«Αυτοί» και «Εμείς». Η άνιση μάχη των διαφορών μας.

Η ήρεμη σιγουριά της αυτογνωσίας ποιότητος και το αγχώδες κομπλεξικό κυνηγητό του να δείξουμε... καλύτεροι.

   Σχετικά με τον πρόσφατο θόρυβο που δημιουργήθηκε από έναν διάλογο που ξεκίνησε ο Κώστας Μπακογιάννης -προς κέντρα λακτίζοντας κατά τη γνώμη μου- με τον αμετανόητο υιό Κουφοντίνα, διατυπώνω κάποιες σκέψεις.

   Από την μιά μεριά προβάλλεται η μεγαλόψυχη και μεγαλόπρεπη ενωτική διάθεση της δεξιάς, με την άφεση ζωγραφισμένη στο ήρεμο και σταθερό βλέμμα του Μπακογιάννη και από την άλλη το μίσος και η συμπλεγματική αντίστοιχη της αριστεράς, αποτυπωμένη στο ψυχρό, άγριο και  βλοσυρό μάτι του γιού Κουφοντίνα. Μάρτυρες αδιάψευστοι οι σχετικές φωτογραφίες.

   Από την μιά μεριά ένας μετρημένος εργάτης της κατάργησης των διαχωριστικών γραμμών -αν και αθώο θύμα του παραλογισμού της διαιώνισής τους- και από την άλλη, ένας πορωμένος και αμετανόητος ψευτοεπαναστάτης -γιός στυγνού φονιά και εν δυνάμει φονιάς κι ο ίδιος- εκφραστής ενός μόνιμου διχασμού, στα πλαίσια της ηλίθιας ιδεολογίας που πρεσβεύει. Με τη σκυταλοδρομία αναίτιων δολοφονιών, ως λύση κοινωνικών προβλημάτων. 
   Ο γιός του θύματος προσφέρει λήθη και άφεση μεταξύ των κατιόντων συγγενών των πρωταγωνιστών μιάς ιδεολογικής κωμωδίας που η χρήση όπλων την μετατρέπει σε τραγωδία, χωρίς να επεμβαίνει στα χωράφια της δικαιοσύνης. Όμως, ο βαδίζων στ' αχνάρια του αμετανόητου εγκληματία πατέρα, γιός, (το μήλο κάτω απ' τη μηλιά), την αρνείται και απαιτεί θρασύτατα όπως ο φονιάς πατέρας του, καταδικασμένος, τελεσίδικα, από τη δικαιοσύνη γιά πολλαπλές δολοφονίες σε 11 φορές ισόβια -συν 25 χρόνια κάθειρξη- να κυκλοφορήσει πάλι ελεύθερος γιά να συνεχίσει -απερίσπαστος και αμετανόητος- το παρανοϊκό και εγκληματικό του έργο. Τζάμπα και ατιμώρητη μαγκιά, δηλαδή, αλλά με... τακτ, όπως ο ίδιος δηλώνει πως διαθέτει! Αρπάζουμε ένα περίστροφο, σκοτώνουμε αδιακρίτως θεωρώντας πως εκφράζουμε τη Θεία Δίκη και τον Νόμο, αυτοπροσώπως και όπως εμείς τον ερμηνεύουμε, και... δεν τρέχει τίποτα! Αν μας πιάσουν, δικάσουν και καταδικάσουν, τότε βγαίνουν στους δρόμους οι παράφρονες ομοϊδεάτες μας και φωνάζουν... "Λευτεριά στον... Κουφοντίνα"!

   Και τώρα, όποιος πιστεύει πως τα χάσματα γεφυρώνονται και οι διαχωριστικές γραμμές καταργούνται με την πειθώ, τον διάλογο, την καλή πίστη και πολιτισμικό επίπεδο που καλλιεργείται και εποπτεύεται από υπουργούς Παιδείας σαν το Μπαλντά, τον Φίλη, τον παλαβό Ζουρλάρη και τον τελευταίο μπαρμπα-Μυτούση και από υπουργούς προστασίας του πολίτη σαν τον Τόσκα και τον -προηγούμενο- Πανούση, είναι μακριά νυχτωμένος.

   Αν δεν κλείσει σύντομα η καταστροφική και αντικοινωνική αριστερή παρένθεση που, κυβερνώντας τυχοδιωκτικά και ανερμάτιστα, ενθαρρύνει τα περιθωριακά εγκληματικά φίδια να βγούν από τη φωλιά τους και να απειλούν με το θράσος, την ιταμότητα και το δηλητηριώδες δάγκωμά τους την κοινωνία, το πρόβλημα θα διαιωνιστεί και η μόλυνση θα επεκταθεί. Τουλάχιστον, σε κανα-δυό γενιές ακόμη. Και βλέπουμε... Μέχρι να αποπλυθεί η χώρα, εκλογικευόμενη, από το αντιανθρώπινο κομμουνιστικό καρκίνωμα.

 

Κώστας Μπακογιάννης:

   «Θα ήθελα ο γιός μου να μπορέσει κάποια στιγμή να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον εγγονό του Κουφοντίνα». 

 

Έκτορας Κουφοντίνας:

   «Κώστα, αν ο γιός μου καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τον γιό σου θα τον είχα αποκληρώσει πρώτα εγώ. Κενά και υποκριτικά ευχολόγια, την στιγμή που αυτή η οικογένεια παρεμβαίνει στην «δικαιοσύνη» δηλώνοντας ευθαρσώς: «Κανένας νόμος δεν θα βγάλει έξω τον Κουφοντίνα». Αυτά επί της βεντέτας. Πολιτικά μιλώντας, θα μας χωρίζει πάντα, ούτως ή άλλως, η άβυσσος των ταξικών μας θέσεων. Διδαχθείτε τουλάχιστον όμως λιγάκι τακτ από τους παραδοσιακούς εσωκομματικούς σας αντιπάλους».

   ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
   Την στήλη δεν την εκπλήσσει η οφθαλμοφανής συνολική ποιοτική διαφορά, στο συγκεκριμμένο δείγμα. Έχει κατασταλαγμένη και τεκμηριωμένη άποψη, διαμορφωμένη από χρόνων και μέσα από βαθειά γνώση προσώπων και πραγμάτων. Δυστυχώς, η διαβολική αριστερή προπαγάνδα, σε συνδυασμό με την αγαθιάρικη αντιμετώπισή της από την δεξιά και την αφελή ευπιστία του μη γνωρίζοντος πονοψυχιάρη λαού, έχτισε έναν μύθο που μετέτρεψε τις κατσαπλιάδικες αντάρτικες ορδές σε... "δημοκρατικό στρατό", τους κατσικοκλέφτες πλιατσικολόγους σε... στρατιωτική επιμελητεία και τους σύγχρονους ψυχρούς δολοφόνους σε "λαϊκούς αγωνιστές" κατά του... κατεστημένου, που ρουφά το αίμα του εργαζόμενου λαού με το...καλαμάκι! Με επιστέγασμα της άθλιας προπαγάνδας το περίφημο... "ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς"! 

   Το πού οδήγησαν σήμερα τη χώρα όλες αυτές οι παπαρδέλες είναι γνωστό και απτό.  Το απόστημα του Μπαρουφάκη gate, που μόλις έσκασε και όζει, χαρακτηριστικό αριστερής πραγματικότητος, αποπνέει αηδία και δεν αιφνιδίασε τους γνώστες. (Η στήλη παραπέμπει σε σχετικές προφητικές αναρτήσεις της, ευθύς άμα τη αναλήψει της διακυβέρνησης της χώρας  από τον ανερμάτιστο, τυχοδιωκτικό και μοιραίο γι' αυτήν αριστερό εσμό).