Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται…

Επικαιρότης

   Η κ. Αν. Διαμαντοπούλου, μόλις πήρε το λουτρό της στην Κασταλία πηγή, τη γνωστή εκείνη της περιοχής των Δελφών, όπου κατά τη μυθολογία η Αφροδίτη, αφού έβγαζε προηγουμένως τα μάτια της, ευφραινομένη και ευφραίνουσα, με τον κάθε ρωμαλέο και βαρβάτο γιδοβοσκό που της έπεφτε στο διάβα, έπαιρνε εκεί το λουτρό της και ξαναγινόταν αθώα, αγνή κι αμόλυντη παρθένα, έτοιμη γιά νέες περιπέτειες, (φτου, κι απ΄ την αρχή!), βγήκε τώρα στην τηλεόραση και με τη γνωστή, πλέον, «βαθυστόχαστα κουλτουριάρικη», παραπλανητική και μπαγαπόντικη πασοκική μπαρουφολογία, προσπαθεί ν’ απλώσει νέα, ολοκαίνουργια, δίχτυα γιά να ψαρέψει πάλι παλιούς και νέους χάνους, ιδίως από το χώρο της εγγύς αριστεράς και να ξαναγεμίσει τη μισοάδεια, πλέον, ψαροκασέλα του ΠΑΣΟΚ. Με νέο προσωπείο, νέα …«οράματα» και την ίδια, προφανώς, αρχηγό!
   Το νέο πασοκικό λουκ, εκσυγχρονισμένο κι εξευρωπαϊσμένο, θα είναι, όπως η ίδια εξήγγειλε, ένα ΠΑΣΟΚ… Ρlus+ (!!!), ή ένα ΠΑΣΟΚ Εxtra, ή μπορεί και Super, Nova, Ultra ή ό,τι άλλο σοφιστεί η διαβολική τους προπαγάνδα, προκειμένου να ξεγελάσει πάλι τη χαζούλα και «πρόθυμη» αριστερά, τη μονίμως λιγουρευόμενη, ως άπιαστο όνειρο, εξουσία.
   Οι παλαιότεροι θα θυμούνται εκείνο το περίφημο, «ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», του «αλήστου» μνήμης «ληστού» των αριστερών ψήφων διαβόητου Αντρέα, που ενώ τους έκλεινε πονηρά το μάτι και τους εκμεταλλευόταν εκλογικά, στο τέλος τους άφηνε με την….. ψήφο στο χέρι!

   Το ίδιο βιολί, από τους διαπρεπείς πασόκους βιρτουόζους, άρχισε να παίζεται και πάλι και αναμένονται νέοι ψωραλέοι κοπρίτες αριστεροί σκύλοι ν’ ακολουθήσουν, λιγούρηδες όπως είναι, τις πλάνες Σειρήνες μιάς, δήθεν, προοδευτικής συμμαχίας, προκειμένου να «γλείψουν» κι αυτοί κάποιο κοκαλάκι εξουσίας, κατά τα πρότυπα παλαιών πρωτοπόρων του είδους και ακραιφνών ιδεολόγων! (π.χ. Δαμανάκη, Ανδρουλάκης, κ.λπ.).

   Για όσους, τυχόν, δεν έχουν ακόμη αποκρυπτογραφήσει τους κώδικες λειτουργίας των σαγηνευτικών πασοκικών μηχανισμών, η «συνταξιοδότηση» του χαζού και γκαφατζή αρχηγού είναι δεδομένη και οι διάφοροι δελφίνοι άρχισαν, ήδη, να ξεφυτρώνουν -τσα!- σαν μαρουλάκια σε φρεσκοποτισμένο χωράφι. Καθένας με τη δική του, κουτοπόνηρη, τακτική, το επιμελώς προσχεδιασμένο ύφος, τα καλομελετημένα και βρίθοντα υπονοούμενων λογύδρια, που μόνο στόχο έχουν τον εντυπωσιασμό της εκλογικής πελατείας που, αφελής όπως πάντα, θα εκστασιαστεί ξανά από μιά φρέσκια και ακαταλαβίστικη υποσχεσιολογία. Ξέρουν αυτοί!
   - Τς, τς, τς, τι βάθος, τι πλάτος, τι μόρφωση! Που ήσουνα κρυμμένος(η), τόσο καιρό, αστέρι μου! Εσύ θα μας σώσεις, εσένα θέλουμε!
   Όμως το τελευταίο πάθημα του βιαστικού παρλαπίπα κ. Ευφράδεια, έχει συνετίσει όλους και, κυρίως, τον ίδιο ο οποίος ακόμη βλέπει αστράκια από την παλιά «εκείνη» σφαλιάρα κι έτσι, προς το παρόν, κάνει την πάπια και περιμένει, σαν καλό παιδί, στην ουρά τη σειρά του! Αλλά η ανυπόμονη βουλιμία στις πολυπληθείς τάξεις των δελφίνων δεν κρύβεται, (θέλει η που….α να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει!), οπότε, ένας-ένας, σκάει μύτη! Τον χορό άνοιξε ένα αουτσάιντερ, ο.... Χρυσοχοΐδης, θυμίζοντας κάτι κούρσες στον Ιππόδρομο, όπου με το μπαμ του αφέτη, κάποιο άλογο ξεκινάει του σκοτωμού, προηγείται μέχρι τα μισά και τερματίζει …. τελευταίο και με τη ψυχή στο στόμα!
   Σιγά-σιγά, εμφανίζονται και τα υπόλοιπα «μπουμπούκια» του ντόπιου σοσιαλισμού, (Λοβέρδος, Σκανδαλίδης, Ραγκούσης και, φυσικά, ο πλανώμενος αοράτως, πλην τα πάντα πληρών, κ. Ευφράδειας. Ο «λίρα εκατό» και τελευταία ελπίδα των απανταχού χαχόλων!), που βλέποντας τον «σωτήρα-ηγέτη» να πνέει τα πολιτικά του λοίσθια, αρχίζουν να σκάνε, δειλά-δειλά, μύτη με μισόλογα, ιδεολογικές πομφόλυγες, συμμαχικές αερολογίες και διάφορους ακαταλαβίστικους νεολογισμούς προσπαθώντας να υποδηλώσουν την αρχηγική τους υποψηφιότητα και, ταυτοχρόνως, να κρύψουν την αρχηγική τους βουλιμία, κρατώντας, καλού-κακού, και μιά… πισινή.
   - Πού ξέρεις, καμιά φορά! Αυτοί οι μπαγάσηδες Παπαντρέηδες είναι κορακοζώητοι!
   Και «εκδηλώνονται» μη εκδηλωνόμενοι!
   Όλοι θέλουν, σαν σύγχρονοι Ισνογκούντ, να γίνουν «Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη»! Σου λέει ο άλλος, εδώ έγινε αρχηγός ο Γιωργάκης και «φτούρησε» γιά ολόκληρα 8 χρόνια και πρωθυπουργός γιά 2, και δεν θα γίνω εγώ, ο …. γίγας! Και δώστου πλέκονται, ψιλοβελονιά, οι μωροφιλοδοξίες! 
   Και μέσα στο γενικό μπάχαλο, -τσουπ- μας προκύπτει κι η υπουργός της διά βίου….. αμάθειας και της φωτοτυπίας, η .... Διαμαντοπούλου! Κατά το κλασσικό αρχαίο ρητό: «μάθανε πως γ….. στε και πλακώσανε κι οι γύφτοι»! (γιά λόγους ευχερούς και ακριβούς κατανόησης, το ρητό παρατίθεται σε αυθεντική, νεοελληνική, σύγχρονη μετάφραση).

   Φαίνεται πως η εν γένει κατάσταση της Ελλάδος, η οποία, πλέον, προσομοιάζει περισσότερο με οίκο ανοχής, (κοινώς μπου… λο), παρά με ευνομούμενη χώρα, άρα επί κεφαλής της απαιτείται ηγέτις -«τσατσά», (από την πανάρχαια ινδουιστική κοσμοθεωρία, Κάμα-Σούτρα και τέτοια), και όχι ηγέτης-πρωθυπουργός, έσπρωξε την κ. Διαμαντοπούλου στη λήψη της απόφασης να αναλάβει την ηγεσία του «Κουνήματος», (ταιριάζει καλύτερα από το «Κινήματος»). Παρ’ όλον ότι, κατά γενικήν ομολογία, η θέση, λόγω σωματοδομής, ηλικίας, εμπειρίας και γενικότερων σοσιαλιστικών επιδόσεων, ταιριάζει καλύτερα στην κ. Λ. Κατσέλη, η οποία, περιέργως, δεν εξεδήλωσεν, εισέτι, αρχηγικές φιλοδοξίες. Ίσως αναμένει την κατάλληλη ευκαιρία. Καθώς και εμείς, εναγωνίως!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου