Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017

A΄ πάενε ρε από δώ!


Το μέγα ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς!
 
Πολίτης της Σάμου: «Υπουργέ, πλήρωσα 1.126 ευρώ ΕΝΦΙΑ» -Μπαλάφας: «Αντε πάενε από δω» [βίντεο]
Όταν η αλαζονεία της εξουσίας αποκαλύπτει την ένδεια της ηθικής


   Ένα επώδυνο λουμπάγκο κράτησε μακριά τη στήλη από το καθημερινό της... χούι. Και θα την κρατούσε κι άλλο -παρά την πληθώρα... ύλης του τρελού και πανηλίθιου κόσμου μας- αν δεν με συγκλόνιζε σήμερα η πιό απίστευτη -στην σκληρότατη απανθρωπιά της- είδηση που θα μπορούσε να «κατασκευαστεί» από κυβέρνηση που σημαία της έχει τον άνθρωπο!
   Ξεπερνώ, κατά σειράν και ασχολίαστα: Τον ανεπαρκέστατο και ανίκανο Μπουντάλα, ο οποίος σπουδάζει... σοφία πάνω σε τέσσερα ανθρώπινα πτώματα, (στα χίλια θα ξεπεράσει τον... Αϊνστάιν)! Το νεαρό και άπειρο κοράσιον, το οποίον εκλήθη από το πουθενά -με λαμπρές (;), λέει, σπουδές, αλλά μηδέν εμπειρία- να... παζαρέψει τη ζωή και το μέλλον εκατομμυρίων Ελλήνων, από την καυτή καρέκλα του Υπουργού Εργασίας. Το κουτοπόνηρο θρασίμι που τους άλλοτε προσφιλείς του... «αγανακτισμένους», τους αποκαλεί -τώρα που αγανακτούν εις βάρος του- «δεξιούς... τραμπούκους» και όλο το πλήθος των ελεεινών εραστών της εξουσίας, που πετώντας τις μάσκες και απεκδυόμενοι του τελευταίου φύλλου συκής, αποκαλύπτουν τις μύχιες -και αποκλειστικές- επιδιώξεις τους και στέκομαι στο πιό φρικτό και απαίσιο δείγμα κυνισμού και αναλγησίας, που αποδεικνύει έμπρακτα το αποκρουστικό πρόσωπο του κομμουνισμού. Του κοινωνικοπολιτικού συστήματος του «δήθεν» και του «τάχα», που μόνο στόχο έχει την -παντί τρόπω- κατάληψη της εξουσίας και μόνο σκοπό την -παντί μέσω- διατήρησή της!
   Περικυκλωμένος από τον καρκίνο, που συνεχώς βάλλει -πυρ ομαδόν- κατά μελών της οικογενείας μου, έχω αναπτύξει ιδιαίτατη ευαισθησία -πέραν των... γνώσεων- σε ό,τι έχει σχέση με την υπέρτατη «μάστιγα» της Ανθρωπότητος.  Γι’ αυτό και το άκουσμα της σημερινής είδησης με κατατάραξε και -πολύ φοβάμαι- μετέτρεψε την αηδία και απέχθεια που διατηρούσα προς το σύστημα και τους φορείς του σε αληθινό μίσος! Ασφαλιστικός φορέας ζήτησε από τους θεράποντες ιατρούς να πληροφορούν το σύστημα γιά το προσδόκιμον ζωής του καρκινοπαθούς ασθενούς! Προφανής σκοπός -σε περίπτωση που στον άρρωστο εναπομένουν... ολίγα «ψωμιά»- να σταματήσει η χορήγηση των σχετικών -ακριβών- φαρμάκων!
   - Α΄, πάενε να... ψοφήσεις, ρε!

   Αναλογιζόμενος όσα από πρώτο χέρι γνωρίζω γι’ αυτό το σύστημα με το «ψυχρό πρόσωπο» και την πλήρη απουσία συναισθημάτων, πλην της σκοπιμότητος, όπου ο κάθε άνθρωπος στερείται ονόματος, αποκτά αριθμό και προορίζεται ψυχρά και μεθοδικά, ως αναλώσιμος «προλετάριος Νο...», να υπηρετήσει -μέχρι φθοράς και αντικατάστασης- το γιγαντιαίο κρατικό μηχάνημα, τρελαίνομαι! Ναι, τρελαίνομαι γιατί δεν πίστευα ποτέ πως το κράμα αγανάκτησης, αφέλειας και ηλιθιότητος που σκοτείνιασε τα μυαλά των Ελλήνων, θα έφερνε στη χώρα μας αυτό το καθεστώς. Δεν πίστεψα ποτέ πως μιά αλήτικη αγριόφατσα θα έφτανε κάποτε να λέει: «Ακόμη δεν πήραμε το κράτος στα χέρια μας»!
   Τώρα δεν απομένει -καλομελέτα...- παρά να ζητείται η δήλωση του γιατρού στο έντυπο... πρώην 105 με τις γνωστές κυρώσεις γι αυτόν, έτσι κι ο άρρωστος... τολμήσει και δεν «καβατζάρει» το όριο, που η πιθανή φιλανθρωπία του γιατρού είχε προσδιορίσει, ώστε να μην του στερηθούν τα πολύτιμα φάρμακα.
   Ακόμη δεν θα εκπλαγώ αν -σε δεύτερη φάση- αποφασιστεί το εξωπέταγμα των ετοιμοθάνατων καρκινοπαθών από τα δημόσια Νοσοκομεία. Γιατί να κρατούν... τζάμπα τα κρεβάτια; Γιατί ν’ απασχολούν τους λιγοστούς νοσηλευτές; Γιατί τις... πάπιες;. Γιατί αυτό; γιατί εκείνο; Μιά ένεση ευθανασίας και πολύ τους πέφτει! Ένα μαξιλάρι στο πρόσωπο και πάνω του ένας φαρδύς πισινός, π.χ. της κ. Καρακώστα, θα έλυνε θαυμάσια ένα νοσοκομειακό οικονομικό πρόβλημα, με τον οικονομικότερο τρόπο.

   Μέσα στη θολούρα που μου καλύπτει μάτια και νου, προσπαθώ να σκεφτώ πως θ' αντιδρούσα εάν κάποιος που έχανε προσφιλές του πρόσωπο απ’ αυτή την εγκληματική αριστερή τακτική, μου ανακοίνωνε πως προτίθεται να ευχηθεί όπως όλοι οι συριζάριοι ψηφοφόροι -οι νομενκλατούριοι αποκλείονται, αυτοί έχουν τον τρόπο τους- βρεθούν στην ίδια μ' αυτόν θέση και τί θα τον συμβούλευα. Πραγματικά θα με έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση! Η μεγαλοψυχία και η άφεση, ξέρετε, έχουν κι αυτές τα όριά τους.  


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου