Ο κυρ-Αλέκος σε νέες περιπέτειες.

«Μέντωρ» γερά, με τσαμπουκά!

Ο κυρ-Μέντωρ, εν ώρα σκληρής εργασίας.

    Είναι πλέον καταφανές, ακόμη και στον πλέον ανεγκέφαλο αριστερό συριζάριο, πως η νέα στρατηγική που εκπορεύεται από τα υπόγεια του Μινίμου -Karanikas style- έχει σύνθημα: «Τρελάνετέ τους όλους. Αντιστρέψατε την πραγματικότητα. Οι... δικοί μας θα πιστέψουν, οι άλλοι... ζεμάν φου»!

   Έτσι η κυβερνητική πληροφορική τακτική μοιάζει με κάποιον που γύρισε το κουστούμι, μέσα-έξω, και πορεύεται καμαρωτός, αδιαφορώντας γιά τα χάχανα που προκαλεί. Οι πιό πονηροί είναι κάπως πιό μαζεμένοι, αοριστολογούν και αρκούνται στο να εμποδίζουν τους αντιπάλους τους να ακούγονται. Μιλούν απάνω στην ομιλία τους, όταν εκείνοι παίρνουν τον λόγο, επικαλύπτοντας και θορυβώντας. Κλασσική τακτική έμμεσης παρασιώπησης των θέσεων του αντιπάλου. Οι θρασύτεροι προκαλούν κιόλας, όπως π.χ. ο γνωστός πολιτικός σουλατσαδόρος Τειρεσίας, η ευρυπυγής Καρακώστα, η αρτίστα του παραλογισμού και της τσιρίδας Αυλωνίτου, κ.α.

   Ενδιαφέρουσα περίπτωση, αυτή του φουκαροφανούς κυρ-Αλέκου, του Φλαμπουριάρη. Ο κυρ-Αλέκος είναι, κατά βάση- ένα καλοκάγαθο ανθρωπάκι. Ταβερνούλα, καλό κρασάκι, εξοχικό στην Αίγινα και μιά κατασκευαστική εταιρεία, η οποία στα χρόνια της σπάταλης κοσμογονίας και του μισητού αστικού καθεστώτος -το οποίο πολεμούσε στη θεωρία και άρμεγε στην πράξη- δούλεψε καλά και τα... «κονόμησε» χοντρά, με την κολλεγιά του πατρός Τσίπρα, επίσης «κονομημένου» ιδεολόγου αριστερού μεγαλοεργολάβου! Κατά τύχη πολιτικός μηχανικός με πτυχίο αποκτηθέν ύστερα από άνετες και πολύχρονες σπουδές -11 χρόνων, γιά στέρεη εμπέδωση γνώσεων- στο Γκρατς της Αυστρίας.

   Ο μικρός αντάρτης που πέρασε, κι αυτός, από τις διάφορες βαθμίδες σπουδής με άριστα στις... καταλήψεις των σχολείων που φοιτούσε και απέκτησε πτυχίο πολ. μηχανικού «τη ευγενή φροντίδι και μεσολαβήσει» του Αλ. Αλαβάνου, πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, τον ανέσυρε από τα κομματικά αζήτητα και τον έχρισε «υπουργό επικρατείας», δίνοντάς του μιά καλοπληρωμένη θέση τιμητικής αποστρατείας! Ανταμοιβή με παχυλή αργομισθία της λαμπρής καθοδήγησης  -εξ ου και το... «Μέντωρ»- που τον έφερε στο αξίωμα του... πρωθυπουργού!

   Όμως ο καημενούλης ο γεράκος πήρε στα σοβαρά τον ρόλο του και μετέφερε τον καφενειακού επιπέδου πολιτικό του διαλογισμό με διάφορες  δημόσιες εμφανίσεις και συνεντεύξεις στο «γυαλί», σκορπώντας άφθονο γέλιο και... ψυχαγωγία στο τυχερό του ακροατήριο, αλλά και όσους έχουν την τύχη να πληροφορηθούν -από δεύτερο χέρι- την ώριμη πολιτική του σκέψη. Κάτι σαν τη... «σκέψη του Μάο», να πούμε, σε ελληνική version!

   Ριγώ από συγκίνηση στη θύμηση της πρώτης μου εμπειρίας με τον σοφό λόγο του σεπτού γέροντα:

   «Το χρέος είναι αέρας και με αέρα θα το ξεπληρώσουμε»!!! Ζήτω, αναφώνησα. Χαράς ευαγγέλια! Το είπε ο... «Μέντωρ», άρα τη... «γλυτάραμε»! Τελικά  απεδείχθη πως αυτός ο... «αέρας» δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα ενός χορταστικού πιάτου φασολάδας, συνοδευμένης από τρία καρτούτσα  σπατανέικης ρετσινούλας, ή ανάλογης ποσότητος από έξοχο βοστιλίδι, όπως θα έλεγε ένας παραδοσιακός Κεφαλλωνίτης.

   Στη συνέχεια, απασχόλησε το πανελλήνιο με μιά μεγαλοκομπίνα και μιά κομπινούλα. Με την πρώτη, μπαλαμούτιασε τις μετοχές της εταιρείας του, προκειμένου να τηρηθεί το ασυμβίβαστο με την νέα του ιδιότητα. Μάλιστα στο κόλπο ανάγκασε και κάποιον ταλαίπωρο αστυνομικό να του βεβαιώσει γνήσιο υπογραφής στην Αθήνα, σε περίοδο που ο ίδιος ήταν εκτός Αθηνών, (νομίζω στην Πρέβεζα). Η δεύτερη, η κομπινούλα, αφορά -και αποδεικνύει το... «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς στον φτωχομπινεδισμό»- τον καταλογισμό μιάς μικροβλάβης των υδραυλικών του σπιτιού του, που την πάσαρε, μέσω του δήμου, στο σύνολο των Αιγινητών καταναλωτών!

   Ξεπερνώντας, εν τάχει, κάτι υποσχεσιακές μικροσάχλες με συνταξιούχους, νοσοκομειακούς και μπαρούφες ασχετοσύνης σε εργαζομένους στη ΛΑΡΚΟ, όπου μπέρδεψε τη σχέση τιμών κόστους και πωλήσεως, φτάνω στην τελευταία μεγαλειώδη... παπαρολογία! Ήλεγξε και... διαβεβαιώνει πως ουδείς πλέον πειναλέος στη χώρα καταφεύγει στα σκουπίδια, μπας και βρεί κάτι να βάλει στο άδειο στομάχι του. Γεγονός που, προφανώς, οφείλεται στην επιτυχημένη πολιτική του κόμματός του! Γι’ αυτό και ο κοσμάκης -πανευτυχής αλλά και αγωνιών μπας και χάσει το κυβερνητικό του κελεπούρι- όπου τον συναντά, αναφωνεί: «Βαστάτε»!

   Στο σημείο αυτό, κάποιος κακεντρεχής αυτόπτης μάρτυς ολοκλήρωσε τη φράση ως εξής: «Βαστάτε με μην πλακώσω στις σφαλιάρες αυτό το ραμολιμέντο γερούνδιο και πάω φυλακή άδικα»! Και... «ο εορακός μεμαρτύρηκεν»!