"Και μόνο γι’ αυτό..."

Πολεμώντας τα γκρέμλιν, πόκεμον και ζόμπυ της ελληνικής πολιτικής.

   Ο ορυμαγδός που προκάλεσε το ελληνικό Γουώτεργκαίητ μονοπώλησε τελευταία -ως μη ώφειλε- το ενδιαφέρον της πυκνής καταιγιστικής επικαιρότητος.  Έτσι, το Novartisgate τράβηξε, σαν πανίσχυρος και γαργαλιστικός μαγνήτης, το ενδιαφέρον του κατάπληκτου, με όσα βιώνει, ελληνικού κοινού. Οι γιαλατζή... «ήρωες», όπως τους αποκάλεσε ο πανάσχετος... γιαλατζή πρωθυπουργός μας, κουκουλοφόροι μάρτυρες ανήκουν -παγκοσμίως- στο κατακάθι των κοινωνιών τους. Αποτελούν κακοποιούς -μετανοιωμένους ή υπό «εκκαθάριση»- οι οποίοι «αυτομολούν» από το σινάφι τους και, προδίδοντάς το, «καρφώνουν» άλλους, σώζοντας το τρισάθλιο τομάρι τους. Έτσι, η κρατική προστασία στα κουκουλοφόρα αποβράσματα, που «δίνουν» τους πρώην συντρόφους τους, απλά εξαργυρώνει τις υπηρεσίες που της παρέχουν. Κάπως έτσι άρχισε και η ηλίθια ίντριγκα που έστησε ο δύσμορφος μητραλοίας Κουασιμόδος, εν αγαστή συμπαιγνία με την «κουτσαβάκω» μακρυπούπουλη «όρνιθα». Επειδή, όμως, η σκηνοθεσία μιάς τόσο χοντρής σκευωρίας ξεπερνούσε τις δυνατότητες της προβλέψιμης διαβολικότητος των σύγχρονων... «Φασουλή και Περικλέτου», το ατζαμήδικο φιάσκο, που διαφημίστηκε ως... «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους» και απεδείχθη ως «το μεγαλύτερο φιάσκο πολιτικής σκευωρίας» του, έγινε -εν τω άμα-  καταφανές και πασιφανές! Οπότε η συνέχεια -γνωστή, προβλέψιμη και χαρακτηριστικά αριστερή- ήταν να μπερδέψουν την τράπουλα, ν’ ανακατέψουν τα χαρτιά τους, να μπουρδουκλώσουν «δικούς» κι «εχθρούς», να «μουτζουρώσουν» την πραγματικότητα και να «μπουρδουκλώσουν» με παραπληροφόρηση την απορημένη και μουδιασμένη κοινωνία μας. Μετέτρεψαν τον πιό πολύτιμο... «ήρωα» μάρτυρά τους σε κατηγορούμενο, με απόλυτη βεβαιότητα το προσεχές «μπουζούριαμά» του στην ψειρού, (γιά να μάθει να φέρεται!), και έριξαν στην «αγορά» διάφορα -εξ ίσου εντυπωσιακά- αποπροσανατολιστικά θέματα. Τα ανιαρά πλέον... «φεύγω δεν φεύγω» του σαχλαμάρα Μπούλη, μικρής απήχησης λόγω της αναξιοπιστίας των κουραστικών καμωμάτων του, και -τσουπ- από το καπέλο του σαλτιμπάγκου ταχυδακτυλουργού το ξεπέταγμα ενός άλλου «ήρωα» του ελληνικού αριστεροαναρχισμού. Την βόλτα του στυγερού πολυδολοφόνου Κουφοντίνα!

   Το μιαρό και αναίσχυντο απόβρασμα, κυκλοφόρησε θρασύτατα, αμέριμνα και υπό την εμφανή προστασία της ηγεσίας του «Ρουβίκονα», αλλά και την διακριτική(!!!) της Αστυνομίας, στα μέρη όπου άσκησε την κακουργηματική του δραστηριότητα, κάτω από την γενική δυσφορία όσων τον συνάντησαν.  Δυστυχώς, και παρά την ιστορική καταγωγή της ελληνικής τραγωδίας, η Νέμεσις έλαμψε διά της απουσίας της. Έτσι πολύ με εξέπληξε το γεγονός πως δεν βρέθηκε ένας πραγματικός λεβέντης -και όχι «κουραδόμαγκας» τύπου Πολάκη- να αδειάσει κάποιο -από τα πολλά που κυκλοφορούν, διακριτικά κρυμμένα- εξάσφαιρο στο στήθος του στυγερού δολοφόνου αθώων, συμβάλλοντας στην ανάπαυση των αδικοχαμένων ψυχών του Αξαρλιάν, του Μπακογιάννη, του Μομφεράτου, του..., του.... Γιά να εξαλειφθεί, επί τέλους, ένα άγος που πλανιέται στη χώρα, κοντά μισόν αιώνα. Οπότε, το ίνδαλμα του ελληνικού παρανοϊσμού και «Μέντωρ» της νέας γενιάς απρόκλητων δολοφόνων και ... «ανταρτών πόλεως», βολτάρησε... ανενόχλητο και με άνεση στο κέντρο της Αθήνας εκπαιδεύοντας το... «καμάρι» του, που βρισκόταν στο πλευρό του, και ενθαρρύνοντας τα άλλα ομοϊδεατικά του «ζόμπυ» να προετοιμάσουν την μελλοντική τους δράση.

   Και μόνο γι’ αυτήν την νοοτροπία της, τοιουτρόπως μεθοδευόμενης, κοινωνικής ανατροπής, με  μιαρές ανοχές «ημέτερων» κακοποιών και τον ανελέητο εξανδραποδισμό -παντί τρόπω- της μέσης αστικής τάξεως, οι «καλοπερασόπουλοι»  εκπρόσωποί της οφείλουν να αφυπνιστούν, να αφήσουν τον «ωχαδελφισμό» κατά μέρος και να οργανώσουν τις άμυνές τους, πετώντας τα αριστερά "γκρέμλιν" στά έγκατα, από όπου ενέσκηψαν. Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις...  

   Κλείνω με μιά πρόβλεψη. Η άδεια που θα δοθεί στον Κουφοντίνα, μετά την προκήρυξη εκλογών και λίγο προ της διεξαγωγής τους, θα είναι και η τελευταία. Αν τον ξαναδείτε μετά  να μου... σφυρίξετε. Ήδη η «κοπάνα» και φυγάδευση του... ινδάλματος είναι μελετημένη, σχεδιασμένη, δοκιμασμένη. Και επίκειται...