Θέσεις - Απόψεις
Σιχαίνομαι απεριόριστα αυτούς που βάζουν τα παιδιά τους μπροστάρηδες, στην πιό τρυφερή τους ηλικία, να γίνουν πολιορκητικοί κριοί και όργανα εξυπηρέτησης των πολιτικών τους απωθημένων.
Περιφρονώ βαθύτατα όσους θυσιάζουν τη νεανική αμεριμνησία σκοτώνοντας πρόωρα την παιδική αθωότητα, γιά χάρη δήθεν, εκδημοκρατισμού της Παιδείας. Όλους εκείνους που στέλνουν στο θυσιαστήριο, άβγαλτους Ισαάκ και ανύποπτες Ιφιγένειες, τα νεαρά σπλάχνα τους, μετασχηματίζοντάς τα εγκληματικά, σε μικρομέγαλους, ανώριμους και άκριτους επαναστατίσκους, ξεσκολισμένους, αλλοτριωμένους και πρόωρα γερασμένους. Πυροτεχνήματα μιάς χρήσεως!
Λυπάμαι αφόρητα γιά τα να νεαρά βλαστάρια, που πριν ανθίσουν και καρπίσουν, γίνονται μέσα εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους γονείς τους, οι οποίοι τα σπρώχνουν με τα χέρια τους στον γκρεμό (και τη χώρα στον διάολο), προκειμένου να εξιλεώσουν τη δική τους ανικανότητα κι αποτυχία στη ζωή, επιζητώντας ανεξαργύρωτη ρεβάνς.
Καταλήψεις, βιαιότητες, βανδαλισμοί και άλλα έκτροπα φέρνουν τη χειρότερης μορφής φασιστική συμπεριφορά στον χώρο της εκπαίδευσης, καταλύοντας κάθε έννοια δημοκρατίας, αλλά και λογικής. Όπου οι πολλοί, κατατρομαγμένοι και προπηλακιζόμενοι χυδαία, υποτάσσονται στη θέληση των λίγων! Εν ονόματι της δημοκρατίας!
Από τη στιγμή που ο τρισκατάρατος, (γνωστόν ποιόν εννοώ), φύτεψε το σπόρο του κομματισμού και της πολιτικοποίησης στα σχολεία όλων των βαθμίδων, καλλιεργήθηκαν και θέριεψαν ζιζάνια που έφεραν τα πράγματα της Ελληνικής Παιδείας στο σημερινό μπάχαλο. Στην ασχήμια, την απείθεια, την αμορφωσιά, τη διάλυση!
Η Ελλάδα, μετά τον Εμφύλιο, σε χρόνια έντονης πολιτικής οξύτητος και αντιπαλότητος, τα πήγε μιά χαρά κρατώντας την πολιτική μακριά από τα θρανία και έβγαλε πληθώρα πνευματικών ανθρώπων, στο βαθμό τουλάχιστον, να μιλούν και να γράφουν σωστά!
Από τη στιγμή που έγιναν πρυτάνεις κάτι Μαρκάτοι, (σας εμπνέει γιά πρύτανης η λαχαναγορίστικη φάτσα του;), κάτι Πελεγρίνηδες, κάτι Σταθόπουλοι και κάτι ρυπαρής εμφάνισης μουσομαλλιάδες, τι καλύτερο μπορούσε να ελπίζει η έρημη Παιδεία μας; Και με την μισοαγράμματη «Γκρουέλα», τώρα στο κεφάλι το γλυκό ήρθε κι έδεσε!
Δεν είναι περίεργο το γιατί, όσοι αγαπούν τα παιδιά τους κι έχουν και πέντε δεκάρες, τα στέλνουν σε ιδιωτικά σχολεία και ξένα πανεπιστήμια, μπας και μάθουν δυό κολλυβογράμματα και ξεστραβωθούν. Το ίδιο, άλλωστε, κάνουν και όλοι οι οικονομημένοι κομμουνιστοσοσιαλισταρέοι, αφήνοντας τους ηλίθιους αφιονισμένους οπαδούς τους, μαζί με τον φτωχό κοσμάκη, να σπρώχνουν τα δικά τους παιδιά βορά στην κρεατομηχανή της δημόσιας, τάχα, παιδείας, της αμορφωσιάς και των άχρηστων πτυχίων, όπου φαλκιδεύονται οι προοπτικές και δυνατότητές τους για καριέρα, προκοπή και επιβίωση, σε μιά άκρως σκληρή και ανταγωνιστική, σημερινή κοινωνία.
Όσοι από τους ανίκανους ταγούς μας κατάλαβαν, πλέον, την μακροχρόνια πλάνη τους, (υπάρχουν και τέτοιοι), με το να επωάζουν γιά χρόνια στον κόρφο τους το αυγό του φιδιού, τώρα που η Παιδεία κατάντησε σαν το κεφάλι της Μέδουσας είναι αργά! Τώρα που διαπίστωσαν τί ζημιά κάνει ο κομματισμός στο σχολείο, άντε να συμμαζέψεις την κατάσταση και να τον αποβάλλεις! Τώρα ψάχνουν, μάταια, γιά Περσέα! Όμως, πλέον, είναι αργά, το πουλάκι πέταξε και κάμποσες γενιές θα πάνε χαμένες. Κανένα νομοσχέδιο δεν μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα. Οι «ποντικοί» δεν φεύγουν με αγιασμούς, χρειαζόμαστε «γάτους». Και «γάτοι», δυστυχώς, δεν υπάρχουν. Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες!
ΥΓ. Καλό μήνα σε όλους. Προβλέπεται δύσκολος και κάθε ευχή γιά καλό χρειάζεται!
Σιχαίνομαι απεριόριστα αυτούς που βάζουν τα παιδιά τους μπροστάρηδες, στην πιό τρυφερή τους ηλικία, να γίνουν πολιορκητικοί κριοί και όργανα εξυπηρέτησης των πολιτικών τους απωθημένων.
Περιφρονώ βαθύτατα όσους θυσιάζουν τη νεανική αμεριμνησία σκοτώνοντας πρόωρα την παιδική αθωότητα, γιά χάρη δήθεν, εκδημοκρατισμού της Παιδείας. Όλους εκείνους που στέλνουν στο θυσιαστήριο, άβγαλτους Ισαάκ και ανύποπτες Ιφιγένειες, τα νεαρά σπλάχνα τους, μετασχηματίζοντάς τα εγκληματικά, σε μικρομέγαλους, ανώριμους και άκριτους επαναστατίσκους, ξεσκολισμένους, αλλοτριωμένους και πρόωρα γερασμένους. Πυροτεχνήματα μιάς χρήσεως!
Λυπάμαι αφόρητα γιά τα να νεαρά βλαστάρια, που πριν ανθίσουν και καρπίσουν, γίνονται μέσα εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους γονείς τους, οι οποίοι τα σπρώχνουν με τα χέρια τους στον γκρεμό (και τη χώρα στον διάολο), προκειμένου να εξιλεώσουν τη δική τους ανικανότητα κι αποτυχία στη ζωή, επιζητώντας ανεξαργύρωτη ρεβάνς.
Καταλήψεις, βιαιότητες, βανδαλισμοί και άλλα έκτροπα φέρνουν τη χειρότερης μορφής φασιστική συμπεριφορά στον χώρο της εκπαίδευσης, καταλύοντας κάθε έννοια δημοκρατίας, αλλά και λογικής. Όπου οι πολλοί, κατατρομαγμένοι και προπηλακιζόμενοι χυδαία, υποτάσσονται στη θέληση των λίγων! Εν ονόματι της δημοκρατίας!
Από τη στιγμή που ο τρισκατάρατος, (γνωστόν ποιόν εννοώ), φύτεψε το σπόρο του κομματισμού και της πολιτικοποίησης στα σχολεία όλων των βαθμίδων, καλλιεργήθηκαν και θέριεψαν ζιζάνια που έφεραν τα πράγματα της Ελληνικής Παιδείας στο σημερινό μπάχαλο. Στην ασχήμια, την απείθεια, την αμορφωσιά, τη διάλυση!
Η Ελλάδα, μετά τον Εμφύλιο, σε χρόνια έντονης πολιτικής οξύτητος και αντιπαλότητος, τα πήγε μιά χαρά κρατώντας την πολιτική μακριά από τα θρανία και έβγαλε πληθώρα πνευματικών ανθρώπων, στο βαθμό τουλάχιστον, να μιλούν και να γράφουν σωστά!
Από τη στιγμή που έγιναν πρυτάνεις κάτι Μαρκάτοι, (σας εμπνέει γιά πρύτανης η λαχαναγορίστικη φάτσα του;), κάτι Πελεγρίνηδες, κάτι Σταθόπουλοι και κάτι ρυπαρής εμφάνισης μουσομαλλιάδες, τι καλύτερο μπορούσε να ελπίζει η έρημη Παιδεία μας; Και με την μισοαγράμματη «Γκρουέλα», τώρα στο κεφάλι το γλυκό ήρθε κι έδεσε!
Δεν είναι περίεργο το γιατί, όσοι αγαπούν τα παιδιά τους κι έχουν και πέντε δεκάρες, τα στέλνουν σε ιδιωτικά σχολεία και ξένα πανεπιστήμια, μπας και μάθουν δυό κολλυβογράμματα και ξεστραβωθούν. Το ίδιο, άλλωστε, κάνουν και όλοι οι οικονομημένοι κομμουνιστοσοσιαλισταρέοι, αφήνοντας τους ηλίθιους αφιονισμένους οπαδούς τους, μαζί με τον φτωχό κοσμάκη, να σπρώχνουν τα δικά τους παιδιά βορά στην κρεατομηχανή της δημόσιας, τάχα, παιδείας, της αμορφωσιάς και των άχρηστων πτυχίων, όπου φαλκιδεύονται οι προοπτικές και δυνατότητές τους για καριέρα, προκοπή και επιβίωση, σε μιά άκρως σκληρή και ανταγωνιστική, σημερινή κοινωνία.
Όσοι από τους ανίκανους ταγούς μας κατάλαβαν, πλέον, την μακροχρόνια πλάνη τους, (υπάρχουν και τέτοιοι), με το να επωάζουν γιά χρόνια στον κόρφο τους το αυγό του φιδιού, τώρα που η Παιδεία κατάντησε σαν το κεφάλι της Μέδουσας είναι αργά! Τώρα που διαπίστωσαν τί ζημιά κάνει ο κομματισμός στο σχολείο, άντε να συμμαζέψεις την κατάσταση και να τον αποβάλλεις! Τώρα ψάχνουν, μάταια, γιά Περσέα! Όμως, πλέον, είναι αργά, το πουλάκι πέταξε και κάμποσες γενιές θα πάνε χαμένες. Κανένα νομοσχέδιο δεν μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα. Οι «ποντικοί» δεν φεύγουν με αγιασμούς, χρειαζόμαστε «γάτους». Και «γάτοι», δυστυχώς, δεν υπάρχουν. Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες!
ΥΓ. Καλό μήνα σε όλους. Προβλέπεται δύσκολος και κάθε ευχή γιά καλό χρειάζεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου