Φτώχεια, κατάντια, εξαθλίωση!

Μιά απίθανη σκηνή, της οποίας υπήρξα μάρτυς.

Ένα όνειρο απατηλό γιά πολλούς.

      Χθες απόγευμα, σ' ένα σούπερ μάρκετ της πόλης μου έζησα μιά καταπληκτική σκηνή. Μία μεσήλικη γυναίκα, στεκόμενη στην προθήκη με τα τυριά, δείχνει κάποιο είδος στον υπάλληλο.

   - Αυτό.

   - Πόσο να σας κόψω, την ρώτησε εκείνος.

   - Πενήντα γραμμάρια.

   - Πόσο;.... αναφώνησε έκπληκτος ο υπάλληλος.

   - Αυτό που ακούσατε. Πενήντα γραμμάρια.

   Κόβει ο άνθρωπος μία τρανσπαράν αραχνοϋφαντη  φλούδα τυριού, την ζυγίζει και της λέει:

   - Είναι 105 γραμμάρια, να τ' αφήσω;

   - Όχι! Σου είπα 50. Θέλω 50.

   - Μα όπως είδατε, δεν κόβεται λιγότερο.

   - Δεν ξέρω, δικό σου το πρόβλημα. Κόψε το κομμάτι κάθετα!

   Όταν τελικά, και αφού τσατάλιασε το τυρί ο ταλαίπωρος, το βάζει στο χαρτί και πάει να το ζυγίσει: 

   - Α', όχι. Θα το ζυγίσεις πρώτα και μετά θα το διπλώσεις.

   Προφανώς η γυναίκα ήθελε να κερδίσει το βάρος του χαρτιού!

   Όταν, με τα πολλά, τέλειωσε το δράμα του υπαλλήλου και έφυγε η πελάτισσα με το τυρί της, κοιταχτήκαμε στα μάτια με νόημα. Πρώτα ένα μειδίαμα και μετά σκάσαμε στα γέλια. Ώσπου, ξαφνικά, συνειδητοποιήσαμε το δράμα, το γέλιο κόπηκε ξυράφι, και μελαγχολήσαμε αμφότεροι, γιά την κατάντια του λαού μας.

   Απόγευμα, ώρα γύρω στις 6.30΄, της 14ης Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 2017, στο κατάστημα ΚΡΗΤΙΚΟΣ της Ερέτρειας. 

   Και σε λίγες ημέρες έρχονται Χριστούγεννα. Μέρες χαράς, σπατάλης και ευωχίας. Με την Καρακώστα να βλέπει ... μπετονιέρες να τρεχαλάν -βζίιιιν- στους δρόμους!