Μύθοι κι αυταπάτες

... και στο βάθος η ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα.

   Ένας από τους τελευταίους συριζαρέικους μύθους  -ίσως ο τελευταίος- κατέρρευσε χθές. Μέχρι τότε, υπήρχε μία ακόμη ψευδαίσθηση, εκείνη της ρητορικής δεινότητος του νεαρού δημαγωγού Τσίπρα. Το τεράστιο μπουκέτο με τις γλυκοάκουστες αυταπάτες που απλόχερα και ανενδοίαστα μοίρασε στους χαχόλους οπαδούς και τους αφελείς που... "τσίμπησαν" και τον πίστεψαν, είναι πολύ λογικό να τον εμφανίζει ως μέγα... ρήτορα! Πάντα τα ευχάριστα ακούσματα δίνουν πόντους σ' αυτόν που τα εκστομίζει. Από  τον Αίσωπο μέχρι τη θεία Λένα, αυτός ο κανόνας ισχύει απαρέγκλιτα και χωρίς εξαιρέσεις. Όποιος θυμάται εκείνο το απίθανο που είπε: "Όχι μόνο θα μας δανείσουν, αλλά θα μας παρακαλούν να τα... πάρουμε"(!) και διαθέτει -τουλάχιστον- τον κοινόν νου ξέρει καλά πως η υποσχεσιολογία και ο τυχοδιωκτισμός του άκρατου λαϊκισμού πόρρω απέχουν της πραγματικής ρητορικής δεινότητος. Η μελαγχολική χθεσινή του εμφάνιση στο βήμα πιστεύω πως θ' απογοήτευσε και τον τελευταίο σε νόηση οπαδό του. Γυμνός από επιχειρήματα αερολογούσε και γενικολογούσε, αοριστολογώντας και  αποκαλύπτοντας τη γυμνότητα του "βασιλιά", στο σχετικό παραμύθι του Άντερσεν.

   Βασικό επιχείρημα και κορυφαία έμμεση παραδοχή της πολιτικής του χρεωκοπίας -μαζί μ' αυτήν της χώρας- η αναγνώριση ελαφρυντικών, λόγω... αυταπάτης και όχι η επιβάρυνση ένεκα συστηματικής ψευδολογίας! Αντί περαιτέρω ανάλυσης, αρκεί ένα παράδειγμα-απάντηση που -καλή ώρα και κατά διαβολική σύμπτωση- εμπίπτει στην θεωρητική επαγγελματική του ιδιότητα, η οποία όμως παραμένει γι' αυτόν terra incognita, και... "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε".

   Φανταστείτε έναν μηχανικό απολογούμενο σε δικαστήριο επειδή -παρακινούμενος από αυταπάτες- αντί  να βάλει στις κολώνες μιάς πολυκατοικίας 12 σίδερα Φ20, αυτός έβαλε μόνο 4, οπότε το κτήριο έπεσε! Πιστεύετε πως το επιχείρημα της αυταπάτης είναι ικανό να τον αθωώσει;  

    Τελικά, ο χθεσινός χλωμός και θλιβερός πρωθυπουργός το μόνο που πέτυχε είναι να δώσει απάντηση στο... υπαρξιακό ανερώτημα της "Θεανώς", (όχι Θεανούς, θα θυμώσει): "Δηλαδή τί, απατεώνες είμαστε;"

   - Όχι απατεώνες... αυταπατεώνες!