O φουσκωμένος διάνος... Μπούλης.

Ένας κορδωμένος... "κουραμπιές" με κρεατάκια στη μύτη.

 

΄Ένας γενναίος τουρκοφάγος ΟΥΚΑς με στολή ιπτάμενου πτέραχου!

   Δεν υπάρχει τίποτε πιό σφιχτοδεμένο με την ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου από το... παιδικό «απωθημένο». Όσο, μάλιστα, πιό αμόρφωτο και απαίδευτο είναι το άτομο -αυτό που λέμε: «ξύλο απελέκητο»- τόσο πιό εμφανές γίνεται. Απτό και χαρακτηριστικό παράδειγμα ο... Μπούλης του Τσίπρα. 
   Με όχημα τα λεφτά του μπαμπά του, του πανέξυπνου κυρ Ηλία, (έκανα «νταλαβέρι» μαζί του, ανταλλάσσοντας το πρώτο μου αμάξι με το δεύτερο, στα τέλη του ’63), πρώτα και του πρώτου πεθερού του ύστερα, (Φιλίππου της ΦΑΓΕ), και αφού προσπάθησε, ματαίως, να μάθει πέντε κολλυβογράμματα και να πάρει κάποιο πτυχίο -επίσης ματαίως- ψάχνοντας, ως κλασσικός κουμπούρας, ανά τας... Ευρώπας, πέτυχε το μόνο που μπορεί να καταφέρει κάθε ντενεκές «λεφτάς». Να εκλεγεί... βουλευτής! Στη συνέχεια, με την γνωστή συνταγή, ελαφρώς τροποποιημένη -«έρποντας, γλείφοντας και με τα... λεφτά μου»- κατάφερε να επιπλεύσει -ως κλασσικός φελλός- στην κεντρική πολιτική σκηνή.

   Εκμεταλλευόμενος γνωριμία, χρήμα, περιστάσεις και με μιά ακαλαβίστικη φρασεολογία που παραπέμπει στον κύριο Τσανς -την γνωστή ταινία: «Να είσαι εκεί μίστερ Τσανς»,  του Πήτερ Σέλλερς- κατάφερε να φτάσει, διαλανθάνοντας και διολισθαίνοντας,  στο... σημερινό χάλι που όλοι... απολαμβάνουμε!!! Με μόνη του ιδιότητα την έπαρση, την οίηση της εξουσίας και την... «κουραδομαγκιά», ζει το παιδικό του σύνδρομο, εκμεταλλευόμενος την κακή μας τύχη και γενόμενος  το απαραίτητο κολαούζο γιά την διατήρηση στην εξουσία ενός απίθανου, ετερόκλητου και ανίκανου αριστεροδέξιου συνονθυλεύματος! Με ανώριμα και ανεύθυνα καμώματα και τις λεκτικές του ακροβασίες, υπό άλλες συνθήκες και άλλη ιδιότητα, θα προκαλούσε ατράνταχτα γέλια, αν δεν χειριζόταν πολύ σοβαρά και επικίνδυνα εθνικά ζητήματα. Μοιάζει με κακομαθημένο μωρό που "παίζει" με την περόνη χειροβομβίδας, ενώ όλη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί, έντρομη και κατάπληκτη, τα επικίνδυνα παιδιαρίσματά του!

   Έτσι, ο χοντροΜπούλης, γιά να ικανοποιήσει ένα παλιό απωθημένο, καθώς δεν κατάφερε -μάλλον απέφυγε- να φορέσει το τιμημένο φανταρίστικο χακί, τώρα βγάζει το... άχτι του μεταμφιεζόμενος, κατά καιρούς, σαν στραταρχικός αποκριάτικος... Καρνάβαλος! Μιά στρατηγός, μιά ναύαρχος, μιά πτέραρχος, μιά... ΟΥΚΑΣ. (Τσολιά, δεν τον παρατήρησα ακόμη!).

   Και εμείς, με το αυτί στην Άγκυρα -μιά «δόξα τω Θεώ», μιά... «βόηθα Παναγιά»-  περιμένουμε να γίνουν εκλογές γιά να ξηλώσουμε παράσημα, διάσημα και «πουλάδες» από την αστράτευτη «μακροπουπουλάτη τρίλειρη πουλάδα» μας και να την στείλουμε με σφουγγαρίστρα εκεί που της αξίζει. Στην... «καλλιόπη»!