Σάκης Μπουλάς. Τρία χρόνια απουσίας.

Μιά νοσταλγική στάλα ποιότητος στη διάχυτη ευτέλεια.

   Τον άνθρωπο δεν τον γνώρισα εν ζωή. Ίσως γιατί το αντικείμενο του καλλιτεχνικού του ρεπερτορίου δεν αποτελούσε και το φόρτε μου. Μετά τον θάνατό του, όμως, 21 Φεβρουαρίου 2014 -και εντελώς τυχαία- άκουσα να τραγουδά το Caruso του Lucio Dalla. Με συγκίνησε τόσο και με γέμισε ενοχές, γιατί δεν πρόσεξα τον άνθρωπο και τον καλλιτέχνη νωρίτερα. Όσο ζούσε και το άξιζε.   

   Σαν ελάχιστη υποχρέωση και αποκατάσταση της συνείδησής μου αποφάσισα να τιμώ τη μνήμη του, όσο θα ζω. Αναρτώντας το κομμάτι αυτό στην εξαίρετη εκτέλεση από τον αείμνηστο Σάκη. Καλή αντάμωση, φίλε!