώπα!!!), και τέλος -αποχαλινωμένοι εντελώς- οι γνωστοί φιρφιρίκοι Ζαχαριάδης, Μπαλαφάρας, Ρήγας, Βαρεμένος και σία, που ξεθαρρεύοντας εκτελούν με ζήλο τις νέες οδηγίες επικοινωνιακής παραπληροφόρησης. Αλλάζουν κασέτα αμύνης και αποθεώνουν, πλέον, τις κυβερνητικές επιτυχίες. Πιστοποιείται τώρα, από ευμάρεια μέχρι... ευεργεσία της φιλολαϊκής μας κυβέρνησης προς τον λαό, υπό μορφή μαγικής εικόνας. Όπως  στο γνωστό παραμύθι του Άντερσεν, που τα υπέροχα μαγικά ρούχα του βασιλιά, μόνο οι πολύ έξυπνοι μπορούσαν να διακρίνουν. Κάποιοι, σαν τον Βέττα και την Αυλωνίτου, να πούμε! Γιά τους άλλους... "χεστ...με", με το συμπάθιο. 
   Σχετικά, αναμένεται εναγωνίως τοποθέτηση Τζαναμπετόπουλου ή, έστω, του συμπαθούς Μάδρα,  που βγάζει και περισσότερο γέλιο!

 Αμ' έπος, αμ' έργον! Ο Τζαναμπετόπουλος μεταμφιεσμένος δηλώνει...



   Μέχρι τώρα η κασέτα του χαλκείου της Κουμουντούρου καθοδηγούσε τα συριζαρέικα φερέφωνα, περίπου ως εξής: «Η απάντηση σε ερώτηση σχετικά με σαχλαμάρα, αστοχία ή κωλοτούμπα του κυβερνητικού έργου θα αρχίζει έτσι»: "Η ΝΔ......." και όταν, στη συνέχεια, ο ερωτώμενος φιρφιρίκος στριμωχνόταν, η οδηγία έδινε την εξής οδό διαφυγής: «Θα λέτε: "...και οι προηγούμενοι τα ίδια έκαναν γιά σαράντα χρόνια που μας κυβερνούσαν. Μας... κατέστρεψαν, μας χρεωκόπησαν και μας έριξαν στα μνημόνια και τους... τοκογλύφους»! Και αυτομάτως, η αριστερή αφέλεια θα ένοιωθε δικαιωμένη και... ικανοποιημένη! "Μωρέ κάλλιο ξερό ψωμί, παρά αυτός ο που...ς  ο Σαμαράς"!
   Με τον καιρό αυτή η καραμέλα έλειωσε και χάθηκε η γλύκα της. Όλο και περισσότεροι μικρόμυαλοι άρχισαν να συνειδητοποιούν πως στην μεταπολίτευση -παρά τα λάθη και τα οικονομικά εγκλήματα που διαπράχτηκαν τότε- η άνοδος του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων ήταν εντυπωσιακή αλλά, εν πολλοίς, πλαστή και αδικαιολόγητη. Απαράδεκτη με βάση τις πραγματικές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Ενδεικτικά και από προσωπική εμπειρία, αναπολώ κοιτώντας από την βεράντα μου στην Ερέτρεια απέναντι τον Ωρωπό και θυμάμαι το 1976 μιά απέραντη ερημιά και σκοτεινιά. Κάθε αυτοκινήτου που κατέβαινε νύχτα το βουνό από το Μαρκόπουλο, τα κινούμενα φανάρια μαρκάριζαν την πορεία του μέχρι κάτω! Σήμερα, από Κάλαμο μέχρι Χαλκίδα, η ακτογραμμή -και όλο το βάθος μέχρι πέρα τις κορυφές- είναι πυκνοδομημένη και αστραποβολεί από από φωτα,  καταδεικνύοντας συνάμα την στρεβλή ανάπτυξη! 
   Αναμφιβόλως, το μείζον των κεφαλαίων που "τσιμέντωσαν" ολόκληρη τη χώρα ήταν δανεικό, επιπόλαιο και χωρίς υγιές οικονομικό υπόβαθρο. Σαν το αχυρένιο σπιτάκι στο παραμύθι με τον λύκο και τα τρία γουρουνάκια. Όπου, στο πρώτο φύσημα του λύκου το πήρε και το σήκωσε! 
   Το αριστερό ανεύθυνο παραμύθι: "Η αριστερά δεν κυβέρνησε, άρα δεν ευθύνεται!", δυστυχώς γιά δαύτους, δεν έχει... δράκο. Μπορεί να μην κυβέρνησε η αριστερά, αλλά με τα συνδικάτα που εξουσίαζε -απ' άκρου σ' άκρο- ξεσήκωνε τον άφρονα λαό σε παράλογες και μαξιμαλιστικές απαιτήσεις, με συνεχείς, μαχητικές και αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις. Ποιός δεν θυμάται τους Φωτοπουλέους να κατεβάζουν διακόπτες στη ΔΕΗ, τους Σταμουλοκολάδες να προπηλακίζουν -πίσσα και πούπουλα- τους λεωφορειούχους, τους Πρωτοπαπάδες να κλείνουν τις Τράπεζες γιά 1,5 μήνα, τους αγροτοπατέρες να κάνουν επαναστατική γυμναστική φράζοντας δρόμους με τα τρακτέρ κάθε φθινόπωρο, τους εργατοπατέρες να πτωχεύουν τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, να διώχνουν την Pirelli στην Ιταλία, και πλήθος άλλων καταχρηστικών και καταστρεπτικών ενεργειών. 
   Όλα αυτά τα δημαγωγικά και λαϊκίστικα απαιτητικά τερτίπια κατέβαζαν, με το παραμικρό, τον λαό στους δρόμους και τα... "παντελόνια" των εκάστοτε κυβερνήσεων! Αυτές, γιά να μην υστερήσουν... ενέδιδαν σε παράλογες απαιτήσεις και παροχές -επίδομα... προπέλας, επίδομα έγκαιρης προσέλευσης, κ.λπ.-  που οδηγούσαν, με μαθηματική ακρίβεια, σε αφειδή δανεισμό και γιγάντωση χρέους. Ποιός δεν θυμάται την ενδοτικότητα του ανόητου Χατζηγάκη, υπουργός -τότε- Γεωργίας, που μοίρασε παράνομες επιδοτήσεις στους φωνασκούντες αγρότες, που υποδαυλίζονταν όμως από τον καβαλλάρη των τρακτέρ... Τσίπρα! Αποτέλεσμα; Και... "ξεράσαμε" πίσω 500 εκατομμύρια ευρώ στην Ε.Ε. και έχουμε τον Τσίπρα να κατηγορεί την τότε κυβέρνηση γιά την αγροτική κομπίνα! 

   Κοντολογίς, σταθερά διαμορφωμένη άποψη της στήλης είναι πως μεγαλύτερη οικονομική ζημιά στη χώρα έχει κάνει μετά την μεταπολίτευση, μιά ανεύθυνη, δημαγωγική, λαϊκίστικη και χωρίς μέτρο αντιπολίτευση, με ισχυρή απήχηση στον άφρονα λαό, παρά μιά αμήχανη κυβέρνηση που πασχίζει -επίσης ανοήτως- να μην φανεί μειοδότρια στον παραλογισμό της αντιπολίτευσης.
   Και γιά να τελειώνουμε με το βλακώδες σλόγκαν:  «Τα μνημόνια έφεραν την πτώχευση»! Η αλήθεια είναι στο αντίστροφο. Η εξήγηση απλή, ακόμη και γιά τον τελευταίο πανύβλακα, ή κουτοπόνηρο αριστερό προβοκάτορα. Αν η χώρα δεν αντιμετώπιζε την πτώχευση με τα ταμεία άδεια, ποιός ο λόγος να ζητήσει -τίρα, βίρα και "σώσον ελέησον"- δάνειο απελπισίας,  που συνεπάγετο αναπόφευκτα, όρους και προϋποθέσεις δανεισμού, δηλαδή... "μνημόνιο". Βεβαίως, η αναγκαιότης άμεσου δανεισμού, προκειμένου να πληρωθούν επειγόντως μισθοί, συντάξεις και λοιπές κρατικές ανάγκες, ουδόλως αθωώνει όλους εκείνους τους ανόητους, άχρηστους και επίορκους ηγέτες που -γιά όσους και όποιους λόγους- συνέβαλαν στο άδειασμα των δημόσιων ταμείων και έσπρωξαν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής και τον... έρωτα του ΔΝΤ. Όσο γιά τον χαρακτηρισμό... "τοκογλύφοι" των εταίρων, όταν κάποιος σε δανείζει με 1-1,5%, δανειζόμενος ο ίδιος αυτά που σε δανείζει με επιτόκια αγοράς, μόνο με... τοκογλύφο δεν μοιάζει. Όταν -και αν- βγούμε ποτέ στις αγορές, θα μετανοιώσουμε πικρά γι' αυτές τις κουταμάρες που ανεύθυνα εκστομίζονται, αφού τα μνημονιακά δάνεια θα μοιάζουν... λουκούμια.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου