Ένα σύμπλεγμα που δεν κρύβεται.

Και με το "χειρότερο" να βρίσκεται πέραν από το "κακό".

Θαύμα, θαύμα !!! Ένας θεοσεβούμενος άθεος, με κατάνυξη  στον... "Πανάγιο Τάφο"!

 

   Θα στοιχημάτιζα πως ο Χαλιμάς πρωθυπουργός μας ποτέ του δεν πίστεψε στα σοβαρά πως το κόμμα του θα ξεπερνούσε τα όρια ενός κόμματος διαμαρτυρίας και -πολύ περισσότερο- πως θα μετατρεπόταν σε κόμμα εξουσίας. Γι’ αυτό, πλασάριζε το γνωστό επαναστατικό και ριζοσπαστικό στυλ. Αγραβάτωτη κι ατημέλητη εμφάνιση, μάγκικο ύφος, απλοϊκή ρητορική, αφειδής παροχολογία και γενικά μια εικόνα του «καλού λαϊκού παιδιού της διπλανής πόρτας». Με αμετροεπή θρασύτητα, (go back madam Merkel), που... όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, κάλπαζε στηριζόμενος στην άμετρη αφέλεια όσων πίστεψαν στην ικανότητά του να βάφει αυγά με αέρια ανθρώπινης εξάτμισης, ανάλογη με την ηλιθιότητα των οπαδών του, εν απάτη, συναδέλφου του, αξιότιμου κ. Σώρρα και την πνευματική καχεξία όσων πιστεύουν πως μας... ψεκάζουν!

   Από τη στιγμή, όμως, που φάνηκε καθαρά πως φλερτάριζε με την «καρέκλα», άρχισε, στο λάου-λάου, να μεταμορφώνεται, κρατώντας μόνο το πιό εμφανές χαρακτηριστικό του, την απουσία γραβάτας.

   Όμως, κατά τη λογική του όσο ψηλότερα ανεβαίνει η μαϊμού, τόσο φαίνεται ο... κόκκινος πισινός της, όταν πήρε τα ηνία της χώρας και τα φώτα της δημοσιότητος άρχισαν  να τον λούζουν, με τα αδιάκριτα βλέμματα να τον ακτινογραφούν εξονυχιστικά, η ασυμβατότητα διοικητικών ικανοτήτων ανθρώπου και πόστου, δεν άργησε να φανεί.

   Μαγεμένος από την ακαταλαβίστικη μπουρδολογία ενός ιδιόρρυθμου νάρκισσου, έδωσε το πρώτο δείγμα κυβερνητικής ανεπάρκειας. Το διόρισε υπουργό Οικονομικών, ταυτίζοντας την έμφυτη τυχάρπαστη αλαζονεία του με το προβληματικό ταμπεραμέντο ενός αυθεντικού τυχοδιώκτη. Τα αποτελέσματα γνωστά. Καμιά εκατοστή δισεκατομμύρια ζημιά και θεμελίωση της ελληνικής αναξιοπιστίας στα διεθνή φόρα.

   Οι κατά καιρούς εμφανιζόμενες παραδοξότητες-τρέλες, όπως το «στρογγύλεμα» της προφοράς του «ρο», κατά το αμερικανικό πρότυπο και το -δύσκολα αποκρυπτόμενο- γλείψιμο στην ηγεσία της Ε.Ε., τα ακριβά ρούχα -μπλαίηζερ συνήθως- και λοιπά σινιέ κοστούμια, θυμίζουν το σαιξπηρικό αριστούργημα «Η στρίγκλα που έγινε αρνάκι». Όμως η έλλειψη μόρφωσης και το σύμπλεγμα που την συνοδεύουν είναι καταφανής. Αυτό ξεχύθηκε λυσσαλέα τις προάλλες, όταν επετέθη κατά του Άδ. Γεωργιάδη στη Βουλή, κατηγορώντας τον ως... τηλεπωλητή βιβλίων! Αναντίρρητα, η κλασσική παιδεία του Γεωργιάδη και η βαθειά του μόρφωση είναι εμφανέστατη και -κατά συνέπεια- το κομπλεξικό μένος όλων των άξεστων αριστερών, ομοίως εμφανές. Προεξάρχοντος του αρχηγού τους.

   Συνοψίζοντας, οι Έλληνες είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε στο πετσί μας όλους τους κομμουνιστικούς πειραματισμούς Τσίπρα, μέχρις ότου συμβεί ένα από τα εξής δύο ενδεχόμενα. Είτε η χώρα θα συνθλιβεί κάτω από την ανερμάτιστη συριζαρέικη πολιτική, με τον λαό της εξαθλιωμένο άθυρμα στα χέρια όσων εκμεταλλευτών πρόκειται να εισβάλλουν αποικιοκρατικά, είτε -φτάνοντας την ιδεοληψία του στα άκρα- ολοκληρώσει το όνειρο της αριστεράς, αυτό που ξέφυγε από τον αμετροεπή Νεάντερνταλ, περί κατάληψης του κράτους από τη φάρα τους. Οπότε, η μεν Ε.Ε. θα απαλλαγεί από το μαύρο της πρόβατο με την ελάχιστη δυνατή ζημιά, η δε Ελλαδίτσα μας θα ξαναγίνει και πάλι... «Ψωροκώσταινα», με κόκκινα, όμως, κουρέλια. Ίδομεν. «Ο καιρός, γαρ, εγγύς εστίν».

   Η στήλη, συνεπής στη μόδα, αναρτά ως επιδόρπιο ένα ακόμη στιχούργημα... «φίλου» της.

                           SUKHOTAI                    

      Αργά τα βήματα, βαριά, κι η νοσταλγία,

      σε οδηγούν το βράδυ αυτό στο Sukhotai.

      Στις συγκινήσεις τις απόκρυφες του χθες,

      ένα φλιτζάνι ιρλανδέζικος καφές

      και μνήμες βασανιστικές, που ο νους κατρακυλάει.