...και ένα στεφάνι στη μνήμη των αθώων θυμάτων του.
Ανακοίνωση με αφορμή την υπόθεση Κουφοντίνα, εξέδωσαν συγγενείς των θυμάτων της τρομοκρατίας, απευθυνόμενοι στον εκτελεστή της «17Ν», προς όσους καλούν την κυβέρνηση να υποχωρήσει, αλλά και προς το σύνολο της κοινωνίας.
Όπως αναφέρουν:
«Εμείς, οι συγγενείς των δεκάδων θυμάτων του δολοφόνου, – νεκρών και τραυματιών- παρακολουθούμε όλο το τελευταίο διάστημα την υπόθεση της απεργίας πείνας του.
Παρακολουθούμε την κατάσταση της υγείας του όπως τη διαβάζουμε από τα Μέσα και παρακολουθούμε και ό,τι λέγεται και γράφεται για το θέμα.
Θα θέλαμε πολύ να μην το κάνουμε. Αλλά δεν γίνεται. Κάθε μέρα ξυπνάμε και λέμε «σήμερα θα ασχοληθώ με κάτι άλλο, παιδιά, δουλειά, κάτι» και μετά κρυβόμαστε από τα παιδιά μας, από τους ανθρώπους που μας αγαπούν, τους διώχνουμε σχεδόν, για να δούμε τί κάνει ο δολοφόνος. Και την άλλη μέρα πάλι.
Κάθε είδηση, κάθε ανακοίνωση ξαναζωντανεύει όλες τις μνήμες και όλο τον πόνο με τον οποίο έχουμε μάθει να συνυπάρχουμε για να έχουμε ζωή.
Θυμόμαστε τις στιγμές που ζήσαμε με τους δικούς μας και πως θα θέλαμε λίγο ακόμα, θυμόμαστε όλες τις φορές που… δεν ήταν, στα σημαντικά της ζωής μας. Θυμόμαστε και το αίμα. Τόσο πολύ αίμα. Που οι περισσότεροι από μας, επειδή ήμασταν μικροί, δεν είχαμε δει ούτε στα έργα και το είδαμε για τον μπαμπά, τον γιο, το σύζυγο, τον αδερφό. Και όλες αυτές οι μνήμες πονάνε. Και μας απομακρύνουν από τους τωρινούς δικούς μας, οι οποίοι όσο και να προσπαθούν, όσο και αν μας αγαπούν, δεν μπορούν να καταλάβουν…
Και θέλουμε να πούμε μόνο τρία πράγματα:
1. Προς το δολοφόνο:
Παρά το γεγονός ότι δολοφόνησε τους ανθρώπους μας, τον καλούμε να υποχωρήσει από το αίτημά του και να ζήσει. Το να πεθάνει δεν θα φέρει κανέναν από τους δικούς μας πίσω.
2. Προς όσους καλούν το κράτος να υποχωρήσει για να μην πεθάνει ο δολοφόνος:
Σας καλούμε, αντί να ζητάτε την υποχώρηση του κράτους, να ζητήσετε από το δολοφόνο να διακόψει την απεργία πείνας. Το δίκιο του, αν θεωρείτε ότι έχει, ας το βρει στα δικαστήρια.
3. Προς όλους:
Το Κράτος Δικαίου είναι ακρογωνιαίος λίθος της έννομης τάξης. Δεν εκβιάζεται, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει τίποτα πάνω στο οποίο να βασιστούμε όλοι εμείς, που σε αντίθεση με τον δολοφόνο, πιστεύουμε στη Δημοκρατία και τον τρόπο λειτουργίας της.
Και κάτι τελευταίο προς όλους αυτούς που κάνουν δηλώσεις και διαδηλώσεις για τον δολοφόνο:
ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΤΕ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ. Αναρωτιόμαστε εάν το έχετε σκεφτεί έστω και μία φορά».
Γεμάτος συγκίνηση -και γιά να μην ξεχνιόμαστε, κάτι που κάνει όλο το αριστερό αληταριό, (επώνυμο, ανώνυμο και, τάχα, μορφωμένο και... ευαίσθητο που κόπτεται τώρα επικαλούμενο... Νόμους, ανθρώπινα δικαιώματα και άλλες τέτοιες λεκτικές φιοριτούρες και παπαρδέλες, κοινώς... "μπακαλιάρους", που προσπερνούν 13 αθώες και χρήσιμες ζωές γιά χάρη μιάς άχρηστης κι αμετανόητης, παραθέτω τον κατάλογο των ονομάτων τους. Μαζί με ένα δάκρυ κι ένα στεφάνι στη μνήμη τους.
Οι δολοφονίες του "πολιτικού κρατούμενου"... "κυρίου" Δημήτρη Κουφοντίνα και της συμμορίας του:
-21 Φεβρουαρίου 1985: Νίκος Μομφεράτος, εκδότης της Απογευματινής
-21 Φεβρουαρίου 1985: Παναγιώτης Ρουσέτης, οδηγός του Νίκου Μομφεράτου
-8 Απριλίου 1986: Δημήτρης Αγγελόπουλος, βιομήχανος, πρόεδρος της Χαλυβουργικής
-1η Μαρτίου 1988: Αλ. Αθανασιάδης-Μποδοσάκης, επιχειρηματίας
-28 Ιουνίου 1988: Ουίλιαμ Νορντίν, πλοίαρχος του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού και Ακόλουθος Αμύνης της αμερικανικής πρεσβείας
-26 Σεπτεμβρίου 1989: Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής της ΝΔ
12 Μαρτίου του 1991: Ρόναλντ Στιούαρτ, λοχίας της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας
-7 Οκτωβρίου 1991: Τσετίν Γιοργκού, Τούρκος διπλωμάτης
14 Ιουλίου 1992: Αθανάσιος Αξαρλιάν, φοιτητής (κατά την απόπειρα δολοφονίας του τότε υπουργού Οικονομικών Ιωάννη Παλαιοκρασσά)
-24 Ιανουαρίου 1994: Μιχάλης Βρανόπουλος, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας επί κυβέρνησης Μητσοτάκη
-4 Ιουλίου 1994: Ομέρ Σιπαχίογλου, Τούρκος διπλωμάτης
28 Μαΐου του 1997: Κώστας Περατικός, εφοπλιστής
-8 Ιουνίου 2000: Στίβεν Σόντερς, ταξίαρχος και στρατιωτικός ακόλουθος της βρετανικής πρεσβείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου