Το χρονικό μιάς προδιαγεγραμμένης ατιμίας.

... και μακάρι να διαψευστώ.

- Αιωνία αυτών η μνήμη!

     Η «γιά πρώτη φορά αριστερή» κυβέρνηση, με το αμάχητο... «ηθικό της πλεονέκτημα» είναι έτοιμη να διαπράξει και αυτό. Έχοντας χρεωθεί με του κόσμου τις ατιμίες, σε μία ακόμη θα κόλλαγε;

   Αφού παίζει στα ζάρια, ανεύθυνα και τυχάρπαστα, τη ζωή 10 εκατομμυρίων συμπολιτών υπηκόων της, σ’ αυτή 8 ταλαίπωρων Τούρκων θα κωλώσει; «Σιγά τα... ωά»! Όπως θα έλεγε και ο αρχαιολογολάγνος υπουργός της επί του Αυνανισμού. Ή, όπως απεφάνθη από την πρώτη στιγμή και η διαπρεπής νομομαθής τσιρίδα, η Δρ Αυλωνίτου: «Σιγά μη διακυβεύσουμε τις σχέσεις μας με την Τουρκία, γιά 8... πραξικοπηματίες»! Πάντα συνεπής προς μία ιδεολογία στην οποία ο κάθε κάτοικος του κομμουνιστικού παραδείσου είναι -απλώς- ένα νούμερο. Μιά απρόσωπη μονάδα παραγωγής έργου, ένα γρανάζι της πελώριας μηχανής, που λέγεται: κράτος. Αντικαταστάσιμο και αποβαλλόμενο μόλις φθαρεί και δεν μπορεί να εκπληρώνει την αποστολή του, ή όταν το καλεί κάποια κομματική σκοπιμότητα. (Εννοείται πως στον λογαριασμό δεν «παίζει» η επίλεκτη ηγετική ημέτερη νομενκλατούρα, η ευρύτερη παρέα και το συγγενολόι μας. Π.χ. τα ανίψια του Κουρουμπλή!).

   Η παρατηρητικότητα και διεισδυτικότητα της στήλης, εκτιμώντας τα μισόλογα του... γουρλή Comandatiskos και του Χοντρομπαλά χαζοχαρούμενου υπουργού του επί των Εξωτερικών, δεν αφήνει καμία αμφιβολία γιά τις προθέσεις της ψοφοδεούς αριστερής κυβέρνησης με τις πομπώδεις ψευτοπαλληκαριές και τα ηρωικά σαλπίσματα άτακτης φυγής προς τα... πίσω. (-«Βαστάτε με, ρε, μην ορμήσω και... με πλακώσει στο ξύλο»!).

   Τελευταία -και μόνη- ελπίδα γιά τη σωτηρία των δυστυχισμένων ικετών, αλλά και του γοήτρου της χώρας και της πανάρχαιας παράδοσής της, ως υπερήφανο προπύργιο αρετής, αλτρουισμού και προστάτιδος του δικαίου και της ικεσίας, η Ελληνική Δικαιοσύνη. Ένας εναπομείνας βράχος, όπως απέδειξε η στάση του ΣτΕ, που αντέστη ερρωμένως σε εκβιασμούς και πιέσεις, με την απόφαση-κόλαφο στη φαυλότητα και τους παππατζηδισμούς του Παππά. Τόλμησε να αντισταθεί στην προσπάθεια αλώσεως της πληροφόρησης με την κουτοπόνηρη  λοβιτούρα Καλογρίτσα που... «βγήκε στον πηγαιμό γιά την Ιθάκη» με δανεικά βοσκοτόπια!

   Διαίσθηση της στήλης -και μακάρι να διαψευστεί- πως η περήφανη απόφαση του ΣτΕ αποτελεί την τελευταία αναλαμπή θάρρους, λεβεντιάς και εντιμότητος των Ελλήνων δικαστών. Το ελεεινό πολυπλόκαμο καθεστώς των αριστερών πολυεκατομμυριούχων, σίγουρα θα έχει λάβει μέτρα αποτροπής νέας ήττας στο δικαστικό επίπεδο. Οπότε, εκεί -μάλλον- μας τελειώνουν οι σύγχρονοι Τερτσέτηδες και Πολυζωίδηδες και απομένουν μόνο προσκυνημένοι Σούτσοι, Βουλγαρέοι και Φραγκούληδες.

   Γι’ αυτό, πολύ φοβάμαι πως η τύχη των 8 άτυχων Μεμέτηδων, που πάνω στην απελπισία τους, διάλεξαν να την εναποθέσουν στα χέρια ενός Τσίπρα, ενός Παρασκευόπουλου, ενός Κοντονή, (άπαντες αριστεροί ανθρωπιστές), έχει προδιαγραφεί ανάμεσα στις κλειστές αίθουσες του Αρείου Πάγου και το... «οβάλ» γραφείο του Μινίμου. Και είναι μαύρη. Πιό μαύρη κι από τα λάβαρα του ISIS.

   Τουλάχιστον ας βρεθεί κάποιος μεγαλόψυχος φρουρός, απ’ αυτούς που, ως νεκροπομποί,  θα τους επιβιβάσουν στο αεροπλάνο των δημίων του Ερντογάν, να τους βάλει κρυφά στην τσέπη από ένα χάπι υδροκυάνιου. Θα κάνει τεράστιο ανθρωπιστικό έργο που, σίγουρα, θα πιστωθεί στην ψυχή τους και θα εκτιμηθεί δεόντως, κατά τη δική τους συνάντηση με τον Δημιουργό.