Η ιδεολογική ταυτότητα της πληθωρικής κ. Μποφιλίου.

Ή... «άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες».

Ασφαλές "εργαλείο" γιά την μετάβαση στον "παράδεισο". Έστω και... κομμουνιστκό!

     Την κυρία δεν είχα την τιμή να την γνωρίζω. Ούτε σαν πρόσωπο, ούτε σαν καλλιτέχνιδα. Ίσως και να πρόκειται περί εξόχου αοιδού -δεν θέλω να την υποτιμήσω καθόλου- όμως εγώ ο... άμουσος περί τα μοντέρνα ακούσματα -τί να κάνουμε- δεν την γνωρίζω. Αμαρτία εξομολογουμένη... συγχωρείται. Την έμαθα όμως τώρα, από το τζέρτζελο που δημιούργησαν κάποιες δηλώσεις της, οι οποίες έβαλαν φωτιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και... κριτικής. (Πρωινάδικα, μεσημεριανάδικα, απογευματινάδικα, κ.λπ. κουτσομπολάδικα).

   Ούτε τώρα θα με απασχολούσε η εν λόγω σοβαρή κυρία, εκτός αν ήμουν νεότερος. Οπότε, εκτιμώντας τα νειάτα, το πάθος και τα... προσόντα της, πολύ ευχαρίστως θα έβγαινα μαζί της στο βουνό... και το κλαρί!

   -Αχ, βρε κοπέλα μου, τί κρίμα! Θα σε έπαιρνα από το χέρι, θ’ ανεβαίναμε στο Γράμμο και θα κάναμε... κοζερί, πολλαπλώς, επί θεμάτων...  αφορώντων τα δύο μέρη! Θα σου "άνοιγα" τα μάτια περί τον αγαπημένο σου Λέοντα και θα σου «ξηγιόμουνα»... επακριβώς τις σεχταριστικές του απόψεις. Όπως έκανε κι ο ίδιος -προσωπικά- στο Μεξικό στην Φρίντα Κάλο, πίσω από την πλάτη του φουκαρά-κερατά συζύγου της, Ντιέγκο Ριβέρα, πριν φάει την σταλμένη από τον Στάλιν τσεκουριά στο δόξα πατρί.  Θα περνούσαμε αξέχαστα βράδια με περιπαθείς και εξοντωτικές...  "πολιτικές συζητήσεις". Και πάλι κρίμα!

   Έτσι, θα σου φαινόμουν διπλά χρήσιμος, αφού θα σε βοηθούσα και στο ιδεολογικό σου ξεκαθάρισμα, όπου τα έχεις κάνει, κυριολεκτικά, θάλασσα. Γιατί, αν και λαύρα κομμουνίστρια, περί τα κομμουνιστικά έχεις πλήρες μεσονύκτιον, με το ιδεολογικό σου κέντρο βάρους να πέφτει στην... άνοδο στο βουνό και... σίγουρα σε κάποιο έβδομο ουρανό, ένεκα... ηγέτη.

   Και αν σοβαρευτούμε, όσο γίνεται να ασχολείται σοβαρά κανείς με τέτοια... παλαβά «βλήματα», η εν λόγω καλλιτέχνις -φλογερή αριστερή επαναστάτρια- αποτελεί τυπικό παράδειγμα βαριεστημένης αστής. Τούτο πιστοποιείται εκ του ασφαλούς, από το γεγονός πως μαθήτευσε, όχι σε τίποτα δημόσια λαϊκά "σχολειά", αλλά στα ακριβά ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια Δούκα. Παρ' όλα αυτά, παρέμεινε μιά μισοαμόρφωτη, αφού δεν αξιώθηκε να τελειώσει το Πανεπιστήμιο, (την απερρόφησε η... τέχνη, βλέπεις!), η οποία, χορτάτη από καλοπέραση, προσπαθεί να σπάσει την ανία της ταλαιπωρώντας το -όχι και πολύ συγκροτημένο- μυαλό της σε περίπλοκες πολιτικές επαναστατικές αναζητήσεις. Και πάλι καλά που δεν αρπάζει κανένα κουμπούρι να το παίξει... Τσουτσουβού, ή Πόλα Ρούπα!

   Βεβαίως, ένα υποψιασμένο από την αριστερή δολιότητα μυαλό δεν θα απέκλειε καθόλου το ενδεχόμενο όλα αυτά τα σαχλαμαρίστικα καμώματα της κυρίας αοιδού να είναι ένα πολύ καλοστημένο διαφημιστικό κόλπο γιά κάποιο, υπό προσεχή κυκλοφορία, νέο της άλμπουμ, ή κάποια εμφάνισή της σε κάποια συναυλία. Ένα άμυαλο κοριτσόπουλο που πουλάει τρέλα και διαφήμηση, με όλους εμάς, τους λοβοτομημένους ηλίθιους, να ασχολούμεθα σοβαρά μαζί της.  

    Αλλά, δυστυχώς, έτσι έχει καταντήσει η αποπροσανατολισμένη κοινωνία μας. Μιά ρώσικη σαλάτα. Γιά την ακρίβεια... "σοβιετική"!  Οπότε, και κατά την αρρωστημένη λογική της κυρίας αοιδού, χαλάλι η "σαλατοποίηση" και της κομμουνιστικής ιστορίας. 

   Άλλωστε στους... «προοδευτικούς κόλπους», κυρίαρχο σύνθημα είναι το κυνικό: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».