«Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Άκης»!

«Ουκ εά με καθεύδειν το Τσοχατζόπουλου τρόπαιον»!

Το φαϊ καλό και άφθονο. Καλή σας όρεξη!

     Ο εθνικός μας μιζαδόρος διεκήρυσσε ξεδιάντροπα: «Είμαστε σοσιαλιστές! Και ο σοσιαλισμός είναι τρόπος ζωής»! Και αυτόν τον τρόπο τον είδαμε καθαρά. Τώρα αρχίζει να διαφαίνεται η συνταγή που άφησε και το παράδειγμα που έδωσε. Αυτό που οδηγεί στις πύλες του Κορυδαλλού.

   Η μυστική παράκαμψη του πρωθυπουργικού αεροπλάνου στο Παρίσι, που ξεμπροστιάστηκε και... "ξεφωνήθηκε" αρκούντως, γεννά ανησυχητικούς συνειρμούς και ξυπνά σοσιαλιστικούς εφιάλτες.

   - «Ξέρεις να κλέψεις;»
   -«Ξέρω»!
   -«Ξέρεις να κρυφτείς;»
   -«Όχι»!
   -«Τότε μην κλέβεις»!

   Μετά από όσα βγαίνουν στα φόρα γιά επαφές με μεγαλοτραπεζίτες -άρα... μεγαλομάσες-  επενδυτικά προγράμματα, μανιπουλάρισμα του χρέους και διαμεσολαβήσεις κολοσσιαίων δοσοληψιών γιά έξοδο της χώρας στις αγορές -και όλα αυτά εν κρυπτώ και παραβύστω- η εκδοχή του... «πάμε στη Γιουροντίσνεϋ γιά να παίξει ο Τσεγκεβαράκος», προβάλλει ως η πιό αγαθή και αθώα από όλες!

   Με την καρέκλα να τρίζει και την κουτάλα ν’ αρχίσει να πιάνει... αέρα, μιά γερή μπάζα -ανάλογη με το μέγεθος του «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς»- θα ήταν ό,τι έπρεπε ως επιστέγασμα μιάς απόλυτα... επιτυχημένης κυβερνητικής περιόδου. Όπου η αδηφαγία και η βουλιμία, πασπαλισμένες με μπόλικο νεποτισμό και φαυλοκρατία συναγωνίστηκαν επιτυχώς την αδεξιότητα και ατζαμοσύνη. Ήδη, με πλήρη επίγνωση της παταγώδους αποτυχίας σε ό,τι καταπιάστηκαν -όρα το αλαλούμ με τα μπλοκάκια, το συνταξιοδοτικό, το Ελληνικό, την διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους, κ.λπ.- και το πολιτικό τους τέλος να επέρχεται ταχέως, η ώρα γιά το "colpo grosso" επέστη. Μαζί και η μέριμνα γιά το... «κατιτίς» -πλουσιοπάροχο, εννοείται- να θεωρείται το απαραίτητο παρακολούθημα μιάς ηρωικής εξόδου και, ταυτόχρονα, της εξασφάλισης του μέλλοντος των τρισέγγονων του μικρού Ερνέστου.

   - «Άκη, ζεις! Εσύ μας οδηγείς»!

   Το αστείο της υπόθεσης βρίσκεται στις απεγνωσμένες προσπάθειες των διάφορων φιρφιρίκων και πόκεμον να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Ίσως γιά να τσιμπήσουν κι αυτοί κάποιο κοκαλάκι γιά γλείψιμο, όταν κλείσει η... δουλειά!