"Άντε αλά φουμέντο και μαστουριόρε, με τε γκόμενέ τε ο ντεκιέρ..."!
Οι τελευταίες εμφανίσεις του κ. Πολάκη στο διαδίκτυο μου έφερε στον νου ένα όμορφο, παλιό, και χαρακτηριστικό ρεμπέτικο τραγουδάκι. Κατάλληλο, συμβατό και αντάξιο ενός νταή, ασίκη, λεβέντη, μάγκα και καραμπουζουκλή Κρητίκαρου ντεληκανή, (όλα αυτά μαζί), σαν... "κι ελόου του".
Αν δεν είχε
λυσσάξει, άνανδρα -αυτός και οι όμοιοί του- με την... Μαρέβα, θα μπορούσα να έχω ξεχάσει μιά δυσάρεστη ιστορία κάποιας συγγενούς του, αναισθησιολόγου. Αυτής, που με την ιδιότητά της,
"σούφρωνε" ναρκωτικά από την... κάβα του Νοσοκομείου Ηρακλείου, δι'
ιδίαν χρήση και... τέρψη! Όμως, με το πες-πες και τα ανοίκεια χτυπήματα κάτω από τη μέση στους πολιτικούς τους αντιπάλους και την ανάμειξη, από αδίστακτους αμοραλιστές αριστερούς τυχοδιώκτες, σ' ένα ολοκληρωτικό πολιτικό πάλαιμα, που περιλαμβάνει -ως μη ώφειλε- γυναικόπαιδα των απέναντι, ο πειρασμός διολίσθησης της αντιπαράθεσης στο δικό τους γήπεδο και με τα δικά τους μέσα και όπλα είναι μεγάλος και -προσωπικά- μου οξύνει την μνήμη και διεγείρει σκληρές διαθέσεις απέναντί τους.
Εφ' ω και αφιερώνω, τόσο σε δαύτον, όσο και στον πρακτικά ανύπαρκτο κι ασήμαντον αντιπρόεδρό του, (ξέρει εκείνος γιατί!), αυτό το όμορφο προπολεμικό τραγουδάκι του ρεμπέτη
Περιστέρη, στο όνομα του αλήστου μνήμης "ηθικού πλεονεκτήματος" της...
"διά πρώτην φοράν αριστεράς"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου